Πέμπτη 9 Μαΐου 2024

Η Βαλύρα εορτάζει τον προστάτη της Οσιομάρτυρα Νικόλαο εν Βουνένοις

                                

                                           Φωτογραφίες: κα Ευγενία Καραμπάτσου στο Fb

Την 9η Μαΐου η Ενορία της Βαλύρας   τιμά τον θαυματουργό Άγιο Νικόλαο εν Βουνένοις, στο πέτρινο βυζαντινό εξωκκλήσι της, που είναι προ πολλών αιώνων αφιερωμένο στη μνήμη του Οσιομάρτυρος. Χθες τελέστηκε ο  κατανυκτικός Εσπερινός και σήμερα το πρωί η πανηγυρική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του σεπτού ιερέως της Eνορίας μας, κ. Ιωάννου Φωτεινού.

Πλήθος κόσμου τίμησαν τον προστάτη μας Άγιο Νικόλαο, και χάρη στη φωτογράφηση που πραγματοποίησε χθες η κα Ευγενία Kαραμπάτσου , έχουμε τη δυνατότητα να συμμετέχουμε νοερά στον εορτασμό όλοι πανταχόθεν οι Βαλυραίοι και οι φίλοι αναγνώστες μας.

Επί Τουρκοκρατίας, στον περιβάλλοντα χώρο στο γραφικό εξωκκλήσι μας,   δέσποζε το παλιό Κοιμητήριο της Τζεφερεμίνης, σημερινής Βαλύρας, το οποίο μεταφέρθηκε στο Κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου. Το πέτρινο εξωκκλήσι του Αγίου Νικολάου  είναι καταστόλιστο με  κεραμοπλαστικό    διάκοσμο….σήμερα τον τυλίγει ένα κατάλευκο και παχύ στρώμα από ασβέστη που κρύβει την παλιά του αίγλη. Πάραυτα, ο Άγιος μας δεν πτοείται, στέκεται σταθερά στον χώρο που με την ευλογία του Θεού ανέλαβε, όταν εγκαθιδρύθηκε το θυσιαστήριό Του, προς αμέριστη φροντίδα όλων μας. Πλούσιος σε ξύλινες εικόνες ήταν ο παλιός   διάκοσμος, ο οποίος έχει αντικατασταθεί από σύγχρονες βυζαντινές αγιογραφίες. Δέησις των οικογενειών των κυριών Πηγής Α. και  Γεωργίας Σ. είναι  η Εφέστιος Εικόνα του Αγίου Νικολάου εν Βουνένοις στη Βαλύρα, που σήμερα είναι στολισμένη με ροζ και λευκές πικροδάφνες, γαρύφαλλα και τριαντάφυλλα. Περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, το εξωκκλήσι λάμπει με τα κατάλευκα και καλοσιδερωμένα πλεκτά και τους ατραντέδες των χρυσοχέρων γυναικών της Βαλύρας.



Η σημαντικότητα της εορτής του Οσιομάρτυρα Νικολάου εν Βουνένοις

Αν δεν είχα το βίωμα του Αγίου Νικολάου Βαλύρας κατά την παιδική μου ηλικία, δεν θα γνώριζα πόσο σημαντική είναι αυτή η εορτή σήμερα.

Μυστικός φίλος των παιδικών μου χρόνων ήταν ο Άγιος Νικόλαος, στον οποίο σιωπηλά άναβα κεράκι και του έλεγα όλους μου τους προβληματισμούς. Δεν περνούσε πολλή ώρα, και ο νους μου γεννούσε τη σωστή λύση….γι΄ αυτό τον ευγνωμονούσα που πάντα με έσωζε από ενδεχόμενες προστριβές στο σπίτι και στο σχολείο. Αναστέναζαν τα ανθοφόρα χαντάκια στον οικογενειακό μας μπαξέ, που βρίσκεται εκεί κοντά… κάλα της Πασχαλιάς, μπλε και άσπρες ίριδες, μαργαρίτες, χαμομήλι, παπαρούνες, ανθισμένες μηλιές, πορτοκαλιές , λεμονιές,  ροδιές, αχλαδιές, κυδωνιές και αγριοκυκλάμινα συνέθεταν την ανθοδέσμη του Αγίου….πάντα κάτι άνθιζε ανά εποχή!  Κι όσο του πήγαινα άνθη στο εξωκκλήσι του, τόσο αύξανε η ανθοφορία και η καρποφορία στον μπαξέ μας….ώσπου μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι  η χάρη Του  καταστόλισε τη φτωχή-παιδική καρδιά μου. Τώρα που η ζωή μάς κρατά μακριά από τη Βαλύρα, τρεις πανύψηλες λεύκες της προσμονής κοσμούν τον μπαξέ, που τα φύλλα τους θροΐζουν στο πέρασμά του λατρεμένου Αγίου μας, καθώς ο ήλιος γέρνει το δείλι στην ευλογημένη Ιθώμη και Φως Ιλαρόν  σκεπάζει τη μακαρία  γενέτειρά μας.



Ποιος ήταν ο Άγιος Νικόλαος εν Βουνένοις; (1)

 

 Γόνε Ἀσίας Ἑλλάδος κλέος
Πολλὰς ὑποστὰς Νικόλαε βασάνους,
Χαίρων ἀνῆλθες ἐν πόλῳ μάκαρ τάχος.
Ἀμφ’ ἐνάτη Νικόλαον ἑῷον γῆθεν ἄειραν.

Νίκην ἀληθῆ Νικόλαε παράσχου
Γερασίμῳ πλέξαντι τοὺς δέ σοι Οἴκους.

Ω Nικόλαε διττόν είληφας στέφος,
Όσιος οία και αθλητής Kυρίου.

 

Ο Άγιος Νικόλαος ο Νέος γεννήθηκε στα μέρη της Ανατολής από γονείς ευσεβείς και ενάρετους. Όταν ενηλικιώθηκε κατατάχθηκε στον Αυτοκρατορικό Στρατό, με το αξίωμα του Δούκα, γυμνάζοντας τους στρατιώτες του, στο να είναι γενναίοι και ατρόμητοι πολεμιστές, κυρίως όμως τους νουθετούσε και τους δίδασκε να πιστεύουν στον Θεό, να προσεύχονται, να μην αδικούν ποτέ κανέναν και να ζητούν από τον Χριστό να τους δίνει δύναμη για να πολεμούν τους εχθρούς. Δεν ήταν όμως μόνο οι εξωτερικοί εχθροί που έπρεπε να αντιμετωπίσουν, αλλά και οι διάφορες εξεγέρσεις που συνέβαιναν στο εσωτερικό της Αυτοκρατορίας.

 Σε μία τέτοια εξέγερση εστάλη ο Νικόλαος, από τον Αυτοκράτορα Λέοντα τον Ίσαυρο τον Εικονομάχο, για να επιβληθεί στους εξεγερθέντες και να επαναφέρει την ειρήνη και την ευστάθεια.

Στην επιχείρηση αυτή είδε να χύνεται άδικα ανθρώπινο αίμα και να χάνονται ψυχές. Φοβούμενος μήπως κι εκείνος χάσει την ζωή του μα κυρίως την ψυχή του, συνοδευόμενος από δώδεκα στρατιώτες του, αποσύρθηκαν στα Βούνενα της Θεσσαλίας, όπου κατοικούσαν αρκετοί ασκητές κοντά στους οποίους έζησαν ασκητικά με νηστείες, αγρυπνίες και αδιάλειπτη προσευχή. Όταν οι Άβαροι κατέφθασαν στην Θεσσαλία σκορπώντας τον θάνατο και την καταστροφή στο βάρβαρο πέρασμα τους, συνέλαβαν τον Νικόλαο και τους στρατιώτες του, τους οποίους κατέσφαξαν.

Τον Νικόλαο προσπάθησαν με υποσχέσεις και κολακείες να τον πείσουν να αρνηθεί την πίστη του αλλά δεν τα κατάφεραν. Αφού τον κατατρύπησαν με το ίδιο το κοντάρι του, στη συνέχεια απέκοψαν την Τιμία Του Κεφαλή στις 9 Μαΐου του 720 μ.Χ και το νεανικό αίμα του πότισε άφθονα την Θεσσαλική γη. Στο σημείο της σφαγής εγκατέλειψαν οι Άβαροι το Σώμα του Αγίου, όπου μετά από πολλά χρόνια το βρήκε ακέραιο   να αναδύει εωδία κάποιος άρχοντας Ευφημιανός, ο οποίος γιατρεύθηκε από την ασθένεια της λέπρας που έπασχε, και αφού το ενταφίασε, έκτισε εκεί Ναό στο όνομα του Οσιομάρτυρα.


                 Περιοχή Βούνενα στη Λάρισα. Μέρος του δένδρου απέκοψε ο δυνατός άνεμος.

                                                             Φωτό: magnesianews.gr

Από τα δένδρα στα οποία δέθηκε και βασανίσθηκε ο Άγιος ρέει ένα κόκκινο υγρό, το οποίο ονομάζεται «Αίμα». Το υγρό αυτό όταν χρησιμοποιείται με πίστη και εμπιστοσύνη στον Οσιομάρτυρα έχει ιαματικές ιδιότητες και επιτελεί θαύματα σε πάσχοντες από δερματικές παθήσεις και κεφαλοπονία.  

                            Το λείψανο του Αγίου Νικολάου. Φωτό: Orthodoxia News Agency

Το λείψανο Του Αγίου που με ευλάβεια φυλάσσεται στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου  του Νέου στην Θήβα (συνοικία Τάχι) βρίσκεται εντός αργυράς πεποικιλμένης θήκης την οποία μαζί με την Εφέστιο Εικόνα περιβάλλει ξυλόγλυπτο Κιβώριο.

Πολλές φορές ευωδιάζει, θεραπεύει, ενισχύει, παρηγορεί και φανερώνει πως η Χάρις του Θεού παραμένει ανεξίτηλη στο σώμα, ακόμα και μετά θάνατον και ότι είναι τεκμήριο και προοίμιο της μελλούσης Αναστάσεως και αφθαρσίας, ενώ κάθε Τετάρτη ψάλλεται η Παράκληση του Αγίου μας ενώπιον Του.

Αυτός ο Πνευματικός Θησαυρός αποτελεί ανεκτίμητη Δωρεά της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Μαζαράκι Βαγίων και παραδόθηκε στον Ναό από την Γερόντισσα Ευπραξία, με σεμνή τελετή στις 10 Δεκεμβρίου 2000 μ.Χ.

Κάθε οικογένεια στη Βαλύρα έχει να μοιραστεί και μία πνευματική αποκάλυψη   με τον Άγιο Νικόλαο, που και τα όνειρα των πιστών  στολίζει με τη χάρη Του ακόμη και σήμερα, σε  δύσκολους καιρούς χαλαρής πίστης.

Ο προστάτης Άγιος Νικόλαος της Βαλύρας, είθε να φωτίζει την οδό της σωτηρίας όσων προσκυνούν με ευλάβεια τη χάρη Του και τιμούν την εορτή της μνήμης Του.

Θερμές ευχαριστίες και ευλογία στην κα Ευγενία Καραμπάτσου για το πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

 Βιβλιογραφία

1.    https://www.saint.gr/1498/saint.aspx


 Ο Θεός μεθ΄ ημών

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

9-5-2024

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου