Οι Ζυμώτριες του Λασιθίου

                 

Η κα Μαρία Μουδάτσου-Θαλασσινού, νοσηλεύτρια στην Αθήνα και ζυμώτρια στο Λασίθι  

Αφιερωμένο στην κα Στέλλα Μουδάτσου, και στην κα Στέλλα Θαλασσινού

Πάντα υπήρχε μία σχέση αγαθή μεταξύ Μεσσηνίας και Κρήτης! Η όμορφη Βαλύρα Μεσσηνίας έλαβε από το Ηράκλειο της Κρήτης την άξια κόρη Αγάπη Συκιωτάκη και έδωσε την μοναδική της Νίκη Παπαγεωργίου. Συζητώντας με την κυρία Μαρία Μουδάτσου-Θαλασσινού , νοσηλεύτρια, γέννημα και θρέμμα στο Μέσα Λασίθι της Κρήτης, και λάτρη της Λαογραφίας, γνώρισα την άξια μητέρα της, την γιαγιά Στέλλα. Η γιαγιά Στέλλα  ζει στο χωριό Νικηφορίδων, στο οροπέδιο του Λασιθίου, και ήταν συνομήλικη με τις γιαγιάδες μας στη Βαλύρα, που γεννήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1930. Συγκρίνοντας τη συμπεριφορά των γυναικών στο Λασίθι και αντίστοιχα στη Βαλύρα, διαπίστωσα πολλά κοινά γνωρίσματα. Έχοντας στη διάθεσή μου κατάλληλο φωτογραφικό υλικό, από πρώτο χέρι, θεώρησα σημαντικό να δούμε αυτές τις κοινωνικές ομοιότητες, όσον αφορά τα ήθη και τα έθιμα σ ΄ένα χωριό της Κρήτης και αντίστοιχα της Μεσσηνίας. Άλλωστε όλοι Έλληνες είμαστε!

Ο Εορτασμός της μνήμης του Αγίου Αλεξάνδρου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως , στον Ι.Ν. της Αγίας Τριάδος στη Βαλύρα

 

            Ο Ι.Ν. της Αγίας Τριάδος, στη Βαλύρα Μεσσηνίας.Φωτο:lyrasiblogspot.com

Οι πιστοί Βαλυραίοι προσήλθαν σήμερα , 30 Αυγούστου 2022, στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος, για να εορτάσουν τη μνήμη του Αγίου Αλεξάνδρου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Συλλειτούργησαν ο σεπτός ιερέας της Ενορίας της Βαλύρας, πατήρ Ιωάννης Φωτεινός και ο πατήρ Μιχαήλ από τη Σκάλα.   Τα μικρά παιδιά, όσα ο κορωνοϊός δεν καθήλωσε στα σπίτια, κοινώνησαν των αχράντων μυστηρίων και ευχαριστήθηκαν που συναντήθηκαν με τους συνομήλικους φίλους τους. Οι ενήλικες ανακουφίστηκαν αρκετά, και χάρηκαν που συναντήθηκαν μεταξύ τους και αντάλλαξαν λόγια παρηγοριάς σε καιρούς δύσκολους.

Η Ευλογία της Πίτας του Αγίου Φανουρίου , στο Εξωκκλήσι της Παναϊτσας, στη Βαλύρα

  

                        Φανουρόπιτα.Φωτο:mageirikesapolauseis gr

Η Βαλύρα  θα εορτάσει τη μνήμη του θαυματουργού Αγίου Φανουρίου, στον Ιερό Ναό  της  Παναϊτσας,  στις 31 Αυγούστου  κατά τον Εσπερινό.   Ο αιδεσιμότατος πατήρ Ιωάννης Φωτεινός ανακοίνωσε, μέσω της πρεσβυτέρας Σοφίας, ότι  η πίτα του Αγίου Φανουρίου, την οποία θα ετοιμάσει για όλο το χωριό ο κύριος Ξενοφών Καρτερολιώτης , θα ευλογηθεί από  τον πατέρα Ιωάννη Φωτεινό,  στις 31 Αυγούστου, στο γραφικό εξωκκλήσι της  Βαλύρας.

Είχα την ευκαιρία να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με τον σεπτό πατέρα Ιωάννη, οποίος είπε το εξής:

Μία Αυθόρμητη Αναφορά με Πολλές Προσδοκίες από τον Λόγιο Νου και την Έντιμη Καρδιά της Κυρίας Ευγενίας Ντουραμάκου

 

                        Η ζωή πανηγυρικά στη Βαλύρα.Φωτο: lyrasiblogspot.com

Όταν πριν από μία τριετία προτάθηκε στην κυρία Ευγενία Ντουραμάκου να μπει στον συνδυασμό του κυρίου Σταύρου Μακρή, συνέταξε μία αναφορά με σημαντικούς στόχους προς υλοποίηση, αφού μελέτησε τα προβλήματα που χρήζουν άμεσης παρέμβασης στη Βαλύρα. Μετά από τρία χρόνια παρακολούθησης και ενεργούς συμμετοχής της στα δρώμενα του χωριού, αναλογίζεται ποιος ,πού, πώς ,και πότε έπραξε τι, συμπεριλαμβάνοντας και τον ίδιο τον εαυτό της, ασκώντας περισσότερο εποικοδομητική κριτική. Σήμερα , καλούμαστε όλοι μας να δούμε αυτούς τους στόχους, τους οποίους έγραψε “η άριστη μαθήτρια της Βαλύρας”, προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε πώς μπορούμε προχωρήσουμε ουσιαστικά και να επιφέρουμε δυναμικά αλλαγή στα κακώς κείμενα του χωριού μας.

Ο Εορτασμός της Μνήμης της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, στο Ομώνυμο Εξωκκλήσι στη Σκάλα Μεσσηνίας

 

    Ο Ι.Ν. του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου στη Σκάλα Μεσσηνίας.Φωτο: lyrasiblogspot.com

Το εξωκκλήσι του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου συνδέει στο κάμπο της Μεσσηνίας τα χωριά της Βαλύρας και της Σκάλας, αλλά και τους κατοίκους μεταξύ τους, αφού συναντιούνται όλοι οι πιστοί μαζί, μία φορά το έτος, στις 29 Αυγούστου, και εορτάζουν με αρτοκλασία τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Εκ μέρους της Βαλύρας, πρωτοστατεί η κυρία Βούλα Καπότη, η οποία γεννήθηκε στην Σκάλα και παντρεύτηκε στη Βαλύρα. Ανελλιπώς ζυμώνει με πίστη και μεγάλη εμπειρία τους άρτους για να τους προσφέρει στις παλιές φιλενάδες της από τη Σκάλα, όταν θα συναντηθούν στο εκκλησάκι, αλλά και σε όλο τον κόσμο απλόχερα.

Όλα για την Αγάπη του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας

 

                                                Μυροβόλα Ανθοδέσμη.Φωτο: Scroutz

Αγαπητοί Συμπατριώτες ,

Τα 150 μέλη του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας, η Πρόεδρος κυρία Αγάπη Συκιωτάκη-Μπουρολιά και  η επταμελής επιτροπή του Συλλόγου, απέδειξαν τρανά, κατά την τελευταία εξαετία, την ενεργό συμμετοχή τους σε προσοδοφόρες δράσεις, προς όφελος της αγαπημένης μας γενέτειρας Βαλύρας.

Ανακοίνωση-Ενημέρωση

 

                                                             Κρινάκια.Φωτο: MyPhotoPics

Θα είμαστε πάλι κοντά σας μετά την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, για να καλωσορίσουμε μαζί το ερχόμενο Φθινόπωρο.

Σας ευχαριστούμε!

Όπως παλιά, έτσι και σήμερα.Η Βαλύρα ετοιμάζεται να εορτάσει τη μνήμη του Αγίου Φανουρίου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου

 

                                      Φανουρόπιτα.  Φωτο: vimaorthodoxias.gr

Όπως παλιά, έτσι και σήμερα, η Βαλύρα ετοιμάζεται , στις 27 Αυγούστου να εορτάσει τη μνήμη του θαυματουργού Αγίου Φανουρίου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου .

Μία μεγάλη πίτα, τόση όση να χορτάσει όλο το χωριό, παρήγγειλε ο κύριος Γιώργος Φειδάς στον φίλο του, κύριο Ξενοφώντα Καρτερολιώτη, ιδιοκτήτη ενός από τους δύο υπέροχους φούρνους στη Βαλύρα.

Δύο είναι οι βασικές ευχές του κυρίου Γιώργου Φειδά προς τους συμπατριώτες του:

Πρώτον, να φανερώσει ο Άγιος Φανούριος ένα δραστικό φάρμακο για την καταπολέμηση του κορονοϊού και να χαρίσει υγεία και ευημερία σε όλους.

Δεύτερον, να φωτίσει όλους μας, και να αποκαλυφθεί η χαμένη εικόνα της Παναγίας μας, η οποία ήταν στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου στην είσοδο , από το 1829 έως και τη δεκαετία του 1970.

Η Αμεση και Επείγουσα Αποκατάσταση του Αγροτικού Ιατρείου Βαλύρας

  

           Η κυρία Λιλή, η αείμνηστη νοσηλεύτρια της Βαλύρας.

                                 Φωτο: lyrasiblogspot.com

Μπορεί η αείμνηστη νοσηλεύτρια της Βαλύρας κυρία Λιλή (Αδαμαντία Γεωργακοπούλου) να τα διατηρούσε όλα ανθηρά στο Κοινοτικό Ιατρείο της Βαλύρας κατά την περίοδο 1950-1980, αλλά κάτι συνέβη στην πορεία και ο συγκεκριμένος χώρος  δεν έχει τύχει της κατάλληλης συντήρησης.  

Ο αξιόλογος Βαλυραίος κύριος Χρήστος Π. Παπαγεωργίου, αθλητικογράφος, επισκέφθηκε πρόσφατα το Αγροτικό Ιατρείο της Βαλύρας-Ιθώμης-Μεσσήνης και συναντήθηκε με έναν από τους δύο ιατρούς, τον κύριο Βασίλη Καμαρινόπουλο.

Μία Θεάρεστη Προσφορά!

  

               Το πράσινο του περιβάλλοντα χώρου του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας.

                           Φωτογραφίες: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Εύλογα ρώτησαν οι φίλοι της ιστοσελίδας μας, οι οποίοι ζουν εκτός Βαλύρας, ποιος είναι ο κύριος Γιώργος Καπότης, ο οποίος φροντίζει τόσο όμορφα τις τριανταφυλλιές , τους θάμνους και τα δένδρα, και γενικά τον πράσινο χώρο, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας.

Με τη βοήθεια του κυρίου Χρήστου Π. Παπαγεωργίου, του άριστα καταρτισμένου Βαλυραίου  αθλητικογράφου, μάθαμε ότι ο κύριος Γιώργος Καπότης είναι συνταξιούχος του  ΕΦΚΑ, Εκκλησιαστικός Επίτροπος στον Άγιο Αθανάσιο στη Βαλύρα, και παντρεμένος με την εγγονή του μακαριστού πατρός Δημητρίου Ξυδόπουλου.  Προσφέρει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του στον ομώνυμο Ιερό Ναό . Επίσης, συμβάλλει ουσιαστικά, σ΄ αυτή τη θεάρεστη προσπάθεια, και ο κύριος Δημήτριος Καρτερολιώτης, συνταξιούχος του ΕΛΤΑ.

Ο Μόσχος μας ο Συκωτός!

 

                              Τα σύκα της Βαλύρας.Φωτο: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Αυτή την όμορφη και ζεστή εποχή του έτους, που όλοι απολαμβάνουμε τα ώριμα, νωπά σύκα, και πολλές παιδικές μνήμες ξυπνούν μέσα μας από την καλλιέργεια, συλλογή και αποξήρανση των σύκων στα αλώνια της Βαλύρας, οφείλουμε ένα αφιέρωμα στη “συκή”, η οποία εκτρέφει γενιές και γενιές ανθρώπων, με την ευλογία του Θεού, από την αρχαιότητα έως σήμερα. Μπορεί τα σύκα της Κύμης στην Εύβοια να είναι τα πρώτα ποιοτικά σε εξαγωγή, να προτιμούν πολλοί τα βασιλικά σύκα της Αττικής, αλλά τα σύκα των Καλαμών, και γενικά της Μεσσηνιακής γης, είναι άριστα.Είναι τα πιο γλυκά σύκα της Ελλάδας, ιδιαίτερα εύγευστα και ωφέλιμα για τον οργανισμό του ανθρώπου, η δε παραγωγή τους πολύ μεγάλη, από τα προπολεμικά χρόνια. Γιατί τη σταφίδα δυστυχώς οι αγρότες στη Μεσσηνία την ξερίζωσαν άσπλαχνα, έναντι μίας χαμηλής αποζημίωσης από το κράτος και μαράζωσε ο κάμπος της Μεσσηνίας, αλλά οι συκιές παρέμειναν όρθιες στο πόστο τους, για να τις έχουμε και να τις χαιρόμαστε σήμερα.

Οταν η "Μαυροφορεμένη Κόρη" Σκούπιζε τα Σκαλοπάτια, του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου, στη Βαλύρα Μεσσηνίας

  

                      Τα σκαλοπάτια του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας.

                                           Φωτο: κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Μία σκοτεινή νύχτα, κατά τα προπολεμικά χρόνια, γύρω στις 2:30 π.μ. όταν το παχύ σκοτάδι της νύχτας είχε σκεπάσει τα πάντα, ο αείμνηστος Παρασκευάς Φειδάς ετοίμασε το άλογο και το κάρο του και κατηφόρισε στον δρόμο, εμπρός από τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου της Βαλύρας, προκειμένου ν΄ ακολουθήσει στη συνέχεια τη διαδρομή προς την Καλαμάτα. Είχε αναλάβει μία εργασία παραλαβής και μεταφοράς εμπορεύματος στη Βαλύρα, και έπρεπε να βρίσκεται στην πόλη ενωρίς το πρωί.

Προς έκπληξή του, παρατήρησε, εμπρός στα πλατιά σκαλοπάτια του Αγίου Αθανασίου, μία μαυροφορεμένη γυναίκα , η οποία στεκόταν και σκούπιζε. Δεν μπορούσε να διακρίνει τη μορφή της, γιατί ήταν τυλιγμένη στη μακριά μαντήλα της. Όμως, μία εσωτερική δύναμη τον ώθησε να πάει κοντά της και να διαπιστώσει ποια συγχωριανή του ήταν,   να μάθει για ποιο λόγο σκούπιζε νυχτιάτικα, και πώς τολμούσε άφοβα να σκουπίζει πριν από την ανατολή και μετά τη δύση του Ηλίου, αφού αυτό απαγορευόταν δια ροπάλου στη Βαλύρα , το θεωρούσαν από μεγάλη γρουσουζιά έως αμαρτία.

Πού κατοικούν οι δαίμονες;

 

https://youtu.be/xZIegMbmmJc

Περιοχή συνημμένων

Προβολή βίντεο YouTube Ποῦ κατοικοῦν οἱ Δαίμονες;

Αγάπη Συκιωτάκη - Μπουρολιά. Η Καταξιωμένη Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας, εν Δράσει

 

     Η κυρία Αγάπη Συκιωτάκη-Μπουρολιά.Φωτο: κα Μαρία Φ. Ηλιοπούλου

Σεβάσμια αρχόντισσα όπως η Παναγιά, και σεμνή όπως οι αείμνηστες γιαγιάδες μας , η κυρία Αγάπη Συκιωτάκη, τούτη η όμορφη εξηντάρα κόρη από το Κάλεσα του Ηρακλείου Κρήτης, χαρισματική όπως οι πέντε αδελφές της, παντρεύτηκε το 1984 με τον άξιο γιο της Βαλύρας, τον κύριο Γιώργο Μπουρολιά. Διέμειναν για μία διετία στην Αθήνα, ενώ στη συνέχεια, στις αρχές του έτους 1986, εγκαταστάθηκαν στην όμορφη Βαλύρα και άρχισαν να λειτουργούν τον πετυχημένο φούρνο τους, στην πλατεία του χωριού.

Παππού, εμείς στη Βαλύρα, γιατί δεν έχουμε παιδική χαρά;

 

 Στα σκαλοπάτια του Ι.Ν. του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας: Φωτο: Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

Η Βαλύρα δεν ξεχνά όταν στεφανώθηκαν με δόξα και τιμή , στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου, στις 10 Οκτωβρίου 2015, η κυρία Βασιλική Ν. Μπουρίκα, Ιπταμένη Σμηναγός της Πολεμικής Αεροπορίας με τον συνάδελφό της κύριο Χρήστο Γιουψάνη, και πέρασαν κάτω από τα ξίφη του αγήματος της Πολεμικής Αεροπορίας. Όλα ήταν όμορφα και φαντασμαγορικά, καθώς και ο πράσινος χώρος του ιερού ναού του Αγίου Αθανασίου, αφού γι΄ αυτό είχαν φροντίσει επιμελώς οι γονείς της νύφης, η οικογένεια του Νίκου και της Έβης Μπουρίκα, μαζί με τον δραστήριο Σύλλογο Γυναικών Βαλύρας.

Σχολίασε εκείνη την περίοδο το συγκεκριμένο γεγονός ο κύριος Χρήστος Π. Παπαγεωργίου, γράφοντας στα σχόλια της ιστοσελίδας η “Βαλύρα της Ιθώμης”:

Υπάρχουν στ΄ αλήθεια οι μοίρες;

 https://youtu.be/SuYVbLkIyw8

 

Περιοχή συνημμένων

Προβολή βίντεο YouTube Υπάρχουν στ αλήθεια οι μοίρες;

Μπορούμε να περιμένουμε το τέλος της ζωής μας και να εξομολογηθούμε;

 https://youtu.be/pdcp6a7ifoA

 

Περιοχή συνημμένων

Προβολή βίντεο YouTube Μποροῦμε νά περιμένουμε τό τέλος τῆς ζωῆς μας γιά νά ἐξομολογηθοῦμε; Εἶναι σωστό αὐτό;

Η Βαλύρα, στην Εξιστορημένη Εικόνα της Καθόδου της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης στη Μεσσήνη, από την κα Κωνσταντίνα Αραπάκη, ζωγράφο

 

Η Κάθοδος της Εικόνας της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης στη Μεσσήνη, φιλοτεχνημένη από την κα Κωνσταντίνα Αραπάκη, ζωγράφο (2013). Φωτο: lyrasiblogspot.com

 

Η καταξιωμένη ζωγράφος κα Κωνσταντίνα Αραπάκη φιλοτέχνησε και εξιστόρησε, το γεγονός της καθόδου της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης από την Ιερά Μονή Βουλκάνου στη Μεσσήνη, το έτος 2013. Κατά το έτος 1755 μ.Χ., όταν η επιδημία της πανούκλας έπληττε τη Μεσσήνη, παρακάλεσαν οι πάσχοντες τον τότε μακαριστό ηγούμενο του Μοναστηριού, να κατεβάσει την αγία εικόνα για να λυτρωθεί η πόλη, το μεγάλο "κεφαλοχώρι" εκείνης της εποχής.

Κατά τον πανοσιολογιότατο πατέρα Χριστόφορο Νταμάτη, αδελφό της Ιεράς Μονής Βουλκάνου και προϊστάμενο της Ενορίας Αγίου Γεωργίου Καλαμάτας, οδηγίες δόθηκαν προς την ζωγράφο για τη φιλοτέχνηση της ιστορικής εικόνας της καθόδου της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης (Παναγία Βουλκανιώτισσα -Μεσσήνη, 2021, YouΤube).

Οι Προπολεμικές Επιχειρήσεις του Αείμνηστου Ξενοφώντα Καρτερολιώτη στην Ιταλία και το Μαρτύριο του Αλησμόνητου Τάση Μακρή

 

                    Ο αείμνηστος Ξενοφών Καρτερολιώτης με τη δεύτερη σύζυγό του.

                                              Φωτο:lyrasiblogspot.com

Όταν πάτησαν οι Ιταλοί κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στα άγια χώματα της μακαρίας γης της Μεσσηνίας , στη Βαλύρα οι βάτραχοι έχασαν τη μιλιά τους, οι χελώνες έσκαψαν ένα μέτρο και κρύφτηκαν κάτω από τη γη, όσο για τα σαλιγκάρια, μαρμάρωσαν από τον τρόμο της εγκληματικής παρουσίας τους και εμφάνισαν σημαντική υπογεννητικότητα. Γιατί πριν από τον πόλεμο, οι τρεις αυτές μορφές της πανίδας της Μεσσηνίας σταυρώνονταν ευχαρίστως υπέρ του αείμνηστου Ξενοφώντα Καρτερολιώτη και των αγροτών της Μεσσηνιακής γης, προκειμένου να σταματήσει η αναδουλειά, να παταχθεί η φτώχεια, και να γεμίσει η άδεια τσέπη της μιζέριας και αβεβαιότητας με δυο φράγκα, για να ζήσει η Ελληνική οικογένεια.

Πάνος Κ. Ηλιόπουλος: Η Γοητευτική Παρουσίαση της Θεατρικής Πραγματικότητας

 

   Πάνος Κ. Ηλιόπουλος. Η αυστηρή πλευρά ενός μύστη.Φωτο: Kalamatain.gr

Μοίραζε η Παναγιά στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας χαρίσματα στα νεοφώτιστα, αλλά στα παιδιά της κυρίας Μαρίας Ηλιοπούλου, της νεωκόρου της, έδωσε πολύ παραπάνω!

Ο ευφυής, ταλαντούχος και δραστήριος καλλιτεχνικά Πάνος Κ. Ηλιόπουλος, ο οποίος εορτάζει σήμερα, ήταν μόλις 20 ετών, φοιτητής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, με έδρα την Καλαμάτα, όταν άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του με τη θεατρική του ομάδα “Όψις”, τόσο στη Βαλύρα  όσο και στο Αμφιθέατρο του Κάστρου Καλαμάτας.

Τα Θαύματα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης με την Πύρινη Λαίλαπα και την Αποκόλληση της Κηρομαστίχης από την Αγία Εικόνα Της

 

                                  

                                Η αρχαία εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης

Οδυνηρές εμπειρίες βίωσαν οι αδελφοί   μοναχοί στην Ιερά Μονή   Βουλκάνου, τη Μεγάλη Παρασκευή, του έτους 1982. Το σωτήριον έτος 1979 εκάρη μοναχός ο μακαριστός πατήρ Πανάρετος και το 1982 ήταν ήδη ηγούμενος της Μονής Βουλκάνου. Στη ζωή ήταν εκείνη τη χρονική περίοδο ο άγιος πατέρας Νικόδημος και ο μακαριστός τραπεζάρης Αμβρόσιος. Τους επισκέφτηκε τη μεσημβρία της Μ. Παρασκευής ο μακαριστός Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος Θέμελης , ερχόμενος κατευθείαν από την Κορώνη, και αποχώρησε μετά τον Εσπερινό. Μετά την αποχώρηση του Δεσπότη,  ταξίδεψε και ο πατήρ Αμβρόσιος για το Πεταλίδι Μεσσηνίας, γιατί είχε να τακτοποιήσει μία οικογενειακή του υπόθεση και διέμεινε εκείνη τη νύχτα στο σπίτι της αδελφής του.

Ο πατήρ Νικόδημος, για λόγους ασφαλείας, αφαιρούσε τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης κατά τη νύχτα, την έκρυβε, και στη θέση της τοποθετούσε μία ξύλινη εικόνα, που κι εκείνη ήταν θαυματουργή, αφού τη χρησιμοποιούσε η Παναγία για να κάνει αισθητή την παρουσία Της προς τα τέκνα Της , ιδίως όταν επρόκειτο για φυσικές καταστροφές , οι οποίες απειλούσαν εκάστοτε την Ιερά Μονή Της.

Όταν έπιασε φωτιά στην Ιθώμη και κινδύνευε να καεί η Ιερά Μονή, εμφανίστηκε η συγκεκριμένη ξύλινη εικόνα αιωρούμενη εμπρός στη γραμμή της φωτιάς και απέτρεψε να πλησιάσουν οι πύρινες φλόγες.

Από το Εικονοστάσι της Οικίας της Αείμνηστης Βάσως Φειδά, στη Βαλύρα Μεσσηνίας

 

      Από την οικία της αείμνηστης Βάσως Φειδά. Φωτο: Βάσω Φ. Ηλιοπούλου

 Θείο μήνυμα μας στέλνει η μακαρία ψυχή της αείμνηστης Βάσως Φειδά, μέσα από το ίδιο της το σπίτι, αφού μία εορτή την οποία αγαπούσε και τιμούσε ιδιαίτερα, ήταν η εορτή της μνήμης της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, και ο εορτασμός της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης, στην ομώνυμη Ιερά Μονή, στο όρος Ιθώμη.

Τόσο οι μορφές της Θεοτόκου, όσο και οι γκραβούρες του Γεωργίου Τσοκανίδη   από την Πάτρα, στολίζουν τον χώρο της οικίας της και δημιουργούν ένα συναίσθημα κατάνυξης.

Με τη βοήθεια της κυρίας Βάσως Φ. Ηλιοπούλου, ξαδέλφης της αείμνηστης Βάσως Φειδά, λάβαμε ουράνιο μήνυμα από τη γυναίκα που αγάπησε πολύ τη Βαλύρα, τον τόπο που γεννήθηκε και γαλουχήθηκε με θεία νάματα.

Η παρουσία της Θεοτόκου καθίσταται αντιληπτή, μέσα από την εύλαλη σιωπή Της!

Αγιογραφική και Θεολογική Παρουσίαση της Θαυματουργής Εικόνας της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης

 

         Η παλιά εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης

Στην ταπεινή αυτή περιγραφή, για τη σεπτή εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας της Ιεράς Μονής  Βουλκάνου, θα στηριχθούμε στη θεωρία της Ορθόδοξης εκκλησίας, η οποία διαφοροποιείται από την εξωεκκλησιαστική θεώρηση των πραγμάτων, ακριβώς γιατί η εκκλησία βλέπει μέσα στο ορατό το αόρατο, μέσα στο πρόσκαιρο το αιώνιο , που μας αποκαλύπτει στη λατρεία της, μέρος της οποίας αποτελεί και η εικόνα. Όπως η ίδια η λατρεία, έτσι και η εικόνα είναι αποκάλυψη της αιωνιότητας μέσα στον χρόνο (Α΄Κορ.15,35-38).

Το Δυστύχημα με το Τρακτέρ , Ανήμερα της Εορτής της Μεγαλόχαρης, στην Ιερά Μονή Βουλκάνου, προς το Τέλος της Δεκαετίας του 1950

                                    

                                         Παλιό τροχοφόρο τρακτέρ.Φωτο:dreamstime

Ο Θεός του ελέους και της δικαιοσύνης, η πάλη ανάμεσα στην πραγματική ζωή και στον θάνατο, στην χονδροειδή ύλη και στην ανάσταση της ψυχής, είναι έκδηλα στα συγκλονιστικά γεγονότα τα οποία έλαβαν χώρο στην Ιερά Μονή Βουλκάνου, κατά τη λιτανεία και κάθοδο της θαυματουργής εικόνας , από το Καθολικό στην κορυφή της Ιθώμης, προς το κάτω Μοναστήρι, κατά το τέλος της δεκαετίας του 1950.

Κόρες μου, έλεγαν οι γιαγιάδες στη Βαλύρα, ποτέ να μην προκαλείτε με το σώμα σας, γιατί πάντα σας συνοδεύει ένας άγγελος από τον Θεό σταλμένος. Όταν δει ο άγγελος ότι δεν συμμορφώνεστε, δεν προοδεύετε ως προς το κατ΄ εικόνα και κατ΄ ομοίωση με τον πατέρα Δημιουργό, βαριά αρρώστια θα σας βρει και δοκιμασία θανατηφόρα θα περάσετε, για να σωθείτε από τα βάθη και βάρη της κόλασης. Όταν θέλετε να σκύψετε, να λυγίζετε προσεκτικά και κλειστά τα πόδια σας και όταν ψάχνετε χαμένους θησαυρούς στη γη, ή την καλλιεργείτε, να γονατίζετε όπως ο Χριστός στο όρος των ελαιών. Ποτέ να μη κάνετε υπόκυψη ή υπόκλιση με τα πόδια τεντωμένα και το κορμί λυγισμένο εμπρός, αυτή είναι “πρόκληση θανάτου”.

Το Θαύμα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης με τη Κούπα και το Κρύο Νερό

 

                      Ανοξείδωτη κούπα. Φωτο: create.vista.com

Είναι απίστευτο και άκρως απρόβλεπτο, πώς το θείον εμφανίζεται και αφήνει την υπογραφή του επάνω στα αισθητά πράγματα, αλλά και σ΄ εμάς τους ίδιους τους ανθρώπους, με την επιστασία του Παράκλητου του αγαθού και τις Χάρες του Αγίου Πνεύματος.  Έτσι απλά, χωρίς να καταστεί άμεσα αντιληπτό, συνέβη και το θαύμα με την κούπα και το κρύο νερό, το οποίο ευλόγησε η Μεγαλόχαρη, τον Δεκαπενταύγουστο του 1971.

Η Παρουσία της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης και η Διάσωση των Γυναικών της Βαλύρας Μεσσηνίας, κατά τη Δεκαετία του 1970

 

Από αριστερά, Παναγιώτα Σπηλιώτη, Αγλαϊα Μακρή, Γιώργος Στρατής, Κική Αθανασακοπούλου.Ντίνα Πανουσοπούλου, η κόρη του  Σταύρου Τσιλίκα, Ελένη Ιωάννου-Δημοπούλου και Παναγούλα Λιοντήρη. Φωτο: lyrasiblogspot.com

Όπου εδράζεται το θείον, εκεί δυστυχώς ελλοχεύει ο μνησίκακος διάβολος, η μοχθηρή, υποχθόνια δύναμη του κακού, σε μία αιώνια πάλη της Σκοτίας ενάντια στο Φως το Ουράνιον, το οποίο ουδέποτε  κατέλαβε.

Κι ενώ εντός της Ιεράς Μονής της Μεγαλόχαρης Παναγίας Βουλκανιωτίσσης,  ο  διάβολος σέρνεται επί του εδάφους ασθενής, στον εξωτερικό χώρο, τον απομακρυσμένο από τη Μονή, στο διάσελο μεταξύ Εύας και Ιθώμης, στήνει καρτέρι , προκειμένου να εντοπίσει και να εξαπατήσει ανίδεα θύματα και να τα φυλακίσει σφιχτοδεμένα, με τις αλυσίδες της γεέννης.

Τούτο το γεγονός συνέβη κατά τη δεκαετία του 1970, όπως θυμάται, και μας πληροφόρησε τηλεφωνικά η κυρία Βάσω Σπηλιώτη, η  χήρα του αείμνηστου Θεόδωρου Σπηλιώτη στη Βαλύρα, επίσης , έχουν ακούσει τη συγκεκριμένη ιστορία, από τις γιαγιάδες του χωριού, οι κυρίες Βάσω και Μαρία Ηλιοπούλου.

Όταν η γερόντισσα Λαμπρινή προσπάθησε να βοηθήσει έναν κολασμένο

 https://youtu.be/JIk3lcKkiXM

 

Περιοχή συνημμένων

Προβολή βίντεο YouTube Γερόντισσα Λαμπρινή: Προσπάθησε να βοηθήσει έναν κολασμένο - Τι της είπε ο Χριστός και η Παναγία;

Οταν η Παναγία Βουλκανιώτισσα Ευλόγησε το Έργο του Μάστορα , του Καμπαναριού της Ιεράς Μονής της

 

Από αριστερά ο πατήρ Αμβρόσιος, ο πατήρ Γρηγόριος, ο Ηλίας Α. Κοντόπουλος (κοιτάζοντας το αποκατεστημένο καμπαναριό), και ο πατήρ Νικόδημος . Φωτο: Πώλα Η. Κοντοπούλου

Είναι απορίας άξιον, σε μία μεταπολεμική εποχή , που οι πολιτικοί μηχανικοί δεν είχαν τον πρώτο λόγο, ιδίως στην επαρχία, και οι άνθρωποι ζούσαν σε μικρές κατοικίες, χτισμένες από έμπειρους εργολάβους, πώς ο αείμνηστος Ηλίας Α. Κοντοπούλος, ο απόγονος του Καλόγερου Φουντή από το Μπιζάνι, ο Μπαρμπαλιάς, ο μηχανικός και σιδηρουργός της Βαλύρας Μεσσηνίας, χωρίς συνεργείο και βοήθεια από τρίτους, αναστήλωσε το Καμπαναριό της Ιεράς Μονής του Βουλκάνου, επινοώντας ειδική σιδηροκατασκευή, για να αντέξει την 300 οκάδων καμπάνα της Μονής, προς το τέλος της δεκαετίας του 1960.

Μαίρη Δημοπούλου: Η Κόρη με το Θείο Ταλέντο της Αγιογραφίας, από τα Φιλιατρά Μεσσηνίας

 

                                              Η κα Μαίρη Δημοπούλου 

Στις 4 Ιανουαρίου, το σωτήριον έτος 1958, γεννήθηκε μία όμορφη κόρη με βιολετί μάτια, ταλαντούχος στις καλές τέχνες, στα Φιλιατρά Μεσσηνίας, όπου γαλουχήθηκε με τα νάματα της Ορθοδοξίας, κοντά στους θεοσεβείς γονείς της. Μόλις τελείωσε το Γυμνάσιο, αντίστοιχο Λύκειο, μετακόμισε στην μεγαλούπολη Αθήνα , λόγω σπουδών στις γραφιστικές τέχνες , στη Σχολή Δοξιάδη, όπου αποφοίτησε ως αριστούχος, αφήνοντας πίσω, στον τόπο της γέννησής της , τον αδελφό της Νίκο, ως θεσμοφύλακα του ήθους και των αρχών της πατρικής οικογένειας.

Το ταλέντο της δεν άργησε να γίνει γνωστό στους εκδοτικούς οίκους της Αθήνας , γι΄ αυτό άμεσα προσλήφθηκε από τις εκδόσεις Επτάλοφος. Ασχολήθηκε με το μοντάζ και τη σελιδοποίηση για 15 συνεχή έτη, ενώ στη συνέχεια αποδέχτηκε μία πιο συμφέρουσα πρόταση από την εταιρεία Imago και ξεκίνησε μία ενδιαφέρουσα συνεργασία για άλλα 10 συνεχή έτη. Τα εργασιακά της καθήκοντα περιλάμβαναν δημιουργία σκίτσων, μοντάζ και σελιδοποίηση για περιοδικά και βιβλία, ώσπου τη συνάντησε ο πρώην σύζυγός της, από το Παλαιό Φάληρο Αττικής , και τη δέσμευσε κατ΄ οίκον για την ανατροφή του παιδιού τους και τη λειτουργία του οίκου τους . Ο Θεός ευλόγησε τον γάμο τους μ΄ έναν αξιόλογο γιο, τον Νίκο, ο οποίος γεννήθηκε το 1988 , αλλά αλλότριες δυνάμεις χώρισαν το ζευγάρι, το έτος 2006, όταν ο Νίκος ενηλικιώθηκε.

Μέγα ήταν το πλήγμα της διάλυσης της οικογένειας , για την τρυφερή στην καρδιά Μαίρη, η οποία είχε μεγαλώσει και ζούσε εντός δομημένου οικογενειακού πλαισίου και ήταν υπερήφανη για τη δημιουργία της δικής της οικογένειας. Ευτυχώς, ο Θεός ευδόκησε και είχε γερό στήριγμα για να κρατηθεί και να στήσει το σπιτικό της από την αρχή. Δέκα χρόνια μετά τον γάμο της, το έτος 1993, μία ανεκπλήρωτη εσωτερική δύναμη την ώθησε στην αγιογραφία. Η κυρία Μαίρη Δημοπούλου, από το 1993 έως σήμερα, για σχεδόν τριάντα έτη, έχει αφιερωθεί αποκλειστικά στη Βυζαντινή Αγιογραφία.

Η Ευλογία της Σταφυλής στην Εορτή της Μνήμης της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στη Βαλύρα Μεσσηνίας

 

     Ευλογημένη σταφυλή. Φωτο: Ε. Η. Κοντοπούλου, 2022

Κάθε έτος , μετά την Θεία Λειτουργία, ανήμερα της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος,  ο ιερέας ευλογεί τους ώριμους καρπούς της αμπέλου και προσφέρει τσαμπιά από σταφύλια σ΄ ένα ατομικό σακουλάκι , στους πιστούς, το οποίο εκείνοι στη συνέχεια μεταφέρουν στα σπίτια τους και το μοιράζονται, ως ευλογία, με όλα τα μέλη της οικογένειας τους.

Από αρχαιοτάτων χρόνων, οι πιστοί γεωργοί προσέφεραν το 1/10 της σοδειάς τους στον Θεό για την ευλογία των ιδίων και των αγρών τους. Προπολεμικά και μεταπολεμικά στη Βαλύρα, ορισμένοι αγρότες, οι οποίοι καλλιεργούσαν αμπελώνες στους κάμπους του χωριού και στον Μυλόλακκα, άφηναν στην άκρη 2-3 κούρβουλα στο αμπέλι τους, συνήθως τα πιο εύρωστα, και τα φρόντιζαν ιδιαίτερα, ραντίζοντάς τα με αγιασμό και διαβάζοντας προσευχές. Τα ώριμα σταφύλια αυτών των κλημάτων προσκόμιζαν οι κυράδες καλά καθαρισμένα , εντός μικρού κανίστρου, στον ιερό ναό του Αγίου Αθανασίου, στον Εσπερινό, πριν από την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στις 6 Αυγούστου.

Στην Εορτή της Μνήμης της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη Βαλύρα, το έτος 1960

 

                             Η Βαλύρα Μεσσηνίας.Φωτο:grrece.terrabook.com

Κάποια όμορφα παλικαράκια, αμούστακα, μη ευσιτισμένα, καθόλου ευσμίλευτα, ανυπάκουα, άτακτα και ξεροκέφαλα, όπως έλεγαν οι μανάδες τους, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά, δεν ήθελαν να πηγαίνουν τις Κυριακές στην Εκκλησία, να διαβάζουν τα μαθήματά τους και ήταν διαρκώς λερωμένα, αμελώντας την αυτοφροντίδα τους. Πού τους έβρισκες; πήγαιναν στο ποτάμι του χωριού να παρακολουθήσουν αν θα εμφανιστούν οι νεράιδες στο καταμεσήμερο του καυτού Αυγούστου και ασχολούνταν με λογής-λογής παιχνίδια και δραστηριότητες στα νερά της Μαυροζούμενας, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του φυσικού περιβάλλοντος. Ήταν τα αγαπημένα ζιζάνια του χωριού, γιατί με τα παθήματά τους ξεκαρδίζονταν όλοι στα γέλια, και έσπαγε η μονοτονία του καθημερινού αγροτικού βίου. Οι κουρασμένοι έσκαγαν χαμόγελο στα πικραμένα χείλη τους, κι εκείνοι που είχαν παραδοθεί στον βαρύ ζυγό και στα βάσανα της ζωής , θυμόνταν τα ανέμελα παιδικά τους χρόνια και ταυτίζονταν ευχάριστα μαζί τους.

Μέγα ήταν το πάθημά τους, κατά την ημέρα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στις 6 Αυγούστου, το έτος 1960.

Τι πρέπει να κάνουμε όταν θέλουμε να παρακαλέσουμε έναν Άγιο για κάτι;

 https://youtu.be/dyWTet3sh84

 

Περιοχή συνημμένων

Προβολή βίντεο YouTube Τι πρέπει να κάνουμε όταν θέλουμε να παρακαλέσουμε έναν Άγιο για κάτι;

Ο Εσπερινός Περίπατος στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Βαλύρας και ο Δακρυσμένος Ευκάλυπτος, κατά την περίοδο 1940-1970

 

                  Ο  σιδηροδρομικός σταθμός της Βαλύρας.Φωτο:lyrasiblogspot.com

Ο φιλαπόδημος, ταξιδιάρης, και περιδικοθήρας νους , νέων και γερόντων, δίπλα στο μαύρο τιρτίρι του σιδηροδρομικού σταθμού της Βαλύρας, από το Δημοτικό Σχολείο, μέχρι τον δρόμο που οδηγεί προς τα κτήματα  στον κάμπο του χωριού, ξήλωνε και έραβε σταυρογάζι, με λόγο ρητό και άρρητο, αλλά και τις πέντε αισθήσεις, και έριχνε συρτοθηλειές, για να πιάσει “πέρδικα που περπατά λεβέντικα”. Ο αιωνόβιος ευκάλυπτος του χωριού θωρούσε τα αθώρητα και δάκρυζε περιστασιακά, όταν τα γεγονότα τον συνέπαιρναν. Τούτος ο περίπατος κατέληγε σε βεγγέρα, κάτω από τον έναστρο ουρανό και τη σιωπηλή συνωμοσία της Σελήνης.

Γιατί πάνω από την Ελλάδα υπάρχει πάντα ένα φως;

 https://www.diadrastika.com/2019/01/pano-ellada-yparchei-panta-fos.html

 

Καλά Στέφανα.Η Χριστιανική Σημασία των Συμβόλων του γάμου.

  

          Σταύρος Νιάρχος και Ντάσα Ζούκοβα.Φωτο: lifo.gr

                                                    

Τα νέα ζευγάρια, τα οποία είναι υποψήφια γάμου, θέτουν πολλές και ενδιαφέρουσες ερωτήσεις, σχετικά με τον συμβολισμό του στολισμού κατά τον γάμο, μέχρι που  οδεύουν στο καθαυτό μυστήριο της Εκκλησίας μας, για να το αναλύσουν και κατανοήσουν. Ερευνούν, προκειμένου να διαμορφώσουν μία σαφή άποψη, η οποία να ταιριάζει με τα προσωπικά τους γούστα, δηλαδή με το πώς θέλουν να οργανώσουν την τελετή του γάμου τους, στον οποίο θα είναι οι ίδιοι πρωταγωνιστές. Κάποιες από τις βασικές ερωτήσεις των υποψηφίων μελλονύμφων, θα προσπαθήσουμε σήμερα να τις απαντήσουμε:

1. Οι κοπέλες ρωτούν αρχικά, με ποια κριτήρια θα διαλέξω το νυφικό μου.

Ανακοίνωση προς τους φίλους αναγνώστες μας. Η Αναζήτηση της Θαυματουργής Εικόνας της Παναγίας, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας.

 

Αγαπητοί αδελφοί,

Στην Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο και Αειπαρθένο Μαρία, στη Θαυματουργή μας Παναγία Βουλκανιώτισσα, ζητάμε με δέος ψυχής, ταπεινότητα καρδίας και φόβο Θεού, όπως φανερωθεί η χαμένη Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας στη Βαλύρα Μεσσηνίας, η οποία ήταν τοποθετημένη πάνω στο σκαλιστό εικονοστάσι της, στην παλιά, νότια είσοδο του ιερού ναού του Αγίου Αθανασίου δεξιά, από τα μέσα του 19ου αιώνα. Η εικόνα “ενδεχομένως” αφαιρέθηκε πριν ή μετά από το άνοιγμα της δυτικής εισόδου του ναού, μετά από τον μεγάλο και καταστροφικό σεισμό στην Καλαμάτα, κατά τη δεκαετία του 1980.Έκτοτε αγνοείται.