
Φωτό: Pinterest
Εισαγωγή
Τα ποντιακά‑βυζαντινά κάλαντα με τίτλο «Άναρχος Θεός» αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα παραδείγματα της Βυζαντινής υμνογραφικής παράδοσης του Χριστιανισμού σε λαϊκή μορφή, ενσωματώνοντας βαθιά θεολογικά νοήματα μέσα από την υμνολογία των Χριστουγέννων. Το άσμα αυτό, με αρχική προέλευση από την περιοχή των Κοτυώρων του Πόντου — σήμερα Ordu στη βόρεια Μικρά Ασία — αποτελεί ένα αλφαβητικό κάλαντο, δηλαδή κάθε στροφή αρχίζει με διαφορετικό γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου, από Α έως Ω, και ψάλλεται με μελωδική παράδοση που παραπέμπει στη βυζαντινή μουσική (1).
Η γλώσσα, η δομή και το ύφος του ποιήματος εκφράζουν όχι απλώς ένα λαϊκό κάλαντο αλλά και μια βαθιά θεολογική ομολογία: την ενσάρκωση του Λόγου του Θεού και τη σωτηρία της ανθρώπινης φύσης.
Σε αυτό το δοκίμιο, θα εξετάσουμε όχι μόνο τους στίχους στο σύνολό τους, αλλά και τη σημασία τους μέσα στο πλαίσιο της Ορθόδοξης υμνολογίας και θεολογίας, με αναφορές στην ειρμολογική παράδοση και στη σωτηρία κατά τον Χριστιανισμό (2).
Στο τέλος παρατίθενται τα κάλαντα στην Ελληνική και Αγγλική γλώσσα, ώστε οι αναγνώστες μας εκτός Ελλάδας να μπορέσουν να κάνουν πρακτική (όπως ζήτησαν) για να τα τραγουδήσουν στις οικογένειές τους και στις Ελληνικές παροικίες την παραμονή των Χριστουγέννων.
1. Τα Πλήρη Κάλαντα από το Α-Ω
Παρακάτω παρουσιάζεται ο πλήρης κατάλογος των στίχων σε μορφή αλφαβητικής ακροστιχίδας, όπως διασώζεται (1):
Ἄ — Ἄναρχος Θεὸς καταβέβηκεν,
καὶ ἐν τῇ Παρθένῳ κατῴκησεν.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Β — Βασιλεὺς τῶν ὅλων καὶ Κύριος,
ἦλθε τὸν Ἀδὰμ ἀναπλάσασθαι.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
Γ — Γηγενεῖς σκιρτάτε καὶ χαίρεσθε,
τάξεις τῶν ἀγγέλων εὐφραίνεσθε.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Δ — Δέξαι Βηθλεέμ τὸν Δεσπότην σου,
Βασιλέα πάντων καὶ Κύριον.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
Ε — Ἐξ ἀνατολῶν Μάγοι ἔρχονται,
δῶρα προσκομίζοντες ἄξια.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Ζ — Ζητοῦν προσκυνήσαι τὸν Κύριον,
τὸν ἐν τῷ σπηλαίῳ τικτόμενον.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Ή — Ἦνεγγεν ἀστήρ μάγους ὁδηγῶν,
ἔνδον τοῦ σπηλαίου ἐκόμισεν.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Θ — Θεός, βασιλεύς προαιώνιος,
τίκτεται ἐκ κόρης Θεόπαιδος.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Ι — Ἰδών ὁ Ἡρώδης ὡς ἔμαθεν,
ὅλως ἐξεπλάγη ὁ δείλαιος.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
Κ — Κράζει καὶ βοᾷ πρὸς τοὺς ἱερεῖς,
τοὺς δοξολογοῦντας τὸν Κύριον.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Λ — Λέγετε σοφοὶ καὶ διδάσκαλοι,
ἄρα ποῦ γεννᾶται ὁ Κύριος;
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
Μ — Μέγα καὶ φρικτόν τὸ τεράστιον,
ὁ ἐν οὐρανοῖς ἐπεδήμησεν.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Ν — Νύκτα Ἰωσήφ ῥῆμα ἤκουσεν,
ἄγγελος Κυρίου ἐλάλησεν.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
Ξ — Ξένον καὶ παράδοξον ἄκουσμα
καὶ ἡ συγκατάβασις ἄρρητος.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Ο — Ὁ μακροθυμίσας καὶ εὔσπλαχνος,
πάντων ὑπομένει τὰ πταίσματα.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
Π — Πάλιν οὖρανοί ἀνεώχθησαν,
ἄγγελοι αὐτοῦ ἀνυμνήτωσαν.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Ρ — Ῥήτορες ἐλθόντες προσέπεσον
βασιλέα μέγαν καὶ ἔνδοξον.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
Σ — Σήμερον ἡ κτίσις ἀγάλλεται
καὶ πανηγυρίζει καὶ εὐφραίνεται.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Τ — Τάξεις τῶν ἀγγέλων ἐξέστησαν
ἐπὶ τὸ παράδοξον θέαμα.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
Ύ — Ύμνους καὶ δεήσεις ἀνέμελπον
τῶν πάντων δεσπότην καὶ ἄνακτα.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Φ — Φῶς ἐν τῷ σπηλαίῳ ἀνέτειλε
καὶ τοῖς ἐν τῷ σκότει ἐπέλαμψε.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
Χ — Χαίρουσα ἡ φύσις ἀγάλλεται
καὶ πανηγυρίζει καὶ εὐφραίνεται.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Ψ — Ψάλλοντες Χριστόν, τὸν Θεὸν ἡμῶν,
τὸν ἐν τῷ σπηλαίῳ τικτόμενον.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
Ω — Ὠ Παρθενομήτορ καὶ Δέσποινα,
σώζε τοὺς εἰς σὲ καταφεύγοντας.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε.
Η επωδός «Ερουρέμ… Χαίρε Άχραντε/Δέσποινα» αποτελεί μελωδική και λειτουργική επανάληψη που θυμίζει τα βυζαντινά παραδοσιακά μέλη και χρησιμεύει ως μουσική «γέφυρα» ανάμεσα στους στίχους (3). Οι επαναλαμβανόμενες επωδοί λειτουργούν ως μουσική και υμνολογική κορύφωση. Δεν αποτελούν απλώς λαϊκό στοιχείο, αλλά φορέα θεολογικής χαράς, μέσω του οποίου η κοινότητα συμμετέχει ενεργά στο μυστήριο της Γεννήσεως.
2. Θεολογική Ερμηνεία των Στίχων
Α — Ο Άναρχος Θεός και το Μυστήριο της Σάρκωσης
Η φράση «Ἄναρχος Θεὸς καταβέβηκεν» αποτελεί θεμελιώδη χριστολογική ομολογία. Ο Χριστός παρουσιάζεται ως ο προαιώνιος Λόγος του Θεού, χωρίς αρχή και τέλος, ο οποίος ελεύθερα εισέρχεται στον χρόνο και στην ιστορία. Η κατάβαση αυτή δεν αναιρεί τη θεότητά Του, αλλά την αποκαλύπτει ως άπειρη αγάπη και συγκατάβαση. Η Σάρκωση δεν είναι απλώς ένα ιστορικό γεγονός, αλλά μυστήριο σωτηρίας, διά του οποίου ο άκτιστος Θεός προσλαμβάνει την κτιστή ανθρώπινη φύση.
Β — Η Αναπλάση του Αδάμ και η Αποκατάσταση του Ανθρώπου
Η στροφή «Βασιλεὺς τῶν ὅλων καὶ Κύριος… ἦλθε τὸν Ἀδὰμ ἀναπλάσασθαι» εκφράζει την πατερική διδασκαλία περί ανακαίνισης της ανθρώπινης φύσης. Ο Αδάμ, ως εκπρόσωπος όλου του ανθρωπίνου γένους, αναπλάθεται διά της Ενανθρώπησης του Λόγου. Ο Χριστός προσλαμβάνει την ανθρώπινη φύση όχι για να την παρακάμψει, αλλά για να τη θεραπεύσει και να την οδηγήσει στη θέωση, επαναφέροντας την κοινωνία με τον Θεό που είχε διαρραγεί με την πτώση.
Γ — Γηγενεῖς σκιρτάτε καὶ χαίρεσθε, τάξεις τῶν ἀγγέλων εὐφραίνεσθε.
Η Ενσάρκωση φανερώνει ότι η σωτηρία δεν είναι απλώς ηθική βελτίωση, αλλά οντολογική μεταμόρφωση. Ο Λόγος του Θεού ενώνεται πραγματικά με την ανθρώπινη φύση, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να ενωθεί με τον Θεό. Έτσι, η Γέννηση του Χριστού καθίσταται η απαρχή της νέας κτίσης και της ανακαινισμένης ανθρωπότητας. Η πρόσκληση προς τους ανθρώπους και τα αγγελικά τάγματα να χαρούν δηλώνει ότι η Γέννηση του Χριστού αφορά ολόκληρη την κτίση. Ο ουρανός και η γη συμμετέχουν στο μυστήριο, διότι η σωτηρία δεν περιορίζεται στον άνθρωπο, αλλά επεκτείνεται σε κάθε επίπεδο της δημιουργίας.
Δ — «Δέξαι Βηθλεέμ τὸν Δεσπότην σου…»
Η Βηθλεέμ προσωποποιείται και καλείται να υποδεχθεί τον Δημιουργό της. Θεολογικά, η στροφή αυτή δηλώνει ότι ο Θεός εισέρχεται στην ιστορία και στον χώρο, όχι ως ξένος αλλά ως Κύριος της κτίσεως. Η ταπείνωση του σπηλαίου δεν μειώνει τη βασιλεία Του· αντίθετα, την αποκαλύπτει ως βασιλεία αγάπης και συγκατάβασης.
Ε — «Ἐξ ἀνατολῶν Μάγοι ἔρχονται…»
Οι Μάγοι εκπροσωπούν τα έθνη και τον μη ιουδαϊκό κόσμο. Η προσέλευσή τους δηλώνει ότι η σωτηρία του Χριστού είναι καθολική, απευθυνόμενη σε όλη την ανθρωπότητα. Τα «ἄξια δῶρα» δεν είναι απλώς υλικά, αλλά σύμβολα ομολογίας της θεότητας, της βασιλείας και της θυσίας του Χριστού.
Ζ — «Ζητοῦν προσκυνήσαι τὸν Κύριον…»
Η στροφή αυτή τονίζει ότι η γνώση του Θεού δεν είναι μόνο νοητική αλλά οδηγεί στην προσκύνηση. Ο Κύριος προσκυνείται όχι σε παλάτια αλλά σε σπήλαιο, αποκαλύπτοντας ότι η αληθινή θεογνωσία περνά μέσα από την ταπείνωση.
Η — «Ἦνεγγεν ἀστήρν μάγους ὁδηγῶν…»
Το άστρο λειτουργεί ως θεία καθοδήγηση. Θεολογικά, δηλώνει ότι η κτίση συνεργεί στο έργο της σωτηρίας. Ο Θεός χρησιμοποιεί το φυσικό στοιχείο (άστρο) για να οδηγήσει τον άνθρωπο στο υπερφυσικό μυστήριο της Ενσάρκωσης.
Θ — «Θεός, βασιλεύς προαιώνιος, τίκτεται…»
Εδώ διατυπώνεται με σαφήνεια το χριστολογικό δόγμα: ο προαιώνιος Θεός γεννιέται εν χρόνω. Η Παρθένος γίνεται Θεοτόκος και ο Χριστός είναι πλήρως Θεός και πλήρως άνθρωπος — χωρίς σύγχυση, χωρίς διαίρεση.
Ι — «Ἰδών ὁ Ἡρῴδης…»
Ο Ηρώδης εκφράζει την κοσμική εξουσία που φοβάται τον Θεό. Ο τρόμος του αποκαλύπτει ότι η βασιλεία του Χριστού απειλεί κάθε εξουσία που στηρίζεται στον εγωισμό, στον φόβο και στη βία.
Κ — «Κράζει καὶ βοᾷ πρὸς τοὺς ἱερεῖς…»
Η στροφή αυτή φανερώνει την τραγική ειρωνεία: εκείνοι που γνωρίζουν τις Γραφές καλούνται να μαρτυρήσουν την αλήθεια, αλλά συχνά μένουν θεατές και όχι προσκυνητές. Η γνώση χωρίς πίστη δεν σώζει.
Λ — «Λέγετε σοφοὶ καὶ διδάσκαλοι…»
Εδώ τονίζεται η ανεπάρκεια της ανθρώπινης σοφίας χωρίς θεία αποκάλυψη. Η αληθινή γνώση του Χριστού δεν επιτυγχάνεται μόνο με τη μελέτη, αλλά με ταπείνωση και άνοιγμα της καρδιάς.
Μ — «Μέγα καὶ φρικτόν τὸ τεράστιον…»
Το «φρικτόν» δεν σημαίνει φόβο, αλλά δέος. Η στροφή αυτή εκφράζει το μυστήριο της συγκατάβασης: Εκείνος που κατοικεί στους ουρανούς «ἐπεδήμησεν», έγινε οδοιπόρος και φιλοξενούμενος στον κόσμο.
Ν — «Νύκτα Ἰωσήφ ῥῆμα ἤκουσεν…»
Η θεία αποκάλυψη έρχεται «νύκτα», δηλώνοντας ότι ο Θεός μιλά στον άνθρωπο μέσα στη σιωπή και στην πίστη. Ο Ιωσήφ γίνεται πρότυπο υπακοής χωρίς πλήρη κατανόηση.
Ξ — «Ξένον καὶ παράδοξον ἄκουσμα…»
Η Ενσάρκωση χαρακτηρίζεται ως «ξένη» προς τη λογική του κόσμου. Η συγκατάβαση του Θεού είναι άρρητη, δηλαδή δεν εξαντλείται στη γλώσσα· γίνεται δεκτή με πίστη και λατρεία.
Ο — «Ὁ μακροθυμίσας καὶ εὔσπλαχνος…»
Η στροφή αποκαλύπτει τον ηθικό χαρακτήρα του Θεού: υπομονή, έλεος και μακροθυμία. Η Γέννηση του Χριστού είναι πράξη θεϊκής ανεκτικότητας προς την ανθρώπινη αδυναμία.
Π — «Πάλιν οὖρανοί ἀνεώχθησαν…»
Η Ενσάρκωση ανοίγει ξανά τον ουρανό που είχε κλείσει με την πτώση. Οι άγγελοι υμνούν, γιατί η κοινωνία Θεού και ανθρώπου αποκαθίσταται.
Ρ — «Ῥήτορες ἐλθόντες προσέπεσον…»
Οι «ῥήτορες» συμβολίζουν τον λόγο και τη διανόηση, που πλέον υποτάσσονται στον Λόγο του Θεού. Η αληθινή σοφία γονατίζει μπροστά στον Χριστό.
Σ — «Σήμερον ἡ κτίσις ἀγάλλεται…»
Η σωτηρία δεν αφορά μόνο τον άνθρωπο αλλά ολόκληρη την κτίση. Η Γέννηση του Χριστού είναι κοσμικό γεγονός, χαρά για όλη τη δημιουργία.
Τ — «Τάξεις τῶν ἀγγέλων ἐξέστησαν…»
Ακόμη και οι άγγελοι θαυμάζουν το μυστήριο. Η Ενσάρκωση υπερβαίνει κάθε τάξη και λογική, ακόμη και την αγγελική.
Υ — «Ύμνους καὶ δεήσεις ἀνέμελπον…»
Η σωστή απάντηση του ανθρώπου στο μυστήριο είναι η δοξολογία. Η θεολογία κορυφώνεται στη λατρεία.
Φ — «Φῶς ἐν τῷ σπηλαίῳ ἀνέτειλε…»
Ο Χριστός παρουσιάζεται ως Φως του κόσμου. Το σκοτάδι της άγνοιας και της αμαρτίας διαλύεται από την παρουσία Του.
Χ — «Χαίρουσα ἡ φύσις ἀγάλλεται…»
Η φύση δεν είναι ουδέτερη αλλά συμμετέχει στη σωτηρία. Η χαρά της κτίσης προαναγγέλλει τη μελλοντική της αποκατάσταση.
Ψ — «Ψάλλοντες Χριστόν…»
Η πίστη γίνεται τραγούδι. Η Εκκλησία ψάλλει όχι απλώς γεγονότα, αλλά ομολογεί τον Θεό που έγινε άνθρωπος.
Ω — «Ὠ Παρθενομήτορ καὶ Δέσποινα, σώζε τοὺς εἰς σὲ καταφεύγοντας.»
Η τελική στροφή αποτελεί δοξολογική και ικετηριακή κορύφωση των καλάντων. Μετά τη χριστολογική αποκάλυψη της Γεννήσεως, ο λόγος στρέφεται φυσικά προς την Υπεραγία Θεοτόκο, ως την κατεξοχήν μεσίτρια μεταξύ Θεού και ανθρώπων.
Ο τίτλος Παρθενομήτωρ συνοψίζει το μέγα μυστήριο της Ενανθρώπησης: η Παναγία παραμένει Παρθένος και γίνεται Μητέρα του Θεού. Ο όρος Δέσποινα δεν δηλώνει κοσμική εξουσία, αλλά τιμή και πνευματική αρχοντιά, απορρέουσα από τη μοναδική της σχέση με τον Χριστό.
Η επίκληση «σώζε τοὺς εἰς σὲ καταφεύγοντας» εκφράζει την ορθόδοξη εμπειρία της πρεσβείας της Θεοτόκου: η σωτηρία προέρχεται από τον Χριστό, αλλά η Παναγία μεσιτεύει μητρικά για όλους όσοι προσφεύγουν με πίστη και ταπείνωση. Έτσι, τα κάλαντα δεν κλείνουν απλώς με ύμνο, αλλά με προσωπική προσευχή, συνδέοντας το κοσμικό γεγονός της Γεννήσεως με τη ζωή κάθε πιστού.
Επίλογος
Τα ποντιακά‑βυζαντινά κάλαντα «Άναρχος Θεός» αποτελούν όχι απλά ένα λαϊκό έθιμο, αλλά μια πλούσια υμνογραφική κατάθεση της θεολογίας της Εκκλησίας για το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού. Μέσα από το αλφαβητικό τους σχήμα συνδέουν το αρχαίο ελληνικό υφολογικό πλαίσιο με τη χριστιανική παράδοση, δημιουργώντας ένα μοναδικό υλικό όπου η θεολογική αλήθεια, η μουσική παράδοση και η πολιτιστική ταυτότητα συναντώνται. Οι στίχοι αυτοί συνεχίζουν να φωτίζουν και να χαροποιούν πιστούς και μη, υπενθυμίζοντας ότι ο Θεός, ο «Άναρχος», ήρθε να κατοικήσει ανάμεσα μας για να μας ανυψώσει σε ζωή αιώνια και χαρά ανεξάντλητη (3).
Βιβλιογραφία
Τα κάλαντα "Αναρχος Θεός": Ελληνική και Αγγλική απόδοση
Ελληνικά:
Τα Ποντιακά‑Βυζαντινά κάλαντα «Άναρχος Θεός» είναι ένας θησαυρός της παράδοσής μας, που τραγουδιέται κάθε Χριστούγεννα από γενιές Ποντίων και από τους γνώστες της Βυζαντινής μουσικής. Μέσα από τους στίχους , η χαρά της Γεννήσεως του Χριστού μεταφέρεται σε κάθε καρδιά, ενώ η πίστη και η ελπίδα ζωντανεύουν στη μελωδία .
English:
The Pontic-Byzantine carol “Unoriginated God” is a treasure of our tradition, sung every Christmas by generations of Pontic Greeks and Byzantine music teachers. Through its verses, the joy of Christ’s Nativity is brought to every heart, while faith and hope are revived in its melodies.
Σας προσκαλούμε να διαβάσετε και να τραγουδήσετε μαζί τους στίχους, στα Ελληνικά και στα Αγγλικά, για να ζωντανέψει η παράδοση σε όλο τον κόσμο!
We invite you to read and sing the verses in both Greek and English, to keep this beautiful tradition alive worldwide!
Πλήρεις Στίχοι: Ελληνικά – Αγγλικά
Ἄ — Ἄναρχος Θεὸς καταβέβηκεν,
καὶ ἐν τῇ Παρθένῳ κατῴκησεν.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: The Unoriginated God has descended,
and dwells within the Virgin.
Epowdos / Refrain: Erourem, erourem, erou‑r‑erou‑r‑erourem; rejoice, O Immaculate.
Β — Βασιλεὺς τῶν ὅλων καὶ Κύριος,
ἦλθε τὸν Ἀδὰμ ἀναπλάσασθαι.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
English: King of all and Lord,
has come to renew Adam.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Lady.
Γ — Γηγενεῖς σκιρτάτε καὶ χαίρεσθε,
τάξεις τῶν ἀγγέλων εὐφραίνεσθε.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: Earthborn, leap and rejoice,
orders of angels, be glad.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Δ — Δέξαι Βηθλεέμ τὸν Δεσπότην σου,
Βασιλέα πάντων καὶ Κύριον.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
English: Receive, Bethlehem, your Master,
King of all and Lord.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Lady.
Ε — Ἐξ ἀνατολῶν Μάγοι ἔρχονται,
δῶρα προσκομίζοντες ἄξια.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: From the East the Magi come,
bearing worthy gifts.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Ζ — Ζητοῦν προσκυνήσαι τὸν Κύριον,
τὸν ἐν τῷ σπηλαίῳ τικτόμενον.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: They seek to worship the Lord,
born in the cave.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Ή — Ἦνεγγεν ἀστήρν μάγους ὁδηγῶν,
ἔνδον τοῦ σπηλαίου ἐκόμισεν.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: A star has guided the Magi,
leading them into the cave.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Θ — Θεός, βασιλεύς προαιώνιος,
τίκτεται ἐκ κόρης Θεόπαιδος.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: God, eternal King,
is born of the virgin.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Ι — Ἰδών ὁ Ἡρῴδης ὡς ἔμαθεν,
ὅλως ἐξεπλάγη ὁ δείλαιος.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
English: Herod, seeing, was startled,
completely astonished.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Lady.
Κ — Κράζει καὶ βοᾷ πρὸς τοὺς ἱερεῖς,
τοὺς δοξολογοῦντας τὸν Κύριον.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: He cries aloud to the priests,
those who praise the Lord.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Λ — Λέγετε σοφοὶ καὶ διδάσκαλοι,
ἄρα ποῦ γεννᾶται ὁ Κύριος;
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
English: Speak, wise men and teachers,
where is the Lord born?
Epowdos: Erourem… rejoice, O Lady.
Μ — Μέγα καὶ φρικτόν τὸ τεράστιον,
ὁ ἐν οὐρανοῖς ἐπεδήμησεν.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: Great and wondrous is the marvel,
He has come into the heavens.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Ν — Νύκτα Ἰωσήφ ῥῆμα ἤκουσεν,
ἄγγελος Κυρίου ἐλάλησεν.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
English: In the night Joseph heard the word,
the angel of the Lord spoke.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Lady.
Ξ — Ξένον καὶ παράδοξον ἄκουσμα
καὶ ἡ συγκατάβασις ἄρρητος.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: A strange and marvelous sound,
His condescension beyond words.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Ο — Ὁ μακροθυμίσας καὶ εὔσπλαχνος,
πάντων ὑπομένει τὰ πταίσματα.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
English: The patient and merciful One,
endures the sins of all.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Lady.
Π — Πάλιν οὖρανοί ἀνεώχθησαν,
ἄγγελοι αὐτοῦ ἀνυμνήτωσαν
.Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: Again the heavens opened,
His angels praised Him.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Ρ — Ῥήτορες ἐλθόντες προσέπεσον
βασιλέα μέγαν καὶ ἔνδοξον.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
English: The rhetoricians came and fell
before the great and glorious King.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Lady.
Σ — Σήμερον ἡ κτίσις ἀγάλλεται
καὶ πανηγυρίζει καὶ εὐφραίνεται.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: Today all creation exults,
rejoices and is glad.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Τ — Τάξεις τῶν ἀγγέλων ἐξέστησαν
ἐπὶ τὸ παράδοξον θέαμα.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
English: The orders of angels were amazed
at this wondrous sight.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Lady.
Ύ — Ύμνους καὶ δεήσεις ἀνέμελπον
τῶν πάντων δεσπότην καὶ ἄνακτα.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: Hymns and prayers they sang
to the Lord and King of all.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Φ — Φῶς ἐν τῷ σπηλαίῳ ἀνέτειλε
καὶ τοῖς ἐν τῷ σκότει ἐπέλαμψε.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
English: Light has shone in the cave
and illuminated those in darkness
Epowdos: Erourem… rejoice, O Lady.
Χ — Χαίρουσα ἡ φύσις ἀγάλλεται
καὶ πανηγυρίζει καὶ εὐφραίνεται.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: Rejoicing, nature exults,
celebrates and is glad.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Ψ — Ψάλλοντες Χριστόν, τὸν Θεὸν ἡμῶν,
τὸν ἐν τῷ σπηλαίῳ τικτόμενον.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Δέσποινα.
English: Singing Christ, our God,
born in the cave.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Lady.
Ω — Ὠ Παρθενομήτορ καὶ Δέσποινα,
σώζε τοὺς εἰς σὲ καταφεύγοντας.
Ἐπωδός: Ἔρουρεμ, ἔρουρεμ, ἔρου, ἔρου, ἔρουρεμ· χαῖρε Ἄχραντε
English: O Virgin Mother and Lady,
save those who take refuge in You.
Epowdos: Erourem… rejoice, O Immaculate.
Ευχές
Ας μας εμπνεύσει η αλήθεια ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος για να μας σώσει, και ας ανταποκριθούμε με καρδιά γεμάτη πίστη, ελπίδα και αγάπη.
Καλή πρακτική στα κάλαντα φίλοι μας.
Καλά Χριστούγεννα !
-Λόγος Θείου Φωτός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου