Επίσκεψη για μερακλίδικο καφέ, στο χαγιάτι της οικίας των αείμνηστων Φώτη και Ασπασίας Ηλιοπούλου

                                     

                                    Το παλιό χαγιάτι της οικίας Φώτη Ηλιόπουλου. 

                                                Φωτό: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Με το φακό της κα Βάσως Φ. Ηλιοπούλου και οικοδέσποινα τη δίδυμη αδελφή της κα Μαρία, θα επισκεφτούμε σήμερα την καλοδιατηρημένη οικία της οικογενείας Φώτη Ηλιόπουλου, προς τον ιερό ναό της Αγίας Τριάδος, στη Βαλύρα. Φορέστε τα καλά σας, ετοιμάστε τα γλυκά στην πιατέλα με χρυσαφί σελοφάν και γυαλιστερή, ασορτί κορδέλα, η φιλόξενη κα Μαρία μάς περιμένει . Έχει απλώσει τα φλιτζανάκια του καφέ - προίκα από τη μητέρα της, την αλησμόνητη θεία Ασπασία -  επάνω στο Πασχαλινό τραπέζι της, και ετοιμάζεται να μάς ψήσει μερακλίδικο καφέ, με σαράντα φουσκάλες, όχι διπλό και light όπως συνηθίζουμε να τον πίνουμε σήμερα.

                                            Ο δρόμος  προς τον Άγιο Νικόλαο.
                                  Φωτό: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Τούτη η οικία, που στέκεται αγέρωχη στο χρόνο, είναι συνδεδεμένη με τις πιο όμορφες παιδικές μας αναμνήσεις. Σαν σήμερα, δυο ημέρες μετά το Πάσχα, αισθάνομαι ότι θα εμφανιστεί, στα σκαλιά της εισόδου του σπιτιού της, η θεία Ασπασία για να μάς φιλέψει Πασχαλινά κουλουράκια, αυγά, και σοκολατάκια μαργαρίτες, από το μαγαζί του αείμνηστου Λύσανδρου Λάγιου, στην πλατεία του χωριού. Στη μνήμη μου έρχεται ο μπάρμπα Φώτης, “Χριστός Ανέστη, Χρόνια Πολλά και του χρόνου”, έλεγε στα παιδιά που έπαιζαν στην Αγία Τριάδα, για να τα εθίσει στον ορθό λόγο.

                             Το ανθοστόλιστο χαγιάτι της κα Μαρίας Φ. Ηλιοπούλου

                                   Φωτό: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

-Αληθώς Ανέστη ο Κύριος, μπάρμπα Φώτη, απαντούσαν βροντόφωνα  οι μικροί μαθητές, κι εκείνος, ενθουσιασμένος για την πίστη και θεοσέβεια των παιδιών, έδινε απλόχερα από μία δραχμή στο καθένα.

Οι όμορφες δίδυμες, με τις φαντεζί κορδέλες επάνω στα μακριά τους καστανά μαλλιά, και τα ασορτί φορέματα, μαζί με τα άλλα κορίτσια του χωριού, δεν σταματούσαν το παιχνίδι με το χρωματιστό τόπι τους. Απολάμβαναν ανέμελες τις Πασχαλινές τους διακοπές, μακριά από τη σκοτούρα των μαθημάτων, άλλοτε στην αυλή του σπιτιού τους, και άλλοτε στον αυλόγυρο της Αγίας Τριάδος. Τούτη η μοναδική εκκλησία, το στολίδι του Μπιζανίου της Βαλύρας, στέκει σαν μαργαρίτης στην αντίπερα όχθη της Μαυροζούμενας, και καλησπερίζει τα δειλινά την Παναγία Βουλκανιώτισσα, που φέγγει Φως Ανέσπερο, ψηλά στο διάσελο της Εύας και Ιθώμης.

         Ατενίζοντας την  Ιερά Μονή Βουλκάνου, από την αυλή και τον καλοδιατηρημένο 

                 μπαξέ της κα Μαρίας Φ. Ηλιοπούλου.Φωτό: Κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Ανείπωτης ομορφιάς και βαθιάς κατάνυξης, κάτω από το Ιλαρόν Φως του ηλίου, είναι το σκηνικό του δειλινού στην Αγία Τριάδα. Παλιά, τα κυπαρίσσια θρόιζαν στον άνεμο και έσκυβαν τις κορυφές τους, για να μετέχουν στα ατέλειωτα παιχνίδια μας. Το γάργαρο νερό κελάρυζε στο αυλάκι, και η ζωή κυλούσε αργά και ρομαντικά , με κρυφά όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο, μακριά από τη φτώχεια της Βαλύρας του 1960. Κι όμως! Τι δεν θα δίναμε για να ήμασταν πάλι παιδιά, τότε που η καρδιά μας χτυπούσε δυνατά στον ανήφορο, και τρέχαμε, με όλες μας τις δυνάμεις, για να μη μάς πιάσει ο μπάρμπα -Φώτης, ο Μπεζεντές, και μάς παραδώσει στον Μπόγια και τον Αράπη, που μάζευαν, “όπως μάς έλεγαν”, όλα τα άτακτα παιδιά του Μπιζανίου.

                               Λεπτομέρεια από την αυλή της οικίας Φώτη Ηλιόπουλου. 

                                                Φωτό: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Η άξια οικοδέσποινα , κα Μαρία Φ. Ηλιοπούλου, τίποτα δεν έχει αφαιρέσει από την παλιά ομορφιά και αρχοντιά στο πατρικό της σπίτι. Η αυλή, τα σκαλοπάτια της εισόδου, και οι κορμοί των δένδρων του κήπου, μυρίζουν φρέσκο ασβέστη. Χαίρεται η ψυχή τής αείμνηστης θείας Ασπασίας, ευλογεί τις γλάστρες της αγαπημένης κόρης της και ανθίζουν εύοσμα  λουλούδια.

                 Τα άνθη της κα Μαρίας Φ. Ηλιοπούλου.Φωτό:κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Τούτη η παραδοσιακή οικία δεν έχασε το παλιό της, ιδιαίτερο άρωμα, συνδεδεμένο με τον τίμιο αγώνα των γονιών των όμορφων διδύμων. Απίστευτο, κι όμως αληθινό είναι για μένα, που κρατώ ως ανεκτίμητο θησαυρό στη μνήμη μου τις δίδυμες των παιδικών μου χρόνων, ότι οι μικρούλες και χαριτωμένες “Βασωμαρία” μεγάλωσαν, και σήμερα, με δόξα και τιμή, είναι γιαγιάδες!

Όχι μόνο οι πορτοκαλιές, αλλά και οι φραγκοσυκιές , καθώς και οι μουριές είναι αναγεννημένες στο πόστο τους, απολαμβάνοντας την αμέριστη φροντίδα της κα Μαρίας και του συζύγου της.

                                     Ο Παράδεισος της κα Μαρίας Φ. Ηλιοπούλου. 

                                    Φωτό: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Την τέχνη της Αγιογραφίας κατέκτησαν επιτυχώς οι θεοσεβείς κυρίες Βάσω και Μαρία Φ. Ηλιοπούλου, αλλά παράλληλα, ως υπεύθυνες παιδιόθεν, δεν εγκατέλειψαν το θησαυρό της παράδοσης που παρέλαβαν, ως ιερά παρακαταθήκη, από τους αλησμόνητους γονείς τους.

                                              Η μικρή Βασιλικούλα Καπότη. 

                                   Φωτό: οικ. Γιώργου και Ασπασίας Καπότη

Στη Βαλύρα, η κα Ασπασία (η νεότερη) και η μικρή κόρη της Βασιλικούλα Καπότη (εγγονή της κα Βάσως Φ. Ηλιοπούλου), είναι ιέρειες τού ήθους και των εθίμων του ευλογημένου τόπου μας, και συνεχιστές της παράδοσης της οικογενείας Φώτη και Ασπασίας Ηλιοπούλου.

                                       Παρακαλώ περάστε! Ο καφές είναι έτοιμος.

                                                Φωτό: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Ομολογώ ευθαρσώς, ότι η κα Μαρία Φ. Ηλιοπούλου είναι μία πρόσχαρη οικοδέσποινα, και ο καφές της έχει κάτι το ιδιαίτερο από τη δική της γλύκα . Η θεία Ασπασία είχε συχνά αμφιβολίες και αναρωτιόταν αν οι θυγατέρες της θα αποδειχθούν δραστήριες και εργατικές, όπως η ίδια, στη ζωή.

                                 Οι δίδυμες κυρίες Μαρία και Βάσω Φ. Ηλιοπούλου, 

                            με την εγγονή τους Βασιλικούλα Καπότη στην Καλαμάτα.

                                                Φωτό: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Οι αεικίνητες δίδυμες, έπαιξαν τόσο πολύ κατά την παιδική τους ηλικία, ώστε μετουσίωσαν άριστα την παιδική ενέργεια σε σταθερή εργασία και προσφορά, προς όφελος της δικής τους πλέον οικογενείας. Στολίδια της Βαλύρας αποδείχθηκαν, προς ανακούφιση της ψυχής της μητέρας τους!

                                           Η δύση του ηλίου στην Αγία Τριάδα.   

                                    Φωτό: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Η νύχτα απλώνει τα πέπλα της και δεν βλέπω  σχεδόν τίποτα. Καιρός για επιστροφή και προσευχή, κάτω από το φως καντηλιού ,που τρεμοπαίζει στο εικονοστάσι της ψυχής μας.

Δόξα σοι ο Θεός! Ήταν και τούτη μία όμορφη, Πασχαλινή ημέρα.

 

Θερμές ευχαριστίες στην κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου για το φωτογραφικό υλικό από την πατρική της οικία, και στην ευγενέστατη οικοδέσποινα, κα Μαρία Φ. Ηλιοπούλου, για το μερακλίδικο καφέ στο χαγιάτι της.

Ο Θεός μαζί σας!

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

18/4/2023