Μίλησέ μου μίλησέ μου, πώς να σε ξεχάσω Θεέ μου!

 

Πού να ήξεραν οι αδαείς ποιον φιλούν το βράδυ και ποιον προδίδουν, όπως ο Ιούδας ο Ισκαριώτης τον Χριστό! Και αν ο Χριστός δεν τους αποκαλύπτει το πρόσωπό Του για να αναπτύξουν ελεύθεροι τη διαίσθησή τους και να πιστέψουν, να κατορθώσουν κατά το τέλος του βίου τους να φύγουν χριστιανικά, με θείο ένδυμα ψυχής, με αμαράντινο στέφανο , σταυρό και ευαγγέλιο σωτηρίας ανά χείρας, και όχι στρατευμένοι με τον διάβολο των παθών του απόπατου και ουρά αλιγάτορα, αυτοί ένα νομίζουν, ότι  Θεός δεν υπάρχει.....Υπάρχει μόνο η πρόσκαιρη ηδονή του ατιμασμένου σαρκίου τους και η ψυχονοητική τους διαστροφή. Υπάρχουν κι εκείνοι που έχουν αντικαταστήσει τον Θεό επί γης με τον νόμο-ύβρι των άλογων ανθρώπων και μοιράζουν συγχωροχάρτι, επιβαρύνοντας έναν ολόκληρο λαό! Αντί να θεραπευτούν οι ασθενείς, τούς σκάβουν τον λάκκο στον εσωτερικό τους Άδη βαθύτερο. Ο λάκκος είναι βόθρος δύσοσμος.Εκεί θα  ζήσει αιωνίως  ο μιασμένος νους τους.

Κι όμως! Το φως η σκοτία ουδέποτε κατέλαβε.

Απατεώνας σημαίνει αυτός που δεν διαθέτει  πάτο για να στηριχθεί  η ψυχονοητική του υπόσταση, γι΄ αυτό σιωπηλά τον εγκαταλείπει η θεία αγιότητα στην παγωνιά και στο ξεροβόρι. Παρακαλεί τον Θεό να του μιλήσει, αλλά το Άγιο Πνεύμα τον αποχαιρετά τελεσίδικα.

Μην αποστρέψεις το πρόσωπό σου Κύριε από εμένα και είναι σαν να κατεβαίνω σε λάκκο, παρακαλεί τον Θεό ο προφητάναξ Δαυΐδ.

Άρα, ποιους έχουν ζώσει τα φίδια της λήθης των παθών; Μήπως τους απατεώνες για να τους κρατούν ακόμη στη ζωή;

Μίλησέ μου μίλησέ μου

Άνοιξα στον κήπο μου πηγάδι
Να ποτίζω τα πουλιά
Νά 'ρχεσαι κι Εσύ πρωί και βράδυ
Σαν μικρή δροσοσταλιά
Ήρθες μια βραδιά με τον αγέρα
Αναστέναξε η καρδιά
Σού 'πα με λαχτάρα "καλησπέρα"
και μου είπες "έχε γεια".

Μίλησέ μου μίλησέ μου
Δε σε φίλησα ποτέ μου
Μίλησέ μου μίλησέ μου
Πώς να σε ξεχάσω Θεέ μου
Μίλησέ μου μίλησέ μου
Δε σε φίλησα ποτέ μου
Μίλησέ μου μίλησέ μου
Μόνο στ' όνειρό μου σε φιλώ

Φύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι
Να 'χεις ίσκιο και δροσιά
Κι' ήρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι
Να σου φέρω ζεστασιά
Σ' έβγαλα στου ήλιου τ' ανηφόρι
Στα σοκάκια τα πλατιά
Μα ήρθε παγωνιά και ξεροβόρι
Και δεν μ άναψες φωτιά.

Μίλησέ μου μίλησέ μου
Δε σε φίλησα ποτέ μου
Μίλησέ μου μίλησέ μου
Πώς να σε ξεχάσω Θεέ μου
Μίλησέ μου μίλησέ μου
Δε σε φίλησα ποτέ μου
Μίλησέ μου μίλησέ μου
Μόνο στ' όνειρό μου σε φιλώ.

Μουσική /στίχοι: Χατζιδάκης Μάνος, Γκάτσος Νίκος