Η είσοδος της Βραχο-Παναΐτσας στο χωριό Μίλα Μεσσηνίας.
Την Παρασκευή, μετά το Άγιο Πάσχα, η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της Ζωοδόχου Πηγής, και ο νους των Μεσσηνίων στρέφεται προς τη γραφική Βραχο-Παναϊτσα, στο χωριό Μίλα Μεσσηνίας, την οποία επισκεπτόμασταν κατά τα παιδικά μας χρόνια.
Με οδηγό μας την ιστοσελίδα Meropitopik.gr μαθαίνουμε για την Βραχο-Παναϊτσα τα ακόλουθα:
Η Βραχο-Παναΐτσα, βρίσκεται 500 μ. κάτω και βόρεια του φράγκικου κάστρου στο χωριό Μίλα, ψηλά στην αριστερή όχθη του ποταμού Ξάστερου (Λευκασία) μέσα σε ένα θαυμάσιο τοπίο από πλούσια βλάστηση με πανύψηλα πλατάνια, ιτιές και κυπαρίσσια, λίμνες και πέτρινους νερόμυλους.
Φωτό: κα Σοφία Ηλιοπούλου
Η βραχώδης όχθη του ποταμού, με σταλακτίτες, σχηματίστηκε, χιλιάδες χρόνια πριν, από τα άφθονα νερά της «Ξερόβρυσης». Στο βράχο αυτό έχει σχηματισθεί μια μικρή φυσική σπηλιά με σταλακτίτες που έχουν καταστραφεί. Το εσωτερικό του ναού είναι 4Χ4 μ., και με 3 μ. ύψος. Πάνω από την Αγία Τράπεζα, που έχει λαξευτεί για τον σκοπό αυτό, στην ανατολική πλευρά της σπηλιάς, υπάρχει τριγωνική κόγχη 1,50Χ1 μ. της οποίας οι πλευρές έχουν λειανθεί και ιστορηθεί με βυζαντινές αγιογραφίες, αλλά δε διακρίνονται μορφές, γιατί τις κατέστρεψε η «εξωραϊστική» μανία χριστιανών με ασβέστη.
Σώζεται καλά μόνο το ένα από τα δύο ειλητάρια των αγιογραφιών, ενώ το άλλο, όταν αφαιρεθεί ο ασβέστης μπορεί να αναγνωσθεί.
Η σπηλιά βρίσκεται σε ύψος 8 – 10 μ. από τη βάση του βράχου. Τα παλιότερα χρόνια η ανάβαση στο ναΐσκο γινόταν από μία σκάλα που τώρα είναι τσιμεντένια. Στη βάση του βράχου και ακριβώς κάτω από το ιερό, αναβλύζει πηγή με αρκετό και δροσερό νερό, ιαματικό αγίασμα, που «θεραπεύει» τις αρρώστιες και φέρνει καλοτυχία.
Στις άκρες και πάνω από το βράχο φυτρώνουν «νυχάκια» που μαζεύονταν παλιά από τις κοπέλες και τοποθετούνταν στο «γιούκο» των προικιών τους, για να ευωδιάζουν και να προστατεύουν τα ρούχα από το σκόρο.Και σήμερα τα μαζεύουν οι γυναίκες για ευωδία των ρούχων στις ντουλάπες τους.
Φωτό: κα Σοφία Ηλιοπούλου
Στην εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, εκατοντάδες προσκυνητές από τα γύρω χωριά, παρακολουθούν τη θεία λειτουργία έξω και κατά μήκος του στενού μονοπατιού που οδηγεί στην εκκλησία, σχηματίζοντας έτσι μια μεγάλη ουρά, κάτω από τον ίσκιο ιτιών, κουτσουπιών και πλατανιών. Η λαϊκή πίστη διατηρεί με πολύ ευλάβεια τα θαύματα της «Παναγίτσας του Βράχου». Έτσι, κατά τη θεία λειτουργία που ο παπάς εκφωνεί: «Πρόσχωμεν, τα Άγια τοις Αγίοις» (άλλοι λένε, σε ακαθόριστη στιγμή) από τη κόγχη του ιερού στάζουν τρεις σταγόνες νερό, που οι όντες με πίστη σε εγρήγορση προσέχουν και τις πιάνουν μέσα σε ένα ποτήρι. Με αυτές τις σταγόνες, αλείφουν τα μάτια τους και βρίσκουν το φως, ή το μέρος του σώματος που πάσχει και θεραπεύεται.
Φωτό: κα Σοφία Ηλιοπούλου
Απολυτίκιον.Ήχος Πλ. Α΄.
“Η αναβλύζουσα θείον ύδωρ αθάνατον, η προχέουσα ρείθρα ζωής αέναα, τοις προστρέχουσι πιστώς τη Ζωοδόχω σου Πηγή, και ταύτα αρυομένοις βραβεύεις χύδην Παρθένε, ρώσιν και θεραπείαν και συμφορών απολύτρωσιν”.
Η Παρθένος Ζωοδόχος Πηγή, να προσφέρει σε όλο τον κόσμο ψυχής και σώματος ιάματα.
Θερμές ευχαριστίες στην κα Σοφία Ηλιοπούλου, από το Δώριο Μεσσηνίας, για το πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
21/4/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου