Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2024

Όσο περισσότερο στενεύουμε τον φυσικό κόσμο γύρω μας, τόσο πιο πολύ απλώνεται ο ουρανός μέσα μας....

           

                                                                 Φωτό: Dogma

Στις 22 Φεβρουαρίου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Οσίου Βαραδάτου , ο οποίος  ήταν από την Αντιόχεια  της Συρίας. Διακρίθηκε για την ασκητικότητά του, την βαθειά ταπείνωσή του, και την αγιότητα του βίου του. Σε νεανική ηλικία διάλεξε τον ασκητικό βίο κι έζησε όλα του τα χρόνια μέσα σε σωματική κακουχία και στέρηση. Έφτιαξε μια ξύλινη καλύβα, που καλά-καλά δεν τον χωρούσε ούτε ξαπλωμένο ούτε όρθιο, και δεν τον προστάτευε ούτε από τη βροχή και το κρύο το χειμώνα, ούτε από τον ήλιο και τη ζέστη το καλοκαίρι. Πίστευε ότι όσο περισσότερο στενεύουμε τον φυσικό κόσμο γύρω μας, τόσο πιο πολύ απλώνεται ο ουρανός μέσα μας, και τόσο πιο πολύ βρισκόμαστε κοντά στο Θεό και στο δρόμο της σωτηρίας μας (1).

1. Τι σημαίνει απλώνεται ο ουρανός μέσα μας;

Όταν η προσοχή του πνευματικού αναζητητή αυτής της ζωής δεν διασπάται από   εξωτερικά ερεθίσματα που φυλακίζουν την αντίληψη και το συναίσθημά του, επίσης δρομολογούν τις σκέψεις, στάσεις και συμπεριφορές του, οδηγώντας τον συχνά σε άκυρα και επικίνδυνα μονοπάτια, διαθέτει χρόνο να εσωστραφεί και να αναζητήσει τον Θεό εντός του.

Ένας άλλος θαυμαστός κόσμος, σε υπερφυσικό επίπεδο, ξεδιπλώνεται σταδιακά εμπρός του , όσο αγωνίζεται ενάρετα και με πίστη στον Θεό. Η απρόσμενη αποκάλυψη τον συναρπάζει, και τον ελευθερώνει διαχρονικά από πάθη, εμμονές , προσκολλήσεις , ιδεοψυχαναγκασμούς, αστοχίες, αμαρτίες και παγίδες των δαιμόνων του φθαρτού αυτού κόσμου.

Αναζητά την καθαρότητα του Θείου Λόγου, αλλά δεν την αποκτά προτού ο ίδιος αποδείξει στον Θεό τις προθέσεις και διαθέσεις του, την ταπεινότητά του , την εγκράτεια των παθών , και την σταθερότητα της αγάπης του προς τον ουράνιο Πατέρα του και τον πλησίον , με πίστη και έργα.

Εκείνο που αναζητά ο πνευματικός  αθλητής, ως κοινωνικό όν, είναι να βρει γύρω του και άλλους ανθρώπους με παρόμοια ενδιαφέροντα, για να ταυτιστεί και να συνυπάρξει με ειρήνη και ομόνοια. Καταλήγει στην Εκκλησία, γιατί εκεί αποκαλύπτεται ο ουρανός της θείας δόξης του Τριαδικού Θεού εμπρός στον πιστό και σε όλο το χριστεπώνυμο πλήθος, με τον Παντοκράτορα ως κεφαλή στον θόλο και τους Αγγέλους του Θεού να τον διακονούν, με την Πλατυτέρα των Ουρανών και τους Αγίους που παρίστανται, με τον Λόγο του Ευαγγελίου και τη Θεία Λειτουργία, με την παρουσία των σεπτών ιερέων, διακόνων και αδελφών.

Η ψυχική του ανακούφιση είναι μεγάλη και η πρότερη αίσθηση αβεβαιότητας και κατάθλιψης σταδιακά υποχωρεί. Κοινωνεί των Αχράντων Μυστηρίων, λαμβάνει και τρέφεται με το σώμα και το αίμα του Χριστού, φωτίζεται, μελετά ενδελεχώς τις Γραφές, οικοδομείται από την Εσταυρωμένη αγάπη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και τους βίους των Αγίων.

Αγαπά δε τόσο πολύ τον Θεό, ώστε θέλει όλη την ώρα να είναι μαζί Του. Διδάσκεται τη γλώσσα της θείας σιωπής , και είναι πανευτυχής όταν συνειδητοποιεί ότι δεν είναι μόνος του σε αυτή τη ζωή, γιατί φέρει τον καλύτερο δάσκαλο εντός του, το Ευαγγέλιο της Εκκλησίας μας και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ζει , κινείται και αναπτύσσεται πνευματικά σε έναν δικό του λαμπρό κόσμο, τον κόσμο που ο Θεός της αγάπης δημιουργεί αέναα εντός του και τον πλημμυρίζει η χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Η πηγή της θείας αγάπης αναβλύζει ύδωρ ζωής αιωνίου. Τόση πολλή αγάπη πώς να την αντέξει; Επιθυμεί να την μοιραστεί με τους άλλους γύρω του. Κατανοεί ότι πλέον δεν μπορεί να μισεί τον εχθρό του, ούτε να αδιαφορεί για τον συνάνθρωπο, αφού   ζωή τους δίνει ο ίδιος  Θεός με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, έστω κι αν εκείνοι βρίσκονται σε λήθαργο και δεν το αντιλαμβάνονται, βιώνοντας τη μοναξιά της ύπαρξής τους. Προσεύχεται ανελλιπώς να φωτιστούν.

Πολλά τάλαντα -χαρίσματα του προσφέρει ο Θεός κι αυτός, ως νέος γεωργός, εαυτώ και Θεώ συστρεφόμενος, καλλιεργεί τη γη εντός και εκτός του, διαρκώς σε σταθερή αναφορά προς τον Πλάστη τουΚαλλιεργεί τη γη ο δούλος του Θεού, και ο Πανάγαθος Πατέρας του υψώνει τα αγαθά έργα του στον Ουρανό της Βασιλείας Του, όπου κάτοικος είναι ο ίδιος ο άνθρωπος-καλλιεργητής.

Θεέ μου, πόσο άπειρος είναι ο ουρανός της σοφίας Σου και η αγάπη Σου ατελεύτητη!


                                                          Φωτό: Βικιπαίδεια

Η τιμή της μνήμης του  Οσίου Βαραδάτου

Ο Όσιος Βαραδάτος , μέσω της Αγίας ζωής του, ενέπνευσε το σεβασμό στο δημιουργό Θεό και τις εντολές του και δίδαξε για τη σημασία της υπομονής στις δύσκολες περιστάσεις της ζωής. Πέθανε σε μία από τις περιοδείες του το 460 μ.Χ.(2). Η μνήμη του τιμάται στο χωριό Ροδίτης της Κοζάνης από πιστούς εκ Μικράς Ασίας, οι οποίοι μετέφεραν την εικόνα του στη νέα τους γη.Ανήμερα της γιορτής τελείται ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία κατά την οποία συγκινητική είναι η παρουσία πλήθους κόσμου από τα Σέρβια  , την Κοζάνη και την Πτολεμαΐδα (3)  .

Η θαυμαστή πορεία του Οσίου Βαραδάτου είθε να φωτίζει την πνευματική μας άθληση.

Βιβλιογραφία

1. «Αγιολογικά», ιστοσελίδα της Ιεράς Μητρόπολης Σερβίων και Κοζάνης . Αρχειοθετήθηκε 2012-03-14 στο Wayback Machine.

2. «Εικόνες έμψυχοι, κηρύγματα αγιολογικά», Διονυσίου Λ. Ψαριανού, Επισκόπου Ιεράς Μητρόπολης Σερβίων και Κοζάνης.

3. Όσιος Βαραδάτος στη Βικιπαίδεια.


Ο Θεός μεθ΄ημών

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

22/2/2024




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου