Η είσοδος της Θεοτόκου στον νομικό ναό προξένησε στους Ορθοδόξους Χριστιανούς θαυμαστή εορτή και παγκόσμια, γιατί έγινε αυτή με παράδοξο τρόπο και ήταν το προοίμιο της ενανθρωπήσεως του Θεού λόγου. Εκείνο που θέτουν ως λογικό ερώτημα οι λιγότερο πιστοί είναι πώς είναι δυνατόν η Αειπαρθένος Μαρία, που ήταν άνθρωπος, να τρεφόταν από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, εντός του ιερού ναού, για 12 συνεχή έτη, έως ότου συλλάβει τον Σωτήρα του κόσμου, τον Υιό και Λόγο του Θεού, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Τη λειτουργία του Σύμπαντος διέπουν απαράβατοι νόμοι, αλλά στους νόμους αυτούς υπάρχει το κατ΄ εξαίρεση, όταν ο Δημιουργός , στα πλαίσια της θείας οικονομίας, χρειάζεται να παρέμβει για σοβαρούς για το ανθρώπινο γένος λόγους και για ολόκληρο το Σύμπαν.
Ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα: Η χελώνα φημίζεται για τη μακροζωΐα της. Οι σπηλαιολόγοι πριν κάποια έτη ανακάλυψαν μία χελώνα 800 ετών που τρεφόταν εντός σπηλαίου με σταγόνες ύδατος, τις οποίες αντλούσε από την οροφή και τα τοιχώματα, ούτε τρυφερά χορταράκια, ούτε πικρά φιδάκια με ρίγανη χρειαζόταν η χελώνα για να συνεχίσει να ζει και να μακροημερεύει. Ένας ερυθρόδερμος κοντά στην ερυθρά θάλασσα, λένε τα παλιά Αιγυπτιακά κείμενα, έτρωγε μόνο μία φορά τον μήνα, κι αυτό ήταν ένα αρωματικό φυτό. Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος τρεφόταν με μέλι και ακρίδες. Οι νηπτικοί Πατέρες δεν έτρωγαν για ολόκληρες ημέρες και αυτό όχι για να προκαλέσουν τον Θεό να τους ελεήσει και θρέψει όπως τη Θεοτόκο, αλλά γιατί νήστευαν προσευχόμενοι και ήθελαν να είναι όσο τον δυνατόν καθαροί εντός τους. Το τι είμαστε, αποδεικνύεται από την οσμή των κοπράνων μας έλεγαν παλαιόθεν οι Ρώσοι μοναχοί. Κάποιοι άνθρωποι τρώνε ασύστολα κρέας, αρνούνται να νηστέψουν, και έχουν μετατρέψει την κοιλιακή τους χώρα σε νεκροταφείο ζώων. Στο Δημοτικό Σχολείο τραγουδούσαμε το αρχαίο απόφθεγμα, “ έχε τους πόδας σου ζεστούς, την κεφαλή σου κρύα και την κοιλίαν ελαφράν, ιατρού δεν έχεις χρείαν”. Είναι γεγονός ότι πολλές από τις ασθένειες οφείλονται στην κακή διατροφή τού ανθρώπου και στην έλλειψη ή υπερβολή λήψης τροφής. Καταναγκαστικό και αποτρεπτικό έργο είναι η νηστεία για αρκετούς σήμερα, σε αντίθεση με τις παλιότερες γενιές των Χριστιανών Ορθοδόξων. Ούτε που διανοούνται οι νεότεροι ότι η γέννηση του Κοσμοσωτήρα σημαίνει νηστεία των τροφών και των παθών, και αυτή ήδη ξεκίνησε την 14η Νοεμβρίου, όπως και κάθε εκκλησιαστικό έτος. Τα σύγχρονα Χριστούγεννα είναι συνδεδεμένα με κραιπάλη τροφών, υπερκατανάλωση , λαγνεία, μακριά από την ψυχική ανάταση και φώτιση. Οι φτωχοί κυνηγούν τον πλούτο και καταθλίβονται που δεν τον έχουν, οι δε πλούσιοι αγωνίζονται με νύχια και με δόντια, καταπατώντας τα δικαιώματα των αδυνάτων, να διατηρήσουν και να αυξήσουν τους επίγειους θησαυρούς τους. Η δύναμή τους κρίνεται από τον βαθμό της συσσώρευσης χρήματος και αγαθών σε υλικό επίπεδο. Πού καιρός για πνευματική ανάταση και φώτιση!
Η θεοσεβής Άννα, επειδή όλη σχεδόν τη ζωή της διήλθε στείρα, χωρίς να γεννήσει παιδί, παρακαλούσε τον Δεσπότη και Θεό, μετά του συζύγου της Ιωακείμ, να χαρίσει σε αυτούς τέκνο, και αν βγει αληθινή η παράκληση τους να το αφιερώσουν στον Θεό.
Η Άννα γέννησε παράδοξα τη μητέρα τη σωτηρίας του γένους των ανθρώπων, την φιλίωση του Θεού μετά των ανθρώπων, την αιτία της αναπλάσεως του πεσόντος Αδάμ και της αυτού έγερσης και θέωσης, την Πανυπέραγνον Δέσποιναν Θεοτόκον Μαρίαν(1).
Όταν η θεόπαις Μαριάμ έγινε τριών ετών, οι γονείς της την προσέφεραν, κατά τη σημερινή ημέρα στον Θεό , εκπληρώνοντας την υπόσχεση τους . Την παρέδωσαν στον τότε Αρχιερέα Ζαχαρία, ο οποίος μόλις την παρέλαβε την εισήγαγε στο ενδότατο του Ναού, όπου μόνος ο Αρχιερέας εισερχόταν μία φορά το έτος και αυτό το έκανε με τη βούληση του Θεού, ο οποίος έμελλε μετ΄ ολίγον να γεννηθεί εξ αυτής για τη σωτηρία του κόσμου. Εκεί λοιπόν η Παρθένος διέμεινε δώδεκα χρόνια, τρεφόμενη από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ με τροφή ουράνια, αξιωμένη δε της του Θεού εμφανίσεως, έως ότου πλησίασε ο καιρός του θείου Ευαγγελισμού και των ουρανίων και υπερφυσικών εκείνων μηνυμάτων ότι ο Θεός ευδόκησε να σαρκωθεί εξ αυτής φιλάνθρωπα, για να σώσει τον φθαρμένο κόσμο από την αμαρτία(1).
Ο παράδοξος βίος τής Αειπαρθένου Μαρίας εντός του ιερού ναού , άνευ ανάγκης εκπλήρωσης των αναγκαίων για τη ζωή, όπως λήψη τροφής, πλύσιμο, άλλαγμα ρούχων, χτένισμα, ανάπαυση σε μαλακό κρεβάτι, επαφή με οικεία πρόσωπα και τον κόσμο γύρω, παιχνίδια, όπως κάνουν τα μικρά παιδιά, άνευ όλης αυτής της "φυσιολογικής ζωής" και για έναν μοναδικό ιερό σκοπό, να ανέλθει η ανθρώπινη αντίληψη πνευματικά, να συντονιστεί σε θείο επίπεδο για να δεχτεί να συλλάβει τον Κοσμοσωτήρα, είναι το μεγαλύτερο δώρο του ελεήμονος Θεού για την ανθρωπότητα και η υπέρτατη και ασύλληπτη θυσία της Υπεραγίας Μητέρας γι ΄αυτόν τον κόσμο. Κάποιοι σύγχρονοι φανατικοί της ηλιακής ενέργειας ρωτούν αν η Θεοτόκος ζούσε σαν εκείνους που τρέφονται από τον ήλιο, κάνουν το λεγόμενο sun gazing! Από τον ήλιο σαφώς τρεφόταν η Αειπαρθένος Μαρία, αλλά όχι τον ορατό, αλλά τον Ήλιο της Δικαιοσύνης τον νοητό, τον Τριαδικό Θεό, με την επιστασία του Αρχαγγέλου της αγάπης και της ειρήνης, του υπηρέτη του Θεού Γαβριήλ. Οι άνθρωποι τείνουν να λαμβάνουν την ζωή ως δεδομένη. Μιλούν για τις πέντε αισθήσεις λες και η λειτουργίας τους είναι αδιαπραγμάτευτη, καθώς και το αίσθημα της πείνας και της δίψας. Κι όμως, έχουμε αρκετά παραδείγματα ανθρώπων που απώλεσαν μέρος των αισθήσεών τους λόγω εγκεφαλικής ή ψυχικής βλάβης κ.α.. Όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας είναι σχετικά. Η δωδεκαετής πορεία της Αειπαρθένου Μαρίας δεν ήταν μία φυσιολογική διαδικασία, με βάση τα κριτήρια των ανθρώπων, όπως συμβαίνει κατά την ανατροφή ενός παιδιού από την προνηπιακή ηλικία, έως την εφηβεία. Επομένως, δεν μπορούμε να κρίνουμε την ανατροφή της Υπερευλογημένης Μαρίας εντός του ναού με κοινά, λογικά κριτήρια. Πολλές φορές ο άνθρωπος αντιμετωπίζει νοητικά εμπόδια που αφορούν την κοινή λογική (convergent thinking). Είναι παράδοξο λέγει ο λιγότερο πιστός να ζήσει ένα παιδί κλεισμένο μέσα σε ναό χωρίς τροφή για 12 χρόνια, άρα μάς λένε παραμύθια στην εκκλησία. Δύο τινά μπορούν να συμβούν. Ή θα σταματήσει σε αυτό το σκοτεινό στάδιο τής δυσπιστίας η εξέλιξη του ανθρώπου, ή θα κάνει το “μεγάλο νοητικό άλμα”, με βαθιά πίστη και αγάπη προς τον Θεό. Η πίστη οδηγεί στην αποκλίνουσα νόηση (divergent thinking) και στη φώτιση. Γιατί ο νους του ανθρώπου δεν αναρωτιέται αν το λεχθέν είναι αλήθεια, στη δεδομένη περίπτωση. Το εκλαμβάνει ως όντως πραγματικό, ότι “σαφώς ισχύει” και προχωρεί πιο κάτω, στον δρόμο της φώτισης, για να ανακαλύψει με τη βοήθεια του Θεού πώς αυτό το παράδοξο γεγονός συνέβη στην πάναγνη Μαρία, η οποία ήταν σκεύος επιλογής του Θεού. Γι΄ αυτό οι Πατέρες της Εκκλησίας μας τονίζουν ότι η πίστη σώζει. Ανακαλύπτει ο πιστός άνθρωπος στη συνέχεια, ως μέρος της Χριστιανικής Διδασκαλίας, ότι ο Θεός μπορεί να καταρρίψει τους νόμους που διέπουν τον κόσμο· ό,τι είναι αδύνατο για τους ανθρώπους είναι δυνατόν από τον ίδιο τον Πανάγαθο Δημιουργό.
Όταν η Θεοτόκος εξήλθε από τα Άγια των Αγίων παραδόθηκε στον μνήστορα Ιωσήφ, ώστε εκείνος να υπάρχει φύλακας και μάρτυρας της παρθενίας αυτής και να υπηρετήσει τόσο στον άσπορο τόκο της, όσο και στη φυγή της στην Αίγυπτο και την επάνοδο στη γη του Ισραήλ. Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι μήτηρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και Δέσποινα και Βασίλισσα του κόσμου όλου. Επειδή δε αυτή από την πολλή της καθαρότητα και παρθενία καταξιώθηκε και έγινε μητέρα του Βασιλέα Χριστού, γι΄ αυτό θεωρείται Βασίλισσα και Παρθένος.
Αληθώς, ποια άλλη οδηγεί και φυλάσσει το γένος των χριστιανών ως η πανύμνητη και ευσεβής μητέρα, η Υπεραγία Θεοτόκος;
Ο προφήτης Ησαΐας την ονομάζει, “Ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται Υιόν και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ, που σημαίνει μεθερμηνευόμενον “μεθ΄ ημών ο Θεός". Η Θεοτόκος έμεινε Παρθένος πριν, κατά και μετά τη σύλληψη, όπως είχε προφητεύσει ο προφήτης Ιεζεκιήλ στο μδ΄ κεφάλαιο. Γέννησε τον Χριστό χωρίς σπορά ανδρός, μόνο δια πνεύματος Αγίου. Πολλές γυναίκες υπήρξαν που τεκνοποίησαν χάρη στη βούληση του Θεού, όπως η Σάρα , η γυναίκα του Αβραάμ που γέννησε τον Ισαάκ, ενώ ήταν στείρα και γερόντισσα ογδόντα ετών, και η μητέρα του Σαμουήλ του Προφήτου που ήταν και αυτή στείρα , αλλά έφερε στον κόσμο επτά τέκνα. Μία ήταν, όμως, εκείνη η μητέρα που, άνευ ανδρός, κυοφόρησε και γέννησε, τον νέο Αδάμ, τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, ο οποίος προσέφερε τη ζωή του για τη σωτηρία του εκπεσόντος ανθρωπίνου γένους. Ποιο, αλήθεια, είναι το παράδοξο ως προς το θαύμα της τεκνοποίησης της Παρθένου, καθόσον η βούληση του Θεού νικά τη θνητότητα; Ο ουρανός και η γη δεν δύνανται να χωρέσουν την ύπαρξή Του. Όμως ο ίδιος τα φέρει μέσα του, ως θαύμα υπέρτατο και άκουσμα πανίερο (1). Σήμερα, λοιπόν, μέσω της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, τιμούμε και δοξάζουμε τη μητέρα όλων, την Αειπαρθένο Μαρία.
Η αγιογράφηση των Εισοδίων της Θεοτόκου
Η απεικόνιση των Εισοδίων της Θεοτόκου είναι βασισμένη σε τοιχογραφία του Καθολικού Ι.Μ. Χιλιανδαρίου, Αγίου Όρους, έργο του 10ου αιώνος, ανακαινισθέντος το έτος 1804. Ο Άγιος Ιωακείμ και η Αγία Άννα εισάγουν την τριών ετών Παρθένο Μαρία στον ιερό ναό του Σολομώντος και την παραλαμβάνει ο αρχιερέας Ζαχαρίας, εμπρός στο Άγιο Βήμα, κρατώντας ανοικτή την Παλαιά Διαθήκη. Επάνω στον άμβωνα στέκει η προμήτωρ Μαρία, καθώς ο Αρχάγγελος Γαβριήλ υπερίπταται με το Αγγελικό Σχήμα και ανοιγμένες πτέρυγες. Παρίστανται πέντε γυναίκες-συνοδοί με αναμμένες λαμπάδες κι ένας ιερωμένος. Κρατούν λευκό βήλα (ύφασμα) το οποίο διαχωρίζει τον άμβωνα από τον σολέα. Στον κάμπο της εικόνας εμφανίζεται σκαλιστό κιβώριο με αναμμένη καντήλα και πίσω από το τείχος παλαιά κτίσματα. Όλες οι γυναίκες φορούν εσωτερικά μακρύ φόρεμα και εξωτερικά μαφόριο, που καλύπτει την κεφαλή και κατέρχεται έως τα πόδια, σύμβολο της αγνότητας και σεμνότητας.
Απολυτίκιον. Ήχος δ΄.
Σήμερον της σωτηρίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν ναώ του Θεού, τρανώς η Παρθένος δείκνυται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν· Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις.
Είθε η Αειπαρθένος Μαρία, η Μητέρα Παναγία, να απαλύνει τον πόνο, τη θλίψη, την ασθένεια, και να φωτίσει την πορεία όλων μας.
Βιβλιογραφία
1. Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας (1950), μην. Νοεμ. ,σελ. 486-513.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
21/11/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου