Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2024

Γρηγόρης Μπότσικας: Η Γενιά που φεύγει σιγά-σιγά

                   

                                                     Φωτό: Μαρίνα Αθανασοπούλου

Ο κ. Γρηγόρης Μπότσικας, συνειδητοποιημένος Μεσσήνιος εκπαιδευτικός, αναλογίζεται και ζυγίζει με διαφάνεια και ειλικρίνεια την ευθύνη που μάς αναλογεί, όσον αφορά τα λάθη του παρελθόντος και τον αντίκτυπο που έχουν αυτά στην ανατροφή, γαλούχηση, εκπαίδευση και διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών και εγγονιών μας, των Ελληνοπαίδων του σήμερα.

Ο Χριστός, εν μέσω δύο ληστών σταυρώθηκε, και ο μεν εκ δεξιών του κέρδισε τη Βασιλεία των Ουρανών με τη μετάνοιά του, ο δε εξ αριστερών στράφηκε προς τα οπίσω, καταδικάζοντας το γένος του στην απώλεια. Ας μην είμαστε “στρεψίες” σαν τον αμετανόητο ληστή, και προδότες των ιερών και οσίων της θρησκείας, της πατρίδας και της οικογένειας, γιατί όποιος στρέφεται προς τα οπίσω γίνεται, δια νόμου Θεού, στήλη άλατος . Είναι λυπηρό ο Έλληνας να χάσει την πνευματικότητα, την ψυχή του και να διαφθείρει το σώμα του, το οποίο είναι θείος οίκος, από την ώρα που αναδύθηκε συσταυρωμένος με τον Χριστό στην αγία Κολυμβήθρα .

Με το ήθος που μάς διακρίνει, κληρονομιά από τους αείμνηστους προγόνους μας και διαχρονική, προσωπική μας καλλιέργεια, ας δίνουμε καθημερινά το λαμπρό παράδειγμα στους απογόνους μας, οι οποίοι, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς της αβεβαιότητας και σύγχυσης, ζητούν επειγόντως δένδρο γερό και σταθερό, ενάντια στις βολές των ανέμων, για να στηριχθούν και να προχωρήσουν με θεία γνώση και νοητική διαύγεια.

Ας δούμε τι λέγει ο κ. Γρηγόρης Μπότσικας στη σελίδα του στο fb:

Όλοι εμείς, οι πάνω από 55, 60, 70 ετών είμαστε μια γενιά που δεν επιστρέφει.

Μια γενιά που περπάτησε και γύρισε από το σχολείο με τα πόδια.

Μια γενιά που ο δάσκαλός σου σε έστελνε στο γραφείο να πάρεις κιμωλία …

Μια γενιά που στο σχολείο έκανε έπαρση και υποστολή της σημαίας.

Μια γενιά που σπούδασε μόνη της, που δεν είχαν λεφτά οι γονείς μας για ιδιαίτερα μαθήματα και όμως δεν τα παρατήσαμε…

Αν τότε δεν καταλάβαινες κάτι, έμενες μετά το μάθημα και σου το το εξηγούσαν.

Μια γενιά που έγραψε στα ημερολόγιά της και στο άλμπουμ αποφοίτησεως, μια γενιά μαθητών και μαθητριών που έκαναν την εργασία τους μόνοι τους, δεν τους βοηθούσαν οι γονείς τους, γιατί ήταν στα χωράφια, στις δουλειές, στα γραφεία τους.

Μια γενιά που θεωρούσε ντροπή να κάθεται στο λεωφορείο στο κάθισμα, δίπλα σε έναν όρθιο ενήλικα, γέροντα, έγκυο και γενικά σε όποιον είχε ανάγκη.

Μια γενιά που γελούσε πολύ τα βράδια σιγά με τα αδέρφια τους πριν κοιμηθούν, για να μην ξέρουν οι γονείς τους, ότι είναι ξύπνιοι…

Μια γενιά που πίστευε στον Θεό, που σεβόταν απόλυτα τους γονείς, τους δασκάλους και τους γείτονες.

Μια γενιά που έπαιζε στο δρόμο, στις λάσπες, στα οικόπεδα, και έπινε νερό από την βρύση ή από το πηγάδι.

Μια γενιά που αγάπησε την οικογένεια, την πατρίδα, το καλό, το όμορφο, την αλήθεια.

Εμείς, οι πάνω από 60, 70 ετών είμαστε μια γενιά που δεν επιστρέφει.

Μια γενιά που δεν κατάφερε να γεμίσει την ψυχή και την καρδιά των παιδιών της και των εγγονών της από πατρίδα, σημαία, ελληνικό πολιτισμό, ένδοξη ιστορία και την θρησκεία της αγάπης, την Ορθόδοξη πίστη.

Κάναμε όμως λάθη, ανεχθήκαμε τους απάτριδες, τους αντεθνικούς, τους ανθέλληνες, τους εχθρούς της πίστης, της πατρίδος, των ιερών και των οσίων μας, λόγω....μόδας!!

Αφήσαμε να μπουν στα σχολεία απαίδευτοι δάσκαλοι και καθηγητές, αφήσαμε να κυριαρχήσει το ρουσφέτι και η αναξιοκρατία, αφήσαμε να διδάσκουν πλαστή ιστορία και να σβήνουν τον πολιτισμό, καταργήσαμε την γλώσσα μας, λόγω...μόδας!!!

Κάναμε τα σκυλάδικα μέρος του πολιτισμού μας, λόγω...μόδας!!

Φτάσαμε σήμερα να υποχρεωνόμαστε λόγω...ομοφοβίας να ανεχόμαστε το ανώμαλο ως ομαλό, το παρά φύσιν ως... φυσικό, γινόμαστε θεατές της κοινωνικής διάλυσης, της κατάργησης όλων των θεσμών..λόγω μόδας!!!

Εάν τώρα στο τέλος δεν αντιδράσουμε, δεν αντισταθούμε, θα είμαστε υπαίτιοι για το τέλος της Ελλάδος μας.

Θερμές ευχαριστίες στον κ. Γρηγόρη Μπότσικα, εκπαιδευτικό, που μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις, στάσεις και απόψεις του για τη γενιά μας...που δεν επιστρέφει, αλλά η κληρονομιά που αφήνει θα παραμείνει αθάνατη.

Ο Θεός μαζί σας!

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

8/2/2024


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου