Φωτό: κα Σοφία Μπούτση-Καρύδη
Αγαπητοί συμπατριώτες,
Η γενέτειρά μας Βαλύρα , στην οποία είδαμε το φως της ζωής και μάς γαλούχησε με θεία νάματα, η Βαλύρα με τα πολλά γιοφύρια, τους παραδοσιακούς μύλους, τις όμορφες εκκλησιές, τα ιστορικά μνημεία, όπως η οικία που διέμενε ο Τζαφέρ Αγάς, το σπίτι στο οποίο στεγάστηκε προπολεμικά το σχολαρχείο του χωριού μας, και τα κτίρια του σιδηροδρομικού σταθμού, η Βαλύρα με τον μυθικό ποταμό της Μαυροζούμενας και τον επιβλητικό Πάμισο, με τις απείρου κάλλους φυσικές ομορφιές της και τα επτά φίλτρα της, κατά τον Ιωνά Κεφάλα, παραμένει στην αφάνεια και ο πληθυσμός της μειώνεται σημαντικά.
Σε απογραφή του 2001 οι κάτοικοι του χωριού απαριθμούσαν χίλιοι και σήμερα έχει ο πληθυσμός μειωθεί κατά 50 %.Όμως ένα κύμα ακρίβειας και αφόρητης ζωής στην συνωστισμένη πόλη ωθεί νέα άτομα να ζήσουν και να εργαστούν στην Ελληνική ύπαιθρο. Όμορφος προορισμός είναι η Βαλύρα μας, αν εμείς φροντίσουμε να αναδείξουμε τις δυνατότητες διαβίωσης και εργασίας, μέσα από την αποτελεσματική οργάνωση του χωριού μας.
Οι γονείς δίκαια παραπονούνται γιατί το Δημοτικό Σχολείο δεν έχει στο προαύλιο κατάλληλο ασφαλτοτάπητα, αλλά ούτε πρόσβαση στις αίθουσες έχει για άτομα με κινητή αναπηρία. Ο πρόεδρος του χωριού διαμαρτύρεται γιατί οι δρόμοι, η γέφυρα και τα κανάλια χρειάζονται συντήρηση, καθώς και το Μπεζεστένι αξιοποίηση.
Ένας άλλος βασικός παράγοντας είναι η παροχή υπηρεσιών και η υποστήριξη των κατοίκων, ιδιαίτερα της τρίτης ηλικίας. Το δίκτυο μεταφοράς είναι ανεπαρκές, με αποτέλεσμα η μετακίνηση να παρουσιάζει υψηλό και δυσβάστακτο κόστος. Ένα ΑΤΜ δεν υπάρχει στο χωριό για κατάθεση και ανάληψη χρημάτων, μία λέσχη ηλικιωμένων για να χαίρονται ο ένας την παρέα του άλλου, ένα δημόσιο όχημα να τους μεταφέρει τακτικά για εξετάσεις και θεραπεία στο νοσοκομείο, αλλά και σε θαλάσσιο χώρο για λουτροθεραπεία και ανακούφιση, να μπορούν να κάνουν συχνά εκδρομές και να χαίρονται, αφού τόσα χρόνια εργάστηκαν και προσέφεραν τα πάντα στην οικογένειά τους και στον τόπο τους.
Η τρίτη ηλικία στη Βαλύρα αποπνέει τα λοίσθια , θυσιάζοντας και την περιορισμένη σύνταξή της για τις ανάγκες των παιδιών της, χωρίς την κατάλληλη υποστήριξη από το κράτος, αλλά ούτε και από την τοπική κοινότητα. Οι γέροντες συνεχίζουν να δίνουν χωρίς να λαμβάνουν αυτά που δικαιούνται και χρειάζονται....
Κι αν όλα αυτά συμβαίνουν στη Βαλύρα, φανταστείτε τι συμβαίνει αντίστοιχα στα άλλα χωριά του Δήμου Μεσσήνης και όχι μόνο...Δίκαια ο Δήμαρχος, κ. Γιώργος Αθανασόπουλος, και οι Αντιδήμαρχοί του έχουν - λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων και παρά την καλή διάθεσή τους και δυνατή θέληση - πολλά προβλήματα να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα. Γι αυτόν τον λόγο δεν έχουμε εμείς περιθώρια, ως Βαλυραίοι , να επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας και να περιμένουμε από τον Δήμο να επέμβει αποτελεσματικά και να διορθώσει όλα τα κακώς κείμενα, ως δια μαγείας και τάχιστα. Χρειάζεται συντονισμένοι, με τις αρχές του Δήμου Μεσσήνης και την Τοπική Κοινότητα Βαλύρας ,να δράσουμε αποτελεσματικά, ώστε να εξασφαλίσουμε μία γενναιόδωρη προίκα στην όμορφη νυφούλα μας Βαλύρα, να της παρέχουμε οικονομικές δυνατότητες , σε διαχρονική βάση, για έργα μεγάλης ανάγκης και υψίστης σημασίας.
Ένα αξιόπιστο Τοπικό Συμβούλιο “υπέρ της Βαλύρας” χρειάζεται να συσταθεί για να συνεδριάζει, να δρομολογεί και να παρακολουθεί τα έργα επέμβασης στο χωριό μας, σε τακτική βάση, πάντα σε συνεργασία με τον Δήμο Μεσσήνης. Ένας λογαριασμός τραπέζης θα πρέπει να υπάρχει σταθερά, ώστε όσοι επιθυμούν από το εξωτερικό να βοηθήσουν, να μπορούν να το πράξουν άμεσα. Για παράδειγμα, ένας εδώ στην περιοχή μας στο Road Island είχε ασφάλεια ζωής. Όταν απεβίωσε, με βάση τη διαθήκη του, 200 χιλ. δολάρια διατέθηκαν στο χωριό του. Κάποιες οικογένειες επιθυμούν, αντί ανθέων, να διατεθούν χρήματα της κηδείας συγγενικού τους προσώπου σε κάποιο φιλανθρωπικό ίδρυμα, ενώ άλλοι ενδιαφέρονται να προσφέρουν χρήματα, τα οποία εκπίπτουν από την εφορεία τους. Μπορεί αυτόν τον λογαριασμό τραπέζης να μας τον εξασφαλίσει ο ίδιος ο Δήμος Μεσσήνης, σε συνεννόηση με την Τοπική Κοινότητα Βαλύρας.
Αντεύχομαι, αλλά αν προκύψει μία φυσική καταστροφή ή ένας άνθρωπος αρρωστήσει βαριά και χρειαστεί βοήθεια για να νοσηλευτεί εκτός Ελλάδας, το ταμείο της Βαλύρας είναι μείον και το κοινωνικό δίκτυο υποστήριξης ανύπαρκτο....
Στα πλαίσια ενδυνάμωσης της σχέσης των Βαλυραίων του εξωτερικού με τους συμπατριώτες μας στη γενέτειρά μας, χρειάζεται να διευθετηθεί αυτό το ζήτημα άμεσα.
Ένας γνωστός εκατομμυριούχος πρόσφατα ανακοίνωσε ότι θέλει να κάνει μία δωρεά στο εξωκκλήσι της Παναΐτσας, στη Βαλύρα. Λέγουν χαριτολογώντας οι Βαλυραίοι, εδώ στο Road island:
-Έχει δυο μέτρα λιμουζίνα, δεν χωράει να πάει μέχρι την Παναΐτσα, πόσο μάλλον να φθάσει στο μονοπάτι που οδηγεί στο εξωκκλήσι της γκρεμισμένης Αγίας Παρασκευής και στο λιθάρι του Προφήτη Ηλία, το οποίο παραμένει για πέντε δεκαετίες δύσβατος τόπος.
Βέβαια στη Βαλύρα, στη δεδομένη περίπτωση, έχουν έτοιμη την άμαξα του Πάνου Μανιάτη και τον γαϊδαράκο του Γιάννη Λινάρδου με το ταξίμετρο, αλλά ειλικρινά δεν είναι αποτρεπτικό να παραμένουν απροσπέλαστοι με αυτοκίνητο οι δρόμοι στους ελαιώνες και τα εξωκκλήσια μισογκρεμισμένα, μέσα σε μία καταθλιπτική ερήμωση; Πώς θα χαρεί η νέα γενιά για να φέρει στη ζωή απογόνους; Πώς θα λάβουν κουράγιο και ελπίδα οι γέροντες για να έχουν ανώδυνα τέλη; Πώς η Βαλύρα θα δείξει ότι είναι πραγματικά μία οργανωμένη κωμόπολη με προοπτικές για νέες οικογένειες;
Σχετικά με την παραπάνω πρόταση, περιμένουμε, από τον Δήμαρχο Μεσσήνης και την Τοπική Κοινότητα Βαλύρας, εμείς, οι Βαλυραίοι επιχειρηματίες εκτός Ελλάδας, ιδιαίτερα στο Road Island των Η.Π.Α., μία σαφή απάντηση, για να προβούμε στην επίσημη και νομικά κατοχυρωμένη έναρξη παροχής σταθερής βοήθειας προς τον τόπο μας.
Ο συμπατριώτης σας,
Γιώργος Παρ. Φειδάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου