Αφιερωμένο στον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιο, της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης το υπέρλαμπρο γέννημα
Αναμφισβήτητα υπάρχουν πολλές μορφές φωτός σε ορατό και μη ορατό επίπεδο. Το Σύμπαν ολόκληρο φλέγεται, αλλά εμείς θαυμαστά ζούμε, αναπνέουμε και γευόμαστε θεία δρόσο και ψυχοτρόφες αύρες, με την Πρόνοια του Πανσόφου Τριαδικού Θεού και Πατέρα μας. Η αλάνθαστη χείρα του Δημιουργού μας, με την άπειρη αγάπη Του, δια του ενσαρκωμένου Υιού και Λόγου Του και με τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος, έχει εναρμονίσει θαυμαστά τα τέσσερα στοιχεία της ζωής , όπως περιλαμβάνονται στη λέξη υ-γί-ει-α (ύδωρ, γη, πυρ και αήρ).Κι όπως ένας λευκός-καθαρός κρύσταλλος συντονίζεται και πάλλεται στην παλάμη ενός αγαθού ανθρώπου, έτσι και το άρρητο φως, γεννά τόκους στον μεσοχώρο της ψυχής των πιστών ανθρώπων, με του Ιησού Χριστού την εσταυρωμένη αγάπη. Κάθετη είναι η σχέση των πιστών στον σταυρό με τον Κύριο και Θεό τους και οριζόντια με τον πλησίον . Πορευόμαστε ως σταυράνθρωποι στη ζωή, τρέφοντας το σώμα, την ψυχή και το πνεύμα, προκειμένου να φέρουμε εντός και εκτός μας γεννήματα ιλαρού φωτός, Αγίας Δόξης.
Υπάρχουν ποιήματα του πυρός, μηχανικής φύσεως, στον ορατό κόσμο, όπως ένα ηφαίστειο , μία πυρκαγιά, ένα σπίρτο αναμμένο ή τα ηλεκτρικά φώτα….Κάποιες από αυτές τις μορφές του φωτός είναι ωφέλιμες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον στο οποίο ζει και κινείται, άλλες, όταν η εκδήλωσή τους υπερβαίνει το μέτρο και/ή ο άνθρωπος αλόγιστα τις χρησιμοποιεί, καθίστανται άκρως επιζήμιες… μετατρέπονται σε θανατηφόρο πυρετό για την ανθρωπότητα. Για παράδειγμα, η φλόγα ενός κεριού δεν είναι πάντα ίδια, διότι εξαρτάται τόσο από το μέσον στο οποίο εκδηλώνεται, δηλαδή την ποιότητα του κεριού, επίσης πώς και πότε εκδηλώνεται , αλλά και το περιβάλλον στο οποίο καθίσταται ορατή. Άλλη ποιότητα έχει η εκδήλωση του φωτός σε άδυτα του σκότους της μαγείας και άλλη στον οίκο του Θεού ή στις οικίες των πιστών, που πορεύονται ενάρετα και με πολλή αγάπη προς το κατ΄ ομοίωση με τον Δημιουργό τους.
Θείου έρωτος είναι τα απείρου κάλλους γεννήματα του φωτός. Μητέρα του Φωτός είναι η Παναγία μας , η οποία έφερε στη ζωή αθάνατο και υπέρλαμπρο στάχυ, Πατρός Ουρανίου, Αγίου και Μάκαρος.
Όλοι μπορεί να είμαστε φως, αλλά το πόσο καθαρό είναι αυτό το φως εξαρτάται από την ψυχοπνευματική πορεία του καθενός μας, το σώμα της Εκκλησίας μας που είναι το χριστεπώνυμο πλήθος, αλλά και την κοινωνία στην οποία ζούμε και αλληλεπιδρούμε. Το φως του Θεού, για να μάς φθάσει , μεταλαμπαδεύεται διαρκώς, χωρίς να χάνει αρχικώς την ποιότητά του, μέχρι τη στιγμή που η δική μας θέληση και επέμβαση θα το φυλακίσει και δρομολογήσει, με βάση τις προσωπικές επιθυμίες και αντιλήψεις μας. Όλα τα γεννήματα του φωτός δεν είναι εκ των πραγμάτων ίδια, έστω κι αν προέρχονται από τον ίδιο θείο σπόρο, κατά την παραβολή του σπορέως. Όσο ο άνθρωπος ανέρχεται πνευματικά, ακολουθώντας την αληθή οδό της σωτηρίας του, τόσο με θεία διάκριση και ενδοσκόπηση δύναται να αντιληφθεί τα δικά του γεννήματα του φωτός. Αντιλαμβάνεται πόσο ο εσωτερικός του στόλος, το ένδυμα της ψυχής του, συνάδει με το κατ΄ εικόνα και το κατ΄ ομοίωση με την Πατρική Αρχή, και ταιριάζει με τα βασιλικά ενδύματα των συνδαιτημόνων του Ουρανίου Πλάστη μας.
Σαλαμάνδρες δαιμονίου πυρός , με «χαλαράς τας φρένας», σε απάτητα όρη του νου, οργιάζοντας και κατακαίοντας τη γη εντός μας, θέλουμε να είναι τα τέκνα της ψυχής μας, ή μήπως ταπεινό φως θείας δρόσου, σε λαμπάδες της Αναστάσεως του Κυρίου μας;
Υπό αυτήν την έννοια είναι δύσκολο ο καθένας να αντιληφθεί και την αφή του φωτός στον Πανάγιο Τάφο, όπως υποστηρίζει ο συμπατριώτης μας, κ. Γιώργος Παρ. Φειδάς, στο μακρινό Road Island των Η.Π.Α. Ο αδαής, με την ισχύ της κοινής λογικής τού ανθρωπίνου νου του , κατά τον Πλάτωνα, προσπαθεί να βρει οφθαλμοφανείς λύσεις και εξηγήσεις , καταλήγοντας άθελά του σε ύβρι προς τον Θεό…. μέχρι που να τον φωτίσει η Νέμεσις, η θεία δίκη, και να κατανοήσει, ταπεινώνοντας τον δοκησίσοφο εαυτό του, πώς χαριτώνει τα πάντα το Άγιο Πνεύμα της Αγίας και ΟμοουσίουΤριάδος.
Πιστεύω εις έναν Θεό….Φως εκ Φωτός, εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα, ου ποιηθέντα…εδώ χρειάζεται να κρατηθούμε γερά, διότι είναι πολυποίκιλα τα φώτα που προωθούν οι επίδοξοι αντικαταστάτες του Θεού επί γης, με αποτέλεσμα να μαυρίζουν την καπνοδόχο του νου μας και να οδηγούν την ψυχή μας σε απώλεια.
«Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι», ας είναι η τρανή απόδειξη της ορθής πορείας μας. «Ειρήνευσον το κόσμον, ο εκ Παρθένου καταδεξάμενος, Κύριε, σάρκα φορέσαι υπέρ δούλων, ίνα συμφώνως σε δοξολογώμεν, φιλάνθρωπε», παρακαλεί ο υμνωδός κατά την Εσπέρα της Μ. Πέμπτης (1).
Είπε ο Κύριος προς τους μαθητές του: «Αληθέστατα σας λέγω, ότι όποιος πιστεύει σε μένα, όχι μόνο τα έργα που επιτελώ εγώ θα πραγματοποιήσει και αυτός, αλλά και μεγαλύτερα από αυτά θα κάνει…Εάν ζητήσετε κάτι στο όνομά μου, θα το κάνω για να δοξαστεί ο Πατήρ δια του Υιού. Δεν αρκεί όμως μόνο να πιστεύετε σε μένα, πρέπει και να με αγαπάτε. Εάν με αγαπάτε πραγματικά, εφαρμόστε τις εντολές μου, και εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα να σας δώσει άλλον Παράκλητο, για παρηγοριά, βοήθεια και στήριξη, όπως σας στήριζα εγώ…δεν θα σας τον δώσει προσωρινά, αλλά για να μείνει μαζί σας αιωνίως» (Ιωα, ιγ΄31-ιη΄1).
Χριστός Ανέστη Βαλύρα μας, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης!
Βιβλιογραφία
1.Θεοδωρόπουλου Επιφανίου Ι. (1998). Η Μεγάλη Εβδομάς, σελ.259, 314.Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ο Θεός μεθ΄ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
5-5-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου