δίπλα στον μακαριστό Χρυσόστομο Δασκαλάκη, Μητροπολίτη Μεσσηνίας .
Φωτο: lyrasiblogspot.com
Το σωτήριον έτος 1964, όταν ο συμμαθητής μου Κώστας Σφήκας κι εγώ ήμασταν 16 ετών, ο μακαριστός πατήρ Δημήτριος, ο παπα-Ξύδης της Βαλύρας, αρρώστησε σοβαρά και χρειάστηκε να νοσηλευτεί επειγόντως. Επειδή η ιατρική περίθαλψη των κληρικών δεν ήταν επαρκής, επιμελήθηκε της νοσηλείας του ο εξάδελφός του και θείος μου Ανδρέας Φειδάς, ο οποίος εργαζόταν στο ΙΚΑ στην Αθήνα, και ήταν ιδιαίτερος του κυρίου Κοκέβη, τότε Υπουργού Υγείας. Νοσηλεύτηκε ο σεπτός γέροντας στην ιδιωτική κλινική Άγιος Σάββας στην Αθήνα, κοντά στην οδό Πειραιώς.
Το γεγονός της νοσηλείας του αγαπημένου ιερέα της Βαλύρας, είχε αναστατώσει τους πιστούς της ενορίας μας, γι΄ αυτό αρκετοί ανέβαιναν αυθημερόν με το τραίνο στην Αθήνα, και τον επισκέπτονταν στην κλινική.
Μία ημέρα συνάντησα στην πλατεία Ομονοίας τους συγχωριανούς μου Στέφανο Μπάκα, Θόδωρο Σπηλιώτη, Δήμο Βίγκο, Σπύρο Φειδά, και τον Αλέκο Λιοντήρη , και πήγαμε όλοι μαζί να επισκεφτούμε τον γέροντα. Γελαστός μας καλωσόρισε , ασπαστήκαμε τη δεξιά του , την οποία κρατούσε επιμελώς ελεύθερη και αδέσμευτη από ορό στο χέρι, και καθίσαμε κάποιοι σε καρέκλες, άλλοι όρθιοι, κι εγώ κοντά στα πόδια του.
-Πού είναι ο Κώστας Σφήκας ; ήταν η πρώτη του ερώτηση.
Ο Κώστας ήταν το πνευματικό του τέκνο, τον οποίο εκπαίδευε συστηματικά, εντός του ιερού του ναού του Αγίου Αθανασίου, και τον έβλεπε ως διάδοχό του, ως ιερέα της Βαλύρας, όταν δεν θα μπορούσε πλέον να λειτουργεί εκείνος και/ή θα έκλεινε τα μάτια του.
Μόλις ζήτησε τον Κώστα, διαισθάνθηκα στη φωνή του μία μικρή δόση πικρίας, και έσφιξε η καρδιά μου. Γι΄ αυτό , όταν τα άλλα παιδιά είπαν πάμε να τσιμπήσουμε κάτι και θα επιστρέψουμε σύντομα, τους έδωσα χρήματα να φέρουν κάτι και σ΄ εμένα , και παρέμεινα δίπλα στον θείο μου, για να του κρατήσω συντροφιά.
-Στενοχωρήθηκες παππούλη που δεν ήρθε ο Κώστας μαζί μας σήμερα; τον ρώτησα.
Με κοίταξε μ΄ ένα αχνό χαμόγελο και μου απάντησε χαμηλόφωνα:
-Έχεις μεγάλη καρδιά και τα καταλαβαίνεις όλα εσύ. Και γερό μυαλό έχεις , το οποίο όμως αγαπά περισσότερο τον κοσμικό βίο, παρά την αφιέρωση στην εκκλησία. Πάραυτα , είσαι πολύ πιστός, θεοσεβής, τίμιος και γενναιόδωρος , όπως ο ο πατέρας σου και πρωτοξάδελφός μου Παρασκευάς. Εύχομαι ο Παντοδύναμος Θεός να φωτίζει την πορεία σου και να εκπληρώσει τις επιθυμίες της ζωής σου, να έχεις υγεία και να σταδιοδρομήσεις θεάρεστα.
Ύστερα συνέχισε:
-Ο Κώστας έχει μεγάλες αντοχές. Από μικρός υπηρετεί μέσα στο ιερό, χωρίς να διαμαρτύρεται. Όμως, το ιερατικό λειτούργημα έχει πολλές προκλήσεις κι εκείνος είναι μικρός , άπειρος και αδιάβαστος ακόμη. Συνέχεια κατατρέχει τον ιερωμένο ο διάβολος για να τον πιάσει αδύναμο, να του προσάψει κατηγορίες και να τον ρίξει στην κόλαση. Χρειάζεται υπομονή, ταπεινότητα και μεγάλη διάκριση, για να δυνηθεί να ανταπεξέλθει ο ιερέας και να υπηρετήσει θεάρεστα τον Θεό και το ποίμνιο του, χωρίς τα τριάντα αργύρια του Ιούδα ανά χείρας του.
Παρακαλώ τον Θεό να μη φύγω ακόμη, να μεγαλώσει λίγο ο Κώστας, να πάρει τα ηνία στα χέρια του και μετά ο Θεός ας με αναπαύσει.
-Παππούλη, πιστεύεις ότι ο Κώστας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ακόμη τις προκλήσεις του διαβόλου;
Αφού χαμογέλασε κάτω από τα υγρά μάτια του, με ρώτησε ο άγιος του Θεού:
-Εσύ, που τώρα είσαι 16 ετών και ήσασταν συμμαθητές με τον Κώστα , τρώγατε μικρά μέσα από το ίδιο πιάτο στο Δημοτικό Σχολείο, για να δω τι ακριβώς καταλαβαίνεις, σε σχέση με την ηλικία σου , και τις μέχρι τώρα εμπειρίες σου.
Αν, ω μη γένοιτο, ένας φανατισμένος τρελός, βέβηλος άνθρωπος εισέλθει μέσα στον Άγιο Αθανάσιο, αρπάξει την εικόνα της Παναγίας , την τεμαχίσει και τη λερώσει με ό,τι δεν βάζει ο νους σου, εσύ τι θα κάνεις;
-Θα συλλέξω τα τεμάχια της εικόνας, θα τα καθαρίσω καλά , θα τα κολλήσω μεταξύ τους, θα τα μυρώσω και θυμιάσω, ύστερα θα τοποθετήσω τη συναρμολογημένη εικόνα στη θέση της, θα τη στολίσω με τριαντάφυλλα, και προσκυνώντας την με ευλάβεια θα ζητήσω στην Παναγία να μας συγχωρήσει.
- Χμ! Χμ! Ο Κώστας ξέρεις τι θα κάνει; Θα κυνηγήσει τον βέβηλο για να τον παραδώσει στην αστυνομία, και στη συνέχεια θα βγάλει, μετά συγχωρήσεως , τα λερωμένα τεμάχια της Αγίας εικόνας στο προαύλιο του ναού, και θα τα κάψει, για να μην τα βλέπει και θλίβεται. Ούτε καν θα αναρωτηθεί ότι αυτή η πράξη είναι ενδεχομένως όμοια της έσχατης προδοσίας του Ιούδα, και ότι θα ανάψει πυρκαγιά στα ίδια τα χέρια του, επιβαρύνοντας και τις επόμενες γενιές της οικογένειάς του.
Εσένα, το πρώτο σου μέλημα είναι η θεραπεία , έχεις το χάρισμα του ιατρού από τον Θεό. Ο Κώστας χρειάζεται να δαμάσει τις εσωτερικές του δυνάμεις, με θεία φώτιση. Μόνο σε εκείνον από τους ανθρώπους , τον οποίο θεωρεί ανώτερό του θρησκευτικά ή πολιτικά φοβάται και υποτάσσεται. Αλλά αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί πρωτίστως χρειάζεται να σκέπτεται με θεία διάκριση.
-Τι εννοείς παππούλη;
- Για παράδειγμα, αν έλθει στον ναό του Αγίου Αθανασίου στη Βαλύρα ο Δεσπότης , από τη Μητρόπολη στην Καλαμάτα, και σου πει, σήμερα θα αποσύρουμε το προσκυνητάρι της εισόδου του ναού του Αγίου Αθανασίου , με την εικόνα της Παναγίας, και θα το μεταφέρουμε στην Μητρόπολη , λόγω ανωτέρας εντολής, εσύ τι θα κάνεις;
-Θα καθίσω μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και θα πω, “Δέσποτα κόψτε μου τον λαιμό πρώτα, για να μη δω ότι βιάστηκε η Παναγία, μέσα στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου”. Δεν θα αφήσω να πάρει την εικόνα.
-Ναι! Είπε δακρυσμένος ο Άγιος Πατέρας. Όμως ο Κώστας είναι πολύ καλό παιδί και υποτακτικός. Θα παραδώσει την εικόνα άνευ όρων, και ούτε καν που θα αναρωτηθεί ότι συνέπραξε με τον Ιούδα, με πανούργο τρόπο , ότι με τον διάβολο συντάχθηκε, ο οποίος είχε καταλάβει και δαιμονίσει τον Δεσπότη.
Για να λειτουργήσει ένας ιερέας εντός του ιερού ναού του Αγίου Αθανασίου της Βαλύρας , πρέπει να έχει τις αντοχές του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου. Με σχοινί δεμένο στο ταβάνι του σπιτιού του να κρέμεται τα βράδια το ταλαίπωρο κορμί του και να αγρυπνάει συνέχεια.
Ύστερα με ρώτησε:
-Κι αν σε προκαλέσει ο διάβολος και σου πει ότι θα περνάς ζωή χαρισάμενη, σε ωραία πόλη, αν κάνεις τούτο ή το άλλο, κόψεις και ράψεις όπως σου πω, διαφορετικά θα κάθομαι πάνω στα αχαμνά σου και θα σε βασανίζω αλύπητα, για όλη σου τη ζωή, και θα μισήσεις την ημέρα που γεννήθηκες. Μόνο τούτο θέλω να κάνεις. Να αποσύρεις την τάδε εικόνα από την εκκλησία και να την πας αλλού, σε άλλη εκκλησία να την αφήσεις ή να την παραδώσεις στον τάδε ανώτερό σου ιερωμένο. Ακόμη και να την πουλήσεις. Τι θα κάνεις;
-Είναι προτιμότερο να αποσυρθεί κάποιος και να μονάσει, υπομένοντας το μαρτύριό του, αν δεν αντέχει να υπηρετήσει τον Θεό ως ιερέας, παρά να παραδοθεί στον σατανά.
-Σωστά, αλλά δεν συμβαίνει πάντα έτσι. Πολλές διαπραγματεύσεις γίνονται με τον διάβολο, δυστυχώς εντός της εκκλησίας. Είθε ο Παντοδύναμος Θεός να με αφήσει να ζήσω λίγα χρόνια ακόμη, μέχρι να ωριμάσει ο Κώστας.
Ο πατέρας Δημήτριος έζησε λιγότερο από μία δεκαετία ακόμη, και με τη Χάρη του Θεού υπηρέτησε στους ιερούς ναούς της ενορίας της Βαλύρας, μαζί με τον νεαρό τότε διάκονο, Κώστα Σφήκα. Ο μακαριστός πατήρ Δημήτριος ήταν ο μοναδικός ιερέας , τον οποίο δεν διόρισε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας , ιερέα της Βαλύρας. Αρχικά λειτούργησε σε άλλο χωριό, αλλά με δημοψήφισμα τον εξέλεξε ομόφωνα η Βαλύρα, και αναγκάστηκε στη συνέχεια ο Μητροπολίτης να συμφωνήσει. Οι παλιοί θυμούνταν με συγκίνηση την ημέρα που ο αείμνηστος πατέρας μου Παρασκευάς, πήγε και έφερε τον Άγιο Πατέρα με το κάρο του ολονυχτίς στη Βαλύρα, και στις 7:00 π.μ. ευλόγησε το ποίμνιο μέσα στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου. Παραμένει αλησμόνητος σε όλους μας, γιατί ήταν Αγιότερος των Αγίων.
Ο λόγος του Αγίου Πατέρα Δημητρίου Ξυδόπουλου αντήχησε στα αυτιά μου, όταν ήλθα επισκέπτης στη Βαλύρα, με τη γυναίκα μου Ελένη, από το Road Island των Ηνωμένων Πολιτειών, το έτος 2000.Ο πατήρ Κώστας Σφήκας μας πάντρεψε, και ανελλιπώς τήρησα για 50 χρόνια αυτά που υποσχέθηκα κατά την ημέρα του γάμου μου.
Μόλις εισήλθαμε στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου, τρόμαξα από το θέαμα που αντίκρισα. Η σύζυγος μου κατάγεται από το Χασάμπασα, και δεν αντιλήφθηκε τίποτα. Προσωπικά, βρήκα την είσοδο του ναού κυριολεκτικά λεηλατημένη και αδειασμένη, μέσα στην ένδεια, να λείπουν οι ασημένιες εικόνες της Παναγίας και του Αγίου Αθανασίου . Το δε τέμπλο να είναι κακοβαμένο και να μοιάζει σαν ψεύτικο. Κοίταξα αριστερά και δεξιά στην είσοδο, δυο μουσαμάδες με αγιογραφίες, μία με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δωρισμένη από τον μακαριστό παπα-Νίκο Ηλιόπουλο, και μία άλλη με τον Άγιο Αθανάσιο, κάλυπταν ένα μεγάλο κενό σε δύο αντικριστά σκαλιστά εικονοστάσια. Από το 1829 , που ιδρύθηκε ο ιερός ναός του Αγίου Αθανασίου , ουδεμία βεβήλωση υπέστη, η οποία να έχει καταγραφεί στα πρακτικά της Επιτροπής , της εκκλησιαστικής περιουσίας της ενορίας της Βαλύρας. Τούτο το ανοσιούργημα, των τριάντα αργυρίων, παραμένει ως πικρή ανάμνηση στη παλαιότερη γενιά στο χωριό, μετά τον θάνατο του πατρός Δημητρίου Ξυδόπουλου. Οι Βαλυραίοι ομόφωνα υποστηρίζουν ότι “με εντολή του Δεσπότη, ο παπα-Κώστας Σφήκας μάζεψε και απέσυρε αρκετές παλιές εικόνες από τον Άγιο Αθανάσιο και τα εξωκκλήσια της Βαλύρας”.
Επειδή η Παναγία Βουλκανιώτισσα “έρχεται” στη Βαλύρα τακτικά, ως μαυροφορούσα κυρά και μας ευλογεί στις θρησκευτικές εορτές, στους γάμους, στις βαπτίσεις και στις εθνικές εορτές, και στο σημείο στο οποίο στέκεται αόρατα όρθια, όπως την έβλεπε ο πατήρ Δημήτριος, ήταν η ασημένια εικόνα της στην είσοδο του ιερού ναού του Αγίου Αθανασίου δεξιά, ζητάει να επιστραφεί η Αγία Εικόνα της τάχιστα , για να λυθεί το κακό.
Η Παναγία έχει εμφανιστεί σε αρκετά άτομα, εντός και εκτός Ελλάδας, τα οποία κατάγονται από τη Βαλύρα. Κάποιοι την ακούνε την παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, το βράδυ στις 24μμ. στο Καθολικό της, στο επάνω Μοναστήρι του Βουλκάνου, όπου λέγει, “αναιρέστε όλα τα κακά”. Άλλους τους έχει επισκεφτεί στα όνειρά τους και τους ζητάει μαυροφορεμένη, χτυπώντας ένα φίδι με το δεξί της χέρι πάνω στο παγκάρι του Αγίου Αθανασίου, “την εικόνα να φιλάτε και να μην προσκυνάτε τον κούφιο” και δείχνει την ασημένια εικόνα της, ως οδηγήτρια, δεξιά στην είσοδο του ναού. Εκτός από τον μακαριστό πατέρα Δημήτριο Ξυδόπουλο, πληροφορήθηκα ότι και άλλοι ιερείς της Βαλύρας , είχαν κατά το παρελθόν σχετικά οράματα, όπως ο πρωτοπρεσβύτερος Κώστας Μελισσουργός, ο οποίος λειτουργεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στη Μεσσήνη .
Εύχομαι, την αχειροποίητη, ζωντανή εικόνα της Μεγαλόχαρης, την τραυματισμένη διαγωνίως στο πρόσωπο, η οποία είναι αγιογραφημένη από τον Απόστολο Λουκά, να προσκυνήσει σύσσωμο το σώμα της Εκκλησίας της Ελλάδας, στο επάνω Καθολικό της Ιεράς Μονής του Βουλκάνου, αυτόν τον Δεκαπενταύγουστο, και να επιστραφεί η παλιά ασημένια εικόνα της Παναγίας στη Βαλύρα, όπως ήταν μέσα στο παλιό σκαλιστό εικονοστάσι της, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, για να την βλέπει και να χαίρεται η Μεγαλόχαρη, όταν έρχεται στη Βαλύρα . “Αναιρέστε όλα τα κακά”!
Με αδελφικούς χαιρετισμούς,
Γιώργος Π. Φειδάς
23/7/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου