"Κάποιος συνάνθρωπος" με αγάπη αληθινή για εμάς πραγματικά νοιάζεται

                            

                                         Δημιουργίες της κας Μαρίας Μάντικα-Φωτεινού

Το στάδιο της «άδειας φωλιάς» ή   στάδιο «ικανοποίησης ή απόγνωσης», όπως το περιγράφει ο ψυχολόγος Erik Erikson , είναι το τελευταίο της ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης του ανθρώπου.   Χαρακτηρίζει  πρωτίστως την ηλικία των 65 και άνω ετών, αλλά μπορεί κάλλιστα να προκύψει    μερικά έτη πριν,  κατά  τον κύκλο της ζωής  της οικογενείας, συγκεκριμένα  όταν τα παιδιά φύγουν μόνιμα από το σπίτι και η οικογενειακή εστία φαντάζει άδεια και έρημη. Συναισθήματα ικανοποίησης ή απόγνωσης κατακλύζουν την ψυχή των γονέων, ανάλογα βεβαίως με ό,τι έπραξαν κατά το παρελθόν, και αυτό που διατίθενται να κάνουν  κατά την περίοδο   της τρίτης ηλικίας τους. «Αγαπήσωμεν αλλήλους ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν», είναι το πρόσταγμα του Ευαγγελίου, παράλληλα οι ζωτικές ανάγκες του τόπου που ζούμε και κινούμαστε, καλούν τα εύρωστα μέλη τη τρίτης ηλικίας σε σταθερή εθελοντική επέμβαση, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Μεγάλη ευτυχία είναι η κοινωνική προσφορά, ξανανιώνει τον άνθρωπο, υποστηρίζουν τα ενεργά στα κοινά μέλη της τρίτης ηλικίας…."τα κοινωνικά γεννήματα των δημιουργικών κόπων μας είναι κι αυτά παιδιά   θεάρεστα και αγαπημένα", λέγει η φίλη της ιστοσελίδας μας, αγιογράφος και ζωγράφος , κα Μαρία Μάντικα-Φωτεινού από τη Χίο!

Ορισμένα ζευγάρια εκδηλώνουν συσσωρευμένη οργή του παρελθόντος μεταξύ τους και αποφασίζουν να χωρίσουν, άλλοι κάθονται άπρακτοι, ενθυμούμενοι ευτυχισμένες στιγμές  όταν  ήταν νέοι και καταθλίβονται, πολλοί αναλαμβάνουν τα εγγόνια τους παρέχοντας ουσιαστική βοήθεια στα παιδιά τους,   και ορισμένοι, ιδίως όταν δεν  χρειάζεται να προσφέρουν υπηρεσίες στα παιδιά τους,  αποφασίζουν να γευτούν αυτά  που πρότερα στερήθηκαν. Υπάρχουν όμως και ζευγάρια, που τα χαρακτηρίζει η κοινωνική ευαισθητοποίηση και φιλανθρωπία, και  επιθυμούν να  συμπορευθούν άρρηκτα συνδεδεμένοι με το κοινωνικό και  θρησκευτικό τους περιβάλλον. Επενδύουν δυναμικά στην κοινωνική προσφορά, παράλληλα με την προσωπική αναψυχή, η οποία προκύπτει μέσα από τη συμπόρευση με αντίστοιχης ηλικίας άτομα….ακόμη, όταν είναι εφικτό, και με τους παλιούς συμμαθητές τους!

  

 Τα  «μεγάλα παιδιά»,  με την πολυετή πείρα τους και τις τεκμηριωμένες γνώσεις τους, μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στο κοινωνικό  τους περιβάλλον,  καθοδηγώντας θεάρεστα τις γενιές των απογόνων τους και προσφέροντας μία γερή ανάσα στην ανάπτυξη του τόπου τους.   Η δραστήρια κα Μαρία Μάντικα -Φωτεινού  , υποστηρίζει ότι "δύναται ο γονιός με υγιή τρόπο να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα που προκύπτουν από τον αποχωρισμό των παιδιών του και να δρομολογήσει τη ζωή του επάνω σε θετικές βάσεις, χωρίς να καταρρεύσει ψυχικά και πνευματικά". Το ζεύγος Νικόλας και Μαρία Φωτεινού, μετά τη συνταξιοδότηση του καπετάν-Νικόλα,  δραστηριοποιείται δημιουργικά, παράλληλα προσφέροντας κοινωνικά, αν και η απουσία των δύο θυγατέρων τους, που είναι ιατροί και διαμένουν αυτή την περίοδο στη Γαλλία, είναι αισθητή μέσα στο σπίτι. Προς δόξαν Θεού, η  Μαρία προσφέρει αφιλοκερδώς  τις περισσότερες δημιουργίες της στο ετήσιο χριστουγεννιάτικο ή πασχαλινό παζάρι της Μαθητικής Στέγης Καρδαμύλων «  Το Σπίτι της Μαρίας»,   όπου στεγάζονται μαθητές της μέσης εκπαίδευσης, με ενδιαφέροντα   στις  ναυτιλιακές σπουδές. Τα αεικίνητα χέρια της δημιουργικής  καλλιτέχνιδος είναι πάντα γεμάτα, δίνοντας χαρά σε όσους έρχονται στο διάβα της, και λαμβάνουν ως ευλογία , με πολλή αγάπη, τα καλαίσθητα χειροποίητα δώρα της. Αρωγοί στην όλη της προσπάθεια είναι ο σύζυγός της Νικόλας, καθώς και οι δύο αγαπημένες αδελφές της, Πλουμίτσα και Άννα. Ιδίως η δραστήρια Άννα,  δεν παραλείπει να ετοιμάσει και τα πασχαλινά αυγά της Ενορίας τους.

Τη θέση στις άδειες καρέκλες των παιδιών, στην όμορφη οικία της Μαρίας και του Νικόλα, έλαβε ο   Ragnar , o έξυπνος σκυλάκος της πρώτης κόρης τους Αγγελικής, ενώ στη αυλή παιχνιδίζει στα παρτέρια η μαυρούλα γατούλα της δεύτερης κόρης τους,   Στεφανίας. «Καλύτερα κι από παιδιά είναι  οι ψυχούλες που μάς άφησαν πίσω τα παιδιά μας», υποστηρίζει η Μαρία, η οποία επενδύει καθημερινά με αγάπη στη φροντίδα τους ,και τα απαθανατίζει επάνω σε όμορφα βότσαλα, αριστουργήματα της φύσης και των χρυσών χεριών της.

 

"Δεν πλήττουμε…με  τη  συνοδεία του σκύλου της Αγγελικής, κάνουμε όμορφες βόλτες στην παραλία και ο Νικόλας με βοηθάει να  εντοπίσω ωραία βότσαλα ή θαλασσόξυλα".

Επάνω σε  ένα  από τα βότσαλα η Μαρία έχει απαθανατίσει πρόσφατα και τη μορφή της   γατούλας τής Στεφανίας, και όχι μόνο, δημιουργώντας χαριτωμένα press papier για τα γραφεία των τυχερών που θα τα  αποκτήσουν.

 

Τα  πουλιά  του ουρανού και τα ζώα της γης παρελαύνουν   στα διαλεκτά και μοναδικά  βότσαλα της Μαρίας, προς τέρψη οφθαλμών, δουλεμένα με αγάπη  στο χέρι.

 

Το μαγικό χέρι της τρίτης ηλικίας μπορεί να αλλάξει την κοινωνία μας και  τον κόσμο ολόκληρο, δρώντας ως λαμπρό παράδειγμα για τις επόμενες γενιές. Ας καθίσουμε οι μεγαλύτεροι και ας σκεφτούμε σοβαρά  αν πραγματικά αξίζει να καταθλιβόμαστε, να χωρίσουμε τον/τη σύντροφό μας για να απαλλαγούμε επίπλαστα από το δήθεν πρόσθετο βάρος που αισθανόμαστε, να νεανίζουμε με κενοδοξία, αρνούμενοι να αντιληφθούμε και να παραδεχτούμε σε ποιο πραγματικά στάδιο ηλικίας βρισκόμαστε, να κλαίμε τη μοίρα μας γιατί  η ζωή δεν τα έφερε όπως θέλαμε…..ή να διεκδικήσουμε την πραγματική ευτυχία μας, με την ευλογία  του Παντοδύναμου Θεού.

Ας φροντίσουμε να μας περιμένει στο κοινωνικό μας περιβάλλον ένα γεύμα αγάπης, μία ωραία εκδήλωση, μία δημιουργική  δραστηριότητα ή εποικοδομητική ομιλία, μία εκδρομή στη μαγεύτρα φύση κι ένα ιερό προσκύνημα , να μας  ελκύσει αυτό το κάτι άλλο…. ότι  «κάποιος συνάνθρωπος» , με αγάπη αληθινή,  για εμάς πραγματικά νοιάζεται!

Θερμές ευχαριστίες στην κα Μαρία Μάντικα -Φωτεινού που με τα λόγια και τα έργα της αγάπης κόσμισε την ιστοσελίδα μας.

 

Ο Θεός μεθ΄ ημών

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

24-5-2024