ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ: ΑΓΙΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΛΕΟΝΤΙΟ

 

Περί των εν τη σκήτη Αγίων Πατέρων και περί διακρίσεως

                             Η έρημος του Αγίου Όρους. Φωτο: choratouahoritou.gr

ε. Περί Διακρίσεως

Εισαγωγή

Ομιλεί ο Αββάς Μωυσής, ενώ ο Άγιος Κασσιανός και ο μοναχός Γερμανός μαζί με άλλους μοναχούς παρίστανται και τον ακούνε, καθώς αναπτύσσει το θέμα Περί διακρίσεως λογισμών και σκέψεως.

Αλλά τι να πω και για εκείνους τους δύο αδελφούς μοναχούς οι οποίοι έμεναν πέρα από την έρημο της Θηβαϊδας, όπου κάποτε διέμεινε και ο Μακάριος Αντώνιος; Εκείνοι, από άκριτο λογισμό υποκινήθηκαν και αποφάσισαν να μεταβούν στο εσωτερικό της ερήμου όπου η έκταση ήταν μεγάλη και ακαλλιέργητη και να μη λάβουν τροφή από άνθρωπο, παρά μόνο ο Θεός αν ήθελε να τούς την προσφέρει. Ενώ πλανιόντουσαν στην έρημο , εξαντλημένοι από την πείνα, τους είδαν οι Μάζικες, οι οποίοι ανήκουν στην πιο άγρια φυλή, και άλλαξαν την έμφυτη αγριότητά τους σε φιλανθρωπία, υποδεχόμενοι αυτούς με άρτους.

Ένας από τους αδελφούς αισθάνθηκε το χάρισμα της διακρίσεως και με χαρά και ευχαριστίες δέχτηκε τους άρτους γιατί σκέφτηκε ότι εκείνοι οι άγριοι και ωμοί άνθρωποι, που ευχαριστιούνταν με το ανθρώπινο αίμα, δεν θα τους έκαναν κακό, αν και ήδη ήταν εντελώς εξαντλημένοι, και δεν θα τους προσέφεραν τροφή οι Μάζικες, εάν ο Θεός δεν τους προέτρεπε να το κάνουν. Ο δεύτερος αδελφός, αρνήθηκε την τροφή , γιατί του προσφέρθηκε από ανθρώπους και επέμεινε στην άκριτη απόφασή του ( μόνο από τον Θεό να δεχτεί τροφή), με αποτέλεσμα να πεθάνει από ασιτία. Αν και κακώς σκέφτηκαν εξ αρχής και οι δύο και έπραξαν σύμφωνα με μία παράλογη και ολέθρια απόφαση , όμως ο ένας τους, αφού αισθάνθηκε εντός του την αρετή της διάκρισης, επανόρθωσε εκείνο το οποίο εγωιστικά και επιπόλαια σκέφτηκε αρχικά. Ο δεύτερος επέμεινε στην παράλογη απόφαση, δεν φωτίστηκε από την αρετή της διάκρισης, και υπέκυψε στον θάνατο από τον οποίο ο Κύριος ευδόκησε να τον αποτρέψει.

Τι να πω και για εκείνον, του οποίου το όνομα δεν θέλω να αναφέρω γιατί βρίσκεται μεταξύ μας,

οποίος υποδέχτηκε πολλές φορές τον δαίμονα ως άγγελο και είχε από αυτόν συνεχώς αποκαλύψεις, βλέποντας φως λυχναριού στο κελλί του, και κατόπιν ο ίδιος δαίμονας τον πρόσταξε να προσφέρει θυσία στον Θεό τον γιό του, ο οποίος διέμενε μαζί του στο Μοναστήρι, ώστε με τη θυσία αυτή να αξιωθεί της τιμής του Πατριάρχη Αβραάμ. Τόσο υποτάχτηκε στη συμβουλή του δαίμονα, ώστε θα εκτελούσε τη σφαγή του γιου του, εάν δεν τον έβλεπε το ίδιο το παιδί να ακονίζει τη μάχαιρα και να προετοιμάζει το σχοινί για να τον προσφέρει ολοκαύτωμα. Αν δεν σωζόταν ο γιος με τη φυγή του , πολύ μακρύς θα ήταν ο λόγος της διήγησης αυτής, αν ήθελε κάποιος να μιλήσει για τη πλάνη του Μεσοποταμινού εκείνου, ο οποίος, αφού υποβλήθηκε σε μεγάλη εγκράτεια, κλεισμένος στο κελλί του για πολλά έτη, στη συνέχεια με διαβολικές αποκαλύψεις και σατανικές οπτασίες περιπαίχτηκε πολύ, ώστε αν και υποβλήθηκε σε πολλούς κόπους και πάντα υπέρβαλλε στις αρετές συγκριτικά με τους άλλους μοναχούς, όμως μετέπεσε στον Ιουδαϊσμό και στη περιτομή. Διότι επιθυμούσε ο διάβολος να τον εξαπατήσει πολλές φορές και του παρουσίασε αληθοφανή οράματα για να κάνει πιο πιστευτή την απάτη στην οποία  σκόπευε στο τέλος να τον μπλέξει.

Μία νύχτα λοιπόν, του παρουσίασε το πλήθος των Χριστιανών με τους Αποστόλους και Μάρτυρες, να κινούνται σε σκοτεινό χώρο , να είναι γεμάτοι ντροπή, πολύ θλιμμένοι, μέσα στη λύπη και στο πένθος. Αντίθετα δε του παρουσίασε το πλήθος των Ιουδαίων με τον Μωυσή και τους Προφήτες

να είναι φωτισμένοι με λαμπρό φως , γεμάτοι χαρά και ιλαρότητα. Τον συμβούλεψε δε ο απατεώνας διάβολος, ότι εάν ήθελε να συμμετάσχει στη χαρά και στην ευτυχία των Ιουδαίων, να δεχτεί την περιτομή, πράγμα το οποίο  ξεγελάστηκε και έπραξε. Ολοφάνερο είναι από τα γεγονότα που εκθέσαμε ότι δεν θα εμπαίζονταν όλοι αυτοί που αναφέραμε, εάν είχαν αποκτήσει το χάρισμα της διάκρισης.

Θα ήμαστε μαζί σας προσεχώς.

Ο Θεός μαζί σας!

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

4/3/2022