Θόδωρος Σταυριανόπουλος
Μαθηματικός – Msc Ηθικής Φιλοσοφίας.
Ο λαϊκισμός είναι πληγή και ίσως από τις πιο μεγάλες αντινομίες και αντιφάσεις της ιστορίας και ένα από τα πιο αδύνατα σημεία της δημοκρατίας. Το παράδοξο είναι ότι εκπηγάζει από το λαό και μάλιστα σε μεγάλη κλίμακα λειτουργεί τελικά και σε κάθε περίπτωση εις βάρος του. Ο λαϊκισμός δεν ανακόπτει μόνο την όποια πρόοδο ενός λαού και δεν αμαυρώνει την κουλτούρα των ανθρώπων αλλά τους χειραγωγεί την ελευθερία του πνεύματός των. Η οπαδοποίηση της σκέψης πίσω από μια ευχάριστη ανάγνωση των πολιτικών πραγμάτων είναι στοιχείο των αυταρχικών καθεστώτων μέσα από την επιβολή της μονόδρομης και χειραγωγημένης σκέψης.
Με την εφαρμογή των μνημονίων μετασχηματίστηκε η άσκηση της παραδοσιακής πολιτικής και διαφοροποιήθηκε ο παραδοσιακός κομματικός άξονας «συντήρησης – προόδου» και γιγαντώθηκε ο λαϊκισμός. Λαϊκισμός σημαίνει πλήρης απουσία της πολιτικής και του ορθολογισμού και σε οδηγεί σε μια σωτηριολογική εκδοχή απόλυτα ανύπαρκτη και γι’ αυτό ο λαός γίνεται έρμαιο μιας κατάστασης δημαγωγίας που του λεηλατεί κάθε πραγματική και κοινωνική αξία.
Κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε στην πολιτική μας συμπεριφορά να λαμβάνουμε υπόψη μας όχι μόνο την ιδεολογία των κομμάτων και την προαγωγή των δικών μας και των ευρύτερων κοινωνικών συμφερόντων, αλλά και το αν συμφύρεται μαζί τους και η όποια μορφή δημαγωγίας.
Μπαίνοντας στην ΕΕ θεωρήσαμε το μέλλον μας εξασφαλισμένο παίρνοντας τα ΚΠΣ που αντί να τα αξιοποιούμε αναπτυξιακά και για αναδιάρθρωση της παραγωγής στην ύπαιθρο, φροντίζαμε να τρώμε από τα έτοιμα. Έτσι φθάσαμε στην υπερβολή της εισαγωγής καταναλωτικών προϊόντων, φθάσαμε στον καταναλωτισμό και έτσι βρήκε την πόρτα ανοιχτή και μπήκε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Όλα αυτά γίνονταν υπό την προστασία, παρότρυνση ενός επικίνδυνου λαϊκισμού.
Τα δύο μεγάλα κοινωνικά και πολιτιστικά ρεύματα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, που καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό την περίοδο αυτή, θεωρώ ότι είναι ο καταναλωτισμός και ο λαϊκισμός. Στη χώρα μας ταυτίσαμε την έννοια της «προόδου» με τον καταναλωτισμό, με τη συνεχή και με κάθε τρόπο απόκτηση υλικών αγαθών. Ο λαϊκισμός συνδέεται με τη μη ανάληψη ευθυνών και ότι για όλα αυτά που συνέβαιναν γύρω μας έφταιγαν κάποιοι άλλοι και καθόλου εμείς. Όποια κοινωνία κινήθηκε υπό την υψηλή καθοδήγηση του καταναλωτισμού και του λαϊκισμού ήταν τελικά κοινωνία παρακμής. Ο λαϊκισμός και ο καταναλωτισμός προέκυψαν από την μαζοποίηση των κοινωνιών, από τη διάβρωση της εικόνας του πολίτη και από την υπονόμευση των κοινωνικών του λειτουργιών. Οι μάζες χειραγωγούνται εύκολα. Η Ιστορία, μας έχει διδάξει, ότι συχνά τα ψέματα υπηρετούν καλύτερα τους σκοπούς, απ’ ό,τι η αλήθεια.
Σήμερα σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διέρχεται η χώρα μας δυστυχώς ευδοκιμούν τα αγκάθια του λαϊκισμού και της ατιμωρησίας. Οπότε αναγκαστικά δεν μπορεί να γίνει καμιά υπέρβαση της κρίσης, δεν πρόκειται να γεννηθεί το καινούργιο. Ο παράνομος και ατιμώρητος πλουτισμός ζει το μεγαλείο του και δυστυχώς δεν υπάρχει ίχνος σπόρου ανησυχίας.
Με το να γυρνάμε διαρκώς στο παρελθόν δεν εξυπηρετεί. Από το παρελθόν διδάσκεσαι, προβληματίζεσαι, διορθώνεσαι και αφού συμπεράνεις σηματοδοτείς το αύριο. Αυτό που μπορούμε να αλλάξουμε και να βελτιώσουμε είναι το παρόν και κατ’ επέκταση το μέλλον.
ΥΓ.1 Ζούμε σ’ έναν κόσμο όπου η παραπληροφόρηση έχει τόση δύναμη που ξεπερνά την πληροφόρηση.
ΥΓ.2 Οι πολιτικοί θεωρούν ότι, η διαχείριση της αλήθειας με την βοήθεια του ψέματος είναι καλύτερη απ’ την αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου