Η Βαλύρα οδεύει προς τα Χριστούγεννα γεμάτη προσμονή, ιδίως οι μαθητές που περιμένουν πώς και πώς να απολαύσουν το δεκαπενθήμερο των διακοπών τους, ευχόμενοι ότι οι δάσκαλοι ή οι καθηγητές τους δεν θα τους αναθέσουν δύσκολες κατ΄οίκον εργασίες....
Οι προκομμένες και καλαίσθητες κυρίες της Βαλύρας, στόλισαν τα αρχοντικά και τις αυλές τους και η όμορφη γενέτειρά μας λαμβάνει σταδιακά εορτάσιμο χρώμα, σε ζεστές αλλά και φανταχτερές αποχρώσεις....αναμένεται και το φετινό χριστουγεννιάτικο δένδρο στην πλατεία του χωριού.
Όμως , εκτός από τον εξωτερικό στολισμό, διανύουμε την περίοδο της Σαρακοστής , των σαράντα ημερών μέχρι τα Χριστούγεννα, και προσπαθούμε με νηστεία και προσευχή να καθαρθεί το σώμα, να λάμψει το πνεύμα και να στολιστεί εορτάσιμα η ψυχή .
Φωτό: κα Γ. Μπουρίκα Μαρινοπούλου
Κάποιοι που είναι μόνοι στη ζωή μελαγχολούν, είτε γιατί έχουν χάσει τα αγαπημένα τους πρόσωπα, είτε γιατί αισθάνονται ότι η ζωή έχει περάσει, και όλα εκείνα που υπολόγιζαν και /ή φαντάζονταν ότι θα λάμβαναν σάρκα και οστά παρήλθαν....τα τύλιξε ο χρόνος στη σιωπή ενός σκοτεινού παρελθόντος.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η καταπιεσμένη και τραυματισμένη αισιοδοξία δεν προβάλλει δυναμικά στο προσκήνιο, αρκεί μια αυθόρμητη και χαρούμενη καλημέρα από τον γείτονα, κι ένα καφεδάκι στην πλατεία του χωριού, με φίλους και συγχωριανούς, για να απογειώσει τη διάθεση στη μικρή κοινωνία μας.
Έλα να σε φιλέψω ένα μελομακάρονο, λέει η γειτόνισσα, δεν κάνει κορίτσι μου, έχω ζάχαρο απαντά ο παππούς.... να σου δώσω τότε ένα πιάτο άγρια χόρτα που μάζεψα στο βουνό... εκείνος χαμογελά ικανοποιημένος, γιατί μια ψυχή τον σκέφτηκε και νοιάστηκε! Έτσι η ζωή κυλά ήρεμα, ακόμη κι όταν έρχεται ανεβασμένος ο λογαριασμός της ΔΕΗ....στο κάτω -κάτω μαζεύουμε τόσα ξύλα στα ελαιοπερίβολα...σίγουρα θα έχουμε προσάναμμα για τον βαρύ Χειμώνα!
Φωτό: κα Γεωργία Μπουρίκα-Μαρινοπούλου
Η κα Γεωργία Μπουρίκα-Μαρινοπούλου πρωτοστάτησε και φέτος στον στολισμό του σπιτιού, και η έμπειρη αρτοποιός και ζαχαροπλάστης, κα Ευθυμία Ξεν. Καρτερολιώτη, με δημιουργική διάθεση, ετοίμασε τα όμορφα κεράκια της, που θυμίζουν λαχταριστά γλυκίσματα!
Κι άλλες χρυσοχέρες γυναίκες της Βαλύρας κάνουν θαύματα με τη δημιουργική σκέψη και τα ευλογημένα χέρια τους, δυστυχώς δεν έχουμε φωτογραφίες για να τις αναρτήσουμε.
Όσοι ζουν μακριά από τη γενέτειρά μας, δεν παύουν να τηρούν με ευλάβεια τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας. Κάποτε τα Χριστουγεννιάτικα δενδράκια ήταν μικρά, λιγότερο από 70 εκατοστά. Τα τοποθετούσαμε εμπρός στα πέτρινα παραθύρια, με ιδιαίτερη χαρά, ιδίως όταν ηλεκτροδοτήθηκαν τα σπίτια στο χωριό, και κυκλοφόρησαν τα πρώτα λαμπάκια, προς το τέλος της δεκαετίας του 1960. Στην αρχή μόνο άναβαν τα περιβόητα λαμπιόνια, μετά από χρόνια αναβόσβηναν και απέκτησαν ποικιλία χρωμάτων στη συνέχεια. Μέσα στα χριστουγεννιάτικα στολίδια μας , κάπου- κάπου προβάλλει κι ένα παιδικό καλλιτέχνημα, φτιαγμένο με τη βοήθεια της αείμνηστης γιαγιάς ή της μητέρας μας ...έτσι η συγκίνηση απογειώνεται. Οι χαμένοι δικοί μας, ως φωτεινές ευχές επικάθονται στον εορταστικό διάκοσμο, εγγύηση ότι θα πάει καλά η νέα χρονιά, με πίστη και αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο, με υγεία και ευημερία στην οικογένεια.
Και τι δεν θα δίναμε για ένα κυπαρισσόκλαδο από τον Μυλόλακκα ...τότε που οι παππούδες το έφερναν στο σπίτι για τον παραδοσιακό στολισμό, με ζυμωμένα και ψημένα στον ξυλόφουρνο στολίδια της γιαγιάς....
Στο πλατό της ζωής της Βαλύρας , τα νιάτα έχουν τον πρώτο λόγο , που ξαφνιάζουν ευχάριστα με τη δική τους προοπτική και δημιουργίες. Η καρδιά μας, μαθητούδι στα θρανία του Δημοτικού Σχολείου Βαλύρας, σχεδιάζει με νοσταλγία και γράφει καλλιγραφικά: “ Σας ευχόμαστε ολόψυχα , Χαρούμενα Χριστούγεννα”!
Θερμές ευχαριστίες στις κυρίες Γεωργία Μπουρίκα-Μαρινοπούλου και Ευθυμία Ξεν. Καρτερολιώτη για το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, που ανάρτησαν στη σελίδα τους στο fb.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
23/1/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου