Το σωτήριον έτος 1974, το Άγιο Πάσχα έπεσε στις 14 Απριλίου. Μία εβδομάδα πριν, οι περισσότερες αυλές της Βαλύρας είχαν στολιστεί με μπλε ίριδες και ο Αη Γιώργης με κάτασπρες, στους φράχτες και στα στενά περάσματα, μεταξύ των μνημάτων.
Το απόγευμα της Τετάρτης , πριν το Σάββατο του Λαζάρου, ένα πελώριο ουράνιο τόξο εμφανίστηκε στον ουρανό, μετά από σύντομη ψιλή βροχή, και ο ήλιος έλαμψε πάνω στις κεραμιδένιες στέγες των αγροτόσπιτων.
-Μέγας είσαι κύριε και θαυμαστά τα έργα σου, είπε ο θείος Αποστόλης, που μας είχε επισκεφτεί στο σπίτι στο Μπιζάνι, εκτάκτως εκείνη την ημέρα. Εκείνος, ως εγγράμματος και λόγιος της εποχής του, παράλληλα ως δεινός γεωπόνος ,πολλά γνώριζε για τις όμορφες ίριδες που από την πρώτη στιγμή που άνοιγαν τα πέταλά τους στις αυλές του χωριού μας, μαγνήτιζαν το βλέμμα μας και αποσπούσαν τον μέγιστο θαυμασμό μας.
-Τι έχουμε μέσα στο μάτι ; μάς ρώτησε ο θείος, εμάς τις τρεις αδελφές, δυο φίλες μας και το μικρό γειτονόπουλο της παρέας μας. Κάπως έτσι άρχισε το παιχνίδι γνώσεων στα σκαλιά της εξώπορτας του σπιτιού, εκείνο το απόγευμα.
-Έχουμε την κόρη που είναι μικρή και μαύρη, και την ίριδα, απαντήσαμε οι αδελφές .
-Σωστά, μας επιβεβαίωσε ο θείος. Και για να δούμε τι χρώμα ίριδα έχει ο καθένας μας.
-Εμείς έχουμε καστανή όπως του πατέρα και της μητέρας μας, είπαμε και το ίδιο συμφώνησαν και οι φίλες μας.
-Σωστά, τότε να δείτε και να μου πείτε τι χρώμα ίριδα έχω εγώ.
-Θείε, πράσινη έχεις , απαντήσαμε οι αδελφές.
-Πολύ σωστά! Έχει κάποιος άλλος διαφορετικό χρώμα ίριδας; ρώτησε ο θείος.
-Όχι! Καστανοί είμαστε όλοι μας, απάντησε ομόφωνα η ομάδα.
- Μόνο ο παππούς Γιώργος έχει μπλε μάτια, πρόσθεσε η μητέρα μας, που κατέφθασε με τον δίσκο με τα κεράσματα.
-Μάλιστα! Είπε ο θείος και συνέχισε. Παρατηρείτε γύρω σας κάτι άλλο σε μπλε απόχρωση;
Αρχίσαμε να κοιτάζουμε διερευνητικά για να κερδίσουμε στο παιχνίδι.
-Ναι, τα κρινάκια της μαμάς, που έχουν ανθίσει στην αυλή είναι μπλε....και στο ανθοδοχείο μέσα στο σπίτι, στην τραπεζαρία, απαντήσαμε οι αδελφές.
-Στον ουρανό τι εμφανίστηκε σήμερα; ρώτησε ο θείος το μικρό γειτονόπουλο.
-Ένα ουράνιο τόξο , απάντησε εκείνο χαμογελώντας .
-Ποια ήταν η θεά του ουράνιου τόξου; γνωρίζετε;
Σιγήσαμε, γιατί δεν θυμόμασταν.
-Η Ίριδα ήταν, είπε ο θείος και συνέχισε:
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μίλησε για τον οφθαλμό του ανθρώπου. Δεν πρέπει ο οφθαλμός μας να είναι βλοσυρός, δηλαδή να αρέσκεται στο να βλέπει αμαρτωλά θεάματα. Μόνο τα ευλογημένα και θεάρεστα είναι καλό να ελκύουν τον ανθρώπινο οφθαλμό για να παραμένει πάντα φωτισμένος. Υπάρχει όμως και ο οφθαλμός της ψυχής. Έχει κι αυτός ίριδα, πάνω στην οποία είναι καταγεγραμμένες οι καλές και αμαρτωλές πράξεις του κάθε ανθρώπου. Γι΄ αυτό, παρακαλούμε τον Κύριο να συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και να μας οδηγήσει στο σωστό δρόμο, για να μη μαραθεί άδικα το κρίνο, η ίριδα της ψυχής μας.
Κρεμόμασταν από το στόμα του θείου Αποστόλη ,και τον ακούγαμε ,σαν αποσβολωμένα, όλα τα παιδιά.
-Για να κατεβούμε τώρα σιγά σιγά από το ουράνιο τόξο στη γη και να δούμε κάποια άλλα χρήσιμα πράγματα, μας εξήγησε ο θείος.
Οι ίριδες, ξέρετε πόσα είδη περιλαμβάνουν;
-Μόνο τις άσπρες και τις μπλε έχουμε στη Βαλύρα, απαντήσαμε ομόφωνα.
-Είναι περίπου τριακόσια είδη και μόνο δέκα από αυτά υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Ανθίζουν και σε άλλες αποχρώσεις, όπως κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο, ακόμη και σε μαύρο, μη σας φαίνεται αυτό παράξενο.
Τι κάνει η μητέρα σας με τους βολβούς από τις ίριδες; την έχετε ποτέ παρακολουθήσει; ρώτησε ο θείος Αποστόλης.
-Μόλις ξεραθεί το άνθος δεν ποτίζει πλέον το φυτό και τέλος Ιουνίου αφαιρεί τους βολβούς από το χώμα, τους διατηρεί σε δροσερό μέρος και τους ξαναφυτεύει τον Σεπτέμβριο, όσον αφορά τις μπλε ίριδες. Τις άσπρες δεν τις αφαιρεί καθόλου και τις ποτίζει κανονικά, του εξήγησα.
-Μάλιστα! Είπε ο θείος, κουνώντας το κεφάλι του.
Και αυτές που κόψατε και έχετε στολισμένες στην τραπεζαρία, πώς τις διατηρείτε φρέσκιες;
- Αλλάζουμε κάθε ημέρα το νερό τους, αφαιρούμε τα κάτω φύλλα να μην ακουμπούν στο νερό και πλένουμε πολύ καλά τη βάση στα κοτσάνια για να μη σαπίσουν, απάντησαν οι αδελφές μου.
- Το δε ανθοδοχείο το διατηρούμε σε δροσερό μέρος ,πρόσθεσαν οι φίλες μας.
-Ενημερωμένες σας βρίσκω, απάντησε ο θείος.
Μη μου πείτε ότι γνωρίζετε και τον συμβολισμό των αποχρώσεών τους;
-Ναι! Απάντησα. Οι άσπρες ίριδες σημαίνουν αγνότητα και οι μπλε πίστη και ελπίδα.
-Πολύ καλά τα πάτε!
-Και πώς συνδυάζονται οι ίριδες στον Επιτάφιο;
Εκεί προσπαθήσαμε να θυμηθούμε τι στολισμό είχε ο Επιτάφιος κατά την προηγούμενη χρονιά.
-Με τριαντάφυλλα, απαντήσαμε.
-Σωστά, είπε ο θείος. Τα κρίνα είναι του Χριστού και τα ρόδα της Παναγιάς.
-Και τι φυτά είναι οι ίριδες;
-Μονοκοτυλήδονα, απάντησαν δυο από την παρέα.
-Τίποτα άλλο;
Δεν θυμόμασταν!
-Είναι αγγειόσπερμα, της τάξης των Λειριωδών και της οικογένειας των Ιριδοειδών και το άρωμά τους οφείλεται στην πηκτική κετόνη, τη λεγόμενη ιράνη, είπε ο θείος.
- Κύριε Αποστόλη, και στα αρχαία χρόνια φύτρωναν ίριδες στα μνήματα; ρώτησε μία φίλη μας.
- Τις φύτευαν, απάντησε ο θείος Αποστόλης ,οι χήροι σύζυγοι στα μνήματα των γυναικών τους , για να μεταφέρουν τις ψυχές τους στα Ηλύσια πεδία και πρόσθεσε στη συνέχεια:
-Να σας ζητήσω μία μεγάλη χάρη;
-Ναι! Είπαμε, κουνώντας καταφατικά το κεφάλι μας.
-Θα μου υποσχεθείτε, εσείς οι φρόνιμες κοπέλες, ότι δεν θα κόψετε άλλη ίριδα φέτος για το στολισμό του σπιτιού;
Μόλις το άκουσε αυτό η μητέρα μας, έσφιξε τα χείλη της, γιατί γνώριζε τι πάθος είχαμε με τα φρέσκα λουλούδια στα ανθοδοχεία.
-Θα τους βάλω στα παράθυρα τους απέξω μικρά γλαστράκια που έχουν ανθίσει, απάντησε εκείνη, να τα βλέπουν και να χαίρονται. Δεν θα ξανακόψουν φέτος άλλο κρινάκι, μάς δικαιολόγησε χαμογελώντας.
-Θείε, ρώτησα, και πώς φύτρωσαν οι άσπρες ίριδες στον Αη Γιώργη και πέρα στους φράχτες, αφού δεν τις φύτεψε κανένας;
-Υπάρχει, απάντησε εκείνος, θεία εξήγηση και λογική επιστημονική απάντηση. Εσύ τι προτιμάς;
-Και τα δύο απάντησα, αλλά πιστεύω ότι όλα πρωτίστως τα δημιούργησε ο Θεός, και όταν θέλει Εκείνος, φροντίζει να πληρούνται οι κατάλληλες συνθήκες , όχι μόνο να φυτρώνουν, αλλά και να ανθίζουν οι ίριδες στη Βαλύρα μας.
Είθε η ψυχή όλων, σαν ανθισμένη ίριδα, να διαβεί το σκαλοπάτι της εκκλησίας ,αυτή την Αγία Ανάσταση.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
10/4/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου