Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2022

Οι κατ΄οίκον δημιουργικές δραστηριότητες ως αντίδοτο στο άγχος και στη γήρανση

 

    Κεντημένο ζιγκούνι από τις γιαγιάδες του Άργους, στο Βεστιάριο της Ντόρας Στράτου.

                                                      Φωτο: Ε.Η.Κοντοπούλου

Καθώς παρατηρούσα στο σουπερμάρκετ τον τρόπο με τον οποίο ένα νεαρό ζευγάρι άνοιγε τις πλαστικές σακούλες και έβαζε μέσα τα ψώνια , και αντίστοιχα μία ηλικιωμένη κυρία, μού γεννήθηκε η περιέργεια να μάθω γιατί η κυρία είχε μεγαλύτερη ευελιξία στα δάκτυλά της και καλύτερο συντονισμό στις λεπτές κινήσεις της. Μόλις που την πρόλαβα στην έξοδο του καταστήματος και χαμογελώντας τη ρώτησα.

-Κεντάω, μού απάντησε, από 10  ετών και ακόμη περνώ τη λεπτή κλωστή στη βελόνα, χωρίς γυαλιά, στα 81 χρόνια μου.

Δεν αναφέρεται απώλεια αντίληψης , μνήμης και προβλήματα στις λεπτές κινήσεις των χεριών σε προχωρημένη ηλικία στις κεντήστρες, πλέκτριες, μοδίστρες και υφάντρες, με βάση τις διεθνείς έρευνες. Πώς όμως επιστημονικά εξηγείται αυτή η εγκεφαλική υπεροχή στις νοητικές ικανότητες, όπως είναι η οπτική αντίληψη, ο οπτικοκινητικός συντονισμός των λεπτών μυώνων των χεριών και η οπτικοκινητική βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη μνήμη, στα άτομα που ασχολούνται σταθερά, σε χρόνια βάση , με κατ΄οίκον δημιουργικές δραστηριότητες;

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένα εύπλαστο όργανο , με απίστευτες προσαρμοστικές ικανότητες, Όταν δεν χρησιμοποιείται αδρανεί. Αν η αδράνεια είναι χρόνιας μορφής, παρατηρείται μείωση των νοητικών ικανοτήτων. Ο εγκέφαλος υπηρετεί το θέλημα του Θεού και του ανθρώπου και επηρεάζεται από τη συναισθηματική αντίδραση που επικρατεί σε μία δεδομένη στιγμή. Όταν πραγματικά μάς ευχαριστεί κάποια εργασία, η αντίληψη και η μνήμη λειτουργούν καλύτερα και όλος ο ανθρώπινος οργανισμός βιώνει μία κατάσταση ψυχοσωματικής ευφορίας. Δύσκολα ξεχνάμε ό,τι μάς αρέσει πραγματικά, εκτός αν πάσχουμε από κάποια εγκεφαλική νόσο. Ο άνθρωπος μπορεί να  μειώσει τις εγκεφαλικές του λειτουργίες, είτε με το να αδρανεί και να μη τις χρησιμοποιεί συνειδητά, είτε λόγω άγχους ή άλλων εσωτερικών γνωστικών και συναισθηματικών αντιστάσεων να είναι επιλεκτικός και/ή αποσυρμένος   ασυνείδητα,  απορρίπτοντας την ενεργό συμμετοχή του και δημιουργική έκφραση στην οικία του. Η ακηδία, η τεμπελιά, η αδιαφορία, η άρνηση, η  απαξίωση, είναι παράγοντες που ενισχύουν τη μείωση των εγκεφαλικών λειτουργιών.

Όταν λοιπόν μάς ευχαριστεί μία δημιουργική δραστηριότητα, μειώνεται η ψυχική πίεση και εκτονώνεται ευχάριστα η συσσωρευμένη ενέργεια. Λειτουργεί καλύτερα ο εγκέφαλός μας, ως προς την αντίληψη και τη μνήμη, με αποτέλεσμα   κατακτιέται χωρίς κόπο η γνώση,   εμπεδώνεται η μάθηση, μέσα από την ευχάριστη πρακτική άσκηση, και   λαμβάνει ένα θετικό μήνυμα ανανέωσης ο οργανισμός μας, όπως :« Είμαι υγιής, ικανός , είμαι ένας ωραίος άνθρωπος , μετέχω ευχάριστα στη ζωή με τις ευλογίες του Θεού , αγαπιέμαι από τους γύρω μου, είμαι χρήσιμος, τυγχάνω αποδοχής κλπ ».

Επομένως, ας μην αφήνουμε τον νου και το σώμα μας να αδρανούν , να καταθλίβονται , να υποφέρουν από τις δυσκολίες της ζωής και να μη χωρούν από την απογοήτευση και την παραίτηση μέσα στο ίδιο μας το σώμα.


               Κατασκευή μουσικών οργάνων. Φωτο: Οργανοποιείο Μακρής Δημήτρης


Θυμάμαι έναν παππού στους πρόποδες του Πάρνωνα Λακωνίας. Ζούσε με τη σύντροφό του την τελευταία περίοδο της ζωής του,  στην αγροτική μονοκατοικία τους κοντά στη φύση. Ο παππούς ήταν ξυλογλύπτης και κατασκευαστής μουσικών οργάνων. Το υπόγειο τού σπιτιού τους το είχε μετατρέψει σε ένα μικρό μουσείο λαϊκής τέχνης. Είχε κατασκευάσει απίστευτης ομορφιάς παραδοσιακά και αρχαία μουσικά όργανα, επενδυμένα με φίλντισι, πραγματικά κομψοτεχνήματα. Με υπομονή και πραότητα γέμιζε τις ώρες του δημιουργικά, όταν πλέον, λόγω ηλικίας, αδυνατούσε να καλλιεργεί μόνος του τα κτήματά του. Όμως και η κατά δεκαπέντε χρόνια νεότερη σύζυγός του ήταν άκρως δημιουργική. Φρόντιζε τα άνθη του κήπου, έπλεκε εσάρπες για τις δύο κόρες της, μπλούζες και ασορτί σκούφους για τα εγγόνια της, η δε μαγειρική της ήταν λιτή και θεσπέσια.

Οι ακούραστες γιαγιάδες μας κεντούσαν τη ζωή με χρυσό κορδόνι και την άφησαν αποτυπωμένη πάνω στα κοντογούνια και στα φορέματα της Εθνικής φορεσιάς μας. Αθάνατα έργα τέχνης μάς παρέδωσαν , απέθαντα στον χρόνο· τις μνημονεύουμε με πολλή αγάπη και θαυμασμό.

                        

    Κέντημα με χρυσό κορδόνι στην ποδιά του Ξηρομερίου.Βεστιάριο Ντόρας Στράτου.
                                                        Φωτο: Ε.Η.Κοντοπούλου

Μία φίλη από τη Βαλύρα μού είπε τηλεφωνικά ότι ετοιμάζει μία Χριστουγεννιάτικη ανθοσύνθεση με μικρές κίτρινες στρογγυλές κολοκύθες από τον μπαξέ της, βαμμένες μπλε-ασημί και κάποιες σκαλισμένες με τη τεχνική γκούντα, που έμαθε από το διαδίκτυο. Μία πρόκληση είναι οι κατ΄ οίκον δημιουργικές δραστηριότητες των συνανθρώπων μας , αλλά και οι δικές μας, αν αφήσουμε χαλαρό τον εαυτό μας να αναδείξει τις ικανότητες και δεξιότητές  του.

 Οι μητέρες μας στόλιζαν το σπίτι το Φθινόπωρο με ανθοσυνθέσεις από στάχυα, και λογής -λογής αποξηραμένα φυτά όπως λαγουράκια,   μελισσάκια, αμάραντο, λεβάντα και αγριοβρώμη, επίσης αποξηραμένους καρπούς και φύλλα δένδρων,  που μαζεύαμε εμείς τα παιδιά το Καλοκαίρι και το Φθινόπωρο στον κάμπο της Βαλύρας και στο βουνό της Ιθώμης. Μας βοηθούσαν να βάψουμε τα αποξηραμένα άνθη σε διάφορες αποχρώσεις, με τα χρώματα της υφαντικής, και μάς έδειχναν υπομονετικά την τέχνη της ανθοδετικής.  Σφουγγάρι για ανθοσυνθέσεις μπορεί να μην είχαμε, αλλά φτιάχναμε μία μπάλα από πηλό ή γύψο με επίπεδη βάση, δέναμε τα μπουκετάκια των λουλουδιών με λεπτό σύρμα στον μίσχο τους, και τα καρφώναμε κυκλικά και αρκετά πυκνά πάνω στη μισοστεγνωμένη μπάλα, μέχρι να ολοκληρώσουμε την ανθοσύνθεσή μας. Σε μικρότερες ηλικίες,   απλά  συνθέταμε όρθια τα άνθη μέσα σε ένα δοχείο,  τα δέναμε ως ανθοδέσμη,  και τα τοποθετούσαμε   σε   ανθοδοχείο της αρεσκείας μας, με μεγάλο στόμιο.


    
                                     Φθινοπωρινή ανθοσύνθεση.Φωτο: pinterest

Ας αποτυπώσουμε την ελπίδα για τη ζωή και τη θετική μας διάθεση κεντώντας πάνω σε ένα κομμάτι ύφασμα, ή φτιάχνοντας ένα ωραίο πλεκτό, χωρίς ιδιαίτερα έξοδα. Όσες γνωρίζουν την υφαντική τέχνη, ας αναδείξουν ένα δικό τους υφαντό στο ξύλινο τελάρο ή στον αργαλειό τους. Οι καλλιτέχνες μία αγιογραφία ή ζωγραφική , ένα κολάζ,   ψηφιδωτό, μία ξυλοκατασκευή, ένα μαρμάρινο κομψοτέχνημα κλπ. Όσοι αγαπούν τα άνθη ας επενδύσουν σε ανθοκομικές- δημιουργικές δραστηριότητες, ή σε ό,τι άλλο αρέσει στον καθένα. Ας είναι το αποτέλεσμα ένα όμορφο δώρο για τον εαυτό μας , τους αγαπημένους μας , τον συνάνθρωπο , το σπίτι μας, ή το σπίτι κάποιου προσφιλούς προσώπου, σε αυτή την οικονομικά δύσκολη και αγχώδη περίοδο που διανύουμε , προσμένοντας τα Χριστούγεννα.



Ο Θεός μαζί σας!

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

12/11/2022


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου