Τρίτη 22 Μαρτίου 2022

ΤΑ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ ΟΠΩΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ

 

                    Παναγία η Περίβλεπτος.Φωτο:thinglink

Ο Φιλάνθρωπος Θεός φροντίζει πάντοτε για το γένος των ανθρώπων, ως πατέρας δίκαιος και ελεήμων. Θέλοντας να ανυψώσει τον άνθρωπο από τον διάβολο και την αμαρτία των παθών, καθώς και από την ειδωλολατρία, σε μία δύσκολη και σκοτεινή εποχή στην ιστορία της ανθρωπότητας όπου τα ήθη και η πίστη στον Θεό είχαν εκπέσει, θέλησε να στείλει τον Υιό του τον Μονογενή για να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος. Επειδή δεν ήθελε να γνωρίζει το μυστήριο τούτο όχι μόνο ο Σατανάς, αλλά ούτε και οι Ουράνιες δυνάμεις, το εμπιστεύθηκε στον ενδοξότατο Αρχάγγελο Γαβριήλ. Προοικονόμησε δε , να γεννηθεί πρώτα η Παρθένος Μαρία και να φυλαχτεί καθαρή, ως άξια του μεγάλου τούτου μυστηρίου , για το καλό της ανθρωπότητας (Μ.Συν. Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, μην. Μάρτιος-Απρίλιος).

Κατά τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της Ελισάβετ, απεστάλη από τον Θεό ο άγγελος Γαβριήλ στη Ναζαρέτ, πόλη της Γαλιλαίας, προς μία κόρη αρραβωνιασμένη με τον μνήστορα Ιωσήφ (Λουκ. Κεφ. α΄26-35).

Η κόρη αυτή καταγόταν από το γένος του Δαβίδ και το όνομα της κόρης ήταν Μαριάμ. Και αφού μπήκε ο άγγελος στο δωμάτιό της, τής είπε:

-Χαίρε συ, η οποία έχεις λάβει πολλές και εξαιρετικές χάριτες από τον Θεό. Ο Κύριος είναι μαζί σου και αυτός σε χαρίτωσε. Έχεις ευλογηθεί συ, όσο καμία άλλη από τις γυναίκες. Αυτή δε ,όταν είδε τον άγγελο, ταράχτηκε πολύ από τον λόγο που της είπε και σκεπτόταν μέσα της, ποια σημασία και ποιον σκοπό να είχε ο χαιρετισμός αυτός.

Και είπε ο άγγελος σε αυτή:

-Μη φοβάσαι Μαριάμ. Τουναντίον, πρέπει να χαρείς, διότι κρίθηκες άξια εξαιρετικής εύνοιας από τον Θεό. Και ιδού η χάρη η εξαιρετική, που δεν την έλαβε ποτέ καμία άλλη γυναίκα και την οποία μόνο συ αξιώθηκες να λάβεις· θα συλλάβεις στην κοιλία σου και θα γεννήσεις Υιό και θα καλέσεις το όνομα του Ιησού.

Αυτός θα είναι μέγας και για την αγιότητα και για το αξίωμά του. Και μολονότι με την ενανθρώπισή του θα εξομοιωθεί προς τους ανθρώπους, θα αναγνωριστεί Υιός του Θεού, του υψηλότερου και ανωτέρου από όλα και θα εξουσιάζει τα πάντα. Και θα τον ανυψώσει ο Κύριος ο Θεός και ως άνθρωπο. Και θα του δώσει τον θρόνο τού προπάτορα του Δαβίδ. Και θα βασιλεύσει στους αιώνες, ως αθάνατος και αιώνιος αρχιερέας και βασιλέας στους πιστούς όλων των γενεών, οι οποίοι θα αποτελούν την πνευματική και αληθινή οικογένεια του Ιακώβ, και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος ,όπως των επίγειων βασιλέων , αλλά θα είναι ατελεύτητη και παντοτινή σαν αυτή, που μόνος ο Θεός βασιλεύει.

Είπε δε η Μαριάμ προς τον άγγελο:

-Πώς θα γίνει το πρωτοφανές και πρωτάκουστο αυτό και πώς θα συλλάβω και θα γεννήσω, αφού δεν γνωρίζω άνδρα;

Και ο άγγελος αποκρίθηκε και της είπε:

-Το Πνεύμα το Άγιον, που θα σε καθαρίσει από το προπατορικό αμάρτημα και θα σε εξαγιάσει, θα έλθει σε σένα και δύναμη του Υψίστου θα ρίξει τη δημιουργική και προστατευτική σκέπη και σκιά της επάνω σου. Γι΄ αυτό και το απολύτως αναμάρτητο και άγιο βρέφος, που κατά τον υπερφυσικό αυτό τρόπο θα γεννηθεί, θα αναγνωριστεί ότι είναι αυτός ο Υιός του Θεού. Και για να βεβαιωθείς περί του ότι θα γίνει πράγματι το μέγα αυτό θαύμα σε σένα, σου γνωστοποιώ ένα άλλο μικρότερο μεν θαύμα, το οποίο όμως δεν θα το περίμενες. Ιδού, η συγγενής σου Ελισάβετ έχει συλλάβει και αυτή υιό στη γεροντική της ηλικία. Και ο μήνας αυτός είναι ο έκτος μήνας της εγκυμοσύνης της γυναίκας αυτής, που έως τώρα την έλεγαν όλοι στείρα.

Και όμως είναι τώρα έγκυος, διότι δεν είναι αδύνατο στον Θεό κάθε θαυμαστό και καταπληκτικό, το οποίο ο ασθενής άνθρωπος με τον λόγο θα θεωρούσε ως υπέρτερο των δυνάμεων του.

Είπε δε η Μαριάμ:

-Ιδού είμαι η δούλη του Κυρίου, η πρόθυμη να υπηρετήσω τις βουλές του. Είθε να γίνει σε μένα σύμφωνα με αυτό που είπες ( ιδού η δούλη του Κυρίου, γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου). Και μετά τον λόγο της τούτο, με τον οποίο με κάθε ταπείνωση εκδήλωσε την υποταγή της στο θέλημα του Θεού και εμπιστεύτηκε τον εαυτό της στη πρόνοιά Του, έφυγε από αυτή ο άγγελος (μετάφραση, Π. Τρεμπέλας).


                            Ο Ζωδιακός Τροχός και η  Ενανθρώπιση του Λόγου του Θεού

Υπάρχουν δύο καθοριστικά  σημεία στη ζωή ενός  ανθρώπου. Η ημερομηνία της σύλληψής του και η ημερομηνία της γέννησής του , ως άνθρωπος ,σε γήινο επίπεδο, και η σύλληψη και γέννησή του ως πνευματικό τέκνο , σε ουράνιο επίπεδο. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός,  συνελήφθη την 25 Μαρτίου και γεννήθηκε μετά από εννέα μήνες, την 25 Δεκεμβρίου. Ενανθρώπισε ο Θείος Λόγος και κατέστη  θεάνθρωπος. Συνέλαβε τον  Λόγο  του Θεού η Αειπαρθένος Μαρία,  λίγο μετά την εαρινή ισημερία (τον Μάρτιο), και γεννήθηκε ο Ιησούς ως θεάνθρωπος, λίγο μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο  (τον Δεκέμβριο).Ο Ιησούς Χριστός συλλήφθηκε και αναστήθηκε ως θεάνθρωπος την Άνοιξη,   μετά την εαρινή ισημερία. Τον μήνα αυτόν, δηλαδή  στις 23 Μαρτίου,  καταδέχτηκε ο Κύριος να λάβει τον σταυρικό θάνατο. Κατά την 25η του ιδίου Μαρτίου αναστήθηκε ο Κύριος από το μνήμα, οπότε λέγεται και Κύριο Πάσχα (Συν. Αγίου Νικ. Αγιορ. μην. Μαρτ., σελ 6). Ο δε Ιωάννης ο Πρόδρομος , αφού η μητέρα του Ελισάβετ ήταν έξι μηνών έγκυος κατά   την 25η Μαρτίου, όπως λέγει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, γεννήθηκε ο Ιωάννης στους εννέα μήνες, λίγο μετά το θερινό ηλιοστάσιο, (τον Ιούνιο). Άρα, η σύλληψη του Ιωάννου συνέβη λίγο μετά τη φθινοπωρινή ισημερία (τον Σεπτέμβριο) . Τα ηλιοστάσια και οι ισημερίες δομούν έναν ισοσκελή σταυρό στο ουράνιο στερέωμα. Μικρό είναι , λέγει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ,το θαύμα της συλλήψεως της Ελισάβετ, αλλά μέγα το δικό σου. Όλα συνέβησαν κατά το θέλημα του Παντοδύναμου Θεού, όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και ο Θείος Λόγος έπρεπε να κατέλθει   για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους. Το δεύτερο στοιχείο είναι τα ονόματα των τέκνων , τα οποία δόθηκαν από τον ίδιο τον Θεό.Ο άνθρωπος λαμβάνει το πολιτικό   του όνομα, αλλά όταν αναγεννιέται από το Άγιο Πνεύμα, λαμβάνει το βαπτιστικό του όνομα σε πρώτο επίπεδο, και στη συνέχεια, όπως οι κληρικοί και οι μοναχοί όνομα θείο. Αυτό είναι πλέον το πραγματικό του όνομα, αφ΄ ότου το Άγιο Πνεύμα καταλαμβάνει την ύπαρξή του ολόκληρη, και εγκαθιδρύεται εντός του. Το θείο όνομα των απλών Χριστιανών Ορθοδόξων, είναι αυτό που λαμβάνουν κατά τη βάπτισή τους και οφείλουν να το τιμούν αφού το βαπτιστικό τους ένδυμα είναι ο ίδιος ο Χριστός.

Άλλο στοιχείο, σημαντικό κατά το Ευαγγέλιο, αφορά τον τρόπο με τον οποίο βάπτιζε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος και αντίστοιχα ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Ο μεν Ιωάννης βάπτιζε δια ύδατος, όπου φανερώθηκε με τη βάπτιση του Ιησού Χριστού η Τρισήλιος Θεότητα (Ματθ. κεφ. γ΄, 13-17) ,ο δε Υιός και Λόγος του Θεού βαπτίζει με Φως εκ Φωτός και Πνεύμα Επουράνιο. Ο Ιωάννης προπορεύτηκε για να  ενταφιάσει  εντός των   υδάτων του Ιορδάνη ποταμού τον παλιό άνθρωπο της αμαρτίας και να τον προετοιμάσει, προκειμένου να δεχτεί την αναγέννησή του από τον Μονογενή Υιό και Λόγο του Θεού, τον θεάνθρωπο Κύριο ημών Ιησού Χριστό, δια  του  Αγίου Βαπτίσματος. Όταν βαπτιζόμαστε εντός του ύδατος της Αγίας Κολυμβήθρας ,πεθαίνει ο παλιός άνθρωπος, η προπατορική κατάρα, και αναδυόμαστε ενδεδυμένοι το Φως του Χριστού. Άρα, μικρό είναι το θαύμα της Ελισάβετ, αλλά μέγα το της Αειπαρθένου Μαρίας.

Πώς όμως συνέλαβε η Αειπαρθένος Μαρία; Της εξήγησε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ότι “το Πνεύμα το Άγιον, που θα την καθαρίσει από το προπατορικό αμάρτημα και θα την εξαγιάσει, θα έλθει σε εκείνη και δύναμη του Υψίστου θα ρίξει τη δημιουργική και προστατευτική σκέπη και σκιά της επάνω της. Θα γεννηθεί απολύτως αναμάρτητο βρέφος , με θείο τρόπο από την κοιλία της , χωρίς σύλληψη με ανθρώπινο σπέρμα”. Ό,τι είναι αδύνατο από τον άνθρωπο, πέρα από τη κοινή και περιοριστική λογική, πέρα από τους φυσικούς νόμους και τις συνθήκες που τους διέπουν, είναι δυνατόν από τον Θεό. Γι΄ αυτό και κανένας άλλος δεν μπορεί να είναι αναμάρτητος και θεάνθρωπος, παρά μόνον ο ενανθρωπίσας Υιός και λόγος του Θεού.

Επ΄ όρους υψηλού ανάβηθι ο ευαγγελιζόμενος”, λέγει ο Άγιος Γερμανός Κωνσταντινουπόλεως. Το όρος το υψηλό είναι ο από τον Θεό φωτισμένος νους του ανθρώπου. Δεν σκέπτεται πλέον ο παλιός άνθρωπος, αλλά με θεία διάκριση και σοφία ο νους και η καρδιά του ανθρώπου, κατ΄ ομοίωσιν προς τον Θεό, πορεύονται προς ανάπτυξη του συλληφθέντος θείου τέκνου, εντός του ανθρωπίνου σώματος.

Βασιλικών μυστηρίων εορτάζομεν”, λέγει ο ιερός Χρυσόστομος. Δεν συλλαμβάνει ο αμύητος ανθρώπινος νους αυτό το μέγα μυστήριο, παρά μόνον αν ο Θεός το επιτρέψει.

Τα κάτω ενώνονται με τα άνω σε θεανθρώπινο επίπεδο, και ο νέος Αδάμ, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ελευθερώνει την Εύα από την αμαρτία. Το σώμα του ανθρώπου γίνεται ναός του Θεού. Είναι άγνωστο πώς ο Θεός αδειάζει από το ανθρώπινο σώμα την αμαρτία και το πληρώνει με Άγιο Πνεύμα. Η παρθενική κοιλία τον Υιό του Θεού δέχεται και Πνεύμα Άγιο καταπέμπεται. Ο Πατήρ άνωθεν εξετάζει την ατομική βούληση της ευαγγελιζόμενης Παρθένου και με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ πραγματεύεται με την αγνή κόρη, για το καλό της ανθρωπότητας, λαμβάνοντας την συγκατάθεσή της.

Λέγει ο Ανδρέας Ιεροσολυμίτης:

Σήμερον χαράς Ευαγγέλια, παρθενική πανήγυρις, τα κάτω τοις άνω συνάπτεται· ο Αδάμ καινουργείται· η Εύα της πρώτης λύπης ελευθερούται· και η σκηνή της καθ΄ημάς ουσίας, τη θεώσει του προσληφθέντος φυράματος, ναός του Θεού κεχρημάτικεν. Ω Μυστήριον! Ο τρόπος της κενώσεως άγνωστος, ο τρόπος της συλλήψεως άφραστος. Άγγελος λειτουργεί τω θαύματι, παρθενική γαστήρ τον Υιόν υποδέχεται· Πνεύμα Άγιον καταπέμπεται· Πατήρ άνωθεν ευδοκεί, και το συνάλλαγμα, κατά κοινήν πραγματεύεται βούλησιν· εν ω, και δι΄ ου σωθέντες, συνωδά τω Γαβριήλ, προς την Παρθένον βοήσωμεν· Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου· εξ ης η σωτηρία, Χριστός ο Θεός ημών, την καθ΄ημάς προσλαμβανόμενος φύσιν, προς εαυτόν επανήγαγεν. Αυτόν ικέτευε, σωθήναι τας ψυχάς ημών”.

Μετά από όλα αυτά  που αναφέρθηκαν , τα οποία είναι  γραμμένα στην Καινή Διαθήκη,  καθίσταται αντιληπτό, πόσο  άδικο είναι  να υποστηρίζεται διεθνώς, ότι δεν γνώριζαν οι πρώτοι Χριστιανοί πότε γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός για να τον εορτάζουν, και πότε συνέλαβε η Ελισάβετ και η Αειπαρθένος Μαρία και ότι κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ.  αποφασίστηκαν οι ημερομηνίες των Θεομητορικών εορτών (Νεοτ. Εγκυκ.Λεξ. Ηλίου, τομ. 8. σελ.388).Επίσης, είναι λυπηρό να υπάρχουν στην εποχή μας παλαιοημερολογίτες και νεοημερολογίτες, μετά το σχίσμα το 1924. Το ημερολόγιο του σύμπαντος κόσμου δεν το έφτιαξε ούτε ο Ιούλιος Καίσαρας ούτε του πάπα Γρηγορίου ΙΓ΄ είναι. Το καθορίζει ο ίδιος ο Θεός με τα ηλιοστάσια, τις ισημερίες , τους κύκλους της γης γύρω από τον ήλιο και  τους κύκλους της σελήνης γύρω από τη γη. Το κρατούν σταθερό, πάνω στον σταυρό του ζωδιακού τροχού ο Ιησούς Χριστός και ο Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος.

 Η κεχαριτωμένη Αειπαρθένος Μαρία , η Θεομήτωρ και η Αγία Σκέπη του Κόσμου, είθε να φωτίζει και να προστατεύει όλο τον κόσμο.

Ο Θεός μαζί σας!

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

22/3/2022

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου