Με τη Βαλυραία κυρία Ευρυδίκη Ε. Λινάρδου- Παπαλαμπίδου, Διευθύντρια στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής στην όμορφη Ορεστιάδα της Θράκης, είχαμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε και να συζητήσουμε περί της ιερής επιστήμης της Γεωπονικής, και την προσφορά υπηρεσιών, με ήθος και αρχές, ιδιαίτερα με σεβασμό προς τον συνάνθρωπο και τη μητέρα φύση. Παράλληλα αναπολήσαμε τα μαθητικά μας χρόνια στο Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας Μεσσηνίας.
Θυμάμαι την κατά δύο έτη μεγαλύτερη μου Ευρυδίκη, όταν φοιτούσαμε στο Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας. Οι γονείς μας ήταν φίλοι και μεγαλώσαμε μαζί με τα άλλα τέσσερα καταξιωμένα αδέλφια της, την αδελφή της Μεταξία και τους αδελφούς της Ιωάννη, Θεόδωρο και Σταύρο. Γενάρχης της οικογένειας Λινάρδου, ήταν ο Βασίλειος Λινάρδος, ο οποίος γεννήθηκε το 1789 και διετέλεσε Δήμαρχος Δερρών (Βαλύρας και Σκάλας).
Ο πατέρας της Ευρυδίκης, Ελευθέριος Ι. Λινάρδος, που Ερρίκος ήταν το παρανόμι του, τον οποίο ως κόρη του εκπροσωπεί με το ήθος που τη διακρίνει, ήταν ήρωας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ένας από τις επιζώντες ναύτες, όταν τορπιλίστηκε από τους Γερμανούς, το Α/Τ Ύδρα στα ανοιχτά του Σαρωνικού. Βαριά τραυματισμένος στο αριστερό χέρι και δεξί πόδι, εγκατέλειψε τελευταίος τη θέση του στη μάχη, και διασώθηκε κολυμπώντας δύο μίλια, με σωσίβια ζώνη, για να φθάσει στην Αίγινα και από εκεί να διακομισθεί στην Αθήνα.
Φωτο.lyrasi.blogspot.com
Η Ευρυδίκη είδε το φως της ζωής στις 14 Αυγούστου 1956, στην Κλινική Κισκήρα, κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό της Καλαμάτας , καθώς και η αδελφή της Μεταξία. Τα επόμενα τρία παιδιά προτίμησε η μητέρα της να γεννήσει κατ΄οίκον, με τη βοήθεια του αγροτικού ιατρού Σκλήρη. Ουσιαστικά, ήταν απογοητευμένη που πλήρωνε και γεννούσε κορίτσια, όταν όμως γέννησε στο σπίτι τρία αγόρια στη σειρά η χαρά της ήταν πολύ μεγάλη. Η Ευρυδίκη μεγάλωσε στο αρχοντικό του παππού της Ιωάννη Λινάρδου, το οποίο βρίσκεται στον Δημόσιο δρόμο της Βαλύρας προς τη Μεσσήνη. Η μητέρα της , η αείμνηστη Βασιλική Δαβίλλα, καταγόταν από το χωριό Κεφαλληνού και ήταν μοναχοκόρη, ανάμεσα σε τρεις αξιόλογους αδελφούς, τον αδελφό της Παρασκευά Δαβίλλα, ο οποίος ήταν δάσκαλος στην Αθήνα και μέντοράς τής Ευρυδίκης, και τον Ιωάννη Δαβίλλα, Αρεοπαγίτη. Ο τρίτος αδελφός παρέμεινε στου Κεφαλληνού και ανέλαβε την πατρική περιουσία.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιος,
σε νεαρή ηλικία.Φωτο: lyrasi.blogspot.com
Φωτο: lyrasi.blogspot.com
Έλαμπε σαν ήλιος η Ευρυδίκη στο Δημοτικό Σχολείο, ιδίως όταν φορούσε τη στολή της Αμαλίας - την παραδοσιακή Μεσσηνιακή παλιά φούντα κολλημένη στο κόκκινο φέσι, το χρυσοκεντημένο μαύρο κοντογούνι της, φτιαγμένο με ευλάβεια από την άξια μοδίστρα της Βαλύρας, την αείμνηστη Αθανασία Μπούτου, και το εντυπωσιακό φόρεμά της από τις Η.Π.Α, δώρο της θείας της- στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου. Την έχουμε όμως απαθανατίσει με το δανεικό κοντογούνι, της αείμνηστης Ευσταθίας Μπάμπαλη, φίλη της θείας της Ελένης Ι.Λινάρδου, αδελφής του πατέρα της. Μόνο το σωστό κολιέ τής έλειπε, αλλά κι αυτό είχε βρει τρόπο να της το δανείζει η αείμνηστη Γεωργία Πολιτοπούλου . Κι ενώ ήταν άριστη μαθήτρια στο σχολείο, η αυστηρότητα και αδιαλλαξία της δασκάλας Ευτυχίας Κυριακοπούλου τής ψαλίδιζε κάθε ημέρα τα φτερά, για 5 συνεχή έτη. Την εξέθετε ανεπανόρθωτα στους γονείς της, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι ικανή να σπουδάσει.
Στην Έκτη Δημοτικού ανάσανε η ταλαιπωρημένη Ευρυδίκη, και συντονίστηκε θετικά με τον αείμνηστο δάσκαλο Κατσαμπάνη . Τότε, για πρώτη φορά, αισθάνθηκε ότι είναι ικανή και θα καταφέρει να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις του εξατάξιου Γυμνασίου.
Oι οικογένειες Ε.Λινάρδου και Η. Κοντόπουλου, της Αγίας Τριάδος, στο πανηγύρι της Βαλύρας. Από αριστερά, Ντίνα και Ευγενία Κοντοπούλου, Βάσω Λινάρδου, Σταύρος, Γιάννης και Θοδωρής Λινάρδος, Ηλίας Κοντόπουλος. Ελευθέριος (Ρίκος) Λινάρδος, Ευρυδίκη Λινάρδου (στο καινούριο λουλουδένιο της φόρεμα) , Ευθυμία και Πώλα Κοντοπούλου. Η Μεταξία Λινάρδου τράβηξε τη φωτογραφία. Φωτο: Ε.Η. Κοντοπούλου
Αν και η Ευρυδίκη ήταν άριστη σε όλα τα μαθήματα, και εκ φύσεως μαθηματικός νους, εκδήλωσε τα χαρίσματά της όταν εισήλθε στο Γυμνάσιο Μελιγαλά. Βέβαια, κατά το πρώτο έτος απογοητεύτηκε, γιατί ενώ προηγείτο των συμμαθητών της στις μαθητικές της επιδόσεις, δεν προτίμησαν οι καθηγητές να βάλουν μαθήτρια παραστάτη στη σημαία, παρά μόνο άρρενες. Την επόμενη όμως χρονιά και έκτοτε, κέρδισε με το σπαθί της αυτή τη θέση. Επίσης ήταν απουσιολόγος, άριστη αθλήτρια, και έλαβε πολλούς επαίνους κατά τη διάρκεια των εγκύκλιων σπουδών της. Μέντοράς της ήταν ο θείος της Παρασκευάς Δαβίλλας, τον οποίο επισκέφθηκε στην Αθήνα και τις έδωσε σημαντικά βοηθήματα για τα μαθήματά της, όπως τη σειρά Μαθηματικών του Πέτρου Τόγκα και την Εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου, για να εμπλουτίσει τις γνώσεις της.Ο θείος της εργαζόταν ως δάσκαλος εκτός Ελλάδας.
Κατά τα δύο τελευταία έτη τού εξατάξιου Γυμνασίου, η Ευρυδίκη φοίτησε σε πρακτικό τμήμα στην Καλαμάτα. Αρχικά πηγαινοερχόταν με τις συμμαθήτριές της Ελένη Κουρέτα και Αγλαΐα Μακρή,(η Αγλαΐα είναι καθηγήτρια μαθηματικών σε Λύκειο στην Καλαμάτα), ενώ κατά το τελευταίο έτος νοίκιασαν χώρο και έμειναν μόνιμα στην πόλη, μέχρι το πέρας του σχολείου. Στην Αθήνα την υποδέχτηκε ο θείος της Ιωάννης Δαβίλλας, Αρεοπαγίτης, μετά την αποφοίτηση από το Γυμνάσιο, το σχολικό έτος 1974, έμεινε για ένα διάστημα μαζί του, και στη συνέχεια τη βοήθησε να νοικιάσει σπίτι στο Μαρούσι, προκειμένου να παρακολουθήσει για ένα χρόνο μαθήματα σε φροντιστήριο στην Ομόνοια και να φιλοξενήσει τα αδέλφια της. Ως αδελφή νοικοκυρούλα, φρόντισε και τα μικρότερα παιδιά, την όμορφη Μεταξία, η οποία ήθελε να σπουδάσει φιλόλογος και τα κατάφερε, και τον αδελφό της Ιωάννη. Ο Ιωάννης επέστρεψε σύντομα στη Βαλύρα, γιατί προτίμησε το Γυμνάσιο Μελιγαλά, για να είναι κοντά στους αγαπημένους γονείς του, στα αδέλφια και στους φίλους του, σπούδασε οικονομικά και λογιστική εντός και εκτός Ελλάδας, επίσης δημοσιογραφία, προσέφερε πολλά στην πολιτιστική αναβάθμιση της Βαλύρας, και είναι ο δημιουργός αυτής της ιστοσελίδας και όχι μόνο.
Τον αριστούχο σύντροφο της ζωής της, κύριο Δημήτριο Ζ. Παπαλαμπίδη, γνώρισε η Ευρυδίκη όταν φοιτούσε στο πρώτο έτος της Γεωπονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κι εκείνος βρισκόταν στον τρίτο χρόνο. Οι φοιτητές του πέμπτου έτους της Σχολής οργάνωσαν έναν χορό, για να μαζέψουν χρήματα για μία εκδρομή στην Ισπανία και στο Μαρόκο. Εκείνη τη βραδιά γνωρίστηκε το ζευγάρι χορεύοντας, χρειάστηκε όμως η διαμεσολάβηση ενός καλού φίλου του Δημήτρη για να τους βοηθήσει να εκδηλώσουν τα συναισθήματά τους ο ένας προς τον άλλο, μετά από ημέρες, και ενώ παρακολουθούσαν τα δρώμενα των φοιτητικών εκλογών στην ίδια κομματική παράταξη. Επειδή και οι δύο είναι γόνοι πολύ αυστηρών και θεοσεβούμενων οικογενειών, βιάστηκαν να τελειώσουν τη Σχολή για να αρραβωνιαστούν , να παντρευτούν, και να κάνουν γρήγορα οικογένεια. Εγκαταστάθηκαν αρχικά στο Διδυμότειχο, την περίοδο που ο Δημήτρης έπρεπε να υπηρετήσει στον στρατό, ως δόκιμος για 28 μήνες, και η Ευρυδίκη ήταν έγκυος στο πρώτο τους παιδί. Η Ευρυδίκη εργαζόταν ως ωρομίσθια καθηγήτρια, μέχρι που ήλθε ο διορισμός της στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής στην Ορεστιάδα. Στη συνέχεια έμειναν μόνιμα σε δικό τους ιδιόκτητο χώρο στην όμορφη Ορεστιάδα. Η άξια κόρη της Βαλύρας έφερε στη ζωή δύο υγιέστατους γιούς. Ο πρώτος είναι ο Ζήσης, (Ζήση στη Θράκη ονόμαζαν παλιά τα παιδιά που ήθελαν να ζήσουν γιατί τα προηγούμενα τα έχαναν οι μανάδες τους) , και φέρει το όνομα του παππού του από τον πατέρα του. Ο δεύτερος γιος της Ευρυδίκης είναι ο Ελευθέριος, που έλαβε το όνομα του Βαλυραίου παππού του. Στην καλά οργανωμένη Ορεστιάδα η Ευρυδίκη βρήκε τον προσωπικό της ρυθμό, αγάπησε και αγαπήθηκε, πολύ προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει οικογενειακά και επαγγελματικά. Ο σαραντάχρονος Ζήσης της, είναι πολιτικός μηχανικός, εργάζεται ιδιωτικά, παράλληλα για το Κτηματολόγιο. Είναι παντρεμένος με μία αξιόλογη και δραστήρια επιστήμονα, απόφοιτο της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, η οποία εργάζεται στο Κοινοτικό Κέντρο του Δήμου Ορεστιάδας, βοηθά τους ανθρώπους όσον αφορά τα επιδόματα αναπηρίας, παράλληλα, ως πιστοποιημένη από τον ΟΑΕΔ, διδάσκει στη Μητρόπολη, σε Σχολή Γονέων. Έφεραν στη ζωή δύο χαριτωμένα, έξυπνα και πολύ ευγενικά παιδιά, τον δωδεκάχρονο Δημήτρη και την οκτάχρονη Ευρυδίκη. Ο δεύτερος γιος, ο Λευτέρης, είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάζεται ως νομικός σύμβουλος στην Αθήνα, όπου διαμένει μόνιμα και κινείται επαγγελματικά εντός και εκτός Ελλάδας.
Στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής στην Ορεστιάδα, τόσο ο κ. Δημήτρης Ζ. Παπαλαμπίδης, όσο και η κα Ευρυδίκη Ε. Λινάρδου-Παπαλαμπίδου, εργάζονταν ως προϊστάμενοι, ενώ στη συνέχεια ο κ. Παπαλαμπίδης ανέλαβε τη θέση του Διευθυντή. Πέρυσι συνταξιοδοτήθηκε ο κ. Παπαλαμπίδης και τη διεύθυνση ανέλαβε η κα Λινάρδου-Παπαλαμπίδη, με την ομόφωνη αποδοχή των συναδέλφων της, που τους αγαπά και την εκτιμούν ιδιαίτερα.
Η ακούραστη Ευρυδίκη, διανύοντας τη δεκαετία των 66 χρόνων της, ξυπνά καθημερινά τα χαράματα και εργάζεται έως εξαντλήσεως, μέχρι πολύ αργά το βράδυ.
Προσφέρει τόσο στην υπηρεσία της, όσο και στην ευρύτερη οικογένειά της, φροντίζοντας με αγάπη όλους, ιδίως τα εγγόνια της.
Ας απολαύσουμε τον λόγο της ίδιας της Ευρυδίκης μας.
-Τι λέει η μικρή Ευρυδίκη, είναι άριστη και κομψή όπως η γιαγιά της;
-Και η μητέρα της το ίδιο είναι. Πολύ δραστήρια, ένας υπέροχος άνθρωπος. Η μικρή Ευρυδίκη είναι πολύ ευγενική, άριστη στο σχολείο και της αρέσει να ντύνεται όμορφα. Προσέχει τι φορώ, και όταν της αρέσει πολύ κάτι, της λέω ότι όταν μεγαλώσει θα της το χαρίσω και το εννοώ βέβαια! Χαίρομαι να ψωνίζω διάφορα πράγματα στα εγγόνια μου.
-Τι καλό φαγητό τούς μαγειρεύει η αγαπημένη τους γιαγιά;
-Από μικρά τούς φτιάχνω χυλοπίτες από τη Βαλύρα, μαγειρεύω όλα τα παραδοσιακά φαγητά του χωριού μας, και εκείνα που έμαθα κατά τα τελευταία 41 χρόνια στην Ορεστιάδα, από την αείμνηστη πεθερά μου Ελένη και την τοπική κουζίνα. Ανοίγω φύλλα, φτιάχνω σφολιάτα και τη χρησιμοποιώ σε διάφορες πίτες. Επίσης θυμάμαι και φτιάχνω τα κόλλυβα που μού έδειξε στη κηδεία του πατέρα μου η αείμνηστη θεία μας Θεοδώρα Σταθοπούλου. Και η γιαγιά σου η Κωνσταντίνα, τι καλός άνθρωπος που ήταν! Μας έδινε απ΄ όλα, ό,τι έφτιαχνε. Δυστυχώς, τη γιαγιά μας Ελένη, μετά από ταλαιπωρία μηνών στο νοσοκομείο, τη χάσαμε πρόσφατα.
στη Βαλύρα. Φωτο: οικ. Παπαλαμπίδου
-Τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου.
-Ταλαιπωρήθηκε αρκετά, αλλά ο Παντοδύναμος Θεός την ανάπαυσε. Την αγαπούσαμε πολύ και είναι αισθητή η απουσία της.
-Αντιλαμβάνομαι ότι εσύ, καλή μου Ευρυδίκη, ως βασίλισσα μέλισσα, συγκεντρώνεις κοντά σου όλα τα μελίσσια της οικογενείας σου.
-Είμαστε μία δεμένη οικογένεια. Μαζευόμαστε στις γιορτές και περνάμε όμορφα μαζί. Η νύφη μου Ελεονόρα είναι άξια και πολύ δραστήρια, τρέχει τα παιδιά σε πολλές δραστηριότητες, για να καλλιεργούν τόσο το πνεύμα όσο και το σώμα τους.
-Τι άλλες δραστηριότητες κάνεις εκτός από τις επαγγελματικές, για τις οποίες θα μιλήσουμε στη συνέχεια.
-Μου αρέσει να περπατάω για να εκτονώνεται η ένταση της ημέρας, να φροντίζω το σπίτι μας, τον κήπο και τα άνθη μου. Έχουμε μπαξέδες και αμπέλια, από τα οποία παράγουμε κόκκινο κρασί και τσίπουρο.
-Τι ποικιλίες καλλιεργείτε;
-Διέσωσα από τα πατρικά μου αμπέλια και την κληματαριά της αυλής του σπιτιού στη Βαλύρα το αητονύχι, ως επιτραπέζιο σταφύλι, και τη μαύρη προβατίνα (μαύρο σταφύλι Αχαΐας) , επίσης τα φιλέρια και τη φράουλα. Παράγουμε δύο είδη κόκκινου κρασιού, ένα με όλες τις ποικιλίες μαζί , και ένα με Mοσχάτο Αμβούργου και merlot (μερλό). Έχουμε βέβαια και σιδερίτη που ωριμάζει μετά τον Οκτώβριο.
Το κόκκινο κρασί και το τσίπουρο της οικ. Δημήτρη και Ευρυδίκης Παπαλαμπίδου.
Φωτο: οικ. Παπαλαμπίδου
-Εσύ και ο σύζυγός σου, ως Γεωπόνοι, χρησιμοποιείτε φυτοφάρμακα;
- Η δική μας καλλιέργεια είναι βιολογική. Δεν μπορώ να φάω σταφύλι αν δεν είναι από το δικό μας αμπέλι. Δεν αντέχω τη σουλτανίνα που κυκλοφορεί στο εμπόριο και έχει ορμόνη για να αναπτυχθούν οι ρόγες του σταφυλιού, ούτε τη χειμωνιάτικη ντομάτα που είναι άνοστη και η γονιμοποίηση γίνεται με ορμόνες. Όλα τα λαχανικά και τα φρούτα της παραγωγής μας, αχλάδια, μήλα κ.α. είναι βιολογικά.
Η δεινή γεωπόνος Ευρυδίκη, συλλέγει λαχανικά στον μπαξέ της στην Ορεστιάδα.
Φωτο:οικ.Παπαλαμπίδου
-Ακολουθούν και άλλοι το παράδειγμά σας;
-Μερικές φορές, δυστυχώς, και εκείνοι που διατείνονται ότι καλλιεργούν βιολογικά και προωθούν διάφορα προϊόντα στην αγορά, χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα.
Έχουμε, κατόπιν έρευνας στην υπηρεσία μου, εντοπίσει τέτοιου είδους προϊόντα σε σουπερμάρκετ.
-Ποια είναι τα περισσότερο ασφαλή προϊόντα;
-Τα πλέον εγγυημένα είναι τα προϊόντα που εξάγονται, γιατί φοβούνται οι παραγωγοί , λόγω του ελέγχου από τον οποίο περνούν τα καταναλώσιμα. Από την ετικέτα του προϊόντος εντοπίζεται άμεσα ο παραγωγός και το πρόστιμο, συν η απαγόρευση της εξαγωγής είναι αποτρεπτικά. Όπως συνέβη στην Ισπανία με τα λεμόνια και διακόπηκε η εξαγωγή της συγκεκριμένης παραγωγής.
-Και τα πλέον αβέβαια προϊόντα όσον αφορά τα φυτοφάρμακα;
-Αυτά που βρίσκουμε από μικρούς παραγωγούς στη λαϊκή, μπορεί κάποια να είναι άριστα και άλλα μη ελέγξιμα, όσον αφορά τη χρήση φυτοφαρμάκων. Έχουμε για παράδειγμα εντοπίσει στην αγορά μαϊντανό με δεκαπενταπλάσιο φυτοφάρμακο του επιτρεπομένου ορίου , καθώς και αγγούρια, τα οποία ψεκάζουν οι παραγωγοί για να μεγαλώσουν.
-Ποιες είναι οι επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου όταν καταναλώσει τέτοιου είδους προϊόντα;
-Μπορεί από το να πονέσει η κοιλιά του, να κάνει εμετό , μέχρι να πάθει δηλητηρίαση και να τρέχει να σωθεί στο νοσοκομείο.
-Με τις ντομάτες που είναι τόσο άγευστες και χωρίς άρωμα, τι συμβαίνει;
-Οι ντομάτες, κατόπιν της εμφάνισης της ασθένειας tuta absolouta (τούτα), επειδή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τρία συνεχή χρόνια το έδαφος λόγω μόλυνσης, καλλιεργούνται πλέον με υδροπονία και αεροπονία οι ντομάτες στα θερμοκήπια. Για παράδειγμα, όλα τα θερμοκήπια στην Κυπαρισσία και στα Φιλιατρά Μεσσηνίας επιδίδονται στην υδατοκαλλιέργεια. Στο νερό αναπτύσσονται οι ρίζες των φυτών, με μέτρημα στον υπολογιστή της ποσότητας του λιπάσματος και των φυτοφαρμάκων. Βέβαια, τη διαλεκτή ντομάτα του 1960 στη Βαλύρα, με τη μοναδική γεύση και το άρωμα μη περιμένεις να τη γευτείς!
-Εκτός και αν προέρχεται από το κτήμα του αδελφού σου Θοδωρή στη Βαλύρα, του συνταξιούχου Αξιωματικού της Αστυνομίας, που καλλιεργεί ντομάτες με χωνεμένη κοπριά προβάτων από τα κοπάδια του χωριού!
Φωτο: κ.Θοδωρής Ε.Λινάρδος
-Ο Θοδωρής μου είναι απίστευτος και αξιοζήλευτος.
-Ως Διευθύντρια στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής στην Ορεστιάδα, η οποία διεύθυνση αποτελείται από πέντε κτίρια, πώς προλαβαίνεις να φέρεις σε πέρας τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις;
-Δεν είμαι συγκεντρωτική, έχω εμπιστοσύνη στους συναδέλφους μου και άριστη συνεργασία, αλλά είμαι εκ φύσεως αγχώδης και τελειομανής. Δεν ησυχάζω αν τα πράγματα δεν γίνουν όπως πρέπει, και ιδίως όταν αισθανθώ ότι κάποιος έχει αδικηθεί. Σπεύδω να αποκαταστήσω άμεσα το πρόβλημα, στα πλαίσια του νόμου, αλλά και για το καλό των φτωχών παραγωγών και κτηνοτρόφων, που δεν αντέχουν πλέον να ανταπεξέλθουν με την ακρίβεια των φυτοφαρμάκων και των ζωοτροφών, και εγκαταλείπουν την Ορεστιάδα, μετακομίζοντας στην Αλεξανδρούπολη.
-Σε είδα στολισμένη και λαμπερή, σε δύο σημαντικές δραστηριότητες στο διαδίκτυο.
Οργάνωσες μία γιορτή το 2019;
-Ναι , πήρα αυτή την πρωτοβουλία για την προώθηση των τοπικών προϊόντων, και στη συνέχεια παρέδωσα τη σκυτάλη στους νεότερους συναδέλφους.
Η κα Ευρυδίκη Ε.Λινάρδου-Παπαλαμπίδου, κατά την εναρκτήριο ομιλία
της Εορτής Προώθησης Τοπικών Προϊόντων 2022, στην Ορεστιάδα
-Είσαι επίσης πιστοποιημένη στη διδασκαλία των νέων αγροτών;
-Ναι, και διδάσκω σε πρόγραμμα 150 ωρών του Υπουργείου Γεωργίας, το οποίο αφορά τους νέους αγρότες κάτω των 40 ετών. Αφού πιστοποιηθούν, μπορούν να λάβουν επιδότηση ύψους 40.000 χιλ. Ευρώ.
-Είσαι ευχαριστημένη με το επάγγελμά σου τελικά;
-Αν και στα μαθητικά μου χρόνια ήθελα να σπουδάσω ιατρική, το να είμαι ιατρός της ίδιας της μάνας γης και των όμορφων γεννημάτων της, με ικανοποιεί αφάνταστα. Μου άρεσε επίσης η έρευνα στη Γεωπονική, και αν δεν είχα γνωρίσει τον Δημήτρη, ίσως να αφιέρωνα το υπόλοιπο της ζωής μου σε κάποιο επιστημονικό εργαστήριο, ασχολούμενη με τις αρρώστιες των φυτών, τους μύκητες , τα βακτήρια και τους ιούς. Είμαι όμως πολύ ευχαριστημένη με αυτό που μου έδωσε ο Θεός και Τον ευγνωμονώ καθημερινά.
-Τι σε ανακουφίζει στον πολυδιάστατο αγώνα σου;
-Η Παναγία Βουλκανιώτισσα, της Ιεράς Μονής Βουλκάνου στην Ιθώμη, εκεί που κάναμε ολονυκτίες κατά τα παιδικά μας χρόνια, είναι φοβερή προστασία για εμένα. Έχω την εικόνα της Παναγίας κάτω από το μαξιλάρι μου και την επικαλούμαι σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής μου.
-Επισκέπτεσαι συχνά τη Βαλύρα;
-Συχνά όχι, αλλά κατεβαίνω τον Δεκαπενταύγουστο, έχω γεννηθεί παραμονή της Παναγίας και τότε εορτάζω, αφού η Ευρυδίκη δεν έχει ιδιαίτερη ονομαστική εορτή.
-Τι αποζητάς φθάνοντας στη Βαλύρα;
-Όλα! Εκείνες τις μοναδικές στιγμές των παιδικών μας χρόνων. Κάθομαι στη βεράντα του παλιού, ανακαινισμένου αρχοντικού και αναπολώ τις μοναδικές στιγμές, που οι γονείς μας ήταν νέοι, αυτά που ζήσαμε μέσα στην αγάπη και την ομορφιά. Πηγαίνω και παραμένω όλη τη νύχτα στην αγρυπνία στο Μοναστήρι. Κάθομαι για 10 ημέρες και επιστρέφω με θετική ενέργεια, επίσης φορτωμένη με όλα τα καλούδια που παράγει ο τόπος μας.
-Παράλληλα αγαπάς πολύ και την Ορεστιάδα.
-Βεβαίως! Είμαι ευχαριστημένη, η πόλη είναι πολύ όμορφη. Κτίστηκε το 1923, όταν έγινε η ανταλλαγή των Ελλήνων στην Ανδριανούπολη. Είναι μία σύγχρονη και πολύ καλά οργανωμένη πόλη. Επίσης, ο σύζυγος μου συμμετέχει στα κοινά και τυγχάνει μεγάλης αποδοχής και εκτίμησης από τους κατοίκους της Ορεστιάδας.Έχει διατελέσει αντιδήμαρχος.
- Πού μένετε;
- Το σπίτι μας είναι από τη μία πλευρά του άλσους της Αδριανουπόλεως, όπου κάνω τους καθημερινούς μου περιπάτους. Στο τέλος του άλσους είναι το σπίτι των παιδιών μας.
- Η Ορεστιάδα σχεδόν συμπληρώνει τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της.
-Κάθε χρόνο εορτάζονται τα Ορέστια, αλλά το 2023 θα είναι μεγαλειώδης ο εορτασμός.
-Στην Αθήνα κατεβαίνεις καθόλου;
-Όταν μπορώ, θέλω να βλέπω τον Λευτέρη μου, ανεβαίνει και ο αδελφός μου Σταύρος από τη Βαλύρα στην Αθήνα για να συναντηθούμε, επίσης έχω την ευκαιρία να βρεθώ με τη φίλη μου Τούλα Λινάρδου, που διαβάζαμε μαζί στα μαθητικά μας χρόνια.
-Τι λέγει ο καλός σου σύντροφος ; Είναι και εκείνος τελειομανής όπως εσύ;
-Ο Δημήτρης είναι πολύ υποστηρικτικός, δείχνει κατανόηση και είναι μία ήρεμη δύναμη, όπως ο αείμνηστος πατέρας μου. Εγώ κληρονόμησα τον δυναμισμό της μητέρας μου.
-Με τον δυναμισμό της μητέρας σου πρόκοψε πολύ η πατρική σου οικογένεια, πέραν του γεγονότος ότι σας ανάθρεψε σωστά η αείμνηστη θεία Βάσω, σε καιρούς δύσκολους.
- Ευγνωμονώ τους γονείς μου γι΄ αυτό που έδωσαν σε μένα και στα αδέλφια μου.
-Τι εύχεσαι για σένα και τον σύντροφό σου;
-Με πίστη στον Θεό, προσγείωση, ταπείνωση και ολιγάρκεια, να χαιρόμαστε την εκδήλωση της αγάπης και της φροντίδας μεταξύ μας, με την οικογένειά μας, και τους συνανθρώπους μας. Να μας κρατά ο Θεός γερούς, να έχουμε και να προσφέρουμε απλόχερα στον κόσμο.
Θερμές ευχαριστίες στην κυρία Ευρυδίκη Ε. Λινάρδου-Παπαλαμπίδου, στην ευρεία δίκη της Γεωπονικής Επιστήμης στην Ορεστιάδα, που με αγάπη και ειλικρίνεια άνοιξε την καρδιά της, και μας χάρισε απλόχερα τις εμπειρίες και τις γνώσεις μίας ολόκληρης ζωής.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
3/11/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου