Σήμερα η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του ουρανομύστη και πάνσοφου Διονυσίου Αρεοπαγίτου, του Προστάτου της πόλεως των Αθηνών και των δικαστηρίων, ο οποίος γεννήθηκε το 9 μ.Χ., και είδε την έκλειψη του ηλίου ημέρα Παρασκευή, την 14η του μηνός και την ακριβή ώρα που σταυρώθηκε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Επειδή η έκλειψη συνήθως γίνεται την τελευταία ημέρα της Σελήνης, ο Άγιος Διονύσιος κατανόησε ότι ο ήλιος μάζεψε τις ακτίνες του για να μη δει το αποτρόπαιο θέαμα της Σταυρώσεως του Βασιλέα του κόσμου όλου, του ορατού και αοράτου.
Πολλά και ενδιαφέροντα συγγράμματα άφησε ο Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης, σήμερα θα αναφερθούμε στην περιγραφή που μας δίνει ο ίδιος για το όραμα του ιερομόναχου Κάρπου.
Λέγει ο Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης:
Αφού πήγα στην Κρήτη, με φιλοξένησε ο ιερομόναχος Κάρπος, που ήταν τόσο ενάρετος και στον νου καθαρός, ώστε δεν άρχιζε τη Θεία Λειτουργία αν δεν έβλεπε πρώτα θεία οπτασία. Αυτός ο θαυμάσιος ιερέας μου έλεγε ότι κάποιος άπιστος τον πίκρανε κάποτε γιατί χώρισε έναν πιστό Χριστιανό από την εκκλησία και τον οδήγησε στην αθεϊα. Ενώ είχε τόση πικρία ο ιερομόναχος Κάρπος δεν έλεγε όπως έπρεπε στον Θεό την ευχή του με αγαθοπρέπεια για να τον βοηθήσει να επαναφέρει και τους δύο με νουθεσία και καλοσύνη στην ευσέβεια, αλλά έμεινε η έχθρα στην ψυχή του και μια βραδιά κοιμήθηκε αγανακτισμένος και οργισμένος. Εγέρθηκε το μεσονύκτιο για να διαβάσει τους θείους ύμνους κατά τη συνήθειά του, και καθώς στεκόταν και προσευχόταν, λυπόταν απρεπώς και δυσχέραινε την επικοινωνία του με τον Θεό, λέγοντας ότι δεν ήταν δίκαιο να ζουν άνδρες άθεοι και να διαστρέφουν τις ορθές και άγιες οδούς του Κυρίου. Αυτά έλεγε και παρακαλούσε τον Θεό να στείλει από τους ουρανούς κεραυνό και να τους κατακάψει και τους δύο χωρίς έλεος.
Ενώ αυτά συλλογιζόταν, του φάνηκε ξαφνικά ότι σείστηκε ολόκληρος ο οίκος στον οποίο βρισκόταν. Έπειτα διαιρέθηκε στα δύο, από τη στέγη μέχρι τα θεμέλια, και φλόγα πυρός κατέβαινε από τον ουρανό μέχρι αυτόν. Ο ουρανός ήταν ανοιχτός, πάνω σε νεφέλη επί του θρόνου του καθόταν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ενώ γύρω παρίσταντο αναρίθμητοι άγγελοι με μορφή ανθρώπου. Αυτά έβλεπε προς τα άνω και θαύμαζε. Όταν έσκυψε είδε στο κάτω μέρος το έδαφος της γης σχισμένο και στην άκρη του σκοτεινού χάσματος έβλεπε εκείνους τους δύο ανθρώπους, τους οποίους καταριόταν, ότι στέκονταν ελεεινοί και περίτρομοι, και κινδύνευαν να γκρεμιστούν από την αστάθεια των ποδιών τους. Κάτω από το χάσμα εξέρχονταν φίδια που σέρνονταν, άλλοτε σφύριζαν και άλλοτε τους κτυπούσαν με την ουρά τους για να τους ρίξουν στο κατήφορο. Οι δύο άνδρες βρίσκονταν σε μεγάλο κίνδυνο.
Ο ιερομόναχος Κάρπος λυπόταν γιατί δεν είχαν πέσει μέσα στο σκοτεινό χάσμα το συντομότερο! Δεν μπορούσε να τους συγχωρήσει και να καταλαγιάσει μέσα του η οργή, ώστε έβλαπτε τον ίδιο του τον εαυτό. Μετά ύψωσε το βλέμμα του προς τον ουρανό και είδε τον Δεσπότη Χριστό , όπως προηγουμένως , ο οποίος σηκώθηκε από τον θρόνο Του και κατέβηκε με τους Αγγέλους .Οι Άγγελοι βοηθούσαν τους δύο άνδρες, κάποιοι τον ένα και κάποιοι τον άλλο και τους έδιναν χείρα βοηθείας για να μη πέσουν στον γκρεμό. Ο Ιησούς άπλωσε το χέρι Του προς τον Κάρπο και του είπε:
-Κτύπησε εμένα αφού δεν λυπάσαι τους αδελφούς σου, γιατί εγώ είμαι έτοιμος να πάθω και άλλα πολλά για τη σωτηρία των ανθρώπων και χαίρομαι οι άλλοι να μην αμαρτάνουν, να φέρω τις αμαρτίες όλου του κόσμου. Βλέπε και σκέψου αν θέλεις να ανταλλάξεις τη θέση σου, που είσαι μαζί με τον Θεό και τους αγαθούς και φιλάνθρωπους Αγγέλους και να βρεθείς στην κατοικία των φιδιών, σε αυτό το σκοτεινό φαράγγι (1).
Πολύ μεγάλη αρετή είναι η συγχώρηση και η προσευχή υπέρ της φωτίσεως των αδελφών μας, που έχουν βρεθεί εκτός της θεάρεστης πορείας, ώστε ο Κύριος να τους οδηγήσει στην οδό της σωτηρίας. Δεν έχει σημασία αν μας έχουν βλάψει, εμείς πρέπει να προσευχόμαστε γι΄ αυτούς ολόκαρδα, ώστε να βοηθηθούν και να φωτιστούν. Όταν τους φωτίσει ο Κύριος θα κατανοήσουν το σφάλμα τους και θα το επανορθώσουν. Όσο η ψυχή μας είναι άδεια από αρνητικά συναισθήματα και λογισμούς, τόσο ο χώρος γεμίζει με το φως της αγάπης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, οι ασθένειες έρχονται και παρέρχονται , η ζωή αποκτά νόημα, αφού το ίδιο μας το σώμα είναι ναός του Τριαδικού Θεού, του αληθινού Δημιουργού του κόσμου.
Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου
Απολυτίκιον. Ήχος δ΄.
Χρηστότητα εκδιδαχθείς και νήφων εν πάσιν, αγαθήν συνείδησιν ιεροπρεπώς ενδυσάμενος, ήντλησας εκ του σκεύους της εκλογής τα απόρρητα, και την πίστιν τηρήσας, τον ίσον δρόμον τετέλεκας, ιερομάρτυς Διονύσιε. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
3/10/2022
Βιβλιογραφία
1. Ο Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας (1950), μην. Οκτώβριος, σε. 52-53.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου