ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΑΓΙΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟΝ ΛΕΌΝΤΙΟΝ

 

                                                    Φωτο:pxhere.com

Περί των εν τη σκήτη Αγίων Πατέρων και περί διακρίσεως

α. Αγάπη προς τον πλησίον και τον Θεό

Το περί της αρετής της διακρίσεως θέμα , το οποίο αναπτύσσεται σε συνομιλία με του Άγιους Πατέρες είναι πλήρες ηθικών διδαγμάτων, απαράμιλλης πίστης και ευσέβειας ( Μ. Συν. 1950, μην. Φεβρ. , σελ. 453).

Όταν στην ερημιά της σκήτης, όπου οι πιο προχωρημένοι από τους μοναχούς Πατέρες διατρίβαμε, και εγώ και ο Άγιος Γερμανός, ο οποίος από τη παιδική ηλικία υπήρξε πνευματικός φίλος μου στη άσκηση, στον αγώνα και στον μοναχικό βίο, συναντήσαμε τον Αββά Μωυσή, άνθρωπο άγιο, όχι μόνο στην εφαρμογή των αρετών ,αλλά και στη πνευματική μόρφωση φωτισμένο. Τον παρακαλέσαμε με δάκρυα να μας πει λόγο συμβουλευτικό, με τον οποίο θα δυνάμεθα να ανέλθουμε στην τελειότητα. Εκείνος δε, μετά από πολλές παρακλήσεις μας είπε:

ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ: ΑΓΙΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ, ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΑΣΤΟΡΑ

 

                                               Περί Υπερηφανείας

                         Η ανείπωτη ομορφιά της ταπείνωσης.Φωτο:bostanistas.gr

Ο όγδοος αγώνας ο οποίος επιβάλλεται σε εμάς είναι κατά του πνεύματος της υπερηφάνειας. Αυτός ο αγώνας είναι δυσκολότερος και αγριότερος, όλων των προτέρων αγώνων. Διότι πολεμά

τους τελειότερους (αθλητές του Χριστού) και επιχειρεί να καταστρέψει αυτούς που έχουν ανέλθει πλέον στο ύψος της αρετής. Και όπως η καταστρεπτική νόσος, όχι μόνο ένα μέλος του σώματος , αλλά ολόκληρο τον οργανισμό καταστρέφει, παρομοίως και η υπερηφάνεια, όχι μόνο ένα μέρος της ψυχής καταστρέφει, αλλά ολόκληρη την αποσυνθέτει . Έκαστο από τα άλλα πάθη αν και ταράζει τη ψυχή, μόνο προς μία και αντίθετη αρετή την οδηγεί, την προσβάλει και την σκοτίζει μόνο κατά ένα μέρος. Το πάθος της υπερηφάνειας την σκοτίζει ολόκληρη και την οδηγεί στην έσχατη κατάπτωση.

ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ: ΑΓΙΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΑΣΤΟΡΑ

 

                                      Περί Κενοδοξίας

Χαμομήλι.Φωτο: green natural beauty

                                  

Ο έβδομος αγώνας που επιβάλλεται σε εμάς είναι ο κατά του πνεύματος της κενοδοξίας. Πολύμορφο και λεπτότατο είναι αυτό το πάθος και δεν γίνεται τάχιστα αντιληπτό από εκείνον ο οποίος προσβάλλεται υπό αυτού. Διότι των άλλων παθών τα συμπτώματα είναι περισσότερο φανερά, και ευκολότερη κάπως η πάλη κατ΄ αυτών. Εφ΄ όσον γνωρίζει η ψυχή τον εχθρό της, με την αντίσταση και την προσευχή τον νικάει σύντομα. Αλλά η κακία της κενοδοξίας είναι πολύμορφη όπως είπαμε και είναι δυσκολονίκητη.

ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ: ΑΓΙΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΠΊΣΚΟΠΟ ΚΑΣΤΟΡΑ

 

                                        Περί Ακηδίας

                                           Φωτο:cretanmagazine.gr

Έκτος αγώνας που επιβάλλεται σ΄ εμάς είναι ο κατά του πνεύματος της ακηδίας το οποίον είναι συνεζευγμένο και συνεργεί με το πνεύμα της λύπης. Είναι δεινός και άγριος αυτός ο δαίμονας, ο οποίος πολεμά σκληρά τους μοναχούς (  και όλο  τον κόσμο). Επιτίθεται δε αυτός κατά του μοναχού την έκτη ώρα , προξενώντας σ΄ εκείνον ατονία και φρίκη, δημιουργεί μίσος προς τον ίδιο τον τόπο του Μοναστηριού , προς τους εκεί διαβιούντες αδελφούς, προς κάθε εργασία , ακόμη και προς την ανάγνωση των Αγίων Γραφών και υποβάλλει μάλιστα σ΄ αυτόν λογισμούς αναχωρήσεως από το κοινόβιο. Αν δεν μετοικήσει ο μοναχός σε άλλο τόπο, νομίζει ότι ο κόπος και ο χρόνος του σπαταλιέται μάταια. Για αυτό κατά την έκτη ώρα αισθάνεται τέτοια πείνα, σαν να έχει να φάει τρεις ημέρες ή να έχει υποβληθεί σε πολύ κόπο ή να έχει επιστρέψει από πολύ μεγάλη οδοιπορία.

ΠΕΜΠΤΟ ΜΕΡΟΣ: ΑΓΙΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΑΣΤΟΡΑ

 

                                        Περί Λύπης

                      Εμφάνιση  Αγγελικών Μορφών στον Άγιον Όρος                                     

Πέμπτος για εμάς αγώνας επιβάλλεται, ο κατά της έννοιας της λύπης , η οποία σκοτίζει την ψυχή από κάθε πνευματική θεώρηση των πραγμάτων και εμποδίζει αυτή να εκτελέσει κάθε καλό έργο. Διότι όταν το πονηρό πνεύμα της λύπης αρπάξει την ψυχή και σκοτίσει αυτή ολοσχερώς, δεν επιτρέπει να εκτελούμε πρόθυμα τις προσευχές μας, ούτε να δεχόμαστε σταθερά την ωφέλεια των ιερών αναγνωσμάτων. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι πράος και να συμπεριφέρεται με εγκαρδιότητα στους αδελφούς του. Η λύπη σε όλες τις ασχολίες και την επαγγελία του βίου δημιουργεί μίσος, συγχέει όλες τις σωτήριες σκέψεις της ψυχής και την εσωτερική αρμονία της, παραλύει την υπομονή, καταντά τη ψυχή άφρονα και καταπληγωμένη με το να την οδηγεί στην απόγνωση.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΡΙΤΗΣ; π. Δημητρίου Μπόκου

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

24. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (27 ΦΕΒ.-5 ΜΑΡ. 2022)

Η επάνοδος του Υιού του Ανθρώπου (Δευτέρα Παρουσία) θα σημάνει το συγκλονιστικό γεγονός της τελικής κρίσης. Ποιος έχει όμως το δικαίωμα να κρίνει; Μα φυσικά, ο τέλειος, ο αναμάρτητος. Αυτός που είναι υπογραμμός, πρότυπο για όλους. Ποιος είναι αυτός;

Όταν ο Πιλάτος δίκαζε τον Ιησού, σε μια προσπάθεια να συγκινήσει τους όχλους, έδωσε εντολή να τον μαστιγώσουν. Οι στρατιώτες έβαλαν περιπαιχτικά στο δεξί του χέρι ένα καλάμι για σκήπτρο, στο κεφάλι του «στέφανον εξ ακανθών» και τον έντυσαν «ψευδή πορφύραν», με «ιμάτιον πορφυρούν». Και αφού τον «ενέπαιξαν» και τον κακοποίησαν στο έπακρο με εμπτυσμούς, κολαφισμούς, ραπίσματα και το οδυνηρό φραγγέλλωμα (μαστίγωση), ο Πιλάτος τον παρουσίασε στο πλήθος λέγοντας: «Ίδε ο άνθρωπος!» Κοιτάξτε πώς έχει καταντήσει! Ο Χριστός δεν βλεπόταν πια. «Ουκ είχεν είδος ουδέ κάλλος». Η μορφή του είχε αφανισθεί. Μα εκείνοι ασυγκίνητοι ζήτησαν να σταυρωθεί.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΑΓΙΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ, ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΣΤΟΡΑ

 

                                           Περί Οργής

                                                Φωτο:gr.pinterest.com

“Τέταρτος αγώνας που επιβάλλεται σ΄ εμάς είναι ο κατά του πνεύματος της οργής, με τη βοήθεια του Θεού να αποβάλουμε τούτον τον θανατηφόρο ιό εκ του βάθους της ψυχής μας. Διότι αυτός ο ιός εγκαθίσταται στην καρδιά μας και αποτυφλώνει τους οφθαλμούς αυτής με σκοτεινές ταραχές και μας καθιστά ανίκανους, μέχρι σημείου ώστε ούτε εκείνα τα οποία μας ενδιαφέρουν να δυνάμεθα να κρίνουμε, ούτε να μπορούμε να πετύχουμε γνώση πνευματική, ούτε της αγαθής φρόνησης τη τελειότητα να κατακτήσουμε, ούτε της πραγματικής ζωής να γίνουμε μέτοχοι, ούτε ο νους μας να γίνει δεκτικός της θεωρίας του Θείου και αληθινού φωτός. “εταράχθη γαρ φησιν, από θυμόν ο οφθαλμός μου”· αλλά, ούτε και της Θείας σοφίας να καταστούμε μέτοχοι, αν και σοφούς, κατά τις σκέψεις, μας νομίζουν πάντες. Επειδή είναι γραμμένο “θυμός εν κόλπω αφρόνων αυλίζεται” ακόμη και τους σωτήριους λογισμούς της διάκρισης, ούτε αυτούς μπορούμε να αποκτήσουμε, αν και οι άλλοι μας θεωρούν φρόνιμους μεταξύ των ανθρώπων. Είναι γραμμένο ότι “οργή ανδρός δικαιοσύνην Θεού ου κατεργάζεται”. Αλλά ούτε και την επαινετή από πάντες κοσμιότητα και ευσχημοσύνη δυνάμεθα να αποκτήσουμε διότι είναι γραμμένο “ανήρ θυμώδης ουκ ευσχήμων”.

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: ΑΓΙΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΠΊΣΚΟΠΟ ΚΑΣΤΟΡΑ

 

                                        Περί Φιλαργυρίας

                                       Φωτο:mitsero.wordpress.com

“Ο τρίτος αγώνας που επιβάλλεται σ΄ εμάς είναι ο κατά του πνεύματος της φιλαργυρίας.

Αυτός ο δαίμων, ξένος είναι και εκ των έξω μάς προσβάλλει, όταν εντοπίσει άνθρωπο άπιστο στον Θεό. Γιατί τα άλλα πάθη, όπως ο θυμός και οι ερεθισμοί της σαρκικής επιθυμίας φαίνεται ότι έχουν αφορμή και είναι κατά κάποιο τρόπο έμφυτα, από τη γέννηση του ανθρώπου, ώστε εξ αιτίας αυτού απαιτείται πολύς χρόνος για να κατανικηθούν. Όμως η νόσος της φιλαργυρίας , επειδή προέρχεται από εξωτερικούς παράγοντες, ευκολότερα δύναται να απομακρυνθεί αν τύχει επιμέλειας και προσοχής. Αντίθετα, αν αμεληθεί χειρότερη και δυσκολότερη συγκριτικά με τα άλλα πάθη είναι και πολύ δύσκολο να θεραπευτεί. Κατά τον Απόστολο Παύλο η φιλαργυρία είναι ρίζα όλων των κακών. Ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε μ΄ αυτόν τον τρόπο.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΑΓΙΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΑΣΤΟΡΑ

 

               Περί της Πορνείας και της Επιθυμίας της Σαρκός

                                               Φωτο: create.vista.com

Λέγει ο Οσιώτατος Άγιος Κασσιανός:

“Ο δεύτερος αγώνας μας πρέπει να είναι ο κατά της πορνείας και της επιθυμίας της σάρκας, η οποία αρχίζει να παρενοχλεί τον άνθρωπο από τη παιδική του ηλικία. Είναι πολύ μεγάλος αυτός ο αγώνας, γιατί πρέπει κάποιος να επικεντρωθεί αγωνιζόμενος σε δύο σημεία. Γιατί τα άλλα ελαττώματα μόνο τη ψυχή αφορούν, αυτός όμως ο αγώνας είναι διπλός γιατί μάχεται η ψυχή και το σώμα παράλληλα. Γι΄ αυτό και η πάλη που καλούμαστε να αναλάβουμε πρέπει να είναι διπλή. Δεν είναι αρκετή μόνο η σωματική νηστεία για την απόκτηση της τέλειας σωφροσύνης και αληθινής αγνείας εάν δεν κατασυντρίψουμε τη καρδιά, δεν αναπέμψουμε πολλές προσευχές προς τον Θεό, δεν μελετάμε συχνά τις Γραφές και δεν κοπιάζουμε ή δεν εκτελούμε χειρονακτική εργασία ( για να μην περιπέσουμε σε οκνηρία). Όλα αυτά δύνανται να εμποδίσουν τις άστατες ορμές της ψυχής και να απομακρύνουν αυτή από τις αισχρές φαντασίες.

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΑΣΤΟΡΑ

 

Περί Εγκρατείας της Γαστρός

      Γάλανθος, άνθος της Εγκράτειας και Καθαρότητας που έλυσε τα μάγια της Κίρκης

Ξεκινάμε σήμερα, με την ευλογία του Θεού και τις πρεσβείες του φωτισμένου διδασκάλου της εκκλησίας μας, του Οσιωτάτου Αγίου Κασσιανού , το οδοιπορικό μας ταξίδι στο φωτεινό μονοπάτι, μακριά από τα δεσμά της κακίας, για να φθάσουμε όσο το δυνατόν ψυχικά και πνευματικά καθαροί στον οίκο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Λέγει ο Άγιος Κασσιανός:

“Πρώτα θα μιλήσουμε για την εγκράτεια της κοιλιάς, κατά της λαιμαργίας, για τον τρόπο της νηστείας και την ποιότητα και ποσότητα των τροφών. Και αυτά δεν θα τα πούμε κρίνοντας από τις δικές μας εμπειρίες, αλλά από εκείνα που παραλάβαμε από τους Άγιους Πατέρες μας.

ΜΕ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΝ ΟΣΙΩΤΑΤΟ ΑΓΙΟ ΚΑΣΣΙΑΝΟ, ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

 

                                                    Φωτο:matia.gr

Από αύριο, 20 Φεβρουαρίου, και για συνεχείς εννέα ημέρες, με οδηγό τον Όσιο διδάσκαλό μας Κασσιανό, θα ξεκινήσουμε μία οδοιπορική , προπαρασκευαστική διαδρομή ,πάνω στο φωτεινό μονοπάτι της αγιότητας του Οσίου , προς την οικία της κυράς Σαρακοστής, όπου θα μείνουμε για 40 ημέρες, μέχρι την Αγία Ανάσταση, προκειμένου να συλλέξουμε μοναδικούς θησαυρούς για πνευματική οικοδόμηση. Τις θρησκευτικές, καθημερινές αναρτήσεις μας θα τις βρίσκετε στην ιστοσελίδα: Η Ενορία μας, Άγιος Αθανάσιος Βαλύρας.

Η εκκλησία μας εορτάζει τον Οσιώτατο Άγιο Κασσιανό στις 29 Φεβρουαρίου. Όταν το έτος δεν είναι δίσεκτο, δηλαδή έχει 28 ημέρες, αναγινώσκεται το Συναξάριο του Οσίου Κασσιανού την 28η Φεβρουαρίου, στην Ακολουθία του Αποδείπνου.

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΙΑΣ

 

                                Η Αγία Φιλοθέη η Αθηναία. Φωτο: Βικιπαίδεια

Στις 19 Φεβρουαρίου η εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη της Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας.

Η Αγία Φιλοθέη, Παρασκευή ή Ρηγούλα κατά το όνομα, γεννήθηκε το 1522 καταγόμενη από αθηναϊκή αρχοντική οικογένεια γαιοκτημόνων, των Μπενιζέλων. Η Παρασκευή ήταν κόρη του Αγγέλου Μπενιζέλου και της Σηρίγης Παλαιολογίνας. Καθώς η μεγάλωνε, διακρινόταν για το ήθος και την ευφυΐα της. Το πατρικό σπίτι της βρισκόταν εκεί που σήμερα υψώνεται το μέγαρο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, και η οδός ονομάζεται Αγίας Φιλοθέης. Η αγία ήταν ολιγογράμματη κατά το έθος της εποχής (βλπ. Βικιπαίδεια) .

Σε ηλικία 14 ετών οι γονείς της αποφάσισαν να την παντρέψουν με τον κατά πολύ μεγαλύτερό της Ανδρέα Χειλά, ο οποίος ανήκε σε αρχοντική οικογένεια της Αθήνας. Ήταν ένας γάμος ενάντια στη θέλησή της, που διήρκεσε τρία χρόνια, έπειτα η Παρασκευή έμεινε χήρα (Μ. Συν. 1950, μην. Φεβρ., σελ. 315-323).

ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 23. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (20-26 ΦΕΒ. 2022) Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ π. Δημητρίου Μπόκου

ΙΕΡΟΣ Περπατώντας ο άγιος Μακάριος με άλλους αδελφούς κάποτε στα μέρη της Αιγύπτου, άκουσε ένα μικρό παιδί να λέει στη μητέρα του: «Μάνα, ένας πλούσιος με αγαπάει, αλλά εγώ τον μισώ. Και ένας φτωχός με μισεί, αλλά εγώ τον αγαπώ». Ακούγοντάς το ο άγιος Μακάριος θαύμασε. Τον ρώτησαν τότε οι αδελφοί: «Τί σημαίνουν τα λόγια αυτά; Γιατί θαύμασες;» Και ο άγιος απάντησε: «Πραγματικά ο Κύριός μας είναι πλούσιος και μας αγαπάει, αλλά εμείς δεν θέλουμε να τον ακούσουμε. Ενώ ο εχθρός μας, ο διάβολος, είναι φτωχός και μας μισεί, αλλά εμείς αγαπάμε την ακαθαρσία του» (από το Γεροντικό).

Αυτό ακριβώς συνέβη στον άσωτο. Κάποια στιγμή διαπίστωσε ότι είχε γίνει πολύ φτωχός. Αφού δαπάνησε την περιουσία, που χωρίς να κοπιάσει καθόλου, έλαβε από τον πατέρα του, «ήρξατο υστερείσθαι». Έγινε λιμός στη μακρινή χώρα όπου διασκέδαζε και άρχισε να στερείται τα πάντα. Ο πρώην πλούσιος αναφωνεί τώρα με οδύνη: «Λιμώ απόλλυμαι». Πεθαίνω από την πείνα. Από αρχοντόπουλο, μόλις που κατάφερε να ζητιανέψει μια θέση χοιροβοσκού.

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Θεόδωρος Τήρων και ο Μέγας Δράκος

 

 

                                              Φωτο: wikipedia.org

Στις 17 Φεβρουαρίου η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του αγίου Θεοδώρου Τήρωνος ή (Τύρωνος). Ο άγιος μάρτυς Θεόδωρος έζησε κατά τους χρόνους των βασιλέων Μαξιμιανού και Μαξιμίνου ή Γαλερίου (286-305) και καταγόταν από την μητρόπολη της Αμασίας, πόλη της Καππαδοκίας, από το χωριό Χουλαστών. Κατ΄ εκείνο τον καιρό έστειλαν οι βασιλείς διαταγές ότι όποιος από τους χριστιανούς αρνηθεί τον Χριστό και πιστέψει στα είδωλα, μεγάλες τιμές θα έχει, αλλά αν δεν θυσιάσει στα είδωλα και μένει σταθερός στη πίστη του, να θανατώνεται με τιμωρίες και βασανιστήρια. Ορισμένοι χριστιανοί μετέβαιναν φανερά και ομολογούσαν τον Χριστό ως Θεό αληθινό , και με πολλές τιμωρίες πέθαιναν ( Μεγ. Συν. 1950, μην. Φεβρ. , σελ.269).

Ένας από αυτούς ήταν και ο μεγαλομάρτυς Θεόδωρος Τήρων. Αυτός ο χριστιανός ήταν κρυμμένος και φοβόταν να παρουσιαστεί, όχι για τα μαρτύρια, αλλά γιατί νόμιζε ότι ο Θεός δεν ήθελε ακόμη να μαρτυρήσει, γι΄ αυτό θέλησε να δοκιμάσει μόνος του να δει αν ήταν θέλημα του Θεού.

Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΑΜΝΗΣ, ΑΔΕΛΦΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

 

                                             Φωτο: synaxarion.gr

Αφείσα την γην Μαριάμνη παρθένος,

τον εκ Μαρίας Παρθένου Χριστόν βλέπει.

Στις 17 Φεβρουαρίου η εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη της αγίας Μαριάμνης. Μετά την Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Ανάληψη, μετέβη ο άγιος Απόστολος Φίλιππος με την αδελφή του Μαριάμνη και τον Απόστολο Βαρθολομαίο στην Ιεράπολη της Φρυγίας για να κηρύξει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Οι εκεί ειδωλολάτρες τον κρέμασαν, καθώς και τον άγιο Βαρθολομαίο μετά της αγίας Μαριάμνης.

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ ΕΝ ΤΩ ΟΡΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΜΟΝΑΧΕΣ

 

                                   Φωτο:gethsimani.blogspot.com

Στις 14 Φεβρουαρίου, το παγκόσμιο εμπόριο εορτάζει τον Άγιο Βαλεντίνο του και συσσωρεύει εκατομμύρια δολάρια, πουλώντας αγάπη σε μεταξωτές κορδέλες, άοσμα τριαντάφυλλα και σοκολάτες που δεν αντέχουν στον χρόνο. Την ίδια όμως  ημέρα, η Ορθόδοξη εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Αυξεντίου εν τω όρει, τον οποίο Άγιο οι περισσότεροι από μας δεν γνωρίζουν ιδιαίτερα.

Κι όμως, ήταν ένας νυμφίος κατά Θεόν, στο σώμα και στη ψυχή, ένα πλάσμα που όμοιό του ο κόσμος δεν είχε δει ξανά. Ήταν ίδιος ο θείος έρωτας, σε τέτοιο βαθμό, που συγκλόνισε συθέμελα τις αγνές ψυχές εβδομήντα γυναικών, τη μία μετά την άλλη, τις οποίες υιοθέτησε ως πνευματικός τους πατέρας, τους έδωσε το μοναχικό σχήμα, έκτισε Μοναστήρι για να στεγαστούν και να ασκητέψουν και τις οδήγησε με τη τακτική και φωτισμένη διδασκαλία του στην Ουράνια Βασιλεία, χαρίζοντάς τους   θείο ένδυμα ψυχής.

ΟΙ ΝΙΟΠΑΝΤΡΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

 

 

 

                                               Φωτο: olive magazine

Κατά το πρώτο έτος του γάμου, τα νιόπαντρα ζευγάρια καλούνται να ξεδιπλώσουν σε θεωρητικό και βιωματικό επίπεδο τα χαρτιά των οικογενειακών τους παραδόσεων, τα ήθη, έθιμα, συνήθειες και κανόνες της πατρικής οικογένειας τους και να δομήσουν εκ νέου τις αρχές της δικής τους πλέον οικογένειας. Καλούνται να ρίξουν γερά θεμέλια στο οικογενειακό οικοδόμημα, προκειμένου να δουν προκοπή στον γάμο τους και να συμπορευτούν αρμονικά, κατά το υπόλοιπο του έγγαμου βίου τους.

Ο κύριος Θανάσης και η κυρία Μαριγούλα παντρεύτηκαν το 1957, και ζούσαν στο χωριό της μοναχοκόρης νύφης, λίγο έξω από τη Κυπαρισσία. Κι ενώ ήταν ήδη έξι μήνες παντρεμένοι, μία ημέρα, πριν ξεκινήσει το Τριώδιο, φούντωσαν οι ενοχές στη ψυχή της νιόπαντρης κόρης, γιατί σε τρεις εβδομάδες θα άρχιζε η Μεγάλη Τεσσαρακοστή και δεν γνώριζε πώς θα συγκρατήσει τον μαινόμενο ταύρο στο νυφικό κρεβάτι τους. Πήρε ένα άδειο καλάθι και έριξε μέσα μία απαράβατη αρχή της πατρικής της οικογένειας, που έλεγε ότι “κατά τη Σαρακοστή νηστεύουμε όχι μόνο όσον αφορά τη λήψη τροφής, αλλά συγκρατούμε όλα τα πάθη μας”, όπως  κήρυττε ο Ιερός Χρυσόστομος, τον οποίου Αγίου την παλιά εικόνα      κληρονόμησε μαζί με την προίκα της,  και με δόξα και τιμή την τοποθέτησε στο νέο σκαλιστό εικονοστάσι , μαζί με τα στέφανα του γάμου της.

-Άκουσε Θανάση μου, εδώ στο χωριό, χωρίς παρεξήγηση, δεν θέλω να με φέρεις σε δύσκολη θέση, δηλαδή μη μου ζητήσεις να κάνουμε πράγματα κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή που θα με κάνουν να ντρέπομαι να αντικρίσω τον θείο μου, που είναι ιερέας ,όταν θα πάω να εξομολογηθώ για να κοινωνήσω στην Ανάσταση. Όπως θα δεις και στο ημερολόγιο στη κουζίνα, αύριο ξεκινά το Τριώδιο και σε τρεις εβδομάδες έχουμε Σαρακοστή. Έτσι έχω μάθει από την οικογένειά μου, κι αυτή η παράδοση είναι απαράβατη.

Η Εορτή της Μνήμης του Αγίου Βλασίου Βαλύρας στις 11 Φεβρουαρίου

 

                                 Άγιος Βλάσιος Κορινθίας.Φωτο: monastiria. gr

Μία όμορφη δέσμη φωτός, μία δόξα της άκτιστης ενέργειας του Πατρός, χρώματος  πρασίνου, σαν κλειστό ειλητάριο , δεμένο με κόκκινη μήρινθο, αποκαλύφθηκε να υπερίπταται στα ερείπια του ιερού ναού του Αγίου Βλασίου Βαλύρας, κατά τη καλοκαιρινή περίοδο 2021, όταν απαθανάτισε τον ιερό χώρο ο καθηγητής κ. Ιωάννης Λύρας, που σημαίνει ότι οι θείες δυνάμεις δεν εγκατέλειψαν τον γκρεμισμένο ναό, αλλά υπομονετικά υμνούν το μεγαλείο του Θεού, πάνω στα χορταριασμένα ερείπια. Μας περιμένουν να ξυπνήσουμε από τη λήθη μας και να αποκαταστήσουμε του Θεού το μεγαλείο και να δεχτούμε, όπως οι σοφοί μας πρόγονοι, την ευλογία του αγίου Βλασίου στο χωριό μας. Ακόμη όμως κι αν δεν έχει αποκατασταθεί ο ναός του αγίου Βλασίου, σημαντικό είναι στον ιερό χώρο των ερειπίων, ιδίως κατά την ημέρα της μνήμης του Αγίου, να παρευρίσκονται ιερείς και πιστοί και να τιμάται ο θαυματουργός Άγιος του χωριού μας. Γνωρίζουμε καλά, όταν εγκαθιδρύεται ένα θυσιαστήριο, καμία δύναμη επί γης δεν μπορεί να το καταλύσει. Τα άγια στον ιερό ναό  του Αγίου Βλασίου, που ήταν κάποτε ο Μητροπολιτικός ναός της Βαλύρας και εκεί προσευχήθηκε ο Θοδωρής Κολοκοτρώνης το 1805,  πριν αναχαιτίσει τους Τούρκους από την Ανδρούσα, είναι γεμάτος μπάζα και ανασαίνει το Άγιο Πνεύμα μέσα στα ερείπια. Ο άγιος Βλάσιος να μας φωτίσει και να περισώσουμε τον ιερό ναό του, την θεία αίγλη της Βαλύρας, ο οποίος ναός έχει μελετηθεί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, μόνο εμείς κλείνουμε τους οφθαλμούς μας και αγνοούμε την ύπαρξή του.

Πότε Κάνουμε τον Σταυρό μας στις Ιερές Ακολουθίες της Εκκλησίας

                  Ο Ορθόδοξος Σταυρός. Φωτο:orthodoxianewsagency.gr

Πατήρ Γεώργιος Κουγιουμτζόγλου ,Λατρευτικό Εγχειρίδιο σελ. 168,171

Πηγή κειμένου: askiton.eu

Πολλοί πιστοί, αν και πηγαίνουν για χρόνια στην εκκλησία, έχουν μάθει, με το να παρακολουθούν τους άλλους γύρω τους, πότε να κάνουν τον σταυρό τους, χωρίς να είναι βέβαιοι ότι πράττουν το σωστό. Άλλοι δε πάλι, επειδή κατά την ώρες της θείας λειτουργίας παραμένουν συγκεντρωμένοι  στον εαυτό τους ,κάνουν  τον σταυρό τους διαισθητικά. Πολλοί πιστοί, συνηθίζουν λανθασμένα να κάνουν τον σταυρό τους κατά την ώρα που τους θυμιάζει ο ιερέας, και δεν τον ασπάζονται εμπρός του, ενώ  κρατεί το θυμίαμα. Ο έμπειρος πατήρ Γεώργιος Κουγιουμτζόγλου μας ενημερώνει και μας εκπαιδεύει κατάλληλα, με τις σαφείς οδηγίες του. Πρόκειται για οδηγίες πότε να κάνουμε τον σταυρό μας κατά τις ιερές ακολουθίες της εκκλησίας, τις οποίες καλό είναι να διδάσκονται τα παιδιά στο κατηχητικό, αλλά και οι ενήλικες, σε διάφορες χριστιανικές-διδακτικές συγκεντρώσεις.

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Χαράλαμπος ο Θαυματουργός

 

                  Ο Άγιος Χαράλαμπος. Φωτο: Γέροντες της Εποχής μας .gr

Στις 10 Φεβρουαρίου η εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη  του Αγίου Χαραλάμπους. Μαρτύρησε στη Μαγνησία επί Σεβήρου και τοπικού ηγεμόνα Λουκιανού (3ος αι.). Ήταν από τους πρώτους που οδηγήθηκε στις αρχές και κλήθηκε να θυσιάσει στα είδωλα. Φυσικά αρνήθηκε και δεν υπέκυψε στις πιέσεις. Ήταν τότε σε προχωρημένη ηλικία. Κατά τον Μέγα Συναξαριστή ήταν 113 ετών. Ωστόσο δεν τον σεβάστηκαν. Τον υπέβαλαν σε διάφορα φρικτά βασανιστήρια, αφαιρώντας όλο το δέρμα του σώματός του. Βλέποντας τη πίστη του και την ατάραχη καρτερία, με την οποία δεχόταν το φοβερό μαρτύριο ο Άγιος, οι δήμιοι Πορφύριος και Βόπτος αρνήθηκαν να συνεχίσουν το απάνθρωπο έργο τους και πίστεψαν στο Χριστό, καθώς και τρεις γυναίκες, που παρακολουθούσαν το μαρτύριο. Ο Άγιος Χαράλαμπος θεράπευσε τον Δούκα Λουκιανό, όταν θέλησε να ξεσχίσει τον άγιο  μόνος του με χειράγρες, και τα χέρια του και κόπηκαν. Και οι πέντε βασανίστηκαν και στο τέλος αποκεφαλίστηκαν (Αγιολόγιον Σαϊτης, 2018).

 Θα περιγράψουμε τα παράδοξα γεγονότα του μαρτυρίου του Αγίου Χαραλάμπους , και τι ακριβώς ζήτησε για εμάς τους ανθρώπους, πριν εισέλθει στα  Ουράνια, Παραδείσια πεδία, βασισμένοι στον Μέγα Συναξαριστή 1950, μηνός Φεβρουαρίου.

Ο Έχων Ώτα ....

 

Ακούμε κατά τη Θεία Λειτουργία “τας θύρας τας θύρας εν Σοφία. Πρόσχωμεν” ενώ στη συνέχεια όλοι οι πιστοί συμμετέχουμε και εκφωνούμε το “Πιστεύω εις έναν Θεόν ”, λέμε ομόφωνα ,ως ένα σώμα, το Σύμβολο της Πίστεως. Διαβάζοντας στον Μέγα Συναξαριστή, διαπιστώνουμε ότι η χριστιανική εκκλησία, από τα πρώτα έτη ιδρύσεώς της , μέχρι τον 10ο αιώνα, επέτρεπε στους κατηχούμενους και αβάπτιστους να παρακολουθήσουν το πρώτο μέρος της Θείας Λειτουργίας , επειδή όμως δεν πληρούσαν τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις ,ως πλήρη μέλη της Εκκλησίας, δεν μπορούσαν να συμμετέχουν στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και όφειλαν να αποχωρήσουν, από τον ναό, όταν ο ιερέας εκφωνούσε “ οι κατηχούμενοι προέλθετε τας θύρας..τας θύρας εν Σοφία. Πρόσχωμεν”. Οι θύρες του ναού έκλειναν για τους αμύητους και άνοιγαν οι “άλλες θύρες” για τους πιστούς ,για να κοινωνήσουν των αχράντων μυστηρίων, διότι εκείνη την εποχή ήταν θέμα αφορισμού αν κάποιος δεν λάμβανε κάθε φορά ,που προσερχόταν στη Θεία Λειτουργία, το σώμα και το αίμα του Χριστού, γι΄ αυτό κοινωνούσαν όλοι. Κι αυτό οφείλουμε να κάνουμε και σήμερα, ασχέτως αν ξεχνάμε τα πραγματικά καθήκοντα μας ως χριστιανοί Ορθόδοξοι. Δεν είναι λογικό να είμαστε παρόντες στην εκκλησία και να μην είμαστε άξιοι της Θείας Ευχαριστίας, κάθε φορά που μας καλεί ο Κύριος να λάβουμε το σώμα και το αίμα Του. Όσον αφορούσε τους αμύητους, σταδιακά βαπτίζονταν και κατανοούσαν τα μυστήρια της εκκλησίας, εξομολογούνταν και κοινωνούσαν ως πλήρη μέλη της εκκλησίας.

Ποιες όμως είναι αυτές ,οι άλλες θύρες και πώς ανοίγουν;