Οι Γαργαλιάνοι έχουν, λοιπόν, έναν λόγο παραπάνω να υποδέχονται χαρούμενοι αυτή την Πρωτοχρονιά. Ανάμεσά τους ζει η ακούραστη και δραστήρια κυρία Μαρίκα, μητέρα του κυρίου Χρύσανθου Αθανασόπουλου, γυναίκα που η παρουσία της γίνεται ευχή.
Λάτρης της φύσης ο κύριος Αθανασόπουλος –το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει– και δεινός καλλιεργητής της ελιάς, δεν χάνει ευκαιρία να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του προς την οικογένειά του. Με απλές, φωτεινές αναρτήσεις, καλημερίζει τους φίλους του στο Facebook με εποχιακά άνθη του αγρού, που συλλέγει η μητέρα του, σαν μικρά δώρα από τη γη της Μεσσηνίας.
Αυτή την εποχή την παράσταση κλέβουν τα μανουσάκια. Τα άγρια αυτά άνθη, γνωστά και ως νάρκισσοι του αγρού, φυτρώνουν στη μακαρία μεσσηνιακή γη μέσα στον χειμώνα, ταπεινά μα ανθεκτικά. Συχνά τα συναντά κανείς με δύο κεφαλάκια στον ίδιο μίσχο, σαν το ένα να γέρνει ελαφρά και να θαυμάζει το άλλο. Μια εικόνα σιωπηλής συνομιλίας, συντροφικότητας και αλληλεγγύης – σαν τους ανθρώπους που μεγάλωσαν μαζί, πλάι πλάι. Άλλοι τα απαθανατίζουν για να τα κρατήσουν ζωντανά όλο τον χρόνο, άλλοι στολίζουν μ’ αυτά τα σπίτια τους, ενώ κάποιες τοπικές επιχειρήσεις αξιοποιούν το άρωμά τους για την παραγωγή του φημισμένου ελαίου και αρώματος του νάρκισσου.
Ένας περίπατος στην πλατεία των Γαργαλιάνων και μια μοναδική φωτογραφία κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο γίνεται ανεκτίμητο δώρο. Μια στιγμή για να θυμόμαστε την οικογένεια Αθανασόπουλου σε ευτυχισμένες, φωτεινές ώρες.
Μη ρωτήσετε πόσα πτυχία έχει πάρει από τη ζωή η κυρία Μαρίκα. Αν, όμως, θελήσετε να τα μετρήσετε, θα πρέπει να υπολογίσετε και τα άγραφα βραβεία της καθημερινότητας: τους επαίνους της προσφοράς, της υπομονής και της αγάπης. Με το χαμόγελο στα χείλη και τα χέρια στο ζυμάρι, απολαμβάνει παιδιά και εγγόνια ακούραστη, ιδίως τις γιορτινές ημέρες, όταν οι εργασίες της νοικοκυράς πολλαπλασιάζονται. Ποτέ δεν το σκέφτηκε ως κόπο. Η χαρά της προσφοράς και το φως του Χριστού οδηγούν τα ευλογημένα της βήματα.
– Λόγος Θείου Φωτός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου