Αφιέρωμα στη Σταυρούλα Πελέκη

 

Τη «Μάνα» των παιδιών του Ορφανοτροφείου Θηλέων Λαμίας

                                  Φωτό: Φίλοι Ιεράς Μονής Ζωοδόχου Πηγής Πύλης Βοιωτίας

Υπάρχουν άνθρωποι που με την παρουσία τους φωτίζουν τον κόσμο γύρω τους.

Η Σταυρούλα Πελέκη, η ψυχή του Ορφανοτροφείου Θηλέων Λαμίας, είναι ένας τέτοιος άνθρωπος — μια γυναίκα που εδώ και πάνω από εξήντα χρόνια αφιερώνει τη ζωή της στη χαρά και την ευτυχία των παιδιών.

Σε ηλικία μόλις 23 ετών πέρασε το κατώφλι του ιδρύματος ως νεαρή δασκάλα και διευθύντρια. Από τότε δεν έφυγε ποτέ. Παρά τις δυσκολίες, τη μοναξιά και τις θυσίες, έμεινε εκεί, με πίστη, επιμονή και απέραντη αγάπη, για να γίνει η μάνα που τόσα κορίτσια δεν είχαν.

Η Σταυρούλα δεν έχει δικά της παιδιά· έχει όμως 540 “κόρες” που μεγάλωσαν μέσα στα ζεστά της χέρια. Τις φρόντισε, τις σπούδασε, τις βάφτισε, τις πάντρεψε, τις αγκάλιασε στα δάκρυά τους και στα χαμόγελά τους.

Και κάθε φορά που κάποιο παιδί της γυρνά να την ευχαριστήσει, εκείνη απαντά με τη γλυκιά της ταπεινότητα:

«Εγώ παιδιά δεν έκανα, αλλά όλα τα παιδιά που πέρασαν από εδώ τα αγάπησα σαν δικά μου.»

Κάθε γωνιά του Ορφανοτροφείου κουβαλά τη φροντίδα της: το καθαρό σεντόνι, το χαμόγελο στο φαγητό, το χέρι που χαϊδεύει το κεφάλι ενός παιδιού που φοβάται. Η παρουσία της είναι παρηγοριά και σιγουριά, ένα καταφύγιο που δεν σβήνει ποτέ.

Η Σταυρούλα Πελέκη δεν είναι απλώς μια διευθύντρια. Είναι σύμβολο αγάπης, παράδειγμα προσφοράς και μάθημα ζωής για όλους μας. Με την απλότητα και την καρδιά της μάς θυμίζει πως η πραγματική ευτυχία βρίσκεται στο «να δίνεις».

Και όταν τη ρωτούν τι θα ήθελε να μείνει από όλη αυτή τη ζωή προσφοράς, χαμογελά και λέει:

«Να θυμάστε τους απλούς ανθρώπους που προσφέρουν από το υστέρημά τους στα παιδιά… Και να κάνετε μια προσευχή για τα παιδιά μου.»

Αυτή είναι η Σταυρούλα Πελέκη: μια αληθινή πολυμάνα, μια γυναίκα που συνεχίζει να δίνει, να αγαπά και να εμπνέει — μια παρουσία που κάνει τον κόσμο πιο ανθρώπινο