Ἐπιστολὴ ὑπ᾿ ἀριθμ. 893/12.10.2012
1. Παρ᾿ ὅλα τὰ «καρκινοβαδίσματα» τῶν καθ᾿ ὕλην ὑπόχρεων, Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας, ἐμεῖς συνεπεῖς μὲ τὰ «πιστεύω» μας, συνεχίζουμε νὰ δρῶμε ἐγκαίρως καὶ εὐκαίρως, ἐφαρμόζοντες τὸ Γραφικό: ««ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας» (Β’ Κορ. 6, 2), τὸ ὁποῖο ἐκλαΐκευσε ὁ «μεγάλος Ἀνδρέας» σὲ «ἐδῶ καὶ τώρα»…
2. Ξανατονίζουμε: ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ ἐφαρμόζεται τὸ ἄλλο Γραφικό: «ὅτι οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου φρονιμώτεροι ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς τοῦ φωτὸς εἰς τὴν γενεὰν τὴν ἑαυτῶν εἰσι …» (Λουκ. 16, 8).
3. Παρ᾿ ὅλο ποὺ εἴχαμε ἀρκετὲς προσφορὲς ἐθελοντῶν γιὰ τὸ Εἰδικὸ Συμβούλιο (ὅλοι οἱ καλοὶ χωρᾶν-κανένας δὲν μᾶς περισσεύει), ἐν τούτοις ἀναρτῶμε καὶ πάλι τὸ Ἐθνικὸ Προσκλητήριο Ἐθελοντῶν, διότι, ὅπως τονίζουμε καὶ στὸν κατωτέρω σύνδεσμο:
