Φωτο:lyrasi.blogspοt.com
Στις 9 Νοεμβρίου η Βαλύρα σύσσωμη τιμά την εορτή της μνήμης του Αγίου Νεκταρίου του Θαυματουργού, στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης , διότι η συγκεκριμένη εκκλησία είναι επίσης αφιερωμένη στον θαυματουργό θείο υπουργό του Θεού, τον ζωντανό Άγιο Νεκτάριο, τον αγαπητό όλων μας. Εκείνο που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η αγία εικόνα του συγκεκριμένου ναού, η οποία περιλαμβάνει την αγιογραφική απεικόνιση του Αγίου Νεκταρίου δεξιά, μαζί με τους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη στο κέντρο, και αριστερά τον Όσιο Δαβίδ της Ευβοίας.
Ο Άγιος Νεκτάριος ή Νεκτάριος Πενταπόλεως ή Νεκτάριος Αιγίνης, με το κατά κόσμον όνομα του Αναστάσιος Κεφάλας, γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1846 στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης και απεβίωσε στις 9 Νοεμβρίου 1920 . Ήταν Θρακιώτης επίσκοπος και θεολόγος, σύγχρονος άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας (βλπ. Βικιπέδια).
Το 1908 εγκαταστάθηκε στην Αίγινα. Η επιθυμία του για μοναχισμό ενισχύθηκε και από τον Γέροντα Δανιήλ τον Σμυρναίο στο Άγιον Όρος το 1898, τον οποίο επισκέφθηκε και με τον οποίο διατηρούσε αλληλογραφία. Έψαχνε έναν τόπο να ιδρύσει Μονή για το τέλος της ζωής του, ενώ ακόμη ήταν στη Ριζάρειο Σχολή. Επιτακτική έγινε αυτή η ανάγκη, όταν τέσσερες γυναίκες τις οποίες καθοδηγούσε πνευματικά θέλησαν να μονάσουν υπό την εποπτεία του. Βρέθηκε ένα μοναστήρι που το είχαν εγκαταλείψει στην Αίγινα στη θέση Ξάντος, στο οποίο στέγασε τις τέσσερες μοναχές και άλλες τρεις που ήδη μόναζαν στο νησί. Η Μονή επαναλειτούργησε το 1904. Μέσα σε τέσσερα χρόνια η Μονή είχε 15 μοναχές και οι δωρεές και ενισχύσεις ήταν πολλές από ολόκληρη την Ελλάδα (1 και 3).
Δύο από τα θαύματα του Αγίου συνέδεσαν ψυχικά τους Αιγινίτες μαζί του:
α. Θεράπευσε έναν δαιμονισμένο νέο, το οποίο μαθεύτηκε γρήγορα.
β. Επειδή είχε τρία χρόνια να βρέξει με αποτέλεσμα να υπάρξει μεγάλη οικονομική ζημία στο νησί από την ανομβρία, ο ίδιος λειτούργησε παρουσία των νησιωτών και την ίδια ημέρα άρχισε να βρέχει. Αυτά τα δύο γεγονότα τα εξέλαβαν οι Αιγινίτες ως θεϊκά σημάδια (3). Ο Άγιος Νεκτάριος για τους Αιγινίτες ήταν και είναι ο θείος προστάτης και πατέρας τους . Από την ημέρα των εγκαινίων του Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (4-11-2007) , το ίδιο ισχύει και για τη Βαλύρα.
Το συγγραφικό του έργο προσέφερε τα μέγιστα και πέραν των στενών ορίων του νησιού, σε κάθε χριστιανό. Προσευχόταν, ιδιαίτερα στη Παναγία που προσκυνούσε ως θεία μητέρα του.
Αποδήμησε εις Κύριον στις 9 Νοεμβρίου σε ηλικία 74 ετών. Το δωμάτιο που κοιμήθηκε έχει μετατραπεί σε μικρό ναό στο Aρεταίειο Νοσοκομείο Αθηνών. Δυστυχώς παραμένει κλειστό και δεν έχουν πρόσβαση οι πιστοί σε αυτό. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1953 πραγματοποιήθηκε η ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα, από τον Μητροπολίτη Ύδρας Προκόπιο και τον Μητροπολίτη Ηλείας Αντώνιο. Σαράντα χρόνια μετά την κοίμησή του ανακηρύχθηκε Άγιος στις 20 Απριλίου 1961, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα. Ο Πατριάρχης αποφάσισε ότι μπορούν να φέρουν το όνομα Νεκτάριος και Νεκταρία άνδρες και γυναίκες και θα εορτάζουν στις 9 Νοεμβρίου και όχι στις 11 Ιουλίου, όπως ίσχυε μέχρι τότε (1).
Το 1998, ένα έτος μετά την εκλογή του στον Πατριαρχικό Θρόνο, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Πέτρος Ζ΄ αποκατέστησε, με σύμφωνη την σύνοδο, την κανονική τάξη περί του προσώπου του Αγίου Νεκταρίου, Μητροπολίτου Πενταπόλεως. Η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας εξέδωσε Συνοδική διαγνώμη για εκζήτηση συγχωρήσεως παρά του Αγίου Νεκταρίου, για τη γενομένη προς αυτόν αδικία από τους προαπελθόντες πατέρες και αδελφούς του Πατριαρχικού Θρόνου Αλεξανδρείας (1 και 2).
Ο Άγιος Νεκτάριος για τους κατοίκους της Αίγινας, της Βαλύρας, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας θεωρείται ζωντανός. Είναι πολλά τα θαύματα που επιτελεί στους προσκυνητές του που προσέρχονται και γονατίζουν στον τάφο του ή προσκυνούν με ευλάβεια την αγία εικόνα του.
Επίσης, θεωρείται και προστάτης Άγιος των Γυμναστών, γιατί ευλόγησε τον οιωνό άριστο, το γύμνασμα του σώματος και την πνευματική ανάπτυξη παράλληλα.
Φωτο: lyrasi.blogspot.com
Τα θαύματα του Αγίου είναι πολλά και άκρως συγκινητικά. Ένας παραπληγικός που νοσηλευόταν μαζί του στο διπλανό κρεβάτι, μόλις κοιμήθηκε ο Άγιος Νεκτάριος ακούμπησε τη φανέλα του και θεραπεύτηκε. Κατά τη μεταφορά του ο Άγιος δεν είχε βάρος και ανέβλυζε μύρο. Το λείψανό του για 30 χρόνια παρέμεινε αναλλοίωτο. Τώρα βρίσκεται στον νέο ναό του στην Αίγινα.
Ο Άγιος Νεκτάριος παρέδωσε πολυποίκιλο έργο πραγματευόμενος θεολογικά, κοινωνικά, παιδαγωγικά και ηθικά θέματα. Αναγνωρίστηκε για τη σπουδαιότητα, το ύφος και την πνευματικότητα που αναδεικνύει, όπως και όταν ο Άγιος ζούσε.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης
Σηλυβρίας τον γόνον καὶ Αἰγίνης τὸν ἔφορον, τὸν ἐσχάτοις χρόνοις φανέντα, ἀρετῆς φίλον γνήσιον, Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί, ὡς ἔνθεον θεράποντα Χριστοῦ· ἀναβλύζεις γὰρ ἰάσεις παντοδαπὰς, τοῖς εὐλαβῶς κραυγάζουσι· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πάσιν ἰάματα.
Η αγιογράφηση της σεπτής μορφής του Αγίου Νεκταρίου στην εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Βαλύρα
Ο Άγιος εικονίζεται δεξιά στην αγία εικόνα της Βαλύρας, όρθιος κατ΄ενώπιον, με επισκοπικό μανδύα με πολλούς σταυρούς (πολυσταύρι) και φελόνιο γαλάζιο εσωτερικά, σύμβολο της ουρανίας του υπόστασης. Φορεί ωμοφόριο λευκό με μαύρους σταυρούς και στην κεφαλή φέρει καλυμμαύχιο. Το καλυμμαύχιο συμβολίζει τη δέσμευση τού μοναχού και την υπηρεσία του προς τον Θεό. Το επιτραχήλιον και η επιγονατίδα εσωτερικά, κάτω από τον μανδύα, είναι χρυσοποίκιλτα. Το πρόσωπό του Αγίου αντανακλά προσήνεια και πραότητα, και τα σμιχτά φρύδια του δείχνουν εγρήγορση, προκειμένου να βοηθήσει τον πάσχοντα. Το περίφροντι βλέμμα του δηλώνει σαφώς ότι για χάρη της σωτηρίας μας παραμένει ζωντανός και αθάνατος, πιστός δούλος του Θεού, έως της συντέλειας του κόσμου. Εικονίζεται με πλούσια μετρίου μεγέθους φαιά γενειάδα. Στο αριστερό του χέρι κρατεί διπλωμένο το ωμοφόριο του και πάνω σε αυτό στηρίζει το λιθοκόσμητο Ευαγγέλιο. Με την ανυψωμένη δεξιά του χείρα ευλογεί. Το πεδίο του εδάφους έχει αποδοθεί με πράσινο, ώμπρα ωμή και ώχρα και συμβολίζει έναν θείο λειμώνα στον οποίο υπερίπτανται οι τέσσερεις άγιοι. Το τείχος της Ιερουσαλήμ, στον κάμπο της εικόνας, ζωγραφισμένο μονόχρωμο με σιένα ψημένη στη δισδιάστατη εικόνα, αφήνει τον προσκυνητή να παραμείνει επικεντρωμένος και απερίσπαστος, ερχόμενος σε άμεση οπτική επαφή με τον άγιο που τιμά, και ανυψώνει το θρησκευτικό του συναίσθημα.
Φωτο: lyrasi.blogspot.com
Το ακόλουθο είναι ένα θείο μήνυμα από την Iερά Μονή Παρακλήτου στον Ωρωπό Αττικής:
Στολίστε τις λαμπάδες σας με αρετές.
Αγωνιστείτε ν' αποβάλετε τα πάθη της ψυχής.
Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος• για να σας πλημμυρίσει το Άγιο Πνεύμα με τις θείες Του δωρεές.
Παιδιά μου αγαπητά, όλη σας η ασχολία και η φροντίδα σ' αυτά να είναι. Αυτά ν' αποτελούν σκοπό και πόθο ασταμάτητο. Γι' αυτά όλη σας η προσευχή προς το Θεό.
Να ζητάτε καθημερινά τον Κύριο· αλλά μέσα στην καρδιά σας και όχι έξω απ’ αυτήν. Και όταν Τον βρείτε, σταθείτε με φόβο και τρόμο όπως τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, γιατί η καρδιά σας έγινε θρόνος του Θεού.
Αλλά για να βρείτε τον Κύριο, ταπεινωθείτε μέχρι το χώμα, γιατί ο Κύριος βδελύσσεται τους υπερήφανους, ενώ αγαπάει και επισκέπτεται τους ταπεινούς στην καρδιά. Γι’ αυτό και λέει: "και επί τίνα επιβλέψω, αλλ' η επί τον ταπεινόν και ησύχιον, και τρέμοντα τους λόγους μου;" (Ησ. 66, 2).
Με το καλό η Βαλύρα να εορτάσει τον θαυματουργό Άγιο Νεκτάριο, τον ακοίμητο φρουρό της σωτηρίας των ανθρώπων και να την πληρώσει με τη θεία χάρη του.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
9/11/2022
Βιβλιογραφία:
1.Ροδάνθη Ανδρουλιδάκη - Πετράκη, Ευάγγελος Πετράκης,«Ο Άγιος Νεκτάριος ως εκκλησιαστικό διοικητικό στέλεχος: Γραμματέας και Πατριαρχικός Επίτροπος Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Μητροπολίτης Πενταπόλεως, Διευθυντής Ριζαρείου, Ιδρυτής Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Αιγίνης», Ηράκλειο Κρήτης, 2011
2.Σοφοκλής Δημητρακόπουλος, «Ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως: Η πρώτη αγία μορφή των καιρών μας. Ιστορική βιογραφία βασισμένη σε αυθεντικές πηγές». Αθήνα 2000.
3.Σώτος Χονδρόπουλος,«Ο Άγιος του αιώνας μας», Εκδόσεις «Καινούργια Γη», Αθήνα, 2003
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου