Από τον κήπο του κ. Θοδωρή Ε. Λινάρδου στη Βαλύρα.
Φωτο: κος Θοδωρής Ε. Λινάρδος
Ο Αξιωματικός της Αστυνομίας κύριος Θοδωρής Ε. Λινάρδος, αφού επέστρεψε και εγκαταστάθηκε μόνιμα με την οικογένειά του στη γενέτειρά του Βαλύρα, κατά τα τελευταία 5 χρόνια, επιδόθηκε στην καλλιέργεια του 3,5 στρεμμάτων του κτήματός του, στο οποίο βρίσκεται και η ωραία οικία του, 300 μέτρα μετά τις σιδηροδρομικές γραμμές δεξιά, στην όμορφη Βαλύρα.
Κι όπως ο μεγαλοδύναμος Θεός είχε ευλογήσει τα χέρια των αείμνηστων γονιών του, Ερρίκου-Ελευθερίου και Βασιλικής Λινάρδου, έτσι και τον Θοδωρή προίκισε με το χάρισμα να καλλιεργεί τη γη και να γεννιούνται μικρά θαύματα. Με πολλή αγάπη επιδίδεται κάθε χρονιά στην καλλιέργεια του μεγάλου κήπου του. Φυτεύει μισό στρέμμα όσον αφορά την πρώιμη καλλιέργεια και άλλο μισό στρέμμα για την όψιμη καλλιέργεια, αλλά οι κίτρινες κολοκύθες του, από μόνες τους, πιάνουν χίλια τετραγωνικά! Εκτός της επίδοσής του στον καλοφροντισμένο κήπο του, περιποιείται τακτικά τα όμορφα δένδρα στο περιβόλι του, τις καρυδιές, βανίλιες, αχλαδιές, μηλιές, κυδωνιές, λεμονιές, πορτοκαλιές, μανταρινιές, ροδιές, τις καρποφόρες ελιές του, καθώς και το μικρό αμπέλι του με τα λογής- λογής κλήματα. Εκστατική παραμένει και τον συγχαίρει εκ βάθους καρδίας η αδελφή του Ευρυδίκη, η οποία είναι μία επιτυχημένη γεωπόνος και ζει με την οικογένειά της στη Βόρεια Ελλάδα.
Χάρμα οφθαλμών είναι όταν αρχίζει η καρποφορία, 70-95 ημέρες μετά τις αρχές του Απρίλη, όταν κοκκινίζουν οι τεσσάρων ποικιλιών ντομάτες του κυρίου Θοδωρή Ε. Λινάρδου, και μακραίνουν πάνω στα ψηλά καλάμια τα πηχάρικα φασόλια του, που τόσο μακριά φασόλια μόνο στην ευλογημένη γη της Μεσσηνίας μπορεί κανείς να βρει.
Την Κυριακή, 16 Οκτωβρίου, 2022, πετύχαμε τον Θοδωρή, ενώ έβγαζε από τον φούρνο ένα ταψί με γεμιστά για το Κυριακάτικο τραπέζι της οικογενείας του. Την Παρασκευή, που είναι ημέρα νηστείας, είχε μαγειρέψει τα κατσικάκερα , μακριά φασόλια του.
Διέθεσε με ευχαρίστηση λίγο χρόνο για να ταξιδέψουμε στις ομορφιές του κήπου του και στη σοδειά αυτής της χρονιάς.
-Πότε φυτεύεις Θοδωρή;
-Αφού οργώσω καλά τον κήπο και ρίξω χωνεμένη κοπριά προβάτων, φρεζάρω από πάνω καλά να τριφτεί η κοπριά, ετοιμάζω τα αυλάκια και φυτεύω στις αρχές Απρίλη τα υβρίδια (έτοιμα μικρά φυτά που δεν πολλαπλασιάζονται οι καρποί τους). Αν όμως βρω παλιούς σπόρους και το επιτρέπει ο καιρός, ξεκινώ από τον Φεβρουάριο.
-Τι ακριβώς φυτεύεις;
-Φυτεύω στρογγυλές ντομάτες, Ιταλικές αυγουλωτές, για να φτιάξω πελτέ, επίσης ντοματίνια, και κατά την όψιμη καλλιέργεια φυτεύω και τις αναρριχόμενες ντομάτες που λέγονται “ελπίς”, οι οποίες κρατούν και μέχρι τον Ιανουάριο, όταν δεν κάνει πολύ κρύο. Όσον αφορά τα άλλα λαχανικά, φυτεύω τεσσάρων ποικιλιών πιπεριές, πράσινες ανοιχτές και σκούρες, κίτρινες και πορτοκαλί, πιπεριές Φλωρίνης, και καυτερές πιπερίτσες.Καλλιεργώ τα πηχάρικα, μακριά φασόλια που φύονται στη Μεσσηνία.
Τα πηχάρικα φασόλια του κ. Θοδωρή Ε. Λινάρδου. Φωτο: κος Θοδωρής Ε. Λινάρδος
Φυτεύω μελιτζάνες τσακώνικες και φλάσκες, αγγούρια, μαρούλια, μυρωδικά όπως άνηθο, μαϊντανό, δυόσμο, επίσης φυτεύω κρεμμυδάκια, μεγάλα κρεμμύδια, πράσα, σκόρδο, πατάτες, κολοκύθια, κίτρινες κολοκύθες, καρπούζια μακρουλά και Αργίτικα πεπόνια.
-Με ποιο τρόπο γίνεται η καλλιέργεια;
-Όπως ακριβώς έκαναν οι γονείς μας. Ρίχνω θειάφι και χαλκό, τη γαλαζόπετρα που έλεγαν οι παππούδες μας, η οποία υπάρχει και σε σκόνη.
-Πόσο συχνά γαλαζώνεις με άλατα χαλκού;
-Όταν αναπτύσσονται οι μίσχοι και βγαίνουν τα φύλλα για να καταπολεμηθεί ο περονόσπορος. Η πολλή υγρασία και οι βροχοπτώσεις ευνοούν τον περοπόσπορο, γιατί τα κονίδια θέλουν σταγόνες ύδατος για να εισέλθουν μέσα στα φύλλα και στους τρυφερούς κόμπους των μίσχων.
-Ο περοπόσπορος είναι σαν κιτρινοπράσινες κηλίδες, σαν στρογγυλές βούλες επάνω στα φύλλα ;
-Ναι, στο τέλος το φύλλο γίνεται μελαγό, σαν ξερό, παρουσιάζεται ένα υπόλευκο χνούδι σαν μούχλα, αυτά είναι τα όργανα παραγωγής του παράσιτου και καταστρέφουν όλο το φυτό, αν δεν ψεκάσεις έγκαιρα και προληπτικά.
-Πόσο συχνά ψεκάζεις;
- Κάθε 7-10 ημέρες, εξαρτάται από τη θερμοκρασία, δεν πρέπει να είναι πολύ υψηλή και στις βροχοπτώσεις. Αν βρέξει, την επόμενη ημέρα ψεκάζω.
-Φαντάζομαι τα άλατα του χαλκού έχουν κάποια διάρκεια, δεν διαλύονται εύκολα με τη βροχή.
-Διαρκούν και προστατεύουν ικανοποιητικά όλα τα κηπευτικά, γι΄ αυτό μέχρι σήμερα δεν έχω αντιμετωπίσει κάποιο σοβαρό πρόβλημα με την καλλιέργεια στον κήπο.
-Βλέπω στις φωτογραφίες, η σοδειά σου είναι άκρως εντυπωσιακή.
-Τι έχεις να πεις για τα υβρίδια; Εκτός από την εντυπωσιακή τους εμφάνιση, έχουν την ευωδία και τη γεύση των καρπών που φυτρώνουν κατευθείαν από τους παλιούς σπόρους;
-Ψάχνω συστηματικά τους παλιούς σπόρους, και όταν τους βρω δεν τους αφήνω ακαλλιέργητους.
-Ο αείμνηστος παππούς σου Ιωάννης θυμάμαι που καλλιεργούσε με τον πατέρα σου ντομάτες με πτυχώσεις, κατσαρές, αλλά και στρογγυλές, τις Καλυβιώτικες, επίσης τις μακρουλές από τη Βόρεια Ιταλία, θυμάμαι που έφτιαχναν οι μητέρες μας πελτέ. Μέχρι και κατσαρές της Πάρμας και ντομάτες Ποντερόζα είχαν φυτέψει με τον παππού μου Γιώργο Γρίβα στους κήπους τους. Κι όλα αυτά όχι με υβρίδια, αλλά με κανονικούς σπόρους. Έκοβαν μία ντομάτα στα τέσσερα και μοσχοβολούσε όλη η γειτονιά. Λουκούμι ήταν στο στόμα και δεν χρειαζόταν μια κουταλιά ζάχαρη, όπως σήμερα, για να αντέξεις να την καταπιείς.
-Αλησμόνητα χρόνια! Επιδιώκω και προτιμώ πρωτίστως τους παλιούς σπόρους.
Πάνω σε γερούς πασσάλους, καλάμια από τη Μαυροζούμενα, σε θεία στηρίγματα προβάλλουν τα πρασινόφαια φύλλα στις ντομάτες με τα κίτρινα άνθη τους σε τσαμπιά, και ακροβατούν τα μακροφάσολα, τα πηχάρικα φασόλια του κυρίου Θοδωρή Ε. Λινάρδου. Είναι το χαρμόσυνο μήνυμα ότι και φέτος η γη θα καρπίσει άγια τροφή, για να θρέψει το εργατικό τέκνο της, που την καλλιεργεί με ευλάβεια. Δικαίωση και μεγάλη χαρά για τον νοικοκύρη Θοδωρή είναι το γεμάτο του καλάθι με τους πρώτους ώριμους καρπούς , το οποίο προσκομίζει με ευχαρίστηση στην αγαπημένη οικογένειά του, και μοιράζεται απλόχερα με τους γείτονες, φίλους και συγγενείς του.
-Αισθάνομαι πολύ μεγάλη χαρά, όταν κρατώ τις πρώτες ώριμες ντομάτες στα χέρια μου. Η κούραση των προηγούμενων μηνών εξαφανίζεται , η δε ανταμοιβή μου είναι πολλαπλάσια του κόπου μου. Κάθε ημέρα είναι ημέρα γιορτής, με νέες εκπλήξεις, με τα εκ Θεού δώρα, στον κήπο και σε ολόκληρο το περιβόλι.
-Θοδωρή, είπες ότι καλλιεργείς και Ιταλικές ντομάτες για πελτέ. Πώς φτιάχνεις τον πελτέ;
-Αφού τις πλύνω καθαρά και στεγνώσουν οι ντομάτες, στη συνέχεια τις λιώνω και τις περνώ από το σουρωτήρι. Μαζεύω τον καθαρό χυμό, τον αλατίζω, όπως αλατίζουμε τα φαγητά, να πιάσει λίγο το αλάτι, και τον βράζω σε σιγανή φωτιά για να πήξει. Αφού κρυώσει, τον τοποθετώ σε αποστειρωμένα γυάλινα βάζα και τον αφήνω στον ήλιο για να πήξει περισσότερο. Ρίχνω λίγο λάδι στη συνέχεια επάνω στην επιφάνεια για να μη μουχλιάσει όταν ανοίγω το βάζο κατά τη συχνή χρήση, και πάρει αέρα ο πελτές.
-Κάποιες γιαγιάδες άφηναν παλιά τον χυμό της ντομάτας πριν τον βράσουν 24 -48 ώρες να υποστεί ζύμωση, μέσα σ΄ ένα σκεπαστό πήλινο τσουκάλι, και στη συνέχεια τον σιγόβραζαν.
-Οι γιαγιάδες μας ήξεραν πολλά.
-Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας τη συνταγή σου για τα γεμιστά;
-Τα φτιάχνω όπως τα έφτιαχναν παλιά οι μητέρες μας στη Βαλύρα.
Προτιμώ μέτριες προς μεγάλες ώριμες στρογγυλές ντομάτες, πράσινες πιπεριές και μέτριες μελιτζάνες, συνήθως φλάσκες (μαύρες) αλλά και οι τσακώνικες καλές γίνονται. Μετρώ μία κουταλιά της σούπας ρύζι για κάθε γεμιστό συν δύο επιπλέον κουταλιές. Μέσα στο ρύζι για τα γεμιστά τρίβω ντομάτα, μελιτζάνα, λίγο κολοκύθι, φρέσκο κρεμμύδι (το λευκό μέρος) λίγο σκόρδο, ρίχνω μαϊντανό και δυόσμο, επίσης προσθέτω μαύρες σταφίδες, αλατοπίπερο και ελαιόλαδο. Αλείφω με λίγη ζάχαρη το εσωτερικό στα καπάκια στις ντομάτες για να μη ξινίζουν, και αφού βράσω λίγο το ρύζι με τα λαχανικά και το νερό, να πάρει 1-2 βράσεις, το αφήνω 15 λεπτά στην άκρη να απορροφήσει τη γεύση των λαχανικών και των μυρωδικών, καθώς και το νερό. Το ρύζι πρέπει να κρατεί για να μη λιώσει εντελώς κατά το ψήσιμο. Καθαρίζω τις πατάτες και τις κόβω κυδωνάτες. Αλείφω τις παλάμες μου με μία κουταλίτσα ντοματοπελτέ και στη συνέχεια αλείφω προσεκτικά όλες τις πατάτες. Τις αλατοπιπερώνω και τις περνώ με λάδι από το τηγάνι για 1-2 λεπτά.
Τοποθετώ τα άδεια γεμιστά σε λαδωμένο ταψί και τα μισογεμίζω προσεκτικά. Ενδιάμεσα τοποθετώ τις πατάτες. Ρίχνω λάδι και αλατοπίπερο πάνω στα γεμιστά και στην άκρη, στη γωνία στο ταψί, προσθέτω πολύ λίγο νερό, και κουνώ ελαφρά το ταψί, μέχρι να καλυφθεί όλος ο πάτος του ταψιού. Ψήνω στους 180ο βαθμούς, στη μεσαία σχάρα. Αν δω ότι οι μελιτζάνες είναι λίγο σκληρές και χρειάζονται περισσότερο χρόνο, δεν πιρουνιάζονται εύκολα, σκεπάζω την επιφάνεια του ταψιού με αλουμινόχαρτο , χαμηλώνω τη θερμοκρασία στους 160ο και ανάβω τις κάτω αντιστάσεις. Το φαγητό είναι έτοιμο όταν πιρουνιάζονται πολύ καλά τα γεμιστά, δεν υπάρχει σταγόνα νερού, μόνο σάλτσα με λάδι στον πάτο του ταψιού, και τα καπάκια των λαχανικών έχουν ελαφρά μαυρίσει. Τα γεμιστά τρώγονται ευχάριστα και την επόμενη ημέρα.
-Πολύ έμπειρος είσαι όχι μόνο στην καλλιέργεια του κήπου, αλλά και στη μαγειρική. Βλέπω ότι δεν ξεφεύγει τίποτα από το αστυνομικό σου δαιμόνιο!
Να ρωτήσω τι θα κάνεις με τα πολλά κυδώνια που είδα στη φωτογραφία;
Φωτο: κος Θοδωρής Ε. Λινάρδος.
-Και τι δεν φτιάχνω με τα κυδώνια! Τα προσθέτω στο χοιρινό για άρωμα, τα ψήνω ολόκληρα στον φούρνο, ή στο τζάκι, φτιάχνω γλυκό του κουταλιού και μαρμελάδα, ακόμη και χειμωνιάτικο ρόφημα μπορείς να φτιάξεις με αποξηραμένες φλούδες κυδωνιού, συνδυαστικά με άλλα βότανα και να το πιεις με μέλι.
-Αυτό μάλλον είναι θέμα για μία άλλη ανάρτηση. Σε ευχαριστούμε θερμά Θοδωρή και ευχόμαστε να καρποφορείς σωματικά και πνευματικά, με υγεία και χαρά, απολαμβάνοντας την ευφορία στο ευλογημένο κτήμα σου, μαζί με την οικογένειά σου, τους συγγενείς, γείτονες και φίλους σου.
Καρποφορία εκ Θεού στους κήπους όλων σας.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
17/10/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου