Ποια καρδιά Βαλυραίου ανά τους αιώνες, από την εποχή που έφυγαν οι Φράγκοι από την Ελλάδα και κτίστηκε το εξωκκλήσι της Παναΐτσας στους ελαιώνες της Βαλύρας, δεν συγκλονίστηκε όταν ο νους του έλαβε θείο κάλεσμα εμπρός στην αγία είσοδο του ιερού ναού;
Περνούσαν οι αείμνηστοι παππούδες μας από την Παναΐτσα και ούτε βήμα δεν έκαναν με τα κοπάδια τους, χωρίς να προσκυνήσουν τη Μεγαλόχαρη και να τής ζητήσουν να προστατεύει την οικογένειά τους και τη λιγοστή , με κόπους , ιδρώτα και θυσίες αποκτημένη περιουσία τους.
Οι αλησμόνητες γιαγιάδες μας, με τις μαύρες μαντίλες τους και τα μακριά φουστάνια, ίδιες η Παναγία η Βουλκανιώτισσα, επιμελώς καθάριζαν και στόλιζαν το εκκλησάκι εσωτερικά, οι δε άνδρες του χωριού δεν άφηναν αγριόχορτο να ακουμπήσει επάνω στον ασπροβαμμένο αυλόγυρο του γραφικού ναού. Έβλεπαν τα ζιζάνια τις αξίνες των Βαλυραίων και από τον φόβο τους δεν φύτρωναν στην αγιασμένη γη!
Ο ιππότης της Παναγιάς κ. Βασίλης Χαλικούρας, άξιος οικογενειάρχης και επαγγελματίας - εργαζόμενος για σειρά ετών στα Ελληνικά Πετρέλαια - με γνώση βαθιά από τη ζωή, επισκέπτεται συχνά την Παναΐτσα της Βαλύρας και αντλεί θεία δύναμη για το καλό του ιδίου , της οικογενείας του και των συγχωριανών του.
Τον πλήρωσε ο Κύριος εμπρός στον ιερό ναό με θεία τροφή και ευγενικά συναισθήματα. Όπως οι εργατικοί και υπομονετικοί πρόγονοί μας, οι υπέροχοι και αλησμόνητοι άνθρωποι της προσφοράς , χωρίς δόλο και δεύτερη σκέψη, έλαβε μήνυμα ο νους του και κραδασμούς η καρδιά του ότι πρέπει να καθαρίσει τον αυλόγυρο του ιερού ναού της θείας Μητέρας όλων μας. Είχε μείνει για μήνες αφρόντιστος ο άγιος χώρος και έχρηζε άμεσης επέμβασης, καθώς έπρεπε να κοπούν τα ψηλά χορτάρια που φύτρωσαν την Άνοιξη του 2023.
Ο κ. Χαλικούρας, χωρίς δεύτερη σκέψη, επιδόθηκε στο θεάρεστο έργο του, μη καταλογίζοντας ευθύνες και δίχως να κατακρίνει τρίτους γι΄ αυτή την παράληψη...μόνο αγόγγυστα προσέφερε στην Παναΐτσα αυτό που ήθελε η καρδιά του.
Τι ποιο θεάρεστο, για την ίδια την ψυχή μας πρωτίστως, είναι η ανιδιοτελής προσφορά προς τους άλλους και το περιβάλλον γύρω μας, πόσο μάλλον προς τον οίκο του Θεού, τον ιερό χώρο προσκύνησης του Εσταυρωμένου Κυρίου μας, της Θεοτόκου, και όλων των Αγίων και Μαρτύρων της Ορθοδοξίας.
Ο Θείος Λόγος ενσαρκώθηκε και σταυρώθηκε ως άνθρωπος για να μάς ανεβάσει από τα χθόνια σκοτάδια στο φως της Ουράνιας Βασιλείας τού Πατρός του, να φωτιστεί ο νους και η καρδιά μας με τις Χάρες του Αγίου Πνεύματος, με πίστη, αγάπη, ελπίδα, πραότητα, μακροθυμία, ειρήνη και εγκράτεια να πλησιάσουμε το φως της Πατρικής αρχής και να γίνουμε συνειδητά κατ΄ εικόνα και κατ΄ ομοίωση με τον Δημιουργό μας.
Χωρίς όμως την αγαθοεργία δεν δύναται ο άνθρωπος να πλησιάσει τον Κύριο, γιατί η πίστη χωρίς ανάλογες πράξεις δεν έχει νόημα, είναι λόγος φαρισαϊκός χωρίς γερό θεμέλιο.
Λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση παραμένει η θεάρεστη συμπεριφορά του κ. Βασίλη Χαλικούρα! Του ευχόμαστε υγεία, ευημερία και η χάρη της Παναΐτσας μας να φωτίζει τον ενάρετο βίο του.
Θερμές ευχαριστίες στον ευλαβή κ. Βασίλη Χαλικούρα, εργαζόμενο στα Ελληνικά Πετρέλαια, για την φροντίδα της Παναΐτσας μας, και το πολύτιμο φωτογραφικό υλικό από τον ιερό χώρο.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
27/5/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου