Με ιδιαίτερη χαρά και πνευματική αγαλλίαση, η Εκκλησία μας εορτάζει τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου, μία από τις αρχαιότερες και σημαντικότερες Θεομητορικές εορτές. Η Παναγία, από παιδική ηλικία, εισέρχεται στα Άγια των Αγίων για να προετοιμαστεί μυστικά για το ύψιστο έργο που της επιφυλάσσει ο Θεός: να γίνει η Μητέρα του σαρκωμένου Λόγου. Η είσοδός της στον Ναό σηματοδοτεί όχι μόνο την αφιέρωση της ζωής της στον Θεό, αλλά και την απαρχή της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους.
Η Παναγία ως Νέα Εύα: Το τέλος της κατάρας
Οι Πατέρες της Εκκλησίας χαρακτηρίζουν την Παναγία ως «νέα Εύα», διότι με την υπακοή της προς τον Θεό ανέτρεψε την ανυπακοή της πρώτης Εύας. Η Εύα, με την παράβασή της, εισήγαγε την αμαρτία και τον θάνατο στον κόσμο (Γεν. 3:16), ενώ η Θεοτόκος, διά της ταπεινώσεώς της και του «Γένοιτό μοι» (Λκ. 1:38), έγινε η αιτία να εξέλθει η αρά της προμήτορος. Με άλλα λόγια, εκεί όπου η Εύα έκλεισε τον δρόμο προς τον Παράδεισο, η Παναγία τον άνοιξε εκ νέου με την αγνή της καρδιά και την απόλυτη υπακοή της (Λόσκυ, 2016).
Οι υμνογράφοι τονίζουν ότι «σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον» και «η κατάρα της Εύας λύεται», διότι η Παναγία γίνεται η αρχή της καινής κτίσης, μεταβάλλοντας την τραγωδία της ανθρώπινης ιστορίας σε δυνατότητα σωτηρίας (Τρεμπέλας, 1998).
Θεολογικό μήνυμα της εορτής
Τα Εισόδια της Θεοτόκου μας υπενθυμίζουν ότι ο Θεός ενεργεί πάντοτε μέσα στην ιστορία διακριτικά και σωτηριολογικά. Η Παναγία δεν είναι απλώς μια άγια μορφή, αλλά το πρόσωπο μέσα από το οποίο ανοίγει η πύλη της σωτηρίας. Η εορτή αυτή προβάλλει το κάλεσμα σε κάθε πιστό να αφιερώσει την καρδιά του στον Θεό και να μιμηθεί την ταπείνωση και την υπακοή της Θεοτόκου (Ware, 2003).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου