Περί των εν σκήτη Αγίων Πατέρων και περί διακρίσεως.
β. Η αντίληψη της παρουσίας του Θεού
Αφού ο Αββάς Μωυσής απέδειξε τη σημαντικότητα της καθαρής καρδιάς και αγάπης προς τον πλησίον και τον Θεό, ρώτησε ο μοναχός Γερμανός.
-Ποιος δύναται με τη σάρκα συνδεδεμένος να έχει πάντοτε τη σκέψη του στον Θεό και να μη θυμάται τίποτα άλλο; Ούτε για την επίσκεψη των ασθενών; Ούτε για την υποδοχή των ξένων; Ούτε για το χειροτέχνημα και τις λοιπές ανάγκες του σώματος τα οποία είναι χρήσιμα και απαραίτητα;
Τέλος, πώς είναι δυνατόν η διάνοια του ανθρώπου να βλέπει πάντοτε τον αόρατο και ακατάληπτο Θεό και να είναι από αυτόν αχώριστη;
Ο Αββάς Μωυσής είπε:
-Να βλέπει κάποιος τον Θεό και να είναι από Αυτόν αχώριστος, με όποιον τρόπο νομίζει, είναι αδύνατον στον άνθρωπο τον περιβεβλημένο με τη σάρκα και εκτεθειμένο στην ασθένεια· με άλλον τρόπο είναι δυνατόν να δει κάποιος τον Θεό, γιατί το όραμα του Θεού, με πολλούς τρόπους δυνάμεθα να το αντικρίσουμε και να το αντιληφθούμε. Το όραμα του Θεού, όχι μόνο με την αιώνια και ακατάληπτη Αυτού ουσία γίνεται κατανοητό, αφού αυτό στον αιώνα τον άπαντα διαιωνίζεται με τους Αγίους του Θεού( οι άγιοι είναι κατ΄ομοίωση του Θεού). Με τη μεγαλοπρέπεια και αρμονία των κτισμάτων του Θεού, ακόμη και με τα θαύματα των Αγίων Αυτού, από γενιάς σε γενιά αποδεικνύεται. Διότι όταν κατανοήσουμε το απέραντον της δύναμης Αυτού, και τον ακοίμητο αυτού οφθαλμό ,ο οποίος ορά τα απόκρυφα της καρδιάς μας, θαυμάζουμε τον Θεό και τον προσκυνούμε· όταν ακόμη αντιληφθούμε ότι οι σταγόνες της βροχής Αυτού αριθμούνται, όπως και η άμμος της θάλασσας και οι αστέρες του Ουρανού, μας εκπλήσσει η μεγαλοπρέπεια Του και η σοφία Του. Ιδίως όταν αντιληφθούμε την άρρητο και ανεκδιήγητο Αυτού σοφία και φιλανθρωπία, ως και την ακατανόητη φιλανθρωπία Του, ο οποίος ανέχεται τα αναρίθμητα πταίσματα των αμαρτωλών, τότε Τον δοξάζουμε. Όταν εννοήσουμε τη μεγάλη προς εμάς αγάπη Του, κατά την οποία, ενώ εμείς κανένα καλό δεν πράξαμε, δέχτηκε να γίνει άνθρωπος, ενώ ήταν Θεός, για να σώσει εμάς από την πλάνη, θερμαίνεται η ψυχή μας από τον πόθο προς Αυτόν. Όταν κατανοήσουμε ότι τον αντίδικο διάβολο νίκησε εντός μας, και για μόνο την επιθυμία μας και την οδήγησή μας προς το αγαθό μάς δωρίζει ζωή, τότε προσκυνούμε τον Θεό. Υπάρχουν και άλλοι παρόμοιοι τρόποι, ανάλογα με τα έργα μας και τον βαθμό της προσωπικής μας κάθαρσης , οι οποίοι αναφύονται εντός μας και με αυτούς βλέπουμε και κατανοούμε τον Θεό που είναι μαζί μας.
Η πορεία μας, πάνω στο ιερό μονοπάτι, προς το φως της Αναστάσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, με διδάσκαλό μας τον Οσιώτατο Άγιο Κασσιανό συνεχίζεται.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
1/3/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου