Παρασκευή 22 Απριλίου 2022

Η ΥΠΕΡΑΞΊΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΡΑΒΔΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΞΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΟΥ

 

                Η Σταύρωσις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Φωτο: sophia-ntrekou.gr

 Το πρωί της Μεγάλης  Παρασκευής , μέρος της προφητείας του Ζαχαρίου περιλαμβάνεται στην ιερή ακολουθία ( Ζαχ., κεφ. 11, 10-13).

Για να κατανοήσουμε το μέγεθος αυτής της τόσο σημαντικής προφητείας και κατά πόσο μας αφορά άμεσα, παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο σε μετάφραση, το οποίο θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε με τη βοήθεια του Θεού ((κεφ. 11, 4-17 και 13, 7-9).

“ Ο Κύριος (Θεός) είπε σε μένα (βλέπει ο προφήτης Ζαχαρίας και μετέχει στο θείο όραμα) τα εξής (1):

Ποίμανε τα πρόβατα τα προορισμένα για τη σφαγή ,(αναμένεται να ανοίξουν ορισμένοι άνθρωποι, όπως τα πρωτότοκα παιδιά εκείνη την εποχή, και να κατοικηθούν από  άλλες δυνάμεις) τα οποία οι αγοραστές τους σφάζουν ατιμώρητα (κανένας δεν ελέγχει τους επίδοξους ποιμένες, τις αλλότριες, σατανικές δυνάμεις που κατοικούν μέσα στους ανθρώπους,   αυτούς που ανοίγουν τους ανθρώπους χωρίς να τιμωρούνται) και αυτοί που τα πουλάνε λένε, ευλογημένος ο Θεός γιατί πλούτισα, (είναι οι φιλάργυροι προδότες του Θεού όπως ο Ιούδας), ενώ οι ποιμένες τους δεν δείχνουν συμπάθεια προς αυτά (κατοικούν μέσα στους ανθρώπους οι δαίμονες, με τους αρχηγούς των δαιμόνων και οι ασθένειες βιάζουν τους απροστάτευτους ανθρώπους αλύπητα, χωρίς να έχουν θεάρεστους ποιμένες για να τους προστατεύουν).

Διότι δεν θα δείξω έλεος πλέον προς τους κατοίκους της χώρας, (λόγος Κυρίου) , αλλά θα παραδώσω κάθε άνθρωπο στην εξουσία του ποιμένα του και στη δύναμη του βασιλιά του και αυτοί θα υποτάξουν τη χώρα και δεν θα ελευθερώσω αυτή από τα χέρια τους” ( θα τους παραδώσω στους ισχυρούς δαίμονες, αρχηγούς της γης και να γίνουν έρμαια και υποχείρια τους αιωνίως · στην κόλαση θα πάνε οι ψυχές των ανθρώπων).

Τότε ποίμανα τα πρόβατα που ήταν για σφαγή και προορίζονταν για τους ζωέμπορους (προς εκμετάλλευση από τις χθόνιες-βρωμερές δυνάμεις του Άδη). Προμηθεύτηκα δύο ράβδους , τη μία την ονόμασα “Χάρι ή Κάλλος” (2) και την άλλη ‘Δεσμό” και ποίμανα τα πρόβατα. Έδιωξα τους τρεις  ποιμένες σε έναν μήνα. Αλλά η ψυχή μου βάρυνε από αυτούς και αυτοί με μισούσαν.

Τότε είπα:

Δεν θα σας ποιμάνω πλέον, κάθε τι που υπόκεινται στον θάνατο ας πεθάνει και ό,τι πρόκειται να αφανιστεί ας αφανιστεί. Από δε τους υπόλοιπους, ας τρώει ο ένας το κρέας του άλλου ( ας αλληλοφαγωθούν μεταξύ τους οι πονηρές έχιδνες της συμφοράς που ζουν εντός των ανθρώπων και ας χαθεί η ψυχή του ζώντος).

Κατόπιν πήρα την πρώτη μου ράβδο τη “Χάριν” και την έσπασα για να καταργήσω τη διαθήκη μου, την οποία είχα συνάψει με όλους τους λαούς. Έσπασε εκείνη την ημέρα, και οι ζωέμποροι που με παραφύλαγαν, έμαθαν ότι αυτός ήταν ο “Λόγος του Κυρίου” ( οι ζωέμποροι ήθελαν να παραλάβουν καλό και αθάνατο καρπό της αρεσκείας τους βέβαια, από αυτόν που κατοικεί μέσα στους ανθρώπους ,και να τον μεταπουλήσουν σε άλλους , έναντι αδρής αμοιβής · ήταν οι προ Χριστού άνθρωποι ανοιχτοί από τους ζωέμπορους, τις σατανικές δυνάμεις, που ασελγούσαν πάνω τους, γιατί ήταν κοιμισμένοι και αδαείς ως προς τα δρώμενα, που δεν είναι ορατά από τον γυμνό ανθρώπινο οφθαλμό και δεν υπόκεινται στη κοινή λογική του άπιστου ανθρώπου).

Τότε είπα σε αυτούς:

Εάν αυτό σας φαίνεται καλό, δώστε μου τον μισθό μου, εάν όχι ας μη μου τον δώσετε.

Ζύγισαν τον μισθό μου, ήταν τριάντα αργυροί σίκλοι(1)

Ο Κύριος όμως είπε σε μένα:

-”Ρίξε τον μισθό σου στο θησαυροφυλάκιο ( χωνευτήριο του ναού), τη μεγάλη τιμή με την οποία σε εξετίμησαν”.

Και έλαβα τους τριάντα αργυρούς σίκλους και τους έριξα στον οίκο του Κυρίου, στο θησαυροφυλάκιο. Κατόπιν έσπασα και τη δεύτερη ποιμαντική ράβδο, τον “Δεσμό”, για να διαρρήξω την αδελφότητα μεταξύ του Ιούδα και του Ισραήλ.

Και ο Κύριος είπε σε μένα:

Ανάλαβε την εξάρτηση ανάξιου (άπειρου) ποιμένα. Διότι θα αναστήσω ανάξιο (άπειρο) ποιμένα στη χώρα αυτή ( άνευ της εξουσίας της ποιμαντικής ράβδου).

1. Για το απολωλός δεν θα φροντίζει.

2.Το περιπλανημένο δεν θα το αναζητεί.

3.Το τραυματισμένο δεν θα το θεραπεύει.

4.Το εξαντλημένο δεν θα το υποβαστάζει.

5.Θα τρώει το κρέας των ευτραφών ζώων

και θα κόβει τα νύχια τους.


Αλλοίμονο στον ανάξιο ποιμένα

ο οποίος εγκαταλείπει το ποίμνιο·

ξίφος θα πέσει πάνω στον βραχίονά του

και στον δεξιό του οφθαλμό.

Ο βραχίονας θα ξεραθεί

και ο οφθαλμός του ολότελα θα τυφλωθεί.

Ξίφος σηκώθηκε κατά του ποιμένα μου και κατά του άνδρα του συνεταίρου μου, με τον Λόγο του Κυρίου των Δυνάμεων, που είπε:

“Θα πατάξω τον ποιμένα και θα σκορπιστούν τα πρόβατα και τότε θα στρέψω τη δεξιά μου χείρα κατά των αδυνάτων” (δηλώνει σαφώς ότι ο ίδιος ο Θεός, ο Λόγος Του Υψίστου θα αναλάβει τη σωτηρία των ανθρώπων και θα θεώσει το ποίμνιό Του, ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα αναλάβει τη προστασία των αδυνάτων, των πτωχών στο πνεύμα).

Και θα συμβεί αυτό σε όλη τη χώρα, λόγος του Κυρίου,

ώστε τα δύο τρίτα σε αυτή θα εξαφανιστούν και μόνο το ένα τρίτον θα απομείνει”.

1. Θα περάσω το ένα τρίτον από το πυρ ( εννοεί θα δοκιμαστεί η αντοχή του ποιμνίου ως προς τη πίστη του και αφοσίωσή του στο έργο του Θεού)

2.Θα τους καθαρίσω, όπως καθαρίζουν τον άργυρο ( θα καθαριστούν στο σώμα και στη ψυχή, και θα φωτιστούν, αναφέρεται στη καλλιέργεια της ψυχής του κάθε ανθρώπου).

3. Θα τους δοκιμάσω, όπως δοκιμάζουν τον χρυσό ( θα ελέγξω την αντοχή τους, μέχρι να παγιωθεί το θείο σώμα τους, το κατ΄ εικόνα και κατ΄ ομοίωση με τον Θεό και να καταστούν αθάνατοι).

Τούτο το ένα τρίτον του λαού θα επικαλεστεί το όνομα μου και εγώ θα το εισακούσω.

Θα πω: Τούτο είναι ο λαός μου ( αναγνώριση του καλού ποιμνίου από τον Θεό).

Θα πουν: Ο Κύριος είναι Θεός μου ( υπακοή, πίστη και αγάπη του ποιμνίου προς τον Κύριο και Θεό του).

Η προφητεία προεικονίζει τον ερχομό του Σωτήρα Χριστού και την προδοσία του Ιούδα, όχι μόνο κατά του Χριστού, αλλά πρωτίστως κατά της ίδιας της ανθρωπότητας. Αντιλαμβανόμαστε, μέσα από την προφητεία, σε τι  άθλια , ανασφαλή κατάσταση, βρισκόταν ο κόσμος, πριν από την φροντίδα του ποιμνίου από τον ίδιο τον Μονογενή Υιό του Θεού και τη Σταύρωσή Του, τη μέγιστη θυσία Του, υπέρ της σωτηρίας των ανθρώπων.

Μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας είναι στο έλεος αναξίων ποιμένων, στην εποχή που διανύουμε. Αρκετοί άνθρωποι, που έχουν τη τύχη να τους έχει αναλάβει ο άξιος ποιμένας , ο Κύριος του φωτός, ο Πατήρ της αλήθειας και της ζωής , ο Τριαδικός Θεός της δημιουργίας του Κόσμου, δεν συνειδητοποιούν το μέγεθος της οφειλής τους προς Αυτόν, ότι η ίδια η ζωή τους δεν θα υπήρχε καν, έρμαιο θα ήταν αυτών που πουλούν τον άνθρωπο ως ζώο για σφαγή, αν δεν ανέβαινε ο Κύριος επάνω στον Σταυρό για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Αντί να τιμούν την Αγία Τράπεζα του Κυρίου, να εξομολογούνται, να μετανοούν, να ταπεινώνονται, να προσεύχονται και να προσέρχονται να κοινωνήσουν των αχράντων μυστηρίων, απομακρύνονται από την εκκλησία, φλερτάροντας με άλλους πατέρες, ζωέμπορους της ολκής, γυρεύοντας , μέσα στην αμάθειά τους, να γευτούν τη μέγιστη απώλεια της ψυχής τους και την αιώνια συσκότιση του νου τους.

Πόσοι άνθρωποι στον πλανήτη πλήττονται από διάφορες αιρέσεις, τη μαγεία, τον δαιμονισμό ,τη μασονία, τις μυήσεις διάφορων κλειστών ομάδων που εξυπηρετούν αλλότρια προς το θέλημα του Θεού συμφέροντα, πόσοι παραμένουν καθηλωμένοι σε θρησκείες συναφείς με την ειδωλολατρία, πόσοι βλέπουν τη Χριστιανική θρησκεία ως μορφή εξουσίας του ποιμνίου, πόσοι αν και ιερατικά στελέχη δεν είναι συνειδητά προσηλωμένοι στο θέλημα του Παντοδύναμου Θεού, πόσοι ασελγούν ηθελημένα κατά του σώματος και της ψυχής τους. Όλοι αυτοί προσπαθούν να σπάσουν την ποιμαντική ράβδο του Υψίστου, να καταλύσουν τη δύναμη των θείων χειρών Του, να τεμαχίσουν, να συντομεύσουν τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου και να τον αντικαταστήσουν με έναν επίπλαστο, κομμένο και ραμμένο στα δικά τους μέτρα και σταθμά, ως μέσον της εξουσίας τους. Επιθυμούν διακαώς να αποκτήσουν φαινομενική υπερφυσική εξουσία οι ζωέμποροι του αιώνα μας, συμβάλλονται με τους ισχυρούς δαίμονες του πλανήτη για να ποιμάνουν, προς το συμφέρον τους, τα απολωλότα πρόβατα, τις μάζες των αγράμματων κατά Θεό ανθρώπων και ουσιαστικά να τους οδηγήσουν στον όλεθρο. Οι αδαείς άνθρωποι περιπλανιούνται σε δύσβατα μονοπάτια ή ξεγελιούνται βαδίζοντας σε βασιλικούς ανήθικους δρόμους, ως αποτέλεσμα να τραυματίζονται ανελέητα, να εξαντλούνται μέχρι θανάτου τα απολωλότα πρόβατα, και σωτηρία να μη βλέπουν, κατά τον επίγειο βίο τους. Καταλήγουν έρμαια στα χέρια διαβολικών δυνάμεων, που τα καταπονούν με αθεράπευτες ασθένειες στο σώμα και στην ψυχή, μέσα στην παχιά ομίχλη, στη σκοτία του αθεράπευτου νου και της καρδιάς τους. Εκατομμύρια ανθρώπων χάνονται  στον βαθύ λήθαργο, στον ζόφο της αμνησίας τους, χωρίς να πλησιάσουν τον πραγματικό Θεό στην εποχή μας.

Η Ορθόδοξη Χριστιανική μας βάπτιση είναι το δελτίο της ταυτότητάς μας και το πρώτον κατά Θεό πτυχίο μας. Είμαστε τέκνα του Υψίστου, εκεί ανήκουμε, αυτός είναι ο Πατέρας μας, και με την καθοδήγηση του ενός αληθινού Θεού , του Δημιουργού του Σύμπαντος και του Θείου Λόγου του , του Θεανθρώπου Χριστού, πάνω στον Σταυρό, που σταυρωθήκαμε μαζί του κατά τη βάπτισή μας , βαδίζουμε με ασφάλεια σε τούτη τη ζωή, αποκτώντας τις Χάρες του Αγίου Πνεύματος.


                                O Καλός Ποιμήν.Φωτο: lost-lamb-art Ids

Μακριά από τον κατήφορο της αιωνίου κολάσεως! Ιδίως οι γονείς, που φέρουν ευθύνη απέναντι στα τέκνα τους. Οφείλουμε να τιμήσουμε, για τη δική μας σωτηρία, και φέτος την Ανάσταση του Κυρίου μας, παραμένοντας μέχρι την ολοκλήρωση της Αναστάσιμου ακολουθίας στους ιερούς ναούς μας, και κοινωνώντας των αχράντων μυστηρίων. Άφοβα, ως προς κάθε πιθανή νόσο, αλλά με φόβο Θεού, εμπρός στο μέγα θαύμα της Αναστάσεως, ας προσέλθουμε πάντες με βαθιά πίστη, και με κατάνυξη ψυχής. Ας γίνουμε μέτοχοι της μεταλαμπάδευσης του θείου φωτός σε ολόκληρο το χριστεπώνυμο πλήθος. Είμαστε όλοι μαζί το σώμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, της κεφαλής της εκκλησίας μας, η αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο είναι η ποιμαντική ράβδος , ο ‘Δεσμός” του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλά και το φωτεινό , αθάνατο ένδυμα, που μας ενώνει αιωνίως μαζί Του.


Καλή Ανάσταση!

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

22/4/2022

Βιβλιογραφία:

1.Η Αγία Γραφή, τόμος Β΄. Εκδόσεις ΑΘ. Φιλιπόπουλος, Αθήνα, 1960

2.Θεοδωρόπουλου, Ε.Ι. Η Μεγάλη Εβδομάς. Εκδόσεις Της Αποστολικής Διακονίας της Ελλάδος, 1998.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου