Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2025

Οι Λογισμοί και η Διαχείρισή τους στην Πατερική Παράδοση και στη Σύγχρονη Ψυχολογία

                      

                                                         Φωτό: Pinterest

Εισαγωγή

Οι λογισμοί αποτελούν θεμελιώδη όψη της ανθρώπινης ψυχής και του νου, καθώς εκφράζουν τις σκέψεις και τα εσωτερικά ερεθίσματα που επηρεάζουν τη συναισθηματική και πνευματική ζωή. Στην Ορθόδοξη Πατερική Παράδοση, οι λογισμοί θεωρούνται πειρασμοί που  αρρωσταίνουν τον νου και επηρεάζουν την προσήλωση στον Θεό και τη διασφάλιση της ψυχοπνευματικής υγείας (Ιωάννης Σιναΐτης, Κλίμαξ). Στη σύγχρονη ψυχολογία, οι λογισμοί μελετώνται ως γνωστικές διεργασίες που μπορεί να οδηγήσουν σε άγχος, εμμονή, ιδεοληψία, κατάθλιψη  έως και ψύχωση (Clark & Beck, 2010).

Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η ανάλυση των βασικών ειδών λογισμών, η ψυχολογική και θεολογική τους διάσταση, και η παρουσίαση τεχνικών αντιμετώπισης με ενσωμάτωση των σύγχρονων ψυχολογικών εργαλείων mindfulness, cognitive restructuring, ACT και reframing. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στους ακούσιους λογισμούς, καθώς αποτελούν συχνό φαινόμενο που μπορεί να επηρεάσει βαθιά την ψυχική και πνευματική ισορροπία.


1. Τα είδη των λογισμών

1.1 Λογισμός Φόβου / Δειλίας

Ο λογισμός του φόβου ή της δειλίας δημιουργεί ανησυχία, ανασφάλεια και αποφυγή δράσης. Πατερικά θεωρείται πειρασμός που εμποδίζει την εμπιστοσύνη στον Θεό, ενώ ψυχολογικά συνδέεται με καταστροφολογικές σκέψεις και υπερβολικό άγχος.

1.2 Λογισμός Αυτομείωσης / Κατηγορίας Εαυτού

Αφορά την υποτίμηση του εαυτού και τη συναισθηματική αυτοκριτική. Στην Πατερική θεώρηση, συνδέεται με απελπισία και αδυναμία αναγνώρισης της θείας εικόνας, ενώ στη σύγχρονη ψυχολογία με μειωμένη αυτοεκτίμηση και γνωσιακές παραμορφώσεις.

1.3 Λογισμός Κατηγορίας Άλλου / Υπερηφάνειας

Αφορά την κρίση ή υπερηφάνεια έναντι των άλλων. Πατερικά, η υπερηφάνεια θεωρείται η ρίζα πολλών παθών και πηγάζει από την αδυναμία ταπεινώσεως. Ψυχολογικά, σχετίζεται με κοινωνική σύγκριση και projection.

1.4 Λογισμός Καταστροφολογίας / Γνωστικής Παραμόρφωσης

Αυτός ο λογισμός υπερτονίζει τα αρνητικά ή προβλέπει καταστροφικά σενάρια χωρίς βάση. Στην Πατερική παράδοση θεωρείται πειρασμός, ενώ στην ψυχολογία αναγνωρίζεται ως γνωστική παραμόρφωση που επηρεάζει συμπεριφορά και συναισθήματα.

1.5 Λογισμός Εμμονής / Επαναλαμβανόμενων Σκέψεων

Χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενη ενασχόληση με τα ίδια αρνητικά γεγονότα ή σκέψεις. Πατερικά θεωρείται «ταραχώδης λογισμός» που κρατά την ψυχή σε αναστάτωση. Ψυχολογικά συνδέεται με obsessive thinking και δυσκολία απομάκρυνσης από αρνητικά γεγονότα.

1.6 Λογισμός Ακούσιων Εισβολών (Intrusions)

Αναφέρεται σε ανεπιθύμητες σκέψεις που εισβάλλουν στον νου χωρίς έλεγχο. Πατερικά θεωρούνται πειραστικοί λογισμοί που σκοτίζουν τη γαλήνη, ενώ στη σύγχρονη ψυχολογία αναγνωρίζονται ως intrusive thoughts, συχνά χωρίς σχέση με την προσωπικότητα ή τις πράξεις του ατόμου. Η αντιμετώπισή τους απαιτεί διάκριση και στρατηγικές αποστασιοποίησης.

2. Συμπλέγματα επαναλαμβανόμενων αρνητικών σκέψεων

 Το φαινόμενο του constellation of negative thoughts περιγράφει το σύμπλεγμα επαναλαμβανόμενων αρνητικών σκέψεων που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, ενισχύοντας φόβο, ενοχή ή ανασφάλεια. Πατερικά, το σύμπλεγμα αυτό θεωρείται αποτέλεσμα προσκόλλησης του νου στους λογισμούς, ενώ ψυχολογικά συνδέεται με δυσλειτουργικά μοτίβα σκέψης,   άγχος και κατάθλιψη.

Το φαινόμενο του constellation of negative thoughts περιγράφει το σύμπλεγμα επαναλαμβανόμενων αρνητικών σκέψεων που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, ενισχύοντας φόβο, ενοχή ή ανασφάλεια. Πατερικά, το σύμπλεγμα αυτό θεωρείται αποτέλεσμα προσκόλλησης του νου στους λογισμούς, ενώ ψυχολογικά συνδέεται με δυσλειτουργικά μοτίβα σκέψης και άγχος.

3. Ορισμός και φύση των ακούσιων λογισμών

Οι ακούσιοι λογισμοί είναι σκέψεις που εισβάλλουν ξαφνικά στον νου χωρίς την πρόθεση ή την επιθυμία του ατόμου. Μπορεί να είναι αρνητικές, απαγορευμένες, ή παράδοξες. Η βασική τους χαρακτηριστική ιδιότητα είναι ότι δεν συνδέονται με τη βούληση του ατόμου, αλλά συχνά προκαλούν σύγχυση, φόβο ή ενοχή.

  • Πατερική θεώρηση: θεωρούνται λογισμοί πειρασμού που στοχεύουν να σκοτίσουν τον νου και να αποσπάσουν τον άνθρωπο από τη μνήμη Θεού. Ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης σημειώνει ότι «η πρόθεση του λογισμού δεν είναι αμαρτία, αλλά η προσκόλληση σε αυτόν είναι» (Κλίμαξ, Κεφάλαιο 26).

  • Ψυχολογική θεώρηση: αναγνωρίζονται ως intrusive thoughts ή ανεπιθύμητες εισβολές (Clark & Beck, 2010), που δεν υποδεικνύουν αναγκαστικά ψυχική διαταραχή, αλλά μπορούν να προκαλέσουν άγχος ή εμμονή.

3.1 Είδη ακούσιων λογισμών

  1. Απλές ανεπιθύμητες σκέψεις: π.χ. «Τι θα συμβεί αν αποτύχω;»

  2. Φαντασιακές ή ακραίες εικόνες: π.χ. βία ή απαγορευμένα θέματα.

  3. Επαναλαμβανόμενες αναμνήσεις: σκέψεις από παρελθόντα γεγονότα που επανέρχονται ανεξέλεγκτα.

  4. Ηθικά διφορούμενοι ή θρησκευτικοί λογισμοί: αμαρτία, αμφιβολία πίστης.

Πατερικά, οι ακούσιοι λογισμοί συχνά ανήκουν στην κατηγορία των πειραστικών λογισμών που επιτίθενται στον νου για να εμποδίσουν την προσευχή και την ησυχία.

3.2 Ψυχολογική ανάλυση και επιπτώσεις

  • Προκαλούν άγχος, ενοχή, αναστάτωση, ακόμα και χωρίς πραγματικό λόγο.

  • Μπορεί να σχετίζονται με εμμονικές σκέψεις (OCD), αλλά όχι πάντα.

  • Η ψυχολογία συνιστά αποστασιοποίηση: παρατήρηση της σκέψης χωρίς ταύτιση.

Παράδειγμα: ένας άνθρωπος σκέφτεται ξαφνικά μια βίαιη εικόνα. Αν ταυτιστεί («είμαι κακός/κακή»), ενισχύεται η ενοχή. Αν παρατηρήσει απλώς τη σκέψη, η ισχύς της μειώνεται.

3.4 Πατερική αντιμετώπιση

  1. Νήψη: συνεχής παρατήρηση του νου ώστε να εντοπίζονται οι λογισμοί πριν προσκολληθεί η ψυχή.

  2. Ευχή του Ιησού: "Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ θεού ελέησόν με" συνεχή επανάληψη που καθαρίζει τον νου από ανεπιθύμητους λογισμούς.

  3. Εξομολόγηση: μοιράζομαι τους λογισμούς με πνευματικό οδηγό για αποφόρτιση και καθοδήγηση.

  4. Διάκριση: αναγνώριση της πηγής του λογισμού (Θεός, άνθρωπος, διάβολος) για κατάλληλη αντιμετώπιση.

Παράδειγμα: «Μου ήρθε σκέψη αμφιβολίας για την πίστη μου. Δεν την προσέχω ούτε την απορρίπτω. Την παρατηρώ, λέω την ευχή, και συνεχίζω την προσευχή.»

  3.5 Παραδείγματα από Αγίους Πατέρες

  • Άγιος Ιωάννης Σιναΐτης: Ορίζει ότι η πρόθεση του λογισμού δεν είναι αμαρτία, αλλά η προσκόλληση σε αυτόν εμποδίζει την πνευματική πρόοδο.

  • Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: Υποδεικνύει την αδιάκοπη προσευχή και την εγρήγορση του νου ως μέθοδο αντιμετώπισης των πειραστικών λογισμών.

  • Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης: Τονίζει ότι οι ανεπιθύμητες σκέψεις πρέπει να παρατηρούνται χωρίς φόβο ή ενοχή, ενώ η επανειλημμένη προσευχή καθαρίζει τον νου.

Παράδειγμα:
Σκέψη αμφιβολίας: «Μήπως αμάρτησα;» → Ευχή, παρατήρηση, διάκριση της σκέψης, επάνοδος στην προσευχή.

4..Ψυχολογικές τεχνικές 

4.1. Mindfulness / Νηπτική Εγρήγορση

Ορισμός: Η τεχνική της παρατήρησης των σκέψεων χωρίς κρίση ή ταύτιση με αυτές. Ο νους μαθαίνει να βλέπει τους λογισμούς ως παροδικά φαινόμενα, όχι ως αλήθειες ή οδηγίες για δράση.

Στόχος: Αποφυγή προσκόλλησης στους λογισμούς και μείωση άγχους ή ενοχής.

Παράδειγμα 1:
Ένας άνθρωπος σκέφτεται ξαφνικά: «Μήπως φέρω κακό στους άλλους;» Αντί να πανικοβληθεί ή να ταυτιστεί, λέει: «Αυτό είναι ένας λογισμός που ήρθε στον νου. Τον παρατηρώ και συνεχίζω την ημέρα μου.»

Παράδειγμα 2:
Κατά τη διάρκεια προσευχής, εμφανίζεται η σκέψη: «Δεν προσεύχομαι σωστά.» Η τεχνική mindfulness επιτρέπει στο άτομο να παρατηρήσει τη σκέψη και να επιστρέψει ήρεμα στην ευχή του, χωρίς ενοχή.

4.2 Γνωσιακή Αναδόμηση (Cognitive Restructuring)

Ορισμός: Ανάλυση και αμφισβήτηση των αρνητικών ή ανεπιθύμητων λογισμών, προκειμένου να αξιολογηθούν με βάση τη λογική και τα δεδομένα.

Στόχος: Μετατροπή των αρνητικών σκέψεων σε πιο ρεαλιστικές και βοηθητικές.

Παράδειγμα 1:
Λογισμός: «Δεν θα τα καταφέρω στη δουλειά.»
Αντίδραση: Το άτομο ρωτάει τον εαυτό του: «Ποιες αποδείξεις υπάρχουν ότι θα αποτύχω; Υπάρχουν αντίθετα στοιχεία;» Στη συνέχεια αντικαθιστά τη σκέψη με: «Υπάρχουν δυσκολίες, αλλά έχω δεξιότητες και προετοιμασία για να τα καταφέρω.»

Παράδειγμα 2:
Λογισμός θρησκευτικής αμφιβολίας: «Μήπως η προσευχή μου δεν αξίζει;»
Αντίδραση: Το άτομο αναγνωρίζει ότι η πίστη δεν εξαρτάται από πλήρη τελειότητα και αντικαθιστά τον λογισμό με: «Η προσευχή είναι ένδειξη σχέσης με τον Θεό, όχι μέτρο τελειότητας.»

4.3 ACT – Acceptance and Commitment Therapy (Αποδοχή και Δέσμευση)

Ορισμός: Η τεχνική ACT διδάσκει την αποδοχή των ανεπιθύμητων σκέψεων χωρίς ταύτιση και την επιστροφή σε πράξεις που υπηρετούν τις αξίες του ατόμου.

Στόχος: Να μειωθεί η ψυχολογική αντίσταση στις ακούσιες σκέψεις και να εστιάσει ο άνθρωπος στις σημαντικές για αυτόν πράξεις.

Παράδειγμα 1:
Λογισμός: «Είμαι κακός/κακή που σκέφτομαι κάτι αμαρτωλό.»
Αντίδραση ACT: «Αυτή η σκέψη ήρθε στον νου. Δεν είμαι η σκέψη μου. Τώρα επιστρέφω στην ευθύνη μου να αγαπώ και να βοηθώ τους άλλους.»

Παράδειγμα 2:
Λογισμός άγχους: «Τι θα συμβεί αν αποτύχω;»
Αντίδραση ACT: Το άτομο αποδέχεται την παρουσία της σκέψης («Η σκέψη υπάρχει, αλλά δεν καθορίζει τη ζωή μου») και συνεχίζει τις πράξεις που συνάδουν με τις αξίες του, π.χ. μεθοδική εργασία ή προσευχή.

4.5 Παραδείγματα καθημερινής εφαρμογής

  • Σκέψη: «Δεν θα τα καταφέρω στη δουλειά.» → αντίδραση: παρατήρηση σκέψης, θετική αυτο-συζήτηση, δράση αντί αναστολής.

  • Θρησκευτικός λογισμός: «Μήπως αμάρτησα;» → αντίδραση: ευχή, ειλικρινής αυτοέλεγχος, εξομολόγηση εάν χρειάζεται.

5. Συμπεράσματα

Οι λογισμοί, ιδιαίτερα οι ακούσιοι και τα συμπλέγματα αρνητικών σκέψεων, επηρεάζουν σημαντικά τη συναισθηματική και πνευματική ζωή. 

Οι ακούσιοι λογισμοί αποτελούν κοινό φαινόμενο που δεν υποδηλώνει απαραίτητα αδυναμία ή αμαρτία. Στην πατερική παράδοση, η διάκριση, η νήψη και η ευχή αποτελούν τα εργαλεία για να μην προσκολληθεί η ψυχή στους λογισμούς. Στην ψυχολογία, η αποστασιοποίηση, η παρατήρηση και η αναδόμηση της σκέψης οδηγούν σε μείωση άγχους και επαναλαμβανόμενων αρνητικών συναισθημάτων. 

Η συνεργασία θεολογικής και ψυχολογικής προσέγγισης  προσφέρει πρακτικά εργαλεία για την αντιμετώπισή τους. Πατερική καθοδήγηση, διάκριση και προσευχή συνδυάζονται με σύγχρονες ψυχολογικές μεθόδους, προστατεύοντας τον νου από την προσκόλληση στους λογισμούς και επιτρέποντας την πνευματική και ψυχική ισορροπία.

6. Ερωτηματολόγιο Αξιολόγησης Λογισμών

Απαντήστε σε κάθε ερώτηση με βάση το προσωπικό σας συναίσθημα ή εμπειρία, χρησιμοποιώντας κλίμακα Likert 0–4:

0 = Καθόλου, 1= Λίγο, 2= Μέτρια, 3 = Πολύ, 4= Πάρα πολύ.  Ο συνολικός βαθμός αντικατοπτρίζει  πόσο  o αντίστοιχος λογισμός σας καταβάλλει ψυχικά και πνευματικά, και οι επιμέρους τιμές- ανά ερώτηση- δείχνουν ποιές είναι οι αδυναμίες και δυνατότητές σας. 

Λογισμός 1: Φόβος / Δειλία

  1. Ανησυχώ υπερβολικά για μελλοντικά γεγονότα.

  2. Νιώθω ότι δεν μπορώ να αντιμετωπίσω καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

  3. Αποφεύγω να πάρω αποφάσεις από φόβο αποτυχίας.

  4. Νιώθω συχνά ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί.

  5. Ανησυχώ για μικρές λεπτομέρειες που δεν μπορούν να ελεγχθούν.

  6. Νιώθω αδυναμία όταν αντιμετωπίζω αλλαγές στη ζωή μου.

  7. Αισθάνομαι ανασφάλεια σε κοινωνικές καταστάσεις.

  8. Αποφεύγω να δοκιμάσω νέες δραστηριότητες λόγω φόβου.

  9. Νιώθω άγχος πριν από σημαντικές συναντήσεις ή εξετάσεις.

  10. Συχνά φαντάζομαι τα χειρότερα σενάρια χωρίς λόγο.


Λογισμός 2: Αυτομείωση / Κατηγορία εαυτού

  1. Συχνά νιώθω ότι δεν αξίζω την αγάπη ή τον σεβασμό των άλλων.

  2. Κριτικάρω τον εαυτό μου για μικρές αποτυχίες.

  3. Νιώθω ότι ποτέ δεν είμαι αρκετά καλός/καλή.

  4. Συγκρίνω συνεχώς τον εαυτό μου με τους άλλους και νιώθω κατώτερος/κατώτερη.

  5. Αποφεύγω προκλήσεις γιατί πιστεύω ότι θα αποτύχω.

  6. Νιώθω ενοχές για πράγματα που δεν ελέγχω.

  7. Νιώθω ότι οι άλλοι με κρίνουν αρνητικά.

  8. Αμφιβάλλω συνεχώς για τις ικανότητές μου.

  9. Συχνά λέω στον εαυτό μου «δεν μπορώ» ή «δεν αξίζω».

  10. Νιώθω άσχημα όταν δεν επιτυγχάνω το τέλειο.


Λογισμός 3: Κατηγορία άλλου / Υπερηφάνεια

  1. Κριτικάρω τους άλλους συχνά χωρίς να εξετάσω πλήρως την κατάσταση.

  2. Νιώθω ότι οι άλλοι είναι λιγότερο ικανοί από εμένα.

  3. Συχνά εκφράζω αδικαιολόγητη δυσαρέσκεια για τις ενέργειες των άλλων.

  4. Νιώθω ότι οι άλλοι πρέπει να συμφωνούν με τις απόψεις μου.

  5. Αισθάνομαι υπερηφάνεια για τις δικές μου επιτυχίες σε σύγκριση με τους άλλους.

  6. Αποφεύγω να ζητήσω συγγνώμη, ακόμη και όταν κάνω λάθος.

  7. Συχνά θεωρώ ότι οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν σωστά.

  8. Νιώθω ανυπομονησία όταν οι άλλοι δεν ενεργούν όπως θα ήθελα.

  9. Αισθάνομαι ότι οι άλλοι μου χρωστούν ή πρέπει να με υποστηρίζουν.

  10. Συχνά συγκρίνω τους άλλους με βάση την κοινωνική ή επαγγελματική τους θέση.


Λογισμός 4: Καταστροφολογία / Γνωστική παραμόρφωση

  1. Φαντάζομαι συνεχώς τα χειρότερα αποτελέσματα σε κάθε κατάσταση.

  2. Υποθέτω ότι η αποτυχία είναι αναπόφευκτη.

  3. Εστιάζω μόνο στις αρνητικές πλευρές των καταστάσεων.

  4. Αντιμετωπίζω οποιαδήποτε μικρή δυσκολία σαν μεγάλη καταστροφή.

  5. Νιώθω ανήσυχος/η χωρίς εμφανή λόγο.

  6. Φαντάζομαι καταστάσεις που δεν έχουν συμβεί ακόμα με υπερβολική αρνητικότητα.

  7. Πιστεύω ότι η ζωή μου είναι εκτός ελέγχου.

  8. Νιώθω ότι οι δυσκολίες θα διαρκέσουν για πάντα.

  9. Συχνά λέω στον εαυτό μου «όλα θα πάνε στραβά».

  10. Αντιλαμβάνομαι τα λάθη μου ως τεράστιες αποτυχίες.


Λογισμός 5: Εμμονή / Επαναλαμβανόμενες σκέψεις

  1. Σκέφτομαι ξανά και ξανά την ίδια κατάσταση.

  2. Αδυνατώ να ξεχάσω ένα αρνητικό γεγονός.

  3. Επαναλαμβάνω στην μνήμη μου παλαιές αποτυχίες.

  4. Σκέφτομαι συνεχώς τι θα έπρεπε να είχα κάνει διαφορετικά.

  5. Νιώθω ότι οι σκέψεις μου με καταδιώκουν.

  6. Δεν μπορώ να χαλαρώσω μέχρι να «λύσω» μία σκέψη.

  7. Συχνά αναλύω υπερβολικά τις πράξεις των άλλων.

  8. Νιώθω άγχος όταν δεν σκέφτομαι συνεχώς για σημαντικά ζητήματα.

  9. Οι σκέψεις μου επηρεάζουν την καθημερινότητά μου για ώρες.

  10. Συχνά ανακαλώ στο μυαλό μου στιγμές που με πλήγωσαν.


Λογισμός 6: Ακούσιες εισβολές (Intrusions)

  1. Συχνά εμφανίζονται σκέψεις που δεν θέλω να έχω.

  2. Οι ανεπιθύμητες σκέψεις με αναστατώνουν.

  3. Αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να ελέγξω το μυαλό μου.

  4. Οι ανεπιθύμητες σκέψεις διακόπτουν την καθημερινότητά μου.

  5. Νιώθω άγχος ή ενοχή για σκέψεις που δεν μου ανήκουν.

  6. Οι σκέψεις αυτές εμφανίζονται σε στιγμές ηρεμίας ή προσευχής.

  7. Προσπαθώ συχνά να «διώξω» τις ανεπιθύμητες σκέψεις χωρίς αποτέλεσμα.

  8. Οι σκέψεις αυτές συχνά σχετίζονται με φόβους ή απαγορευμένα θέματα.

  9. Νιώθω ντροπή για τις σκέψεις που εμφανίζονται χωρίς έλεγχο.

  10. Οι ανεπιθύμητες σκέψεις επηρεάζουν την ψυχική μου ηρεμία.

7. Επίλογος

Οι λογισμοί αποτελούν ένα σύνθετο φαινόμενο που αγγίζει τη φύση του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα: ψυχολογικό, φιλοσοφικό, κοινωνικό και κυρίως πνευματικό. Η πατερική παράδοση προσφέρει μια βαθιά, λεπτομερή και θεραπευτική κατανόηση των λογισμών, η οποία συμπληρώνεται δημιουργικά από τα πορίσματα της επιστήμης.

Η σύγχυση του νου προέρχεται από την απουσία διάκρισης – μια αρετή που θεραπεύει τόσο την ψυχή όσο και τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος σκέφτεται, ερμηνεύει και πράττει. Οι πατερικές μέθοδοι, όπως η νήψη, η προσευχή, η εξομολόγηση και η ταπείνωση, σε συνδυασμό με τις ψυχολογικές τεχνικές (γνωσιακή αναδόμηση, mindfulness, ACT), προσφέρουν μια ολιστική θεραπεία της σκέψης.

Ο άνθρωπος καλείται να γίνει φύλακας του νου του. Όχι για να καταπιέσει τις σκέψεις, αλλά για να τις φωτίσει, να τις διακρίνει, και έτσι να πορευθεί ελεύθερος προς τον Θεό.


8. Βιβλιογραφία

  Beck, A. T. (2011). Cognitive therapy of depression. Guilford Press.

Clark, D. A., & Beck, A. T. (2010). Cognitive therapy of anxiety disorders: Science and practice. Guilford Press.

Hayes, S. C. (2016). Acceptance and commitment therapy, second edition. Guilford Press.

John Climacus. (1982). The Ladder of Divine Ascent (J. Chryssavgis, Trans.). Paulist Press.

Kabat-Zinn, J. (2013). Full catastrophe living. Bantam.

Maximus the Confessor. (2004). On the human person. St. Vladimir’s Seminary Press.

Palamas, G. (1983). The Triads. Paulist Press.

Symeon the New Theologian. (1995). Practical and theological discourses. St. Vladimir’s Seminary Press

Ιωάννης Σιναΐτης. (1990). Κλίμαξ: Τα τριάντα κεφάλαια της πνευματικής ανόδου. Εκδόσεις Ορθόδοξος Παράδοση.

Μακάριος ο Αιγύπτιος. (2005). Λόγοι και διδασκαλίες. Εκδόσεις Μοναστηριακές.

Νικόδημος Αγιορείτης. (1995). Πνευματικός οδηγός. Εκδόσεις Αγιορείτικες. -Λόγος Θείου Φωτός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου