Μία όμορφη δέσμη φωτός, μία δόξα της άκτιστης ενέργειας του Πατρός, χρώματος πρασίνου, σαν κλειστό ειλητάριο , δεμένο με κόκκινη μήρινθο, αποκαλύφθηκε να υπερίπταται στα ερείπια του ιερού ναού του Αγίου Βλασίου Βαλύρας, κατά τη καλοκαιρινή περίοδο 2021, όταν απαθανάτισε τον ιερό χώρο ο καθηγητής κ. Ιωάννης Λύρας, που σημαίνει ότι οι θείες δυνάμεις δεν εγκατέλειψαν τον γκρεμισμένο ναό, αλλά υπομονετικά υμνούν το μεγαλείο του Θεού, πάνω στα χορταριασμένα ερείπια. Μας περιμένουν να ξυπνήσουμε από τη λήθη μας και να αποκαταστήσουμε του Θεού το μεγαλείο και να δεχτούμε, όπως οι σοφοί μας πρόγονοι, την ευλογία του αγίου Βλασίου στο χωριό μας. Ακόμη όμως κι αν δεν έχει αποκατασταθεί ο ναός του αγίου Βλασίου, σημαντικό είναι στον ιερό χώρο των ερειπίων, ιδίως κατά την ημέρα της μνήμης του Αγίου, να παρευρίσκονται ιερείς και πιστοί και να τιμάται ο θαυματουργός Άγιος του χωριού μας. Γνωρίζουμε καλά, όταν εγκαθιδρύεται ένα θυσιαστήριο, καμία δύναμη επί γης δεν μπορεί να το καταλύσει. Τα άγια στον ιερό ναό του Αγίου Βλασίου, που ήταν κάποτε ο Μητροπολιτικός ναός της Βαλύρας και εκεί προσευχήθηκε ο Θοδωρής Κολοκοτρώνης το 1805, πριν αναχαιτίσει τους Τούρκους από την Ανδρούσα, είναι γεμάτος μπάζα και ανασαίνει το Άγιο Πνεύμα μέσα στα ερείπια. Ο άγιος Βλάσιος να μας φωτίσει και να περισώσουμε τον ιερό ναό του, την θεία αίγλη της Βαλύρας, ο οποίος ναός έχει μελετηθεί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, μόνο εμείς κλείνουμε τους οφθαλμούς μας και αγνοούμε την ύπαρξή του.
Λαιμόν Βλάσιος εκκοπείς δια ξίφους
Αλγούσι λαιμοίς ρευμάτων είργει βλάβας
Ενδεκάτη Βλασίου τάμεν αυχένα χαλκός ατειρής.
Ο Άγιος Βλάσιος πριν μαρτυρήσει ζούσε έντιμο και αξιέπαινο βίο και ήταν κατά τον μέγα Ιωβ άκακος, άμεμπτος, αληθινός και θεοσεβής, και απείχε παντός πονηρού πράγματος. Ήταν άριστος ιατρός και περίφημος σε πολλούς τόπους9Μεγ. Συν. 1950, μην. Φεβρ. ,σελ. 198-203). Γι αυτό τον τίμησαν και τον ψήφισαν Επίσκοπο Σεβαστείας. Εκείνος όμως αποσύρθηκε στο όρος Άργος και κλείστηκε μέσα σε ένα σπήλαιο, όπου με καθαρότητα ψυχής προσευχόταν κατά μόνας στον Θεό .Δεν τον αγαπούσαν μόνο οι άνθρωποι, αλλά και τα θηρία που πήγαιναν προς αυτόν και δεν ήθελαν να αναχωρήσουν αν δεν έβαζε το χέρι του επάνω τους για να τα ευλογήσει. Ο ηγεμόνας Αγροικόλαος έστειλε κυνηγούς να πιάσουν τα θηρία και εντόπισαν στη σπηλιά τον άγιο Βλάσιο. Όταν ενημερώθηκε ο ηγεμόνας διέταξε να τον συλλάβουν. Ο άγιος δεν ταράχτηκε καθόλου γιατί του φανέρωσε ο Θεός τι επρόκειτο να ακολουθήσει , κατά τη προηγούμενη νύχτα. Είπε ήρεμα στα ζώα “ελάτε τέκνα ας πάμε μαζί γιατί σήμερα με θυμήθηκε ο Θεός”.Πολλοί Έλληνες που τον έβλεπαν πράο αποκτούσαν θεογνωσία και οι ευχές του θεράπευαν τους ανθρώπους και τα ζώα. Στη διαδρομή συνέβη ένα υιός μονογενής μίας γυναίκας να υποφέρει πολύ γιατί καθώς έτρωγε ψάρι κόλλησε ένα κόκκαλο στον λαιμό του. Όταν η μητέρα του παιδιού έμαθε τα θαύματα του αγίου φώναζε να την λυπηθεί , γιατί θα πέθαινε το τέκνο της. Ο άγιος τη σπλαχνίστηκε και είπε: “ Ο Θεός ο των εν αληθεία επικαλουμένων εισακούων, επάκουσον μου και την εμπαγείσαν άκανθαν τω παιδί, τη Θεία σου δυνάμει, έκβαλε και δος αυτώ ταχέως την θεραπείαν σου, και από τώρα και ύστερα αν ήθελε συμβή, ή εις ανθρώπους, ή εις ζώα τίποτε τοιούτον κακόν και ενθυμηθή τινάς να ειπή ο Θεός, δια πρεσβειών του δούλου σου Βλασίου, βοήθησον, χάρισαι αυτοίς ταχέως την ιατρείαν εις δόξαν του μεγάλου σου Ονόματος”.Σε μία άλλη περίπτωση, ένας λύκος άρπαξε το μοναδικό γουρούνι μιας χήρας και έκλεγε που έχασε τον πλούτο της. Πλησίασε τον άγιο, όταν τον έφερναν οι στρατιώτες και καθώς έκλεγε για τη συμφορά της, εκείνος χαμογελαστός της είπε: “Μη λυπήσαι ω γύναι και τώρα, εντός ολίγου, σου φέρει γερό το χοίρο σου ο λύκος”. Ο λύκος έχασε το φυσικό του ιδίωμα και επέστρεψε το γουρουνάκι στη γυναίκα. Ο ηγεμόνας τη πρώτη μέρα διέταξε να φυλακίσουν τον άγιο και την επόμενη απολογήθηκε με παρρησία και πίστη αληθή προς τον Κύριο. Ο ηγεμόνας διέταξε να τον δέρνουν στη φυλακή με δυνατά ραβδιά. Η χήρα προς τιμήν του έσφαξε τον χοίρο, έψησε το κεφάλι και τα πόδια, μαγείρεψε όσπρια , πήρε μαζί της και κάποια οπωρικά καθώς και κεριά και πήγε στη φυλακή. Προσέπεσε στα πόδια του αγίου και του ζήτησε να τιμήσει τη προσφερόμενη τροφή. Ο άγιος μετείχε , ευλόγησε τη χήρα για τη καλή της προαίρεση και είπε: “ Ούτω εόρταζέ με κάθε χρόνο και ελπίζω εις τον Θεόν πως δεν θα λείψη η αγαθοσύνη του από τον οίκο σου, και όποιος άλλος σε μιμηθή, θέλει λάβη εκείνος μεγάλην ευλογίαν πάντοτε εκ Θεού”.Ο άγιος πέρασε πολλά βασανιστήρια, τον κρέμασαν σε ξύλο και έσχισαν τις σάρκες του. Όταν τον κατέβασαν και τον πήγαιναν στη φυλακή τον ακολούθησαν επτά ευσεβείς γυναίκες που βρέχονταν από τις σταλαγματιές του αίματός του. Οι γυναίκες απολογήθηκαν ενώπιον του ηγεμόνα που τους ζήτησε να προσκυνήσουν τα αγάλματα των θεών . Εκείνες είπαν , αφού βάλεις τα αγάλματα των θεών σου μέσα σε ένα σακί και τα σφραγίσεις θα πάμε στη κοντινή λίμνη θα νιφτούμε και θα τα προσκυνήσουμε. Παρέλαβαν τα αγάλματα και τα έριξαν στον βυθό της λίμνης ,γεγονός το οποίο εξόργισε αφάνταστα τον ηγεμόνα.
Επειδή ήταν αμετάπειστες εμπρός στην αναμμένη κάμινο που έλιωναν οι δέσμιοι μολύβι για να τις κάψουν , διέταξε να τις κρεμάσουν και να ξεσχίσουν τις σάρκες τους με σιδερένια χτένια. Οι άγγελοι όμως τις προστάτευσαν. Στη συνέχεια τις έριξαν στην κάμινο αλλά η φλόγα έσβησε. Τις τελείωσαν με αποκεφαλισμό .Μαζί τους ήταν και δύο μικρά παιδιά μίας από τις γυναίκες, τα οποία έζησαν το μέγεθος του μαρτυρίου . Τα παιδιά τα έριξαν στη φυλακή, μαζί με τον άγιο Βλάσιο. Στη συνέχεια ζήτησε ο ηγεμόνας στον άγιο να θυσιάσει αλλά αρνήθηκε και τον προκάλεσε λέγοντας αν σε ρίξω στη λίμνη μπορεί ο Θεός σου να σε φυλάξει; Ο δε άγιος απάντησε, “δοκίμασε να καταλάβεις”.Ο άγιος Βλάσιος καθόταν αβλαβής πάνω από τα ύδατα και προκαλούσε τους ειδωλολάτρες στρατιώτες “ αν έχουν οι θεοί σας καμία δύναμη εισέλθετε και σεις να δούμε”.Τότε πήδησαν στη λίμνη 68 από αυτούς και πνίγηκαν. Άγγελος Κυρίου κατήλθε στη λίμνη και του είπε: “ Έξελθε και λάβε τον ητοιμασμένον σοι παρά Χριστού στέφανον”.Ο άγιος εξήλθε και έλαμπε το πρόσωπό του όπως ο ήλιος. Ο ηγεμόνας πρόσταξε να τον αποκεφαλίσουν μαζί με τα δύο μικρά παιδιά. Ο άγιος προσευχήθηκε και είπε: “ Κύριε ο Θεός των δυνάμεων, επάκουσόν μου του δούλου σου και δος την βοήθειαν σου εις όποιον με επικαλεσθή, ή εις ασθένειαν, ή εις πάσαν άλλην ανάγκην και χρείαν, εις δόξαν του αγίου Σου ονόματος”.
Μία ευσεβής γυναίκα επιμελήθηκε και στόλισε τον τάφο τους. Η δε χήρα δεν λησμόνησε την παραγγελία του αγίου και κάθε χρόνο τον γιόρταζε. Το ίδιο όμως συνέβη και στη Βαλύρα. Ξεχάσαμε να γιορτάζουμε τον άγιο Βλάσιο στις 11 Φεβρουαρίου, αφήσαμε να γκρεμιστεί η εκκλησία του που άλλοτε ήταν ο κυρίως ναός του χωριού. Τα μπάζα έχουν στο εσωτερικό του ερειπωμένου μνημείου φθάσει μέχρι τα παράθυρα, Ο άγιος Βλάσιος θεωρείται προστάτης των ποιμένων.
Παρουσίαση της δέσμης φωτός που υπερίπτατο εμπρός στον Ι.Ν. του Αγίου Βλασίου Βαλύρας
Η αγιογράφηση του Αγίου Βλασίου
Η απεικόνιση του Αγίου στηρίχτηκε μερικώς σε αντίστοιχη ασπρόμαυρη εικόνα στον Μέγα Συναξαριστή 1950, μηνός Φεβρουαρίου, και σε ό,τι αποκαλύφθηκε από τον ίδιο τον Άγιο κατά την εικονογράφηση .Ο Άγιος εμφανίζεται με ποδήρη χιτώνα και μανδύα . Πάνω από τον μανδύα φέρει λευκό ωμοφόριο με μαύρους σταυρούς και κρόσσια, διπλωμένο αριστερά του, και επάνω σε αυτό κρατεί λιθοκόσμητο Ευαγγέλιο, το οποίο στηρίζει και με τη δεξιά του χείρα. Εικονίζεται με μέτρια φουντωτή γενειάδα και καλλιγραφικό τρίχωμα επί της κεφαλής του. Το αγαθό του βλέμμα είναι γεμάτο φροντίδα για τους πιστούς και αγάπη Θεού. Η θεία μορφή του εκπέμπει ευλογία προς το χριστεπώνυμο πλήθος.
Είθε ο Άγιος Βλάσης, με δόξα και τιμή να λάβει στη Βαλύρα, στο εγγύς μέλλον, αυτό που κατά Θεόν του ανήκει κι εμείς να έχουμε όλοι την ευλογία του.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
10/2/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου