Το θερμόμετρο άναψε κόκκινο, αφού στο κλίμα των ημερών μάς έβαλε η κα Γωγώ Μαγκλάρα, φιλόλογος και ιστοριοδίφης, με τη δύναμη του αφηγηματικού της λόγου και τη δεινή μνήμη της.
Στα αλησμόνητα χρόνια της δεκαετίας του 1970 παλινδρομήσαμε και αναβιώσαμε τον αγώνα μας για ένα καλύτερο μέλλον, την πάλη με σώμα , νου , πνεύμα και ψυχή για την επιτυχή είσοδό μας στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας και την απόκτηση της επιθυμητής επιστημονικής μας ταυτότητας. Καθίσαμε στις παλιές, άβολες ψάθινες καρέκλες ηρωικά , παρακαλώντας τον Θεό να δυναμώσει την αντίληψη και να διευρύνει τη μνήμη μας, ώστε να χωρέσει εντός της όλα τα εξεταζόμενα μαθήματα......
Η κα Γωγώ Μαγκλάρα, σύζυγος η ίδια του χαρισματικού κ. Θεόδωρου Χαρ. Σταυριανόπουλου, μαθηματικού , λογοτέχνη και υπεράνω όλων ενεργού πολίτη για το κοινό καλό , και δύο όμορφων θυγατέρων επιστημόνων, έχει βιώσει όχι μόνο ως μαθήτρια και φοιτήτρια , αλλά στη συνέχεια ως στοργική μητέρα και καθηγήτρια την αγωνία των Πανελλήνιων εξετάσεων. Με διδακτική αυτοπαρατήρηση η κα Μαγκλάρα θωπεύει τα μέτωπα των αγχωμένων μαθητών και αναπτερώνει την ελπίδα τους για επιτυχή εισαγωγή στα Ελληνικά Πανεπιστημιακά Ιδρύματα. Εύστοχα τονίζει ότι “ο επιμένων νικά”, και “παρά τις δυσκολίες εντός ή εκτός πανεπιστημίου, κάθε άνθρωπος, εμπρός στη θύρα της ενηλικίωσής του, μπορεί να βρει τον δρόμο του , εφ΄ όσον αγωνιστεί σταθερά γι΄ αυτό”.
Ευχόμενη καλή επιτυχία στους στόχους όλων των μαθητών που συμμετέχουν στις Πανελλήνιες εξετάσεις 2023 , η κα Μαγκλάρα λέγει χαρακτηριστικά τα ακόλουθα:
Θύμησες από τις εισαγωγικές εξετάσεις μου… του μακρινού 1976.
Τελείωσα εγώ και η αδελφή μου το γυμνάσιο το 1975. Χωρίς φροντιστήρια στα φιλολογικά μαθήματα που μας ενδιέφεραν, πήγαμε να δώσουμε εξετάσεις στην Πάτρα. Έτσι γινόταν τότε. Οι μαθητές της Μεσσηνίας πήγαιναν στην Πάτρα. Οι Εισαγωγικές εξετάσεις ,όπως λέγονταν τότε , γίνονταν τον Αύγουστο. Παρότι καλές μαθήτριες , του 18,5 εγώ και του 19 η αδελφή μου, σε όλα χωρίς εξαίρεση τα σχολικά μαθήματα και με πάρα πολύ προσωπική προσπάθεια δεν καταφέραμε να περάσουμε στο Πανεπιστήμιο. Για πολύ λίγες μονάδες μείναμε απέξω . Εμείς τον Σεπτέμβριο δουλεύαμε για το χαρτζιλίκι μας στη Συκική . Φτιάχναμε με τα σύκα σταυρούς σε καλούπια. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και δεν πετύχαμε στεναχωρηθήκαμε πάρα πολύ, αλλά ό γέγονε γέγονε . Δεν χάσαμε τις ελπίδες μας. Βάλαμε πλώρη ώστε να περάσουμε τον επόμενο χρόνο. Πρώτα λοιπόν βοηθήσαμε τους γονείς μας στο ελαιομάζωμα, περίπου τρεις μήνες , γιατί είχαμε πολλά χωράφια. Τα αδέλφια μας ήταν ήδη φοιτητές. Από τον Φεβρουάριο πέσαμε με τα μούτρα στο διάβασμα. Σε τέσσερα μαθήματα εξεταζόμαστε τότε. Αρχαία (αδίδακτο κείμενο), Ιστορία( αρχαία, βυζαντινή, νεότερη), Λατινικά( de bello gallico, de bello civili, Κορνήλιο Νέπωτα) και Έκθεση. Μόνες μας πιάσαμε δυο γωνιές του σπιτιού ( μέναμε στους Αγίους Θεοδώρους ) 1,5 χιλιόμετρα απόσταση από το Διαβολίτσι . Ευτυχώς που είχαμε ηλεκτρικό και δεν αποστραβωθήκαμε. Το πρόχειρο τετράδιο άλλοτε γέμιζε με ελληνικές και άλλοτε με λατινικές λέξεις, ρήματα, ομαλά, ανώμαλα, αντωνυμίες, μετοχές, γερούνδιο, γερουνδιακό. Άλλοτε με σχεδιαγράμματα έκθεσης και με ιστορικούς ορισμούς. Μόνο για τουαλέτα σηκωνόμαστε από τις καρέκλες ,οι οποίες δε ήταν και τόσο αναπαυτικές!! Αυτές οι ψάθινες του καφενείου ,που αν κάθεσαι πολλή ώρα ο πισινός σου γίνεται με ραβδώσεις λόγω της ψάθας!!
Επειδή το σπίτι μας ήταν παλιό πέτρινο και με αρκετές ρωγμές στους τοίχους και λόγω του ότι είχαμε χάσει την αίσθηση του έξω κόσμου ένεκα της κλεισούρας, μια μέρα νομίσαμε ότι έκανε σεισμός και κατατρομάξαμε. Μετά ζητήσαμε από τους γονείς μας να κατέβουμε στο σπίτι το καινούργιο στο Διαβολίτσι για ασφάλεια και περισσότερη συγκέντρωση. Όπως και έγινε. Εκεί προτιμήσαμε να διαβάζουμε στο βορεινό δωμάτιο που ήταν και πιο δροσερό. Η μια δίπλα στην άλλη στρωθήκαμε στο διάβασμα. Ο ύπνος μας έπιανε καμιά φορά πάνω στο διάβασμα με αναμμένο το φως . Τέσσερεις το πρωί μια γειτόνισσα έλεγε, κοίτα τα κορίτσια διαβάζουν ακόμα. Τρώγαμε ό,τι μας έφερναν οι γονείς μας μέρα παρά μέρα. Εμείς γεμάτες πείσμα καταπίναμε τις σελίδες αμάσητες . Δεν μας ένοιαζε για φαγητό. Από την κλεισούρα μηνών είχαμε ασπρίσει και αδυνατίσει πολύ. Προετοιμασμένες λοιπόν αρκετά καλά τον Αύγουστο ανεβήκαμε στο Αρσάκειο, στην Αθήνα, να δώσουμε εξετάσεις. Στο πρώτο θρανίο εγώ, στο τελευταίο της προηγούμενης σειράς η αδερφή μου. Χώριζαν τα αδέλφια όπως γίνεται και σήμερα.
Πρώτο μάθημα Έκθεση με θέμα : “ Η αρνητική κριτική για να είναι εποικοδομητική πρέπει να συνοδεύεται από στοιχεία θετικής αντιπροσφοράς. Ναι ή όχι”;
Παρόλο που είχα διαβάσει αρκετά αναπτυγμένα θέματα, σε αυτό έπεφτα εκτός θέματος. Έγραφα περί αυτογνωσίας. Μισή ώρα πριν λήξει ο χρόνος της εξέτασης, και αφού αρκετοί υποψήφιοι είχαν παραδώσει τα γραπτά τους, πιάνει το αυτί μου τις καθηγήτριες που επιτηρούσαν να συζητούν για το θέμα και να μιλάνε για το πώς η κριτική ωφελεί. Παίρνω και εγώ φλασιά διαγράφω ό,τι είχα γράψει και σε μισή ώρα αναπτύσσω το θέμα σε δύο σελίδες και παραδίνω το γραπτό μου.
Βγαίνοντας έξω γονείς με ρώτησαν αν είχα πάρει θέση στο ναι. Εγώ χωρίς να είμαι ευχαριστημένη από την ανάπτυξη του θέματος είπα στην αδελφή μου , που είχε βγει νωρίτερα, να κοιτάξει να γράψει αυτή καλά και να περάσει στο Πανεπιστήμιο γιατί εγώ δεν τα πήγα καλά. Τέλος πάντων την άλλη μέρα και τις επόμενες έγραψα καλά. Οι βαθμολογίες μου ήταν 18 Λατινικά,16 Ιστορία, 14 Αρχαία και τελικά 10 Έκθεση. Πέρασα στα Γιάννενα με 127 μονάδες. Έτσι ήταν τότε οι βαθμολογίες. Πήρα μάλιστα και υποτροφία καθότι ήμουν στους 10 πρώτους στην τρίτη προτίμηση της Σχολής. Το πρώτο έτος μέναμε τέσσερεις φοιτήτριες σε ένα τεσσάρι με δανεικά κρεβάτια . Το δεύτερο έτος μέναμε πάλι τέσσερεις κοπέλες σε άλλο τεσσάρι. Στο τρίτο και τέταρτο έτος έμεινα στη Φοιτητική Εστία.
Θα μπορούσα να γράψω και πολλά παραπάνω αλλά ας μην σας κουράσω.
Αγαπημένοι μαθητές, ενόψει των Πανελλήνιων εξετάσεων σας εύχομαι καλή επιτυχία!!!
Η παρακάτω φωτογραφία είναι από την ορκωμοσία απονομής του πτυχίου μου.
Θερμές ευχαριστίες στην κα Γωγώ Μαγκλάρα, φιλόλογο και ιστοριοδίφη, για την εμπνευσμένη και επίκαιρη περιγραφή των εισαγωγικών της εξετάσεων το 1976.
Καλή επιτυχία σε όλους τους υποψήφιους των Πανελλήνιων εξετάσεων!
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
14-6-2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου