Φωτο: κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου
Κλείνει χρόνος από τη φυγή του αείμνηστου Βαλυραίου επιχειρηματία και λαϊκού τραγουδιστή Ιωάννη Μπατάλια, που για χάρη του τα αηδόνια σώπασαν στη Βαλύρα, αλλά το Περδικάκι, το μεζεδοπωλείο που άνοιξε πριν από 7 χρόνια με την άξια σύζυγό του κυρία Σοφία Ζάγκα-Μπατάλια, στέκει όρθιο και προσφέρει καθημερινά σπιτικό φαγητό στους κατοίκους της Βαλύρας, και των γύρω περιοχών.
Στο Περδικάκι της Αιτωλοακαρνανίας, στα σύνορα με την Ευρυτανία, γεννήθηκε το έτος 1960 η κόρη του Νικολάου και της Σταθούλας Ζάγκα, μονάκριβη και τιμημένη ανάμεσα σε τέσσερεις αδελφούς. Σε ηλικία 13 ετών, αφού είχε ολοκληρώσει τις σπουδές της στο Δημοτικό Σχολείο στη γενέτειρά της, μετακόμισε στην Αθήνα. Έζησε εκεί κατά τα επόμενα 5 χρόνια, μέχρι που γνώρισε τον άνδρα της ζωής της, τον αλησμόνητο καλλιτέχνη Γιάννη Μπατάλια, και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στη Βαλύρα, κατά τα τελευταία 45 έτη.
Η κυρία Σοφία Ζάγκα-Μπατάλια, με καρδιά γεμάτη θρήνο για την πρόωρη απώλεια του αγαπημένου συζύγου της, αλλά με δυνατή πίστη στον Θεό, καθώς και προσανατολισμό προς την φροντίδα των παιδιών της, των οικογενειών τους, και των αδυνάτων στη Βαλύρα, πορεύθηκε σαν τα ψηλά κυπαρίσσια στη ζωή. Καμαρωτή η Πέρδικα, προσφέρει υπηρεσίες στο παραδοσιακό μεζεδοπωλείο, στο Περδικάκι της, εργαζόμενη σκληρά από τις 7:00 π.μ. μέχρι τις 21:00μ.μ., ολόκληρη την εβδομάδα. Με την ψυχή στο στόμα ανάβει ένα κερί στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου τις Κυριακές, ευχόμενη υπέρ αναπαύσεως του αείμνηστου συζύγου της, υπέρ υγείας των τέκνων της και των οικογενειών τους, αλλά και όλου του κόσμου. Τον εαυτόν της λησμονά, αλλά γι΄ αυτό φροντίζει ο Μεγαλοδύναμος Θεός.
με κλάδο ελαίας από τον γιο του. Φωτο: κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου
Τα χρυσά της χέρια, με πολλή αγάπη και αίσθηση φροντίδας προς τον συνάνθρωπο, μαγειρεύουν καθημερινά δύο διαφορετικά φαγητά σταθερά, αλλά και φαγητά της ώρας ετοιμάζει, ανάλογα με τις επιθυμίες των πελατών της, η πολυτάλαντη κυρία Σοφία Ζάγκα -Μπατάλια. Μπορεί η πανδημία του κορωνοϊού να ανέστειλε τις μαγειρικές της δραστηριότητες για τέσσερεις συνεχείς μήνες, αλλά λουκέτο δεν μπήκε στο Περδικάκι. Ανέκαμψε τάχιστα και ζωηρό συνεχίζει την πορεία του.
-Χαμογελαστή, δοτική και φιλόξενη είναι η κυρία Σοφία, λέγει η κυρία Ευγενία Δ. Ντουραμάκου, η οποία την πέτυχε να ετοιμάζει φασολάδα, μακαρόνια με κιμά και νοστιμότατα κεφτεδάκια, το μενού της ημέρας, όταν πήγε να τη φωτογραφίσει.
Στην τηλεφωνική μας συνέντευξη, η πρόσχαρη κυρία Σοφία, είπε τα ακόλουθα:
-Κυρία Σοφία, έχετε κάποια ιστορία από τη γενέτειρά σας να μας διηγηθείτε; Τη μητέρα σας Σταθούλα, ή Ευσταθία την έλεγαν;
- Κατευθείαν Σταθούλα την είπαν από την πρώτη στιγμή της βάπτισης!
- Τι εννοείτε;
-Η γιαγιά μου προσπαθούσε να φέρει στη ζωή έναν γιο, αλλά γεννούσε αγόρια και πέθαιναν, μόνο η μητέρα μου έζησε, που ήταν κορίτσι. Τότε, μία υπερήλικη γιαγιά τη συμβούλεψε ότι πρέπει να βαπτιστούν τρία παιδιά από έναν νονό, σαν αδέλφια, στην ίδια κολυμβήθρα, και το όνομα που θα λάβουν να αρχίζει από το ίδιο γράμμα. Γι΄ αυτό και τα τρία βρέφη που βαπτίστηκαν μαζί ονομάστηκαν Σταμάτης, Σταθούλα και Στράτος. Μετά απ΄ αυτή τη βάπτιση η γιαγιά μου έφερε στη ζωή τρεις υγιέστατους γιους!
-Το μεζεδοπωλείο το ανοίξατε τα τελευταία 7 χρόνια. Ποια ήταν η προηγούμενη εργασιακή σας απασχόληση;
-Ο σύζυγος μου είχε ανοίξει νυκτερινό κέντρο στη Βιομηχανική ζώνη στον Μελιγαλά όπου εργαζόταν και ως τραγουδιστής. Όταν δυσκόλεψε η κατάσταση και δεν βγαίναμε οικονομικά, έκλεισε το κέντρο. Εγώ κρατούσα ένα ψιλικατζίδικο στη Βαλύρα, πωλούσα περιοδικά και εφημερίδες. Όμως, παρουσιάστηκε σοβαρό πρόβλημα με την υποδομή του κτιρίου, υποχώρησε η στέγη με τα καλάμια και αναγκάστηκα να κλείσω τη μικρή μου επιχείρηση. Στη συνέχεια, μετά από μερικά χρόνια, ανοίξαμε το μεζεδοπωλείο. Το ονόμασα Περδικάκι, του έδωσα το χαρούμενο όνομα του χωριού που γεννήθηκα.
-Έχετε κάποια άτομα που σας βοηθούν στο μεζεδοπωλείο;
- Πριν από την πανδημία του κορωνοϊού, που υπήρχε περισσότερη πελατεία, είχα προσλάβει μία νεαρή κυρία. Τώρα πλέον τα φροντίζω όλα μόνη μου, και όταν περισσεύει λίγος χρόνος , ο γιος μου ο Σταύρος με βοηθάει όσο μπορεί.
-Άλλα παιδιά έχετε;
-Έχω τον Αναστάση που ζει μαζί μου, μετά το διαζύγιό του, αλλά είναι πολύ απασχολημένος, εργάζεται ως DJ σε γάμους, βαπτίσεις και εορτές.
-Σας έχει κάνει εγγόνια;
- Δύο υπέροχα παιδιά, την 14χρονη Σοφία και τον 13χρονο Γιάννη.
-Άλλο παιδί έχετε;
-Έχω και μία κόρη, την Ευσταθία, η οποία ζει με τον 16χρονο γιο της στην Καλαμάτα.
-Τι φαγητά συνήθως μαγειρεύετε;
-Τα πάντα, όλα τα σπιτικά φαγητά που με δίδαξε η μητέρα μου, εποχιακά φαγητά, λαδερά, αλλά και κρέατα, επίσης φαγητά της ώρας.
-Με πληροφόρησαν ότι τον περσινό Χειμώνα, όσοι εργάζονταν στο τίναγμα των ελιών, ευχαριστήθηκαν το χοιρινό φρικασέ που τους φτιάξατε.
- Ναι. Τώρα είναι η εποχή που βγαίνει το σέλινο, οπότε τον Χειμώνα έχουμε μπόλικο και τρυφερό σέλινο για το φρικασέ.
-Μαγειρεύετε και ψάρια;
-Βεβαίως!
-Η Βαλύρα δεν έχει ιχθυαγορά, από πού προμηθεύεστε τα ψάρια;
-Παλιά ερχόταν καθημερινά ο ιχθυοπώλης, ο κύριος Γιώργος από την Καλαμάτα, σταματούσε στην πλατεία και μου άφηνε προμήθειες, τώρα έρχεται κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη ο κύριος Δημήτρης, επίσης από την Καλαμάτα, και αγοράζουμε ωραία και φρέσκα ψάρια. Γυρίζει όλο το χωριό, έχει πολλούς πελάτες στη Βαλύρα.
-Τα λαχανικά προέρχονται από δική σας καλλιέργεια;
-Δυστυχώς ,δεν προλαβαίνω να φροντίσω τον κήπο, αλλά έρχεται τρεις φορές την εβδομάδα ο κύριος Αντώνης, ο μανάβης από το Πλατύ, και φέρνει άριστης ποιότητας λαχανικά, όπως δροσερά χόρτα , ωραίο μπρόκολο και σπανάκι, όλα αυτά που χρειάζομαι για τα λαδερά φαγητά. Σταματά έξω από το μεζεδοπωλείο και αισθάνομαι σαν να λειτουργεί εκείνες τις ημέρες Λαϊκή στο χωριό.
-Τι μαγειρέψατε σήμερα;
-Έφτιαξα ωραίο σπανακόρυζο και γεμιστά.
-Είναι τα αγαπημένα μου!
Ο αείμνηστος πατέρας μου Ηλίας, έλεγε ότι του άρεσαν τα μπιφτέκια σας με χόρτα. Προτιμούσε ορισμένες φορές να τρώγει με τους φίλους του στο μεζεδοπωλείο σας και στην συνέχεια τον ανέβαζε με το ταξί ο γιος σας ο Σταύρος στο σπίτι στο Μπιζάνι. Σας ευχαριστώ για τη χαρά που του δώσατε.
Επίσης, μαθαίνω ότι εκτός από την καθημερινή εργασία σας στο μεζεδοπωλείο, είναι έντονη και η κοινωνική σας δράση.
-Προσφέρω ό,τι δύναμαι, με όλη την καρδιά μου.
-Παρακολουθώ εξ αποστάσεως , ως κλινική ψυχολόγος, την πορεία της ψυχικής υγείας μίας ορφανής 40χρονης κοπέλας στη Βαλύρα, και ενημερώνομαι τακτικά για την ανιδιοτελή προσφορά όλων σας.
-Η κοπέλα είναι συγγενής του άνδρα μου, η γιαγιά της, από την οικογένεια της μητέρας της, και ο πεθερός μου ήταν πρώτα ξαδέλφια.
-Γνωρίζω ότι φροντίσατε διατροφικά τόσο την κατάκοιτη μητέρα της, για σειρά ετών , όσο και την ίδια. Έστω κι αν πλέον αδυνατεί αυτή η νεαρή και ευγενική ψυχή να πληρώσει για τα έξοδα της διατροφής της, εσείς αφιλοκερδώς της προσφέρετε καθημερινά φαγητό, για να μη της λείψει, αφού λόγω της σοβαρής ψυχικής της διαταραχής δεν έχει σωστή επαφή με το περιβάλλον γύρω της, είναι διαταραγμένη η σκέψη της, και αδυνατεί να οργανώσει τον εαυτόν της. Μαθαίνω ότι στο έργο σας βοηθοί είναι και άλλες κυρίες από τη Βαλύρα.
-Ναι, βοηθούν την ¨ευγενική μας ψυχούλα” οι κυρίες Μαρία Φ. Ηλιοπούλου, η κυρία Γωγώ Κοντοδήμου, η κυρία Αθανασία Μπατάλια, ο κύριος Λιοντήρης της δώρισε μία τηλεόραση σε καλή κατάσταση, καθώς και οι γείτονες τής προσφέρουν πολλά, επίσης η θεία της και κάποιο άλλο ανώνυμο πρόσωπο τη βοηθάει οικονομικά με τους γιατρούς της.
-Ανταποκρίνεται η ασθενής στην προσφορά σας; Λαμβάνει τακτικά τροφή;
-Αυτό δεν είναι βέβαιο! Μερικές φορές τρώγει, ενώ άλλες φορές αφήνει την τροφή στα γατάκια της, στο πλατύσκαλο του σπιτιού.
-Δεν είναι λειτουργική λόγω της σοβαρότητας της ψυχικής νόσου της, έχει πρόβλημα με τις εκτελεστικές διαδικασίες, την προετοιμασία και τη λήψη τροφής, επίσης τη φροντίδα του εαυτού της και τη συντήρηση του περιβάλλοντος χώρου του σπιτιού της. Γνωρίζετε αν τα φάρμακά της τα λαμβάνει κανονικά;
- Μάλλον όχι. Της τηλεφωνούσα κάθε πρωί να την ξυπνήσω για να πιει το γάλα της και να πάρει τα φάρμακά της, μου έλεγε ευγενικά "ναι" για να ησυχάσω, αλλά δεν τα έπαιρνε. Γι΄ αυτό έστελνα τακτικά τον γιο μου τον Σταύρο τα βράδια να της δίνει τα φάρμακα και να ελέγχει αν έχει φάει. Μία ημέρα δεν είχα κάποιον να της πάει το φαγητό στο σπίτι. Ετοίμασα δύο μερίδες κόκορα με χυλοπίτες και έτρεξα γρήγορα να της το αφήσω. Να φας το μεσημέρι και το βράδυ της είπα. Την άλλη ημέρα, όπως της το άφησα, με το μπολ ανοιχτό, το είχε αφήσει έξω να το φάνε οι γάτες. Τι έφαγες κορίτσι μου χθες; τη ρώτησα. Φαντάζεται ιστορίες και μου τις λέγει πιστευτά, αυτό ή το άλλο έφαγα, που δήθεν της έφερε η τάδε κυρία. Όχι ότι δεν της φέρνουν φαγητό και οι άλλες κυρίες, αυτό φαίνεται από τα σκεύη που της αφήνουν, τα άπλυτα πιάτα και τα σκουπίδια.
-Αντιστέκεται στη λήψη τροφής όταν έχει ψευδαισθήσεις και/ ή παραλήρημα, είναι μέρος της ασθενείας της και παραποιεί σταθερά την πραγματικότητα. Έμαθα ότι νοσηλεύτηκε τελευταία στην ψυχιατρική μονάδα του Νοσοκομείου Καλαμάτας, γιατί έκανε απόπειρα αυτοκτονίας στο ποτάμι της Μαυροζούμενας, όπου έπεσε και χάθηκε και το κινητό της τηλέφωνο. Είναι πολύ σημαντικό να τοποθετηθεί σε κάποιο ευαγές ίδρυμα, ώστε να τύχει τακτικής ιατρικής παρακολούθησης και φροντίδας.
-Συμφωνώ, αυτό είπα στον Πρόεδρο της Βαλύρας, ότι άμεσα χρειάζεται να βρεθεί ένα ίδρυμα για να την αναλάβει. Περιμένουμε αυτόν το καιρό να έλθει και η ξαδέλφη της από την Ελβετία, για να ληφθεί η τελική απόφαση. Ενδεχομένως, θα μπορούσε να βοηθήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιος, και να της βρει μία θέση στο Ίδρυμα Ανιάτων στη Σπάρτη.
-Αυτό θα ήταν πολύ μεγάλη ανακούφιση γι΄ αυτή την "ταλαιπωρημένη ψυχή".
-Κάποτε ο Γιάννης, ο άνδρας μου, τραγούδησε στη Σπάρτη σ΄ έναν χορό. Μιας και είμαι εδώ είπε, δεν πάω να συναντήσω τον εκ Βαλύρας ορμώμενο Μητροπολίτη μας, τον κ. Ευστάθιο; Εντυπωσιάστηκε που ο Σεβασμιώτατος ήταν ενημερωμένος για όλα. Όταν επέστρεψε μου είπε, Σοφία, “αυτός ο άνθρωπος έχει κάνει τόσα πολλά και σημαντικά έργα, θα αγιάσει”.
στον φακό της κας Ευγενίας Δ. Ντουραμάκου
-Εκτός όμως από τη συγκεκριμένη ασθενή, προσφέρετε τροφή και σε άλλους ανθρώπους.
-Ό,τι δύναμαι, το προσφέρω με ευχαρίστηση. Διανύουμε δύσκολη οικονομική περίοδο και ορισμένοι άνθρωποι δεν καταφέρνουν ούτε τον άρτο της ημέρας να εξασφαλίσουν.
Ζητήσαμε στον κύριο Σταύρο I. Μπατάλια να μας μιλήσει για τη μητέρα του και τον εαυτόν του, σε συνάρτηση με τις επαγγελματικές και κοινωνικές δραστηριότητες της μητέρας του.
-Η μητέρα μου ζει και χαίρεται όταν είναι καλά τα παιδιά της, οι οικογένειες τους και όλος ο κόσμος. Είναι τόσο ανοιχτή η καρδιά της, γεμάτη αγάπη, ενδιαφέρεται πραγματικά για τη φροντίδα του συνανθρώπου της. Υπάρχουν γύρω μας φτωχοί άνθρωποι, με χαμηλό βιοτικό επίπεδο, που πολλές φορές αδυνατούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους. Η μητέρα μου, όπως κάθε συνειδητοποιημένος άνθρωπος που πορεύεται κατά Θεόν, προσφέρει ό,τι μπορεί στους άλλους. Καλύτερα όμως να μη μιλάμε για τις αγαθοεργίες της, ας τις γνωρίζει μόνο ο Θεός.
-Η μητέρα σας λέγει ότι στέκεστε δίπλα της όσο μπορείτε. Εσείς πού μένετε;
- Ζω με τη σύζυγό μου Νέλη ( από το Κανέλλα) και την επτάχρονη κόρη μας Ευτυχία στη Μεσσήνη.
-Γνωρίζω ότι λειτουργείτε ένα ταξί, ως βασικό επάγγελμα. Πώς βρίσκετε χρόνο να βοηθήσετε και τη μητέρα σας;
-Λειτουργώ το ταξί 7 ημέρες την εβδομάδα στη Βαλύρα, επίσης ορισμένα βράδια τραγουδώ σε νυκτερινό κέντρο δημοτικά τραγούδια και/ή εργάζομαι ως DJ, επίσης ασχολούμαι με τις αγροτικές εργασίες, φροντίζω τα κτήματα. Τα μεσημέρια σταθμεύω στο μεζεδοπωλείο, αντλώ δυνάμεις τρώγοντας από τα καλομαγειρεμένα σπιτικά φαγητά της μητέρας μου, και τακτοποιώ ό,τι χρειάζεται και εκείνη μου ζητήσει.
-Πείτε μας, τι καλό τρώτε στο μεζεδοπωλείο;
-Τρώω απ΄ όλα! Ψάρια με χόρτα, σουπιές με σπανάκι, μπακαλιάρο, ψαρόσπουπα, παστίτσιο, μουσακά, μπιφτέκια ψητά ή κοκκινιστά, στιφάδο, κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο, χοιρινό ψητό, χοιρινό φρικασέ, κόκορα με χυλοπίτες, διάφορες μακαρονάδες , κρέατα της ώρας αν δεν πεινώ πολύ και μπορώ να περιμένω, λαδερά όπως φασολάκια, μπάμιες , αρακά, επίσης σπανακόρυζο, και γεμιστά. Κάθε ημέρα υπάρχουν σταθερά δύο διαφορετικά φαγητά στο μεζεδοπωλείο, φτιαγμένα από τα ευλογημένα χέρια της μητέρας μου.
-Τι θέλετε να πείτε στη μητέρα σας;
-Την ευχαριστούμε για όλα! Είπε συγκινημένος ο κύριος Σταύρος Ι. Μπατάλιας, ο οποίος κληρονόμησε την ευαισθησία της μητέρας του και το καλλιτεχνικό τάλαντο του πατέρα του.
Λαμπρό παράδειγμα στη ζωή των παιδιών της , αλλά και της μικρής κοινωνίας της Βαλύρας, είναι η κυρία Σοφία Ν. Ζάγκα-Μπατάλια, την οποία ευχαριστούμε θερμά, καθώς και τον γιο της Σταύρο, που μοιράστηκαν μαζί μας τα πνευματικά και υλικά εδέσματα από το μεζεδοπωλείο τους , το όμορφο Περδικάκι στη Βαλύρα μας.
Θερμές ευχαριστίες στην κυρία Ευγενία Δ. Ντουραμάκου, η οποία φωτογράφισε παραστατικά την κυρία Σοφία Ν. Ζάγκα-Μπατάλια και διευκόλυνε την επικοινωνία μας.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
18/10/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου