‘Εγειραν οι ανθοί στη μακαρία γη μας, για να αποχαιρετίσουν τον αγαπημένο μας Ανδρόνικο , ένδοξο γόνο της οικογενείας Παρασκευά Φειδά , πού έζησε και έδρασε , ως επιχειρηματίας στον χώρο της εστίασης , με την οικογένειά του στο Road Island των Η.Π.Α. , και έδωσε πρόσφατα την τελευταία του μάχη για ζωή.
Θλιβερά χτυπούν οι καμπάνες στις καρδιές των Βαλυραίων…. μεγάλο πένθος είναι για τη γενέτειρά μας η απώλεια του συμπατριώτη και ευεργέτου μας Ανδρόνικου Παρ. Φειδά.
Γαλήνια και ειρηνική είναι τούτη η έξοδος, που γέμισε με δάκρυα τα μάτια των συγγενών τού αλησμόνητου Ανδρόνικου και όλων μας, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Όμως, νικητής δεν είναι ο Χάρος που καταβάλλει το φθαρτό σώμα του ανθρώπου και το οδηγεί στα δώματα του Άδη, αλλά η αθάνατη ψυχή, η οποία, ως κατ΄εικόνα και κατ΄ομοίωση με τον Πλάστη της, πορεύεται με το πτυχίο της ζωής που ενάρετα , μέσα από τη στενή οδό της σωτηρίας, υπηρέτησε.
Το τιμημένο τέκνο της Βαλύρας- το αποδεικνύει η επιγραφή αφιερωμένη στον ίδιο και στην οικογένειά του, στο πρόσφατα ανακαινισμένο ιατρείο της Βαλύρας, για να τον ευγνωμονούν και οι επόμενες γενιές για την ανιδιοτελή προσφορά του- δεν είναι η πρώτη και μοναδική φορά που συνέβαλε στα προβλήματα του χωριού μας. Και μετά τον μεγάλο σεισμό στην Καλαμάτα, προς το τέλος της δεκαετίας του 1980, που παρουσίασε σοβαρά προβλήματα η στέγη του ιερού ναού του Αγίου Αθανασίου, του πολιούχου της Ενορίας μας, ο φιλόστοργος Ανδρόνικος έσπευσε να προσφέρει μεγάλο μέρος από τις οικονομίες του για την επιτυχή αποκατάσταση.
Υπέγραψε, ως επίμετρο στο τέλος της επίγειας πορείας του, με το απόφθεγμα ότι «δεν ζητώ τίποτα να κάνει η γενέτειρά μου για μένα, μόνο σκέπτομαι τι μπορώ να κάνω εγώ γι΄αυτήν", και πρόλαβε να το αποδείξει εμπράκτως, σε τούτη τη ζωή. Δυστυχώς, δεν πρόλαβε να επισκεφθεί το πατρικό του σπίτι, μαζί με την αγαπημένη του εγγονή, όπως προγραμμάτιζε το ερχόμενο Καλοκαίρι….
Τα άνθη του Μαγιού τον τύλιξαν, και ως άγγελος εξ ουρανού θα μας επισκέπτεται, για να μας νουθετεί στα όνειρά μας, υπενθυμίζοντάς μας το χρέος προς τον τόπο μας.
Εκεί που θα αναπαύεται, στα παραδείσια πεδία του Κυρίου μας, τούτο μόνο θα σκέπτεται αιωνίως, πώς να φροντίσει την ιδιαίτερη πατρίδα του που πολύ αγάπησε….
Χρυσό στέφανο ελαίας καταθέτει η Βαλύρα στον αδελφό μας Ανδρόνικο, η μνήμη του δεν θα ξεχαστεί.
Καλό ταξίδι αγαπημένε μας Ανδρόνικε.
Ο Θεός μεθ΄ημών
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
15-5-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου