Αείμνηστη Ερασμία Λώλου-Θεοδωρακοπούλου, καύχημα των Μεσσηνίων, ιέρεια των Ιθωμαίων αγώνων, που γέννησε, μετά από αιώνες, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Θάμυρις, με τη θεία έμπνευση του κυρίου Ιωάννη Ε. Λινάρδου, στη Βαλύρα Μεσσηνίας.
Στάθηκες στο ύψος των περιστάσεων, σε μία εποχή αβέβαιη, που οι αξίες της ζωής άρχισαν να καταρρέουν ανεπιστρεπτί, για να καταστήσεις ορατό το αρχαίο πνεύμα το αθάνατο, του ωραίου , του μεγάλου και του αληθινού , παραδίδοντας τη φλόγα του δίκαιου αγώνα και της ευγενούς άμιλλας.
Με την κορμοστασιά της Ουρανίας Αφροδίτης, το ήθος της Σεβάσμιας Ήρας , και τη Σοφία της Αειπαρθένου Αθηνάς, ιέρεια στα Ιθωμαία των απογόνων των Μεσσηνίων, στα θεία δώματα της Αρχαίας Πόλης, χάρισες το φως της ειρήνης, Ερασμία του φωτός, σε εκείνους που ταλανίζονται σε κοσμικό επίπεδο.
“Νυν υπέρ πάντων αγών”! Αυτός όμως ο αγώνας έχει τα φτερά του θείου έρωτα , της ιέρειας Διοτίμας στη Μαντίνεια, και λαμβάνει χώρο στα Ολύμπια κράσπεδα του νου του θνητού ανθρώπου, όταν στρέφει το βλέμμα, την καρδιά και όλο το είναι του στο Φως το Αληθινό, στον Ήλιο της δικαιοσύνης τον νοητό.
Δεν πληρώνεται με υλικές απολαβές τούτος ο αγώνας, ούτε με πρόσκαιρη φήμη, δόξα και τιμές, αλλά με τον θείο κότινο, τον στέφανο της χρυσής ελαίας, και της απόλυτης θυσίας. Αμείβεται με την ταπείνωση, την πίστη και αγάπη στον Τριαδικό Θεό των Ελλήνων Χριστιανών, και την αμέριστη αγάπη και αφοσίωση προς τον συνάνθρωπο.
Στα Ιλίσια πεδία του νου σου, εκεί ας αναπαύεται η μακαρία ψυχή σου, Ερασμία του αιωνίου θείου Λόγου, να σε τιμούν οι ελαίες της ροδαυγής.
Αλησμόνητη θα παραμείνει η μνήμη σου, εγχάρακτη πάνω στην πλάκα του Ιδαλίου της της Νεότερης Ελλάδας. Δεν θα σε λησμονήσουν οι επόμενες γενιές των γυναικών της Μεσσηνίας, μοναδικό και λαμπρό παράδειγμα θα παραμείνει η θεάρεστη πορεία σου.
Κι εσείς συγγενείς, όχι μοιρολόγια, χαρμόσυνος παιάνας ας ηχήσει για την αθάνατη , την ακριβή κόρη της Γης και του Αστερόεντος Ουρανού, που προστάτευσε κάτω από την Αγία Σκέπη Της η Παναγία Βουλκανιώτισσα.
Από την πηγή της μνημοσύνης να πιείς θείον ύδωρ αθάνατη Ερασμία, για να μη λησμονήσεις το γένος σου. Ο Κύριος μας ας αναπαύσει την ψυχή σου σε ανθισμένους λειμώνες, ρόδο ακριβό και καθάριο κρύσταλλο, λουσμένο στο φως.
Αιωνία σου η Μνήμη!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
1/11/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου