Σήμερα, 8η Νοεμβρίου, 2023, η Εκκλησία μας τιμά τη Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των Εννέα Αγγελικών Ταγμάτων, των προστάτιδων της πνευματικής και σωματικής μας υγείας και κτίσεως ενάντια στις Εωσφορικές Ταξιαρχίες του αρχαίου, σκοτεινού όφεως, που ήθελε να υπερβεί τα όρια του Πανάγαθου Θεού και με την υπερηφάνεια του κατέπεσε στα σκοτεινά δώματα του Άδη.
Πολλά θαύματα είναι καταγεγραμμένα τόσο στην Παλαιά, όσο και στην Καινή Διαθήκη, σχετικά με την θεία επέμβαση των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, υπέρ της σωτηρίας του κόσμου. Δύο θαυμαστές επεμβάσεις του Θεού μετά των αγγέλων Του επιλέξαμε σήμερα, όσον αφορά τη θέωση των “ιατρών μας ”, των επιστημόνων που μάς χορηγούν φάρμακα και θεραπείες, και μάχονται για την ψυχική και σωματική μας υγεία στα δημόσια και ιδιωτικά ιατρεία τους.
Στο Απολυτίκιο των Αρχαγγέλων ζητάμε να μας τειχίσουν υπό την σκέπη των πτερύγων τους, να μας φρουρούν και λυτρώσουν. Στο μεγαλυνάριο του Αρχαγγέλου Μιχαήλ αναφέρεται να μην έλθει προς εμάς ως Λέων αγριώτατος, ούτε να αρπάξει την ψυχή μας ως στρουθίον, και στην ώρα του θανάτου μας, ως ψυχοπομπός των ανθρώπων, να μας βοηθήσει. Πρωτάρχης μέγας της δικαιοσύνης του Θεού, αήττητος στρατηγός είναι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, προστάτης της πολεμικής μας αεροπορίας, ο οποίος ταπεινώνει τους άπιστους. Λαμπρόμορφος και φωταυγής είναι ο Αρχάγγελος της αγάπης Γαβριήλ, ο οποίος συμπαρίσταται στους πιστούς στον Θεό ανθρώπους από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου.
1. Η περίπτωση του αείμνηστου ιατρού Αριστομένη Δ. Δεληβάνη
Την ιδέα γι΄αυτήν την εργασία μου την έδωσε η θαυμαστή βιογραφία του αείμνηστου ιατρού Αριστομένη Δ. Δεληβάνη, διακεκριμένου ιατρού με άριστες θεολογικές και εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, συγγραφέα του βιβλίου “Η επί του όρους Ομιλία” (1). Ο Αριστομένης Δ. Δεληβάνης γεννήθηκε στην Κοζάνη το έτος 1918 και εξήλθε αριστούχος από την Ιατρική Σχολή Αθηνών σε ηλικία 22 ετών. Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο και στο Εδιμβούργο. Υπηρέτησε ως σχολίατρος στο Υπουργείο Παιδείας, όπου ανήλθε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας, καθώς και στο Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών, με την ιδιότητα του προέδρου της Δευτεροβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής. Ως υγειονομικός επιθεωρητής διηύθυνε το περιοδικό “Σχολική Υγιεινή” και δημοσίευσε περισπούδαστες μελέτες και άρθρα του. Κατά την περίοδο της κατοχής προσέφερε δωρεάν υπηρεσίες στα τραχωματικά ιατρεία του Αγίου Αιμιλιανού, στον Λόφο Σκουζέ, στην Αθήνα. Το 1959 νυμφεύθηκε την Μαίρη Ευστ. Ρουτζούνη και απέκτησαν δύο τέκνα που είδαν επιστήμονες, καθώς και εγγόνια. Στη Στέγη Γερόντων στην Κυψέλη , Αθήνα, προσέφερε αφιλοκερδώς τις ιατρικές υπηρεσίες του, συμμετέχοντας σε έργα αγάπης και φιλαλληλίας. Το έτος 1987 προσεβλήθη από ασθένεια του λάρυγγος, η οποία συν τω χρόνω του στέρησε τη φωνή του. Πάραυτα, δεν έχασε το θάρρος του, γιατί του αποκαλύφθηκε ο ίδιος ο Θεός εντός του . Με υπομονή και καρτερικότητα συνέγραψε θεολογικά δοκίμια , βιβλία και ποιήματα εν σιωπή, και φωτισμένος μετέστη προς τον Κύριο, στις 5 Απριλίου, 1988. Το βιβλίο του “Η επί του Όρους Ομιλία” είναι πλήρες θείων νοημάτων και πνευματικής διαύγειας, καθώς και ταπείνωσης του ιδίου του ιατρού. Το συνέγραψε χωρίς θεολογικά βοηθήματα, στηριγμένος σε εδάφια της Καινής Διαθήκης και στον θείο λόγο, όπως κατερχόταν εντός του.
Μέσα από την ποιητική έκφραση του φωτισμένου ιατρού, εμφανής είναι η μετάνοια και αναγνώριση της πνευματικής του φτώχειας, καθώς και η εσωτερική του ανάγκη να οδεύσει προς το κατ΄ εικόνα με τον Πλάστη του, με απόρριψη των γήινων επιτευγμάτων του, εμπρός στο θείο μεγαλείο. Επιλεκτικά, κάποιοι στίχοι και στροφές, από τη συλλογή του συγγραφέα, καταδεικνύουν το ύψος της πνευματικής του φώτισης.
Αρματωλού Μετανοούντος Δέησις
ΟΙΜΟΙ...εμού του αμαρτωλού,
Ψυχή μου, υπό σατανά αλωθείσα,
θείαν φύσιν, θείαν δομήν της,
δια μορφής και ουσίας
δαιμονικού δράκοντος, ενήλλαξεν.
Διαπίστωση:
Μπορεί μεν ο ιατρός να ήταν ένας καλός και φημισμένος άνθρωπος που ευεργετούσε τον πλησίον, πάραυτα η επιστήμη και η επίγεια δόξα του, το χρήμα και ο ευκατάστατος βίος του, επίσης η ψευδαίσθηση ότι ο ιατρός θεραπεύει και όχι ο Θεός εντός μας, τον παραπλάνησαν και απώλεσε την θεία φύση του, ανταλλάσσοντάς την με αυτή του αρχαίου δράκοντος-διαβόλου. Γι΄ αυτό μετανοεί μετά δακρύων και ζητά συγχώρηση για την επιστροφή του στην Πατρική αρχή.
Κύριε...
Αλλά πώς εμού του ασώτου
νυν μετάνοιαν δέχεσαι;
Εμού του, Θείων σου Δωρεών, αναλωτού;
Διαπίστωση:
Απορεί και εξίσταται για την μακροθυμία και το έλεος του Κυρίου του ο έχων γήινη δόξα και τιμή ιατρός, και θλίβεται γιατί ανάλωσε τη θεία δωρεά που έλαβε με το βάπτισμά του, κατά τη διάρκεια του βίου του. Καλλιέργησε τον επιστημονικό και όχι τον πνευματικό του στάχυ. Ζητά χρόνο απεγνωσμένα για πνευματική καλλιέργεια.
Προσευχή
Άνοιγμα ψυχής προς Ουρανόν, γλυκερή
ψυχής ευωχία, υψιπόρευτος πτήσις
προς κάθαρσιν, εξαγνισμόν, εξαγιασμόν.
Θεία λατρεία
Εκκλησιασμός, τέλεσις Ιερών Μυστηρίων,
ψυχοτρόφοι λειτουργίαι, άντλησις ευλογίας,
ψαύσις Κυρίου.
Τέλος, μελέτη ιερών κειμένων
εισάγει εις θείας αληθείας
και διαρκή δεσμόν με
Αγίαν Σοφίαν και Παράδοσιν
διατηρεί.
Θείαν όμως Αρωγή αυτοέλεγχον
πορείας εις βίον, αυτογνωσίαν λογισμών,
κινήτρων πράξεων έλεγχον,
αυτοκριτική διαρκή.
Πίστις δια μετανοούντας
Πίστις πηγή βιωμάτων αγιώσεως,
συνείδησιν εσαεί φωτιζομένην
υπό Θείου φωτισμού δημιουργεί.
Διαπίστωση:
Ο πιστός ιατρός αγωνίζεται εν σιωπή εαυτώ και Θεός συστρεφόμενος. Η πίστις του είναι το στήριγμά του ενάντια στην σωματική νόσο που τον ταλαιπωρεί.
Χριστός Ανέστη
Αγγέλων στρατιαί
αναστάντα Βασιλέα των υμνούν.
Εξ ουρανών, άκτιστον Φως,
ψυχάς, αιωνίως καταγαύζει.
Αγίου Πνεύματος
ιεραί πνοαί, σποράν αγιώσεως εις ψυχάς θνητών σπείρουν.
Πού σου φθορά η δόξα;
Πού σου άδη το νίκος:
Πού σου θάνατε το κέντρον;
Πού σου σατανά το βασίλειον;
Πού σου πονηρέ η ισχύς;
Πού σου σαρκός ο ρύπος;
Πού σου ύλη η λατρεία;
Πού σου άφρων η αυτοθέωσις;
Πνεύμα πνευμάτων
ο Αναστάς Χριστός
εντός ψυχών, Βασιλείαν ουρανών εισάγει,
Καινήν Κτίσιν δομεί.
Διαπίστωση:
Κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωσιν με τον Κύριό του μετέστη ο μακάριος ιατρός Αριστομένης Δ. Δεληβάνης στους ουρανούς της Βασιλείας του Πατρός του, αφού κατανόησε τους περιορισμούς της ιατρικής επιστήμης του, την πρόσκαιρη επίγεια δόξα , και το ασήμαντον της υλικής ευημερίας , εμπρός στην εσταυρωμένη αγάπη και την ανάσταση του Θεανθρώπου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού , υπέρ της σωτηρίας των ανθρώπου και της αθανασίας των ψυχών ημών.
2. Η θεραπεία του μοναχού Μαρκιανού και του ιατρού
Η ιστορία αυτή περιλαμβάνεται στον Συναξαριστή του Νοεμβρίου (2) και είναι καταγεγραμμένη στην κοινή Ελληνική γλώσσα:
“Εις τον καιρόν του ευσεβεστάτου βασιλέως Μιχαήλ και Θεοδώρας της μητρός του, ήτο τις μοναχός, Μαρκιανός ονόματι, εις το Μοναστήριον του Αρχιστρατήγου Μιχαήλ , το επονομαζόμενον του Ευσεβείου, εντός της Κωνσταντινουπόλεως. Αυτός ο Μαρκιανός, όταν ασθενούσε, ποτέ δεν εζήτει ιατρούς ουδέ ιατρικά μόνον προσέπιπτεν εις την εικόνα του αρχιστρατήγου Μιχαήλ και ιατρεύετο και ούτως εποίει πάντοτε. Ημέραν δε τινά ασθενήσας βαρέως προσέπεσε και πάλιν, κατά την συνήθειαν την οποίαν είχεν, εις την εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και εζήτει βοήθειαν· ο δε Αρχιστράτηγος, θέλων να τον δοκιμάση, δεν τον ιάτρευσεν. Ερχόμενοι δε οι συγγενείς και οι φίλοι του τού έλεγον να προσκαλέση ιατρόν, αλλ΄ αυτός δεν τους ήκουε· εκείνοι δε επήγαν κρυφίως εις ιατρόν τινα φίλον τού Μαρκιανού και εζήτησαν θεραπείαν, ο δε ιατρός τους έδωσε τας απαιτουμένας οδηγίας και τους παρήγγειλεν, ότι, όταν κοιμηθή ο Μαρκιανός, να του θέσουν τα ιατρικά. Επήραν λοιπόν εκείνοι τα φάρμακα και τα έθεσαν εις το προσκέφαλόν τού Μαρκιανού, αναμένοντες ευκαιρίαν για να τα δώσουν στον ασθενή.
Την νύκτα εκοιμήθησαν όλοι όσοι τόν περιεποιούντο, ο δε Μαρκιανός είχεν ανοικτούς τους οφθαλμούς του· βλέπει δε τότε τον Αρχάγγελον Μιχαήλ, ως να εξήλθεν από το βήμα της Εκκλησίας, έχων μεθ΄ αυτού άλλους δύο νέους ωραίους και θαυμαστούς, βαδίζων δε ήλθεν εις το προσκέφαλον του Μαρκιανού και ιδών τα ιατρικά λέγει εις τον Μαρκιανόν: “Τι είναι αυτό;” Απεκρίθη ο Μαρκιανός “δεν γνωρίζω Αρχάγγελε”. Τότε λέγει ο Αρχιστράτηγος προς τους νέους: “Λάβετε αυτά τα ιατρικά και υπάγετε να τα βάλετε εις το προσκέφαλον του ιατρού όστις τα έκαμε”! Και οι μεν νέοι εξήλθον της Εκκλησίας, αυτός δε επήρεν έλαιον εκ της κανδήλας της εικόνος του και ήλειψε τον Μαρκιανόν, παρευθύς ιατρεύθη από την ασθένειά του και εδόξασε τον Θεόν. Το μεσονύκτιον επήγεν ο ιερεύς της Εκκλησίας να ψάλη τον Όρθρον και εύρε τον Μαρκιανόν υγιά, όστις του είπε πάντα όσα είδεν. Πρωΐας δε γενομένης, επήγεν ο ιερεύς εις τον οίκον του ιατρού και εύρεν αυτόν βαρέως ασθενή. Τότε διηγήθη ο ιερεύς όσα ήκουσεν από τον Μαρκιανόν· και ως ήκουσεν ο ιατρός την αιτίαν της ασθενείας του ηγέρθη βασταζόμενος και επήγεν εις τον Ναόν του Αρχιστρατήγου Μιχαήλ, έμεινε δε εκεί όλην την ημέραν κλινήρης, το δε εσπέρας ιατρεύθη και έκτοτε δεν επήγεν εις τον οίκον του, αλλά εμόνασεν εκεί εις τον Ναόν και ό,τι αν είχε τα εχάρισεν εις την Εκκλησίαν.”
Ο Πανάγαθος Θεός, για λόγους θείας οικονομίας, επιτρέπει στους ιατρούς μας να μάς θεραπεύσουν, αλλά υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις που κανένα φάρμακο δεν είναι αποτελεσματικό, κι αυτό προς δόξαν Θεού για εκείνους που αναζητούν με ευλάβεια και ακλόνητο πίστη την θεία Του επέμβαση , που πραγματοποιεί με την αισθητή Παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, της Υπεραγίας Θεοτόκου, των Αρχαγγέλων και Αγγέλων Του και των Αγίων της Εκκλησίας μας.
Κάθε Ορθόδοξος Χριστιανός έχει έναν άγγελο που τον προστατεύει..σημαντικό είναι να καθιερώσουμε επικοινωνία με τον άγγελό μας, που συνυπάρχει μαζί μας παντού και πάντοτε , ζει και γεύεται όλες τις εκφάνσεις, θετικές και αρνητικές, του βίου μας, μέχρι το τέλος μας.
Χρόνια σας πολλά, το φως των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ είθε να συνοδεύει όσους με πίστη και ευλάβεια τιμούν την μνήμη τους.
Βιβλιογραφία
1.Δεληβάνης Δ. Αριστομένης. Η Επί του Όρους Ομιλία, σ. 21, 151, 153, 155, 156, 170, 171. Αθήνα. Εκδόσεις Στεφ. Δ. Βασιλόπουλος.
2. Ο Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας (1950). Μην. Νοεμβ., σ. 196, 197.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
8/11/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου