Σε χρυσό κλουβί ζει και αιωρείται “οικειοθελώς” , εντός και εκτός αυτού, ο όμορφος παπαγάλος της κυρίας Ευγενίας Δ. Ντουραμάκου, που δεν λέει να πετάξει μακριά, αφού την αγάπη και την ελευθερία του φιλοσοφικά κατάκτησε μέσα από αυτή του τη γλυκιά, γεμάτη αγάπη και στοργή δέσμευση.
Επίκαιρο είναι, αυτή την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Ε΄ Κυριακής των Νηστειών, αφιερωμένης από την Εκκλησία μας στην Αγία Μαρία Αιγυπτία, το βιβλίο του Αρχιμανδρίτου Νεκταρίου Α. Ζιόμπολα, με τίτλο ¨Γυναίκες της αμαρτίας που αγίασαν”. Παρουσιάζεται ο πρότερος βίος και τη μεταστροφή της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, της Οσιομάρτυρος Ευδοκίας, της Οσίας Μαρίας Αιγυπτίας, της Αγίας Θεοδώρας της εν Αλεξανδρεία, της Αγίας Πελαγίας, της Αγίας Ταϊσίας και της Αγίας Μαρίας του Αβραμίου . Επίσης, με θεία διάκριση αποκαθίσταται η αλήθεια σχετικά με την Αγία Μαρία Μαγδαληνή και την Υμνωδό του Βυζαντίου Κασσιανή.
Το βιβλίο συνοδεύεται από την εικόνα του εξωφύλλου για να μένει στους πιστούς προς γνώση και τιμητική προσκύνηση. Ο θεόπνευστος πατήρ Νεκτάριος ασχολείται και με άλλα θεολογικής φύσεως θέματα , που αφορούν βασικές γνώσεις των πιστών. Πρόκειται περί κειμένων σχετικών με την αμαρτία, μετάνοια, εξομολόγηση και τα δάκρυα τής μετανοίας.
Φωτό: κ. Γιώργος Οικονομόπουλος στο facebook
Φωτορεπορτάζ: κ. Γιώργος Οικονομόπουλος, Τεχνικός Οχημάτων και οδηγός του Δήμου Μεσσήνης
Ο λάτρης και καλλιεργητής της Μεσσηνιακής γης, κύριος Γιώργος Οικονομόπουλος , ανοιξιάτικη έκπληξη μάς επεφύλαξε με τις υπέροχες φωτογραφίες του από την ορεινή περιοχή στο χωριό Παλαιόκαστρο , και το όμορφο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, το οποίο με πίστη Θεού και αγάπη ανήγειραν 21 οικογένειες Μεσσηνίων το έτος 2002.
Με ευλάβεια τιμούμε τη μνήμη των αείμνηστων και εν ζωή γιαγιάδων μας, που γιορτάζουν 28 Μαρτίου παγκοσμίως.
Πριν από τα μάτια μας ήταν φως και με φως άνοιξαν δρόμο για να διαβούμε με ασφάλεια μακριά από τα αγκάθια και τις κακοτοπιές της ζωής.
Στην αγκαλιά τους μάς νανούρισαν και γευτήκαμε την ελπίδα και την αγάπη, την παρηγοριά και την ανακούφιση από τις παιδικές ασθένειες και δυσκολίες μας.
Ρόδα αμάραντα ήταν οι αείμνηστες γιαγιάδες μας, γι΄ αυτό στη Βαλύρα δεν ξεχνάμε να τιμάμε τη μνήμη τους, πρωτίστως ακολουθώντας με ήθος το λαμπρό παράδειγμα της υπέρβασης του εαυτού τους και της προσφοράς τους με αμέριστη στοργή και συνεχές ενδιαφέρον προς τον πλησίον.
Ο νους του Έλληνα, όταν η επιθυμία βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης και οι ανάγκες επαγγελματικής εξέλιξης τον ωθούν εκτός Ελλάδας, ξυπνά από το γλυκό του λήθαργο, της επανάπαυσης εκ του ασφαλούς στη γενέτειρά του, και με νύχια και δόντια αγωνίζεται για να διατηρήσει τα ήθη και τα έθιμα του τόπου που γεννήθηκε. Αγωνίζεται, προβάλλοντας μεγάλη αντίσταση νοητικά και συναισθηματικά, για να μη χάσει, με το παχύ νερό της λησμοσύνης και της ευμάρειας σε άλλη γη, τις πρότερες μνήμες του. Αναπολεί συχνά τις χαρές και τις λύπες κατά τα όμορφα παιδικά του χρόνια , καθώς ο χρόνος κυλά και η εξομοίωση με τον γενικό πληθυσμό της νέας πατρίδας είναι αναπόφευκτη. Γι΄ αυτό οι Έλληνες του εξωτερικού αποδεικνύονται πιο πιστοί από όλους στη διατήρηση και την τήρηση των θρησκευτικών τους παραδόσεων, βασικό μέρος των οποίων είναι η εγκράτεια των παθών και η νηστεία των τροφών. Δεν ξεχνούν ότι ο Κύριος είπε ότι με τη νηστεία και την προσευχή θα σωθεί το γένος των ανθρώπων.
Ανταπόκριση: κ. Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου, Αθλητικογράφος Βαλύρας-Ιθώμης
Φωτορεπορτάζ: κ. Κώστας Θ.Καυκούλας, Υπαξιωματικός του Στρατού και Γενικός Αρχηγός στο Δ.Σ. του Αστέρα Βαλύρας
Η αναμέτρηση στην Καλαμάτα του Αστέρα F.C. Βαλύρας με την Θύελλα Παραλίας, την Κυριακή 26 Μαρτίου 2023 και η μεγάλη νίκη 2-0 ήρθε σε δεύτερη μοίρα, γιατί ο δυναμικός παίχτης του Αστέρα κ. Γιάννης Πετρουλάκης από την περιοχή Μαυρομάτι Μεσσήνης, έπεσε πριν τα ξημερώματα θύμα τροχαίου ατυχήματος. Όπως μάς ενημέρωσε ο κ. Γιώργος Πετρουλάκης, πατέρας του Γιάννη, το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο γιος του από άγνωστη αιτία τέθηκε εκτός ελέγχου, ανατράπηκε σε χαντάκι και καταστράφηκε εντελώς. Ο δυναμικός παίχτης του Αστέρα Βαλύρας F.C. γλίτωσε με τις ευλογίες της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης με εκδορές μόνο, και είναι υγιής!
Φωτό: Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου Βαλύρας
Η Παναγία η γλυκοφιλούσα περίμενε τα αγαπημένα της παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Βαλύρας, μαζί με τον Υιό της τον αγαπητό και τον σεπτό πατέρα Ιωάννη Φωτεινό, στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας, για τη Δοξολογία της 25ης Μαρτίου 2023 , το διπλό εορτασμό του Ευαγγελισμού της Αειπαρθένου Μαρίας και της απελευθέρωσης των Ελλήνων από τα 400 χρόνια σκλαβιάς.
Με τη βοήθεια του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων έχουμε πλούσιο φωτογραφικό υλικό για προώθηση στους συμπατριώτες μας σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Στις 26 Μαρτίου η εκκλησία μας εορτάζει τη σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και το αφιέρωμα που ακολουθεί αποσκοπεί στη βαθύτερη κατανόηση του Αρχαγγέλου της αγάπης και της ειρήνης στη ζωή μας.
Με την παρουσία εκατοντάδων πιστών από την Καλαμάτα, την Μεσσήνη και την ευρύτερη περιοχή των χωριών της Ιθώμης τελέσθηκε και φέτος η Δ΄Στάση των Χαιρετισμών της Θεοτόκου στο ιστορικό Ανδρονικομονάστηρο Ιθώμης του Δήμου Μεσσήνης.
Σεβ. Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευσταθίου
Το θεόπνευστο βιβλίο του Σεβασμιωτάτου κ. Ευσταθίου, Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρτης, με τίτλο “Ροδοπέταλα στη Χάρης της”, το οποίο εξέδωσε η αντίστοιχη Μητρόπολις το έτος 2012, είναι ένα εκ βάθους καρδίας εγκώμιο προς την Υπεραγία Θεοτόκο , με τη θεία συμμετοχή του κεκαθαρμένου πνεύματος και της ψυχής του θεοπροβλήτου Πατρός και Ποιμενάρχου .Αλλά και τις μητέρες που μάς έφεραν στη ζωή και μάς εξέθρεψαν με το γάλα της αγάπης, της αφοσίωσης και των θυσιών τους τιμά ευλαβώς ο άγιος Βαλυραίος Μητροπολίτης, ο οποίος αφιέρωσε το βιβλίο του στην αείμνηστη, σεβαστή και ανεπανάληπτη, όπως γράφει , μητέρα του Παναγιώτα Σπηλιώτη.
Τον ευχαριστώ θερμά και δημοσίως που μου έστειλε ταχυδρομικώς, ως δώρο ζωής, πριν από μερικά χρόνια αυτό το ανεκτίμητο έργο του, κεφάλαιο του οποίου με μεγάλη ευχαρίστηση μοιράζομαι σήμερα μαζί σας.
Φωτορεπορτάζ: κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου
Είναι διαλεχτοί και πολύ καλοί έως άριστοι μαθητές, τιμώντας την “παράδοση” στο ιστορικό Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας, που τόσοι επιστήμονες φοίτησαν, χρήσιμοι στην κοινωνία μας επαγγελματίες, πρωτίστως αρκετοί καλοί άνθρωποι του Θεού έως Άγιοι Άνθρωποι! Μάγεψαν κυριολεκτικά τους γονείς τους και όλους τους παρευρισκόμενους τα όμορφα Βαλυρόπουλα με τα ποιήματα και το θεατρικό τους δρώμενο στη σχολική εορτή του δραστήριου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Βαλύρας, σήμερα 24 Μαρτίου, 2023. Αύριο αναμένεται να απογειώσουν το πατριωτικό συναίσθημα όλων των Βαλυραίων και των επισκεπτών του χωριού μας, στην πλακόστρωτη πλατεία της Βαλύρας, μετά τον πανηγυρικό λόγο του δασκάλου τους κυρίου Πελεκάση Νικήτα.
Πατώντας επάνω στα αχνάρια της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας, γνωρίζουμε σχετικά με τον επιτυχή αγώνα που έδωσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με 2000 ένοπλους στις 23 Μαρτίου 2023 στην Καλαμάτα, καθώς και τη μετέπειτα διαδρομή που αποφάσισε να ακολουθήσει, όπως έχει διασωθεί σε γραπτές μαρτυρίες του 1821, ιδίως στα απομνημονεύματα των Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Παναγιώτη Παπατσώνη, Χρυσανθόπουλου (Φωτάκου), Σπηλιάδη και Φιλήμονος (2-5):
Το μεσημέρι, στις 24 Μαρτίου 1821, μετά την επιτυχή απελευθέρωση τής Καλαμάτας, ιερείς και ιερομόναχοι ευλόγησαν, κατόπιν συγκινητικής δοξολογίας, τις Ελληνικές σημαίες και όρκισαν τους επαναστάτες ( 1).
Κάθε άνθρωπος, ο οποίος είναι δίκαιος αγωνιστής αυτού του κόσμου, κάθε έθνος, αλλά και ο πλανήτης ολόκληρος σηκώνουν αέναα το δικό τους λάβαρο ελευθερίας. Ο αγώνας τους συνήθως καρπίζει μετά από μακροχρόνια και αιματηρή πάλη, με υπέρτατες θυσίες και μεγάλο κόστος ζωής. Πριν από 200 χρόνια, οι τιμημένοι Έλληνες αγωνιστές του 1821, ασπάστηκαν το θείο λάβαρο που ύψωσε μετά ψαλμών, αναμμένων κεριών και θυμιάματος ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στην Ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας, διεκδικώντας την ελευθερία τους από τον Τουρκικό ζυγό, που τούς κρατούσε σκλαβωμένους για 400 χρόνια.
Στον Εσπερινό της Δευτέρας κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή , στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Κυψέλης, η ωραία πύλη είναι κλειστή, τα φώτα χαμηλά, το θυμίαμα αναδύεται εμπρός στην αγία εικόνα Κοιμήσεως της Θεοτόκου δεξιά και πίσω από τον αρχιερατικό θρόνο, και η θύρα της αγάπης του Αρχαγγέλου Γαβριήλ είναι μισάνοιχτη. Η κατάνυξη διαπερνά τις καρδιές των παρευρισκoμένων πιστών, και σε δάκρυα αναλύεται από τη συγκίνηση το χριστεπώνυμο πλήθος.
Ο σεπτός πατήρ Παναγιώτης περιμένει τους ευλαβείς Χριστιανούς της περιοχής για την πνευματικά ωφέλιμη ομιλία της Δευτέρας, αφού πρωτίστως όλοι συμμετέχοντας μαζί του, καθένας με τη σειρά του, εκφωνήσουν ένα μέρος από το Μέγα Απόδειπνο, ψάλλουν όλοι μαζί και προσευχηθούν ως σώμα Χριστού , πριν την έναρξη της καθιερωμένης ομιλίας . Όταν ολοκληρωθεί το Μέγα Απόδειπνο με τις ευλογίες του Τριαδικού Θεού και του πολιούχου Αγίου Γεωργίου, παρουσιάζεται και αναλύεται σε κάθε συνάντηση από ένα διαφορετικό θεολογικό θέμα.
-Αισθάνομαι ότι επάνω στο κεφάλι μου επιστατεί ένας άγγελος, μπορεί και ένας δαίμονας και με παρακολουθούν διαρκώς, είπε η πενηντάχρονη κυρία Ευαγγελία από το Παλαιό Φάληρο Αττικής.
Αν και Χριστιανή Ορθόδοξη, ξεχνούσε να εκκλησιαστεί και να κοινωνήσει συχνά, επίσης να κάνει τον σταυρό της πριν και μετά το γεύμα της, παρασυρμένη από τις συνήθειες που έχουν κοινωνικά καθιερωθεί σε αυτή τη σύγχρονη εποχή που διανύουμε. Επίσης, όταν παρακολουθούσε τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της ενορίας της, δεν συνήθιζε να κάνει κανονικά το σταυρό της . Με την τριποδική κίνηση, τα τρία δάκτυλα του δεξιού της χεριού, διέγραφε ένα μικρό σταυρουλάκι εμπρός στο στέρνο της γρήγορα και βιαστικά, με βασικό της μέλημα να μη θεωρήσει το πλήθος των πιστών ότι διακατέχεται από Φαρισαϊσμό, γι΄ αυτό κάνει μεγάλους σταυρούς προς επίδειξη. Φοβόταν επίσης μην αμαρτήσει η πολύ όμορφη κυρία Ευαγγελία, μαγνητίζοντας τα βλέμματα τών “όχι και τόσο πιστών έως ανήσυχων ανδρών”. Δεν ήθελε να τούς κολάσει ομαδικά, αποσπώντας τους από την προσευχή, και αντί να κοιτάζουν τις αγίες εικόνες και να παρακολουθούν με κατάνυξη το μυστήριο της Θείας Λειτουργίας, να ξεχαστούν από τη θελκτική παρουσία μίας θνητής γυναίκας.
Η καλαίσθητη και οξυδερκής κυρία Ρόζυ Καρύδη, η ανθισμένη τριανταφυλλιά του Μπιζανίου της Βαλύρας, με το διαισθητικό φακό της ψυχής της φωτογράφισε το ηλιοβασίλεμα στην Ιθώμη ένα δειλινό, όταν στον Παράδεισο τής όμορφης Βαλύρας περπατούσε καλυμμένη στο μαφόριό της η Παναγία Βουλκανιώτισσα, και η γη τήν προσκυνούσε στο θείο διάβα Της.
Ήλθε ο νους του Δημιουργού στο στερέωμα της μακαρίας Μεσσηνιακής γης, καθώς ο ήλιος έγειρε στην αρχαία Ιθώμη, και τα σύννεφα, καράβια που αρμενίζουν στα παλάτια του ουρανού με χρυσοπόρφυρα πανιά, έριξαν άγκυρα επάνω στο διάσελο της Εύας και της Ιθώμης. Κατέβηκε ο Ήλιος από τον θρόνο του, κουρασμένος από την άθληση της ημέρας, για να αναπαυθεί ο μακάριος με ψαλμούς και θυμίαμα, υπό το φως των κεριών στο Καθολικό της Μεγαλόχαρης.
Σταυριανόπουλος Θεόδωρος
Μαθηματικός-MSc Ηθ. Φιλοσοφίας
(Αντί βιογραφικού)
Το προσωπικό μου ημερολόγιο έχει γεμίσει από αποσπάσματα ενεργειών και καταστάσεων της παιδικής και εφηβικής ηλικίας μου, που αναμοχλεύοντας τη μνήμη, έρχονται στο φως και λειτουργούν ως φωτοδότης ήλιος, που φωτίζει και αλλάζει την τροχιά της ζωής δίνοντάς της το αληθινό νόημα, το νόημα της συμφιλίωσης με το περιβάλλον.
Ανήκω στη γενιά του χωριατόπαιδου, που μεγάλωσε κατασκευάζοντας τα παιχνίδια του, βιώνοντας την παραδοσιακή αγροτική ασχολία, τον παραδοσιακό τρόπο διατροφής, τον παραδοσιακό τρόπο συμβίωσης ανθρώπων και ζώων, καταγγέλλοντας τη σημερινή υποκριτική ζωοφιλία του μπαλκονιού και του κλουβιού.
Είμαι παιδί που μεγάλωσε στο παραδοσιακό σπίτι με το φούρνο, τον αργαλειό, το πατητήρι σταφυλιών (λινό), τις αποθήκες αγροτικών προϊόντων, τον στάβλο και το κοτέτσι.
Είμαι παιδί που μεγάλωσε στο παραδοσιακό σπίτι, που κάλυπτε τις βιοποριστικές του ανάγκες κατά τα δύο τρίτα (2/3) παράγοντας τα αγροτικά προϊόντα, παρασκευάζοντας το κρασί, τα ζυμαρικά, το τυρί, το γιαούρτι, το παστό, εκτρέφοντας χοίρο, κότες, κατσίκια, αρνιά, αγελάδα, δημιουργώντας ελάχιστα σκουπίδια γιατί πίσω από τον άνθρωπο υπήρχε η κότα, η κατσίκα και το γουρουνάκι που περίμεναν το δικό τους μερτικό!
Κατά τις πέντε εβδομάδες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (εβδομάδες των νηστειών) ψάλλεται ο Ακάθιστος Ύμνος κάθε Παρασκευή, μαζί με το Μικρό Απόδειπνο και τον Κανόνα του που αρχίζει με τον ειρμό “Ανοίξω το στόμα μου” . Ψάλλονται και τα δύο περίπου στο μέσον του Μικρού Αποδείπνου. Προηγείται ο Κανόνας και ακολουθεί ο Ακάθιστος Ύμνος. Κάθε εβδομάδα ψάλλονται μόνο συγκεκριμένοι από τους 24 οίκους του Ακάθιστου Ύμνου όπως:
Φωτό: κ. Παναγιώτης Αδαμόπουλος στο facebook
Ποιος είναι ο αγέραστος κύριος στη Βαλύρα που γράφει ωραία ποιήματα και καλλιεργεί πολύχρωμα άνθη στην αυλή του μετά της δραστήριας συζύγου του, που φέρει με ευλάβεια το όνομα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης, όπως αναδεικνύεται μέσα από το χρυσό λόγο του και την κόσμια μορφή του, ρώτησα τον κύριο Χρήστο Παν. Παπαγεωργίου, τον αθλητικογράφο του όμορφου χωριού μας, και μου απάντησε ενθουσιωδώς και λακωνικά: Το Καλύτερο Παιδί της Βαλύρας!
Ο κ. Παναγιώτης Αδαμόπουλος, αήττητος στο χρόνο, εργάστηκε από τα πρώτα έτη της ενηλικίωσής του επιτυχώς ως μαρμαράς και στη συνέχεια εργολάβος στην Αθήνα, όπου δημιούργησε την οικογένειά του με την αγαπημένη τής καρδιάς του, την όμορφη κόρη της Βαλύρας, κα Ελένη Καπότη. Παράλληλα υπήρξε δραστήριο στέλεχος του Συλλόγου Βαλυραίων Αθήνας ,“Η Αγία Τριάς”, για σειρά ετών.
Ανταπόκριση: Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου, Βαλύρα Μεσσηνίας
Ρεπορτάζ: κ. Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου, Αθλητικογράφος στη Βαλύρα Μεσσηνίας
Την Τετάρτη 22 Μαρτίου και ώρα 12:00μ.μ. θα τελεστεί η κηδεία του Σταύρου Παπαδόπουλου, στον Ιερό Ναό Υπαπαντής του Σωτήρος στη Μητρόπολη της Καλαμάτας, όπως αποκαλύπτει το Sportsnoto.gr. Αυτή είναι η οριστική ημερομηνία που αποφάσισε σήμερα το πρωί η οικογένεια του πρώην ηγέτη της Μαύρης Θύελλας. Θα παραστούν πολλοί Μητροπολίτες από όλη την Ελλάδα , αλλά και άλλοι επίσημοι.
Από τις αρχές του προηγούμενου έτους η κυρία Ευθυμία Ξεν. Καρτερολιώτη, η νεαρή αρτοποιός και ζαχαροπλάστης της Βαλύρας, άρχισε παράλληλα με την καθημερινή, εντατική της απασχόληση , στον οικογενειακό φούρνο στη πλατεία του χωριού, να πειραματίζεται με την κατασκευή κεριών με φυσικά υλικά. Μετά από ένα έτος έχει απογειώσει τις επιδόσεις της και αυτό είναι χαρακτηριστικό στις κατασκευές της για το Πάσχα 2023.
Όμορφες λαμπάδες για αγόρια και κορίτσια και γιορτινά κεράκια που παραπέμπουν σε μους σοκολάτας , βανίλιας και σε χρωματιστά μπισκότα, ετοίμασε η καλλιτέχνης ζαχαροπλάστης για να φωτίσει τα σπίτια της Βαλύρας, κατά την περίοδο του Αγίου Πάσχα.
Μπορεί η συχνή προσευχή να μεταμορφώσει τον άνθρωπο ψυχικά και σωματικά, ακόμη και να δημιουργήσει νέους και υγιείς αύλακες στον φλοιό του εγκεφάλου του;
Η προσευχή κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή έχει αυτές τις ευεργετικές ιδιότητες ;
Στο Μέγα Απόδειπνο θα σταθούμε στη σημερινή μας ανάρτηση, το οποίο τελείται το βράδυ της Δευτέρας, Τρίτης, Τετάρτης και Πέμπτης κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μέχρι και τη Μεγάλη Τρίτη, ενώ κατά την Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή ψάλλεται το Μικρό Απόδειπνο.
Οι θεοσεβείς μας πρόγονοι διάβαζαν κάθε βράδυ της Μεγάλης Τεσσαρακοστής , πριν κοιμηθούν, το Μέγα ή το Μικρό Απόδειπνο , από το βιβλιαράκι που είχαν κάτω από τα μαξιλάρι τους, όπως τους είχαν διδάξει οι μακαριστοί πατέρες μας στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλύρας. Η καθημερινή προσευχή τους ήταν βασικό μέρος της προετοιμασίας τους για το Άγιο Πάσχα, μαζί με τη νηστεία, την τακτική παρακολούθηση των ακολουθιών στην εκκλησία και τις πράξεις ελεημοσύνης που έκαναν, όσο και όπως μπορούσαν, υπό την παρουσία μόνο του Θεού.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εν τω όρει μεταμορφώθηκε προσευχόμενος.
κα Μαυρίκη -Μπόβη Ουρανία, φιλόλογος
Η βαθυστόχαστη φιλόλογος της Βαλύρας, κυρία Ουρανία Μαυρίκη -Μπόβη, ανεβάζει ψηλά τον πήχη της δια βίου μάθησης και εκπαίδευσης, τονίζοντας ότι η αληθινή μεταμόρφωση σε αυτή τη ζωή είναι να γίνουμε “άνθρωποι “ μέσα από την άσκηση της αρετής, και την αναθεώρηση της γνώμης μας για το ¨κακό”, θεωρώντας το ως ευκαιρία ελέγχου των παθών μας και πνευματικής εξέλιξης. Η ίδια η κα Μαυρίκη -Μπόβη, ως άριστη σύζυγος και μητέρα, τονίζει την αρμονική συνύπαρξη του ανδρόγυνου, τη συμπόρευση του ζεύγους με βάση τις συμφωνίες του και την εξομάλυνση των οικογενειακών διαφορών. Η ενότητα και όχι η αντιπαλότητα θα πρέπει να χαρακτηρίζει τους συζύγους και η “έννοια άνθρωπος” να είναι ο κοινός παρανομαστής της οικογενειακής πορείας τους.
Ρεπορτάζ: κ. Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου, Αθλητικογράφος της ΕΡΤ/ΕΡΑ Καλαμάτας στη Βαλύρα Μεσσηνίας
Πριν από τη δεκαετία του 1980, ο αείμνηστος Αναστάσιος Ορλάνδος, γραμματέας της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Υπηρεσίας ,είχε ανασκάψει στην Αρχαία Ιθώμη. Είχε αγοράσει ένα μικρό κομμάτι γης και είχε φέρει στο φως μέρος του Ασκληπείου της Αρχαίας Μεσσήνης. Για να φθάσει όμως στον αρχαιολογικό χώρο έπρεπε να περπατήσει μέσα από ιδιωτικά δρομάκια . Ο ίδιος έφθανε στον προορισμό του ασθμαίνοντας και καταϊδρωμένος, με ένα γαϊδουράκι που έπαιρνε από το σιδηροδρομικό σταθμό Βαλύρας.
Από το 1984, την ημέρα της εορτής του Αγίου Πνεύματος, που έλαβαν χώρο οι αθλητικοί αγώνες , τα Α΄ Ιθωμαία στην Αρχαία Ιθώμη, του εμπνευστή Ιωάννη Ε. Λινάρδου, με τεράστια απήχηση στον Μεσσηνιακό λαό, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Βαλύρας “ο Θάμυρις”, κατέστη επιτακτική η ανάγκη διάνοιξης μίας εξόδου που να οδηγεί στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης, και να διευκολύνει εκ του ασφαλούς τον αθλητικοτουρισμό.
Ανεπίκλητος, ακάλεστος αλλά και ανεπίδικος, μη δικαστικά αμφισβητούμενος, ήταν ο αποτρόπαιος θάνατος που συνάντησε τα ανυποψίαστα θύματά του επάνω στις γραμμές του τραίνου και αφαίρεσε τη ζωή τους, αφήνοντας πίσω πολύ πόνο και θλίψη στους συγγενείς και στα οικεία τους πρόσωπα στη Βαλύρα, από το 1930 μέχρι σήμερα.
Δίκαια ο κ. Γιώργος Παρ. Φειδάς λέγει ότι μεγάλη παράληψη θα ήταν για την εφημερίδα της Βαλύρας να μη μνημονεύσει τα αξιομακάριστα πρόσωπα που έφυγαν από το χωριό μας λόγω σιδηροδρομικού δυστυχήματος, ώστε να μαθαίνουν οι επόμενες γενιές την ιστορία του τόπου μας και να μνημονεύουν τους αδικοχαμένους.
Την περίπτωση του Τουρκο - Κώστα ομολογώ ότι πρώτη φορά την άκουσα και έμεινα άφωνη!
Τη διασώζουμε σήμερα με βάση τη παιδική μνήμη του κ. Γιώργου Παρ. Φειδά, όπως τη διηγήθηκε ο αείμνηστος πατέρας του, Παρασκευάς Φειδάς:
Μέσα από τη σκοτεινή ατραπό των ημερών μας θα ξεκινήσουμε σήμερα για να προσεγγίσουμε το φως της θείας γνώσης, όσον αφορά την κοιλάδα των Τεμπών. Εμείς οι αδαείς άνθρωποι, με τη λογική του αριστερού εγκεφαλικού ημισφαιρίου, που είναι συχνά ύβρις προς τον Θεό, θα κάνουμε το δεξί πέρασμα στα πεδία της Νεμέσεως των Αρχαίων Ελλήνων, στο Λόγο του Θεού, του Θεανθρώπου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού , που σταυρώθηκε για τη σωτηρία του κόσμου.
Σχεδόν 25 χρόνια έχουν περάσει από από τη μοιραία σύγκρουση με φιλάθλους του ΠΑΟΚ , στις 4 Οκτωβρίου 1999 όταν ενεπλάκησαν ένα διώροφο τουριστικό λεωφορείο - επέβαιναν 77 φίλαθλοι με διαδρομή από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη - με ένα διερχόμενο φορτηγάκι στα Τέμπη, που κατευθυνόταν προς τη Λάρισα. Το λεωφορείο πήγε να προσπεράσει ένα προπορευόμενο όχημα, βρέθηκε στο αντίθετο ρεύμα και συγκρούστηκε με το φορτηγό. Χάθηκαν συνολικά 27 άτομα, μεταξύ αυτών μαθητές και ο οδηγός του φορτηγού.
Φωτο: Ι.Ν. Αγίου Ιωακείμ και Άννης
Στις 9 Μαρτίου η Εκκλησία μας εορτάζει τους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες της Σεβαστείας (Κεντρική Ανατολία στην Τουρκία), μία από τις μεγαλύτερες εορτές εντός του μηνός Μαρτίου. Είναι από τα πιο ένδοξα θύματα των διωγμών εναντίον των Χριστιανών. Μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας όπως ο Μ. Βασίλειος, Γρηγόριος ο Νύσσης, Εφραίμ ο Σύρος, Ιωάννης ο Χρυσόστομος και άλλοι έγραψαν λόγους εγκωμιαστικούς γι΄ αυτούς τους Αγίους, των οποίων το μαρτύριο είναι από τις πλέον υπέροχες πράξεις καρτερίας και ηρωισμού που τιμούν τη Χριστιανική Εκκλησία και όλο το ανθρώπινο γένος.
Η Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας είναι σήμερα, 8 Μαρτίου 2023, και το λόγο έχει η πεζογράφος, ποιήτρια και λαογράφος κα Γαρυφαλλιά Κατσαμπάνη-Τσαγκάρη, γέννημα και θρέμμα του Δωρίου Μεσσηνίας και κάτοικος Βαλύρας, σε αυτό το αφιέρωμα για την Ελληνίδα αγρότισσα. Αν και η ιδιαίτερη ημέρα της Αγρότισσας είναι η 15η Οκτωβρίου, δεν παύει το πρότυπο των αείμνηστων γιαγιάδων και μητέρων μας να μάς ακολουθεί σταθερά, αφού επάνω στο λαμπρό παράδειγμά τους -ως στυλοβάτες της οικογένειας και στην ιδέα της ανιδιοτελούς προσφοράς τους με αγάπη προς τον πλησίον - διαμορφώθηκε και η δική μας προσωπικότητα. Η πολυγραφότατη λογοτέχνης μάς οδηγεί ευχάριστα μέσα από τα αξέχαστα δημοτικά ακούσματα στο ρόλο που έχει διαδραματίσει στην ιστορία του Έθνους μας η Ελληνίδα αγρότισσα.
Μία ηλικιωμένη Βαλυραία κυρία που ζει για χρόνια στην Αθήνα, και επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία της, παρέστη στον πανηγυρικό εορτασμό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στον ομώνυμο Ιερό Ναό στη Γλυφάδα Αττικής, πριν από τρία έτη.
Μετά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας, ανήμερα της εορτής, συνάντησε στο προαύλιο του Ιερού Ναού ένα μοναχό από την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους, ο οποίος πωλούσε μπουκαλάκια με άγιο μύρο και κατέγραφε τα ονόματα των πιστών για να τους αναφέρει για 40 ημέρες στο κομποσκοίνι του. Το μύρο που αγόρασε η κυρία ήταν αρίστης ποιότητας και την ικανοποιούσε πολύ, ιδιαίτερα όταν κατά διαστήματα αισθανόταν δυσφορία, δύσπνοια ή είχε εφίδρωση, εισέπνεε άγιο μύρο και θεράπευε με αυτό τον τρόπο τον εαυτόν της.
Στο σαλόνι του σπιτιού της έχει μία έγχρωμη φωτογραφία με την εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης, μεγέθους Α4, όσο ένα φύλλο τετραδίου. Την έχει τοποθετήσει σε κορνίζα και εμπρός της ανάβει ένα κεράκι καθημερινά και προσεύχεται ανελλιπώς.
“Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν” (Ιλιάδα, Ζ. 208), πάντα να αριστεύετε και να ξεπερνάτε τους άλλους, να τιμάτε το πατρώο γένος που ανήκετε, λέγει ο Όμηρος, φράση που οδήγησε τους Αρχαίους Έλληνες σε έργα μεγάλα και αθάνατα. Ο Δήμαρχος Μεσσήνης, κύριος Γιώργος Αθανασόπουλος, εναρμονισμένος πλήρως με τους αντιδημάρχους του, το εννοεί και αυτό αποδεικνύεται σταθερά από τις καίριες επεμβάσεις στο Δήμο Μεσσήνης.
Ολοκληρώθηκαν επιτυχώς τα έργα καθαρισμού πίσω από την αποθήκη του ΟΣΕ στη Βαλύρα, με την επέμβαση του δραστήριου Αντιδημάρχου Μεσσήνης, κυρίου Δημήτρη Γαλιάτσου και του αποτελεσματικού προσωπικού τεχνικών έργων. Στο κάλεσμα της κυρίας Ευγενίας Δ. Ντουραμάκου, Αντιπροέδρου του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας, ανταποκρίθηκε τάχιστα ο δημοφιλής Αντιδήμαρχος . Με σύνεση, λογική αλλά και συναισθηματική νοημοσύνη αξιοποιεί με μέτρο και ακριβοδίκαια τους διαθέσιμους οικονομικούς πόρους και τα μέσα που έχει στη διάθεσή του, προς όφελος όλου του Δήμου.
Ρεπορτάζ: κ. Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου, Αθλητικογράφος της ΕΡΤ/ΕΡΑ Καλαμάτας
Φωτο: κ. Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου
ΠΡΟΣ ΔΕΗ (ΔΕΔΔΗΕ) ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ: Κολώνα της ΔΕΗ παραμένει στη μέση της ασφάλτου σε κοινοτικό δρόμο-περιφερειακό στη ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ-παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις & τα έγγραφα που έχει κοινοποιήσει ο Δήμος Μεσσήνης!!!
Κυριακή της Ορθοδοξίας, 5 Μαρτίου 2023 σήμερα, και τον τίτλο αυτής της ανάρτησης μάς τον έδωσε ένα πιστός ηλικιωμένος κύριος, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Κυψέλης, στην Αθήνα. Το χριστεπώνυμο πλήθος με τις αγίες εικόνες ορθές εμπρός στο στέρνο ακολούθησε με ψυχική ανάταση την περιφορά γύρω από τον ιστορικό Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος λειτουργεί από το έτος 1917. Μετά την απόλυση με πλησίασε και μοιράστηκε μαζί μου τη θεάρεστη εμπειρία του ένας συμπαθέστατος κύριος, γέννημα και θρέμμα της περιοχής, περιγράφοντας συγκλονισμένος τα ακόλουθα:
-Όταν προσήλθα ενωρίς το πρωί στην εκκλησία, είδα επάνω στον πάγκο πολλές μικρές εικόνες αγίων. Α! Αναφώνησα. Να πάρω κι αυτή και την άλλη γιατί δεν τις έχω και τις θέλω, τελικά συγκέντρωσα στα χέρια μου συνολικά 7 εικόνες. Μόλις προσκύνησα και κάθισα, τότε αναλογίστηκα ότι ενδεχομένως στέρησα τις εικόνες αυτές από άλλους πιστούς και σκέφτηκα να κρατήσω μόνο μία για μένα και να επιστρέψω τις υπόλοιπες στο παγκάρι. Καθώς περίμενα μέσα στο πλήθος να ξεκινήσει η περιφορά εκτός εκκλησίας,
Κατά τις δεκαετίες του 1950-1970 οι αείμνηστες γιαγιάδες και στη συνέχεια οι μητέρες μας στη Βαλύρα αξιοποιούσαν ό,τι παλιό υπήρχε στο σπίτι, δίνοντάς του νέα ζωή και χρήση , σε τέτοιο βαθμό που η χαρά όλων γύρω, βλέποντας τη νέα κατασκευή , ήταν απερίγραπτη.
Μία επίσκεψη στο Pinterest, στο διαδίκτυο, ήταν η αφορμή να δω και να αναγνωρίσω τα υφασμάτινα άνθη που κατασκεύαζαν παλιά οι γυναίκες στη Βαλύρα, ανασύροντας στη μνήμη μου έγχρωμες εικόνες από σημαντικά γεγονότα κατά την παιδική μου ηλικία. Θυμάμαι ζωντανά ότι με τις αδελφές, εξαδέλφες, φίλες και συμμαθήτριές μου συμμετείχαμε τόσο σε θρησκευτικά γεγονότα, όπως στο μυστήριο του γάμου και της βαπτίσεως, αλλά και σε κοσμικές εορτές, φορώντας εντυπωσιακά άνθη επάνω στα παιδικά μας φορέματα, αλλά και διακοσμητικά υφασμάτινα άνθη ήταν δεμένα με σατέν κορδέλες επάνω στις Πασχαλινές λαμπάδες μας, μοναδικές δημιουργίες ετοιμασμένες από τα ευλογημένα χέρια της αγαπημένης γιαγιάς, μητέρας, θείας ή νονάς μας.
Τα παιδιά στο Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας , κατά τη δεκαετία του 1950, μάθαιναν από τους δασκάλους τους για τα συγκοινωνούντα δοχεία, για τον Αρχιμήδη, τα υδραγωγεία και τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας, για τα περίφημο υδραγωγείο της αρχαίας Αθήνας, αλλά βρύσες δεν υπήρχαν στα σπίτια τους. Νερό κουβαλούσαν με περίσσιο μόχθο από τα πηγάδια του χωριού, που δεν ήταν πάντα κοντά στη γειτονιά. Μπορεί το άγιο όνομά του να ξεχάστηκε στην πορεία του χρόνου, αλλά το αθάνατο έργο του παραμένει ακέραιο, για να θυμίζει στη Βαλύρα ότι ο γαμπρός τού αείμνηστου Βαλυραίου Χαριλάου Βίγκου, έμπειρος μηχανικός και εργολάβος, ανέλαβε το υδρευτικό έργο της Βαλύρας , κατά το τέλος της δεκαετίας του 1950. Μέχρι τότε τα αγόρια τα έλουζαν οι μανάδες τους στο αυλάκι της Μαυροζούμενας, κάτω από την Αγία Τριάδα, τα κορίτσια ίδρωναν για να κουβαλήσουν νερό με βαρέλια πάνω στα υπομονετικά γαϊδούρια του χωριού, και η μέση τους κοβόταν στα δύο, όταν καθημερινά χρειαζόταν έως και τρεις φορές να τρέξουν στο μαγκανοπήγαδο της γειτονιάς για να γεμίσουν τα βαριά πήλινα λαγήνια τους.
Στις 7 Μαρτίου η Νεκρώσιμος Ακολουθία του Σταύρου Παπαδόπουλου
Ρεπορτάζ: κ. Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου, Αθλητικογράφος της ΕΡΤ/ΕΡΑ Καλαμάτας
Στη γενέτειρά του Καλαμάτα, την προσεχή Τρίτη 7 του μήνα το μεσημέρι θα τελεστεί – πιθανότατα – το τελευταίο αντίο του ιστορικού προέδρου της Μαύρης Θύελλας Σταύρου Παπαδόπουλου, καθώς έφυγε για πάντα σε ηλικία 89 ετών, στο μακρινό Χονγκ Κονγκ. Η τελευταία επιθυμία του Σταύρου Παπαδόπουλου, σημείωσε σε ανακοίνωσή της η οικογένειά του, ήταν να ταφεί στην αγαπημένη του Καλαμάτα, γι’ αυτό και η σορός του θα μεταφερθεί στη γενέτειρά του από το Χονγκ Κονγκ όπου ήταν η έδρα των επιχειρήσεών του, “πολύτιμων λίθων”, και ζούσε για δεκαετίες το περισσότερο διάστημα του χρόνου.
Φωτο: κα Ευθυμία Ξεν.Καρτερολιώτη
Αποβραδίς οι γιαγιάδες και οι μητέρες στη Βαλύρα, κατά την περίοδο 1960-1970, πριν ξημερώσει η 1η Μαρτίου, έφτιαχναν ανελλιπώς το Μαρτιάτικο βραχιολάκι των παιδιών, για να μη τα μαυρίσει και σημαδέψει ο ήλιος, το οποίο έκαιγαν στις λαμπάδες τους το βράδυ της Ανάστασης.
Οι ακούραστοι κτηνοτρόφοι του όμορφου χωριού μας έδεναν Μάρτη και στα ζώα τους, εκείνα που κατά την άποψή τους ήταν τα πλέον αδύναμα και ευάλωτα σε ασθένειες , επίσης οι ανύπαντρες κοπέλες της Βαλύρας ετοίμαζαν βραχιόλι για τα αγαπημένα τους κατοικίδια, τα καρποφόρα δένδρα τους και τα ανθοφόρα τους φυτά . Αν τύχαινε να πέσει η 1η Μαρτίου εντός του Σαββατοκύριακου και το επέτρεπε ο καιρός, αποτελούσε εγγύηση για μία όμορφη εκδρομή στους αγρούς, στον εύφορο και ευλογημένο κάμπο του χωριού. Ετοίμαζαν οι μητέρες μας ένα πρόχειρο γεύμα, το απίθωναν μέσα σε ένα καλάθι ή κοφίνι και ξεκινούσαμε, με την κουρελού παραμάσχαλα, για την ημερήσια διαμονή μας στους πανέμορφους αγρούς της μακαρίας Μεσσηνιακής γης.
