Πέμπτη 16 Μαρτίου 2023

Παναγιώτης Αδαμόπουλος: Η Ποίηση μέσα από τη Ρομαντική της Διάσταση

 


                 Το ζεύγος Παναγιώτης Αδαμόπουλος και Ελένη Καπότη-Αδαμοπούλου.

                             Φωτό: κ. Παναγιώτης Αδαμόπουλος στο facebook

Ποιος είναι ο αγέραστος κύριος στη Βαλύρα που γράφει ωραία ποιήματα και καλλιεργεί πολύχρωμα άνθη στην αυλή του μετά της δραστήριας συζύγου του, που φέρει με ευλάβεια το όνομα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης, όπως  αναδεικνύεται μέσα από το  χρυσό λόγο του και την κόσμια μορφή του, ρώτησα τον κύριο Χρήστο Παν. Παπαγεωργίου, τον αθλητικογράφο του όμορφου χωριού μας, και μου απάντησε ενθουσιωδώς και λακωνικά: Το Καλύτερο Παιδί της Βαλύρας!

Ο κ. Παναγιώτης Αδαμόπουλος, αήττητος στο χρόνο, εργάστηκε από  τα πρώτα έτη της ενηλικίωσής του επιτυχώς ως   μαρμαράς και στη συνέχεια εργολάβος στην Αθήνα, όπου δημιούργησε την οικογένειά του με την αγαπημένη τής καρδιάς του, την όμορφη κόρη της Βαλύρας, κα Ελένη Καπότη. Παράλληλα   υπήρξε δραστήριο στέλεχος του Συλλόγου Βαλυραίων Αθήνας ,“Η Αγία Τριάς”, για σειρά ετών.

 Οι βαθιές Μεσσηνιακές ρίζες του ζεύγους και η ακατανίκητη αγάπη τους  για τη γενέτειρα τους Βαλύρα, που σημάδεψε τα πρώτα βήματα στη ζωή του αιώνιου παιδιού στα τρίσβαθα της ψυχής και γαλούχησε το τρυφερό νου με θεία νάματα, άνοιξαν το δρόμο της επιστροφής.
Μετά τη συνταξιοδότηση του , ο κ. Παναγιώτης  με την ωραία   του σύζυγο εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο διώροφο σπίτι τους, στο Μπιζάνι Βαλύρας. Για να είμαι πιο σαφής, δεν εγκαταστάθηκαν απλά, αλλά έκαναν την αγάπη τους έργα καλαίσθητα και άνθισε ο τόπος με την ευγενική παρουσία τους. Γέμισε η αυλή με πολύχρωμα άνθη, ο κήπος με ευωδιαστά καλοκαιρινά λαχανικά, τα μαγειρέματα μοσχομυρίζουν μέχρι τα  μονοπάτια της Αγίας Τριάδος, το Μπιζάνι ξανάνιωσε και χαίρεται που κάθε ημέρα είναι ξεχωριστή και έχει πάντα τη γιορτή του. Είδε ο  Χάρος τον κύριο Παναγιώτη να αφήνει το μυστρί και να συνθέτει ποιητικές δημιουργίες με ρομαντική διάθεση,  την κυρία Ελένη να  χαϊδεύει τα φυτά και να ανθίζουν τα παρτέρια στο διάβα της ,  να φωτίζει ο γελαστός ήλιος, ο λαμπρός αφέντης της μακαρίας Μεσσηνιακής γης τους αρμονικά συμπορευόμενους συντρόφους, και κρύφτηκε ο άθλιος στα τρίσβαθα της γης από τον τρόμο του. Η πίστη στο Θεό και η αγάπη για τον πλησίον, η εγρήγορση και η κοινωνική προσφορά είναι αισθητή σε όλο της το μεγαλείο, στην καθημερινή συμπεριφορά του σεβαστού ζεύγους.

- Ο κύριος Παναγιώτης, στο αγροτικό ιατρείο που ανακαινίζουμε, ήρθε αμέσως και μάς βοήθησε με το μέτρημα στα πλακάκια, είπε ο κύριος Χρήστος Παν. Παπαγεωργίου, που έχει αναλάβει το γενικό συντονισμό και την επίβλεψη των εργασιών.

Τα ποιήματα του κ. Παναγιώτη Αδαμόπουλου είναι ο καθρέφτης της ψυχής του. Το μπετόν άφησε σημάδια μόνο στα χέρια και λιγοστές ρυτίδες στο φωτεινό του πρόσωπο , η ψυχή ανέπαφη στα τραύματα της ζωής, τυλιγμένη στο μεταξένιο κουκούλι της, νοσταλγός της νιότης , αργοσαλεύει αναδεύοντας τα συναισθήματα μίας ρομαντικής εποχής , που κρύφθηκε πίσω από τις βαριές κουρτίνες και τις  καστανές πλεξίδες των ντροπαλών κοριτσιών μίας άλλης εποχής. Λόγος γεμάτος νόστο, χαραγμένος  επάνω στις μαρμάρινες πλάκες του χρόνου, με λέξεις χωρίς επιτήδευση και δυσνόητους στίχους, χαρακτηρίζει τη μοντέρνα ποίηση του κυρίου Παναγιώτη Αδαμόπουλου, που τσακίζει τα θωρακισμένα στήθη με τους παλμούς της καρδιάς,  καθώς ξυπνά και αναρωτιέται δακρυσμένη ποιος επιτέλους τη θυμήθηκε!

Ο καλαίσθητος χώρος της οικίας του που κινείται και ανασαίνει ο ποιητής, η μούσα της ζωής του, η ευγενική λεκτική και μη λεκτική έκφραση, η πλημμύρα των θετικών συναισθημάτων και τα φυσικά ερεθίσματα στην όμορφη Βαλύρα, δομούν έναν ανείπωτο παράδεισο για έμπνευση, που κάνει αισθητή τη διαφορά των αδικημένων ανθρώπων της σύγχρονης εποχής, οι οποίοι πρέπει να αποδέχονται καθημερινά την ηχορύπανση και τον ασφυκτικά γρήγορο ρυθμό της πόλης, πίσω από ψυχρούς τοίχους, γεμάτοι οργή και γκρίζα συναισθήματα.


               Η ανθισμένη αυλή της χρυσοχέρας κυρίας Ελένης Καπότη-Αδαμοπούλου. 

                              Φωτό:κ. Παναγιώτης Αδαμόπουλος στο facebook

Ο παλιός καλός καιρός της νιότης έφυγε ανεπιστρεπτί, αφήνοντας μία γλυκόπικρη γεύση, ήταν τα καλύτερα ή τα χειρότερα χρόνια μας, αναλογίζεται ο ποιητής στο έργο του με τίτλο “Ερημος Σταθμός”, που δεν είναι άλλος από τον "μετά τις δόξες του" σταθμό της Βαλύρας. 


                                  Προς το σταθμό της Βαλύρας, όταν σουρουπώνει.

                                          Φωτό: κ. Παναγιώτης Αδαμόπουλος


 Προκαλεί αίσθηση χαρμολύπης ο σταθμός του χωριού μας, χαράς γιατί είναι φροντισμένος από τον Σύλλογο Γυναικών Βαλύρας, με τη βοήθεια του Δήμου Μεσσήνης, νόστο για ό,τι ζήσαμε κατά το παρελθόν δίπλα στις ράγες του τραίνου, και μεγάλη λύπη και πόνο για τους αγαπημένους συγγενείς και φίλους, συνταξιδιώτες αυτής της ζωής, που μάς άφησαν ανεπιστρεπτί.

Τον “Έρημο Σταθμό” ανάρτησε τον τελευταίο καιρό ο ρομαντικός ποιητής της Βαλύρας, κύριος Παναγιώτης Αδαμόπουλος, και δεν άφησε ασυγκίνητους τους απανταχού συμπατριώτες μας.

                              Κάποτε στο σταθμό...Φωτό: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Έρημος Σταθμός


Πηγαίνω στον έρημο σταθμό όταν σουρουπώνει

ανάμεσα στα πεθαμένα κτίρια,

εκεί που ορφάνεψε η αγάπη,

εκεί που χάθηκαν οι ζωές σαν ένα όνειρο.

Εκεί που ξαπλώνουν οι ράγες μέσα στα χόρτα.

Όταν σουρουπώνει,

θα συναντήσω τις χαμένες ψυχές

θα τις αναστήσω.

Εκεί που τελείωσαν τα όνειρα

εκεί που άρχισαν και τελείωσαν τα ταξίδια.

Όταν σουρουπώνει

πιασμένοι χέρι χέρι περπατάμε πάνω στις ράγες.

Ήταν τα καλύτερα μας χρόνια

ήταν τα χειρότερα μας χρόνια.

Πηγαίνω στον έρημο σταθμό τώρα που σουρουπώνει,

τώρα που δεν με βλέπει κανείς,

να κλάψω.!!!


             Νέα ζωή στο σταθμό της Βαλύρας. Φωτό. κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου

Ναι κύριε Παναγιώτη! Να είστε σίγουρος ότι όλοι σας βλέπουμε, οι ζώντες και οι ψυχές των κεκοιμημένων μας. Σκουπίστε τα καυτά σας δάκρυα! Ο σταθμός δεν είναι πλέον έρημος. Οι γυναίκες της Βαλύρας με τα έργα τους , κι εσείς με την άδολη, ρομαντική σας   διάθεση,

  ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΑΝΑΣΤΗΣΑΤΕ!


Θερμές ευχαριστίες στον κύριο Χρήστο Παν. Παπαγεωργίου, Αθλητικογράφο στη Βαλύρα, για τις πληροφορίες σχετικά με το ζεύγος Παναγιώτη και Ελένης Αδαμόπουλου και το φωτογραφικό υλικό, επίσης στις  κυρίες Ευγενία Δ. Ντουραμάκου, Αντιπρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας, και  Βάσω Φ. Ηλιοπούλου, για τις  διαλεκτές φωτογραφίες που μάς έστειλαν.



Ο Θεός μαζί σας!

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

16/3/2023




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου