Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2022

Γιαγιάδες σαν τις Αιωνόβιες Ελιές της Βαλύρας

 


                             Οι αείμνηστοι Ξενοφώντας και Νούλα Καρτερολιώτη

                                                   Φωτο: lyrasi.blogspot.com


Σαν τις αιωνόβιες ελιές στις ραχούλες  μακροημερεύουν ορισμένοι γέροντες και ιδίως  γιαγιάδες  στην όμορφη Βαλύρα,   που σχεδόν έχουν ζήσει έναν ολόκληρο αιώνα.  Οι Βαλυραίοι υποστηρίζουν ότι σαν την αείμνηστη γιαγιά Νούλα, τη δεύτερη σύζυγο του Ξενοφώντα Καρτερολιώτη, που το παρανόμι του ήταν Βαβανάκος, δεν  έζησε περισσότερο καμία άλλη στην ευρύτερη περιοχή της Μεσσηνίας, αφού πάτησε την ηλικία των 104 ετών.   Βίωσε στον κόσμο τούτο τον περαστικό καιρούς δύσκολους, όπως τέσσερεις πολέμους, δύο Παγκόσμιους Πολέμους, τη Μικρασιατική καταστροφή και τον Εμφύλιο  Αλληλοσπαραγμό, αλλά και αρκετές φυσικές καταστροφές. Όμως πείνα δεν γεύτηκε, αφού ο δραστήριος σύζυγός της διατηρούσε κερδοφόρες επιχειρήσεις, γι΄ αυτό, και όπως φαίνεται στη φωτογραφία, ήταν καλοθρεμμένη η γιαγιά Νούλα, χωρίς βέβαια να χάνει το μέτρο της νηστείας και την πίστη της στον Θεό.

 

Όλοι τη θυμούνται ως ιδιαίτερα θεοσεβή γυναίκα. Ο αείμνηστος Ξενοφώντας Καρτερολιώτης έκανε εξαγωγές στην Ιταλία με βατράχια, χελώνες, και σαλιγκάρια,   παράλληλα είχε μεγάλη ετήσια σοδειά από τα κτήματά του στην ευλογημένη γη της Βαλύρας.

Όταν   διακόπηκαν οι εξαγωγές κατά τον Β. Παγκόσμιο Πόλεμο και δεν ανέκαμψαν μετά την απελευθέρωση,  κατέστη ο ίδιος "η κινητή τράπεζα της μεταπολεμικής Βαλύρας", δανείζοντας και πολλαπλασιάζοντας χαμηλότοκα τα χρήματά του, όπως λέγει ο κύριος Γιώργος Π. Φειδάς. Πιστή σύζυγος και “μυαλωμένη”, όπως  αναφέρουν οι παλιοί Βαλυραίοι, στάθηκε η κυρία Νούλα Καρτερολιώτη, δίπλα στον επαγγελματία σύντροφό της, αλλά και σε όλες τις αγροτικές εργασίες, που αφορούσαν τη φροντίδα των κτημάτων της οικογενείας της, ήταν παρούσα και ακούραστη, με μεγάλη συνέπεια. Είχε πλήρη διαύγεια, ήταν πολύ λογική και μετρημένη στα λόγια και στις πράξεις της, με λεπτή αίσθηση του χιούμορ. Όλους τους αναγνώριζε και τους καλημέριζε ανεξαιρέτως. Τη θυμάται η γειτόνισσά της, η κυρία Ευγενία Δ. Ντουραμάκου, στο παλιό διώροφο πέτρινο σπίτι τής οικογενείας Ξενοφώντα Καρτερολιώτη, κοντά στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου, όπου έβγαινε στο πλατύσκαλο της παλιάς ξύλινης πόρτας του ισογείου και χαιρετούσε τους περαστικούς.

Αρκετές γιαγιάδες στη Βαλύρα έχουν φύγει πλήρεις ημερών, στην ηλικία ανάμεσα στα 90-100 έτη, ενώ άλλες ακόμη ζουν και είναι μοναδικοί θησαυροί της ζωής μας. Η αλησμόνητη Μαρία Παπαγεωργίου, που κλείνει στις 26 Νοεμβρίου έναν χρόνο από τη φυγή της,  απεβίωσε σε ηλικία 94 ετών από εγκεφαλικό, ενώ ήταν κατάκοιτη για 11 χρόνια.  Παρέμεινε σε κατάσταση πραότητας, εσωτερικής ηρεμίας, ψυχικής γαλήνης, και πλήρους νοητικής διαύγειας, κατά τα δύσκολα χρόνια της μεγάλης υπομονής. Ποτέ δεν εγκατέλειψε την αξέχαστη θεία Μαρία η καλοσύνη, η πίστη και υπακοή στο θέλημα του Θεού, και το γλυκό, σαν της Παναγίας μας, χαμόγελο. Ήταν παιδούλα στην ψυχή, όπως υποστηρίζουν τα τρία παιδιά της, ο Χρήστος, η Νίκη και ο Κώστας, αλλά και όπως τη θυμόμαστε εμείς τα γειτονόπουλα, κατά την παιδική μας ηλικία.



Οι νεόνυμφοι Παναγιώτης και Μαρία Παπαγεωργίου.Φωτο:lyrasi.blogspot.com
 

Κατά μέσο όρο, με βάση τις διεθνείς έρευνες, οι γυναίκες ζουν περισσότερα χρόνια, συγκριτικά με τους άνδρες. Στις Η.Π.Α.   αρκετοί ανύπαντροι και σκληρά εργαζόμενοι επιστήμονες, που κατοικούν ολομόναχοι και κοινωνικά απομονωμένοι, φεύγουν από τη ζωή προς τα πενήντα έτη, ενώ αντίστοιχα οι παντρεμένοι επιστήμονες περνούν τα 70 έτη ζωής. Ρώτησα τρεις υπερήλικες κυρίες στην Αθήνα, τις αγαπημένες συμμαθήτριες και φίλες Ειρήνη, Ευγενία και Κατερίνα - όταν ήταν 85 ετών, πριν από 4 έτη - πώς συνέβη και οι σχεδόν συνομήλικοι με αυτές σύζυγοί τους έφυγαν πιο ενωρίς από τη ζωή. Οι άνδρες τους είχαν αποβιώσει περίπου πριν από μία δεκαετία. Με βάση τα διαχρονικά βασισμένα συμπεράσματά τους, οι σύζυγοι τους ήταν νευρικοί, ανυπόμονοι, υπέφεραν πολύ από τα εκάστοτε προβλήματα που παρουσιάζονταν στην οικογένεια τους, ήταν προσκολλημένοι στην απόκτηση περιουσίας σε χρήματα και ακίνητα, δεν νήστευαν, εκκλησιάζονταν σπάνια, και καταπονούσαν τον εαυτόν τους, εξαντλώντας τόσο τις ψυχικές, όσο και τις σωματικές τους δυνάμεις. Η ζωή τους ήταν άνευ μέτρου, σε αρκετές εκφάνσεις της, ιδίως στα επαγγελματικά θέματα, στον έλεγχο του άγχους και της διαπροσωπικής επικοινωνίας, καθώς και   στη διατροφή τους, στην οποία ξεσπούσαν για να αντλήσουν ευχαρίστηση και ανάπαυση, παλινδρομώντας στο στάδιο του μητρικού θηλασμού.

Η θεοσεβής Κυπραία γιαγιά Ελένη Χατζηχάννα γιόρτασε τα 103 χρόνια της το 2017, σε κατάσταση πολύ καλής υγείας, πλήρης ευχαρίστησης και ψυχικής ευφορίας.


                                  Η γιαγιά Ελένη Χατζηχάννα.Φωτο: Gazetta.gr


Γεννήθηκε το 1914 στην κατεχόμενη Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας, και παντρεύτηκε σε ηλικία 13 ετών. Στα 14 χρόνια της απέκτησε το πρώτο παιδί της. Γέννησε συνολικά 15 παιδιά και δημιούργησε το μεγαλύτερο γενεαλογικό δένδρο στην Κύπρο, που περιλαμβάνει 56 εγγόνια, 129 δισέγγονα και 47 τρισέγγονα (Gazetta.gr). “Βλέπω τα παιδιά, εγγόνια, δισέγγονά μου, και τρισέγγονα και είμαι ευτυχισμένη”, δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha της Κύπρου, την ημέρα των γενεθλίων της , το έτος 2017.

Ο Θεός να βοηθάει όλους τους γέροντες της Βαλύρας να είναι Χριστιανικά, ανεπαίσχυντα, ανώδυνα και ειρηνικά τα τέλη τους, με τις ευλογίες του Παντοδύναμου και ελεήμονος Τριαδικού Θεού.


Ο Θεός μαζί σας!


Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

24/11/2022


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου