Ακούμε κατά τη Θεία Λειτουργία “τας θύρας τας θύρας εν Σοφία. Πρόσχωμεν” ενώ στη συνέχεια όλοι οι πιστοί συμμετέχουμε και εκφωνούμε το “Πιστεύω εις έναν Θεόν ”, λέμε ομόφωνα ,ως ένα σώμα, το Σύμβολο της Πίστεως. Διαβάζοντας στον Μέγα Συναξαριστή, διαπιστώνουμε ότι η χριστιανική εκκλησία, από τα πρώτα έτη ιδρύσεώς της , μέχρι τον 10ο αιώνα, επέτρεπε στους κατηχούμενους και αβάπτιστους να παρακολουθήσουν το πρώτο μέρος της Θείας Λειτουργίας , επειδή όμως δεν πληρούσαν τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις ,ως πλήρη μέλη της Εκκλησίας, δεν μπορούσαν να συμμετέχουν στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και όφειλαν να αποχωρήσουν, από τον ναό, όταν ο ιερέας εκφωνούσε “ οι κατηχούμενοι προέλθετε τας θύρας..τας θύρας εν Σοφία. Πρόσχωμεν”. Οι θύρες του ναού έκλειναν για τους αμύητους και άνοιγαν οι “άλλες θύρες” για τους πιστούς ,για να κοινωνήσουν των αχράντων μυστηρίων, διότι εκείνη την εποχή ήταν θέμα αφορισμού αν κάποιος δεν λάμβανε κάθε φορά ,που προσερχόταν στη Θεία Λειτουργία, το σώμα και το αίμα του Χριστού, γι΄ αυτό κοινωνούσαν όλοι. Κι αυτό οφείλουμε να κάνουμε και σήμερα, ασχέτως αν ξεχνάμε τα πραγματικά καθήκοντα μας ως χριστιανοί Ορθόδοξοι. Δεν είναι λογικό να είμαστε παρόντες στην εκκλησία και να μην είμαστε άξιοι της Θείας Ευχαριστίας, κάθε φορά που μας καλεί ο Κύριος να λάβουμε το σώμα και το αίμα Του. Όσον αφορούσε τους αμύητους, σταδιακά βαπτίζονταν και κατανοούσαν τα μυστήρια της εκκλησίας, εξομολογούνταν και κοινωνούσαν ως πλήρη μέλη της εκκλησίας.
Ποιες όμως είναι αυτές ,οι άλλες θύρες και πώς ανοίγουν;
«Ανοίξτε διάπλατα όλες τις πόρτες, δηλαδή τα στόματα και τα αυτιά σας, στην αληθινή σοφία, στη σοφία του Τριαδικού Θεού, δηλαδή σε όσα υψηλά μάθατε και πιστεύετε για το Θεό”, λέγει ο ιερός Καβάσιλας (βλπ. Εκκλησία Online).
Τότε οι πιστοί απαγγέλλουν δυνατά το Σύμβολο της Πίστεως («Πιστεύω εις έναν Θεόν…»).
Εκτός όμως από τα αυτιά και τα στόματα, την ακοή και την γεύση, παράλληλα την αφή, υπάρχει η αίσθηση της όρασης και της όσφρησης. Θύρες και των πέντε αισθήσεων , φέρει η ανθρώπινη κεφαλή, η έδρα της θείας σοφίας, τις οποίες αγιάζει με το σώμα και το αίμα του ο Κύριος. Βλέπουμε τα άγια εντός του ιερού ναού, εξαγνίζεται η όρασή μας , αφαιρούνται οι δοκοί της αμαρτίας, και η όσφρηση μας αγιάζεται με θεία θυμιάματα.
Όμως, το ανθρώπινο σώμα, εκτός από τις θύρες των πέντε αισθήσεων, διαθέτει και άλλες, τις λεγόμενες κάτω θύρες, οι οποίες με ταπείνωση και φόβο Θεού πρέπει να παραμένουν κλειστές, ιδίως όταν προσερχόμαστε για εκκλησιασμό. Αυτές τις θύρες τις ευλογεί ο Κύριος με το μυστήριο της βαπτίσεως και του γάμου. Και δεν μιλάμε για τον μακάριο γέροντα που λόγω ακράτειας φορεί την αδιάβροχη πάνα του, στηρίζεται στη μαγκούρα του και κουτσαίνοντας φθάνει, μετά χαράς, στον ιερό ναό για να συμμετέχει των αχράντων μυστηρίων.
Όμως, πώς είναι δυνατόν να προσέλθει στην εκκλησία ένας μοιχός, ένας διεστραμμένος κάτοικος στα Σόδομα και Γόμμορα; Πώς θα κοινωνήσει ένα άπατο κανάτι, το οποίο κρώζει σαν τις Στυμφαλίδες Όρνιθες, γιατί οι έχιδνες της εκπύρωσης διακορεύουν αλύπητα τον άλογο νου του και κρατούν διάπλατα ανοιχτές ως βδέλυγμα τις κάτω θύρες στο ταλαίπωρο σώμα του;
Κατά τη βάπτιση, στα πλαίσια του νόμου της Παλιγγενεσίας. πεθαίνει ο παλιός άνθρωπος του προπατορικού αμαρτήματος και ο νέος άνθρωπος ενδύεται τον Χριστό. Αυτό σημαίνει σεβασμό στο σώμα, το οποίο είναι οίκος του Θεού. Οι κάτω θύρες είναι ευλογημένες και το ένδυμά τους είναι αυτό της αγνότητας και των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος. Αυτό δεν σημαίνει ότι απορρίπτεται η συνεύρεση των συζύγων, αλλά επιβάλλεται η αποχή για τουλάχιστον τρεις ημέρες (εξαρτάται πάντα από τον ιερέα και τον εξομολογούμενο) για να προσέλθει ο πιστός καθαρός στη Θεία Κοινωνία. Το ίδιο συνέβαινε και στην αρχαιότητα, όσον αφορά την εξαγνισμό του σώματος για τη συμμετοχή στα μυστήρια, όπως διαβάζουμε στις εγχάρακτες πλάκες της Ανδανίας και σε άλλα κείμενα της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας. Οι αρχαιόφιλοι, ιδίως του εξωτερικού, των οποίων το ακάθαρτο σώμα τους και η φαντασία τους καλπάζει σατανικά, έλκονται να ομιλούν επιστημονικά περί οργίων στα μυστήρια των Ελλήνων, συγχέοντας τα με τη Ρωμαϊκή έκπτωση των ηθών, γιατί δεν γνωρίζουν ποιος είναι πραγματικά ο θεοσεβούμενος Έλληνας, ανά τους αιώνες. Γι αυτό πρέπει να στηριζόμαστε αποκλειστικά στα νάματα και το άγιο φως της Ορθοδοξίας και να μη μιμούμαστε τα ξενόφερτα πρότυπα των “κυνών” διεθνώς.
Είναι ανοιχτές οι θύρες των αμύητων, εκτός και κάποιες θείες δυνάμεις , για λόγους θείας οικονομίας, τις προστατεύουν, γιατί πρόκειται εκ φύσεως περί καλών ανθρώπων.
Η αβάπτιστη και μακριά από τον Θεό ανθρωπότητα στις μέρες μας, είναι σαν μία γυνή, με ανοιχτές τις κάτω θύρες, η οποία εκπορνεύεται συστηματικά. Οι βιαστές της είναι το χρήμα και η εξουσία, η απληστία και η προσήλωση στην ύλη του πρόσκαιρου τούτου κόσμου, η αθεϊα, η λήθη της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας, η υπερηφάνεια της αμάθειας και η απομάκρυνση από την αγάπη του Χριστού. Γι΄αυτό, ο Κύριος είπε “ μη δίδετε τα άγια τοις κυσί”. Γιατί, όποιος προσέρχεται με φόβο καρδίας και πίστη, ως κατηχούμενος στην εκκλησία, θα λάβει τα άγια στη συνέχεια κατά τη βάπτισή του, και την μετέπειτα πορεία του ,ως τέκνο του Τριαδικού Θεού, όταν ο αλόγιστος νους πεθάνει με τη βάπτιση και μέσα από τα μυστήρια τη εκκλησίας αποκτήσει υπόσταση ανθρώπου κατά Χριστόν .Όταν ο χριστιανός ψυχοπνευματικά και σεβόμενος το σώμα του, θα αρχίσει να βαδίζει σταθερά από το κατ΄ εικόνα προς το κατ΄ομοίωσιν με τον Θεό και Πατέρα του.
Όλες οι θύρες, κατά τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο και τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος , αλλά ανεξαιρέτως και όλους τους πατέρες της εκκλησία μας, χρειάζεται να προστατευτούν από τα βέλη των πονηρών δαιμόνων, με τη νηστεία και την αδιάλειπτη προσευχή, και όχι μόνο η κοιλία και οι κάτω θύρες. Αυτό θεωρείται πραγματική νηστεία των παθών και των τροφών.
Δυστυχώς, παρατηρούμε για παράδειγμα ανθρώπους, οι οποίοι επιδίδονται στη κραιπάλη της καλοπέρασης να είναι ανοιχτή η θύρα του ομφάλιου λώρου τους, σαν κόσκινο εμπρός τους. Λες και το θείον δεν τους άντεξε και απήλθε από τα τρυφηλά και δύσοσμα σαρκώματα τους. Επίσης, παρατηρούμε ανθρώπους , οι οποίοι μια ζωή τρέφονται με τη καταλαλιά, να είναι σαν βάρκα ανοιχτό το στόμα τους και να αναδύεται οσμή βόθρου από το στομάχι τους. Άλλων, με βλοσυρό βλέμμα, να έχουν κολλήσει οι κόρες των οφθαλμών τους προς τα κάτω ,σαν πλαστικές ζελατίνες ,και το μόνο που μπορούν να παρατηρήσουν είναι τα σκέλη των συνανθρώπων τους.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία και προστασία από την Ορθόδοξη βάπτιση και τη Θεία Κοινωνία.
Πώς να αντέξει η ψυχή μας τόση αγάπη Κύριε! Τας θύρας...τας θύρας εν Σοφία. Πρόσχωμεν.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
29/1/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου