Ο Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης Προστάτης της Βαλύρας και Αήττητο Τρόπαιο

                   

                                              Φωτογραφίες: κ. Τάκης Ατζαμιδάκης, Ζωγράφος

 Με μεγαλοπρέπεια εορτάσε σήμερα η Κοινότητα της Βαλύρας τον προστάτη της Άγιο Δημήτριο τον Μυροβλύτη, στον ομώνυμο ιερό ναό που ιστορείται, με βάση την κατασκευή της οροφής του,  από την περίοδο 1820-1890. Ο ναός του Αγίου Δημητρίου στη Βαλύρα λειτουργούσε ως μετόχι της Μονής Αιμυαλών, δηλαδή ως εξάρτημα - θυγατρική εκκλησία που σχετιζόταν με τις οικονομικές και διοικητικές δραστηριότητες της μονής. Το μετόχι εξυπηρετούσε λειτουργικά και οικονομικά τη μονή, με την εκμετάλλευση εισοδημάτων (π.χ. λάδι, γη) και πιθανή παρουσία μοναχών για διαχείριση των πόρων.

Χοροστατούντος του πρωτοπρεσβυτέρου κ. Ιωάννου Φωτεινού, η ενορία μας σύσσωμη τίμησε τον Μεγαλομάρτυρα  Δημήτριο.  Με συγκίνηση έφερε στο φως η μνήμη μας έναν ζωντανό Άγιο που είχαμε κατά  την παιδική μας ηλικία, τον μακαριστό πατέρα Δημήτριο Ξυδόπουλο, που μάς ανέδυσε Χριστιανούς Ορθοδόξους μέσα από την Αγία Κολυμβήθρα. 

Οι άξιοι ιεροψάλτες μας, κ.κ. Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος και Γιώργος Περιβολάρης ανέβασαν την ψυχή μας σε ουράνια κράσπεδα με τις ψαλμωδίες τους.

Κατ΄εξαίρεση σήμερα, ο Πρόεδρος της Βαλύρας, κ. Δημήτρης Τσιλίκας, διάβασε μεγαλόφωνα   το Σύμβολο της Πίστεως. Διόλου τυχαίο, ο Άγιος Δημήτριος μυρόβλυσε- λίγη ώρα μετά το Πιστεύω- ένα απαλό άρωμα όπως το μύρο, κατέστη αισθητό σε μερικούς από εμάς και άνοιξε διάπλατα το αναπνευστικό μας σύστημα, για να δεχθούμε τη θεία χάρη Του. 

                        

γυναίκες της  λατρεμένης  ρούγας του Αγίου Δημητρίου είχαν περίτεχνα στολίσει την εικόνα του τιμωμένου  Αγίου, την πόρτα της εισόδου και τα κάγκελα του αυλόγυρου, με άνθη   εποχής  που καλλιεργούν στις αυλές τους. Ο βασιλικός, οι κατηφέδες, τα τριαντάφυλλα, και οι μαργαρίτες ( ροζ διμορφοθήκες) έκλεψαν την παράσταση.

Άλλη αγαπητή και τιμώμενη Αγία στον παλιό ιερό ναό είναι η Αγία Παρασκευή. Οι γυναίκες του χωριού δεν παραλείπουν να αφήσουν με ευλάβεια και δέος ψυχής ένα τριαντάφυλλο στη χάρη Της. Η θεία Πότα Γρίβα, παρά τα 83 της χρόνια και τα κινητικά της προβλήματα, κρατήθηκε γερά στο μπαστουνάκι της για να μην παραλείψει να προσκυνήσει και τη Μεγάλη Αγία της Ορθοδοξίας μας.Η θεοσεβής κα Παρασκευή Φειδά, πριν από μερικά χρόνια, έφερε από τη Θεσσαλονίκη ασημένια εικόνα της Αγίας, για να προσκυνούν οι πιστοί που δεν φθάνουν την εικόνα του ολοσκάλιστου τέμπλου.

 Χαρμόσυνο είναι το γεγονός ότι πολλά παιδιά, νηπιακής και παιδικής ηλικίας, με ευχαρίστηση κοινώνησαν, κρατώντας το χέρι των φίλων τους. 

Τα βρέφη της Βαλύρας μαγνήτισαν τα βλέμματα των πιστών, και όπως πάντα, έκλεψε την παράσταση η μικρή Μπουρικοπούλα- κόρη του κ. Νίκου Μπουρίκα και της συζύγου του κας Εύης Καλλιμάνη- που δεν έχει καλά -καλά κλείσει τα δύο της  χρόνια και είναι ακόμη αβάπτιστη. Συζητώντας ένα  απόγευμα με την ακούραστη γιαγιά της στη Μπιζανιώτικη  γειτονιά, και παρατηρώντας την ίδια που έπαιζε με τη μεγαλύτερη σε ηλικία ξαδέλφη της, διεπίστωσα ότι τόσο η γνωστική όσο και η συναισθηματική   νοημοσύνη της χαριτωμένης εγγονής είναι πολύ υψηλή. Έμαθα ότι κάθε βράδυ περιμένει τον πατέρα της , όταν επιστρέφει κουρασμένος από την εργασία του στο οικογενειακό Ελαιοτριβείο Καλλιμάνη στη Λάμπαινα, και τον φροντίζει ιδιαιτέρως:

-Πώς είσαι μπαμπά μου;  -θέλεις να φορέσεις τις παντόφλες σου και   να έλθεις  να καθίσεις να φας το   φαγάκι σου- του λέει με αγκαλιές και φιλιά. Αν και δεν έχει ακόμη αποχωριστεί την πιπίλα της, χειρίζεται πολύ καλά το κινητό τηλέφωνο και αντιγράφει κατά γράμμα τις συμπεριφορές της άξιας μητέρας της, θέλει να κρατεί την τσάντα της,  μιμείται ό,τι με την καταπληκτική διάκρισή της θεωρεί  άξιο υιοθέτησης.

Ο μικρός Θοδωράκης Λάγιος, στην αγκαλιά της άκουραστης και πανέμορφης μητέρας του κα Νίκης Διαμαντοπούλου, έχει αρχίσει να αρθρώνει λόγο και να εκδηλώνει τη δική του άποψη. Έχει μάθει να κάνει τον σταυρό του.  Όταν μεγαλώσει λιγάκι θέλει να  γίνει Παπαδάκι μέσα στο ιερό, να βοηθά τον πατέρα Ιωάννη!

Κάθε παιδί στη Βαλύρα είναι ένα ανεπανάληπτο  στολίδι!

Οι άκουραστες νεωκόροι της Βαλύρας, κα Μαρία Ηλιοπούλου και κα Γωγώ Κοντοδήμου, φρόντισαν για την αρτοκλασία και παρέμειναν αλύγιστες στη θέση τους, μέχρι να λάβει ευλογία και ευχαριστηθεί κάθε πιστός. Οι άρτοι ήταν εύγευστοι,  κάποιοι εξ αυτών παρασκευασμένοι από τις χρυσοχέρες  κυρίες του χωριού μας, ενώ άλλοι από τους επαγγελματίες αρτοποιούς της Βαλύρας, το ζεύγος Γιώργος και Αγάπη Μπουρολιά και κα Ευθυμία Καρτερολιώτη.

Με ένα χαμόγελο αποχαιρέτισα την άξια πρεσβυτέρα, που παρά τις κινητικές της δυσκολίες-έχει κάνει επέμβαση στο ένα της πόδι-  στεκόταν σαν κυπαρίσσι  στη θέση της. Η άξια κόρη της κα Αγγελική Φωτεινού-Μπουρίκα, με τα τρία υπέροχα παιδιά της, τιμή και καμάρι, δίνει το λαμπρό παράδειγμα και στα άλλα παιδάκια να μεταλάβουν των Αχράντων Μυστηρίων.

Η λυγερόκορμη σύζυγος του κυρίου Γιάννη Κλειώτη, που έχει αναλάβει τη φροντίδα της θείας Πότας Γρίβα, με έπεισε ότι μπορεί κάλλιστα η αγαπημένη γηραιά μας κυρία να ανέβει και να καθίσει σε ψηλό αγροτικό όχημα! Αφού το είδα κι αυτό, δόξασα τον Άγιο Δημήτριο  με μεγάλη συγκίνηση.

Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες, ο Άγιος Δημήτριος είθε να φωτίζει και να προστατεύει όλους όσους τιμούν με ευλάβεια τη χάρη Του.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)

Ἦχος γ’.

Μέγαν εὕρατο ἐv τοῖς κιvδύvοις, σὲ ὑπέρμαχοv, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαῤῥύvας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον

Ἦχος β’. Αὐτόμελον.

Τοῖς τῶv αἱμάτων σου ῥείθροις Δημήτριε, τὴv Ἐκκλησίαν Θεὸς ἐπορφύρωσεv, ὁ δούς σοι τὸ κράτος ἀήττητοv, καὶ περιέπωv τὴν πόλιv σου ἄτρωτοv· αὐτῆς γὰρ ὑπάρχεις...

Θερμές ευχαριστίες στον δραστήριο ζωγράφο και φίλο της Βαλύρας, κ. Τάκη Ατζαμιδάκη, που απαθανάτισε με τον δικό  του μοναδικό τρόπο επτά εκκλησίες στη Βαλύρα.

Ο Θεός μεθ΄ημών,

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

26-10-2025