Τα θαυμαστά έγχορδα της πλούσιας πανίδας της Βαλύρας ήλθαν στο πόστο τους, θεϊκά εξοπλισμένα, για να υμνήσουν τη χαρά του Καλοκαιριού, μέσα στις πυκνές φυλλωσιές των δένδρων αλλά και στα απάτητα άνδρα των νυμφών του ποταμού της μυθικής Μαυροζούμενας, με πρώτο ένα ζεύγος τζιτζικιών στο μονόχορδο, επάνω στον σφριγηλό κορμό του πλάτανου στο σιδηροδρομικό σταθμό του όμορφου χωριού μας.
Ο βαθύσκιωτος πλάτανος στον σιδηροδρομικό σταθμό Βαλύρας.
Φωτό: κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου
Την ώριμη νεότητα του Καλοκαιριού υμνεί ο Τιθωνός και το γένος του, στον δροσερό πλάτανο, που είναι ένα ζωντανό στολίδι στον σταθμό, όπως διαπιστώσαμε σε σχετικό βίντεο που λάβαμε από την κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου, Αντιπρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας. Τα ρυθμικά ακούσματα των τζιτζικιών άρχισαν τη θερινή τους συναυλία και γέμισαν την ψυχή μας με χαρά, αλλά και με μία αίσθηση ανεπαίσθητης μελαγχολίας, γιατί τη χαρμολύπη διεγείρει ο μύθος του όμορφου Τιθωνού.....
Κατά την Ελληνική μυθολογία ο Τιθωνός ήταν γιος του Βασιλιά της Τροίας Λαομέδοντα και της Στρυμούς. Τον ερωτεύθηκε η όμορφη Ηώς , η γλυκιά Ροδαυγή για το κάλλος του , τον απήγαγε να τον κάνει εραστής της, και κατόπιν παράκλησης στον Δία έλαβε την αθανασία. Όλα ήταν ονειρικά για το θείο ζεύγος, και απέκτησαν δύο τόκους, τον Μέμνονα και τον Ημαθίωνα. Όταν όμως ο Τιθωνός έφθασε σε έσχατο γήρας, γιατί ήταν αθάνατος μεν, αλλά όχι για πάντα νέος δε, η Ηώς, που παρέμενε αιωνίως νέα και πεντάμορφη, ως φωτεινή αυγή , δεν μπορούσε πλέον ούτε να τον αντικρίσει!
Η αποκρουστική γεροντική εικόνα διατάρασσε το οπτικό πεδίο τής αιώνιας νεότητας, και την αισθητική της τελειότητας της Ηούς.
Γέρασε ο Τιθωνός και μαράθηκε η ζέση της καρδιάς του και η ορμή του πάθους της νιότης του. Ρυτίδες γέμισε το πρόσωπό του, ζάρωσε το δέρμα του, έγινε πλαδαρό, ψυχρό και αδύναμο, μειώθηκε η όραση και η ακοή του, χλόμιασε, άσπρισε , καμπούριασε, και το βάδισμά του ήταν πλέον αργό και δύσκολο. Έσβησε ο φλογερός, ο απείρου κάλλους εραστής , δεν ήταν πλέον όπως όταν τον πρωτοείδε έκπληκτη και τον λαχτάρισε με ερωτικό πόθο η θεά. Δυστυχώς, στη βιασύνη της να τον έχει για πάντα δικό της, ξέχασε να παρακαλέσει τον Δία όχι μόνο να τον κάνει αθάνατο, αλλά να τον καταστήσει επίσης αιωνίως νέο! Βέβαια, αν η Ηώς και τα δύο σκεπτόταν εξ αρχής, δηλαδή την αθανασία και τη νεότητα ταυτόχρονα, μάλλον μία τρίτη παγίδα θα της έστηνε ο παμπόνηρος, πανταχού παρών έρως, που βασανίζει το σύμπαν ολόκληρο, καλλιεργώντας τον αμπελώνα της πλάσης, για να οδηγήσει μυητικά τα γεννήματα τής γης και του ουρανού στην ωρίμανση της πίστης και της αγάπης , ως βότρυς πέπειρους , στον κατ΄ εικόνα και κατ΄ ομοίωση με τον Πατέρα τους, τον αληθινό Θεό της ουρανίου βασιλείας, αυτής που δεν συνέλαβε το νεανικό , ανένδοτο και αμετάπειστο πνεύμα της Αυγής!
Η άκαρδη Ηώς διαμαρτυρήθηκε έντονα, γιατί δεν αγαπούσε τον άνθρωπο όπως ο Χριστός που ανέβηκε επάνω στον σταυρό για να σώσει αρρώστους και πεπλανημένους από τα πρόσκαιρα πάθη ανθρώπους , θυσιάζοντας ανιδιοτελώς το σώμα και το αίμα Του.
-Δεν τον θέλω τον γέροντα, πάρτε τον από μπροστά μου, ξεφώνιζε οργισμένη η Αυγούλα. Είμαι αθάνατη, νέα και ωραία, ενώ αυτός είναι πλέον ένας κακάσχημος γέροντας, χωρίς τη φλόγα του ερωτικού πάθους!
Λυπήθηκαν οι θεοί τον άτυχο Τιθωνό και δίπλωσαν επιμελώς τις ρυτίδες του, ώστε να χωρέσει ολόκληρος μέσα στο σώμα ενός εντόμου, έως πέντε εκατοστά μακρύ! Διάφανα μαύρα φτερά με χρυσές αποχρώσεις χάρισαν στον Τιθωνό, για να πετά σαν άγγελος, αλλά να μη διακρίνεται επάνω στους κορμούς των δένδρων, κεφάλι κοντό και πλατύ του έδωσαν, να χωράει όλο τον κόσμο μέσα του, και πέντε υποδοχείς, δύο μεγάλα μάτια να τα βλέπει όλα σε γενικό πλάνο, και τρία μικρότερα, για να εντοπίζει τις λεπτομέρειες τάχιστα, ώστε να διαμορφώνει άποψη ακριβείας για τα πράγματα γύρω του. Ούτε αόρατη νύμφη ,σε μορφή κουκίδας, δεν του ξεφεύγει! Αν και πλέον είναι πολύ αργά για να αλλάξει μοίρα το γένος του, δεν παύει να ελπίζει ότι μία ημέρα θα τον λυπηθεί και απαλλάξει ο Θεός, από τούτης της πρόσκαιρης ζωής τη δέσμευση. Γι΄ αυτό υπέγραψε μουσικό συμβόλαιο διαρκείας μόνο τριών καλοκαιρινών μηνών, κατά τον χρόνο των ανθρώπων , δηλαδή απείρων υποκλασμάτων του δευτερολέπτου, σε συνάρτηση με την αιωνιότητα του άχρονου είναι του Παντοδύναμου Θεού. Χορτοφάγος διάλεξε να ζει, για να μη δυσαρεστήσει τον Θεό , λόγω έλλειψης εγκράτειας στις τροφές , γι΄ αυτό μια προβοσκίδα, σαν καλαμάκι για δροσερά αναψυκτικά κέρδισε γενναιόδωρα, για να τρέφεται με τη λύμφη των βλαστών και να αισθάνεται ότι ευφραίνεται με θείο νέκταρ, σε ολύμπια δώματα! Ένα μόνιμο μουσικό όργανο κέρδισε ο Τιθωνός και το φέρει υπερήφανα εντός του, αφού σε “άγγελο της Ηούς” πιστεύει ο ίδιος ότι μεταμορφώθηκε!
Ειδική ηχητική συσκευή , τοποθετημένη ανάμεσα στο θώρακα και στην κοιλιά του τέττιγος , μέσω της οποίας δημιουργείται το ιδιόμορφο τερέτισμα, που ακούγεται τις ζεστές ημέρες του Καλοκαιριού , λέγουν οι επιστήμονες ότι φέρει ο τζίτζικας, που δεν γνωρίζουν σχετικά με τα θεία έγχορδα. Η συσκευή αποτελείται από δύο κοιλότητες που χωρίζονται από μια λεπτή μεμβράνη τεντωμένη. Κάθε φορά που δονείται η μεμβράνη αυτή, παράγεται ήχος (βλπ. Βικιπαίδεια).Και τι ήχος! Ολόκληρο κονσέρτο , προκαλώντας την αδιάφορη Ηώ να ερωτευθεί ξανά τον όμορφο Τιθωνό, τον φτερωτό γαμπρό, που την περιμένει με λαχτάρα μέσα στο επίσημο μαύρο κοστούμι του, σε θέατρο σκιών μίας αμετάκλητης χθόνιας μοίρας, επάνω σε κορμούς δένδρων, και ανάμεσα σε φύλλα που θροΐζουν με ανατριχίλα στο άσμα και στο λεπτεπίλεπτο άγγιγμα των φτερών του μυθικού πρίγκιπα. Μόνο όταν ξυπνά στο τέλος του καλοκαιριού ο τζίτζικας και διαπιστώνει τις αποκρουστικές ζάρες στο κορμί του, παρακαλεί τον Θεό να κοιμηθεί, για να έλθει ξανά, μετά από πολύ καιρό , νέος και όμορφος, ολοκληρωμένος άνδρας στη ζωή, όπως ήταν άλλοτε.... στο κατώφλι ενός αιωνίου ερωτικού καλοκαιριού.
-Και ποιος κρούει τη χορδή μέσα στο θώρακα του τέττιγος;
-Τι λέτε; καθόμαστε κάτω από τη βαθύσκιωτη, δροσερή φυλλωσιά, στο πεζούλι στον πλάτανο του σταθμού, και όσους δεν αναλάβει απευθείας το Άγιο Πνεύμα, να τους απαντήσει αυτοπροσώπως της Βαλύρας ο Τιθωνός;
-Θα καθίσουμε, αφού πρώτα εσύ πεις," Ο τζίτζιρας ο μίτζιρας ο τζιτζιμιτζιχότζιρας ανέβηκε στη τζιτζιριά στη μιτζιριά στη τζιτζιμιτζιχοτζιριά, να κόψει τζίτζιρα μίτζιρα τζιτζιμιτζιχότζιρα."
-Άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε.....
-"Η φύση είναι το βιβλίο του Θεού που έστειλε για τον άνθρωπο, που όταν απλά την παρατηρείς, νιώθεις ένα αίσθημα ολοκλήρωσης, ανέλιξης και ένωσης με τον Δημιουργό της", τάδε έφη Ευγενία!
-Η θερινή συμφωνία μόλις άρχισε! Στο βάθος βλέπω έρχεται και η κα Μαυρίκη- Μπόβη, η Ουρανία!
Θερμές ευχαριστίες στην κα Ευγενία Δ. Ντουραμάκου, Αντιπρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας, για το φωτογραφικό υλικό με τα πρώτα ακούσματα των τζιτζικιών επάνω στον πλάτανο του σιδηροδρομικού σταθμού Βαλύρας και στην κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου για την πολύ καλή φωτογραφία με τον πλάτανο.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
4-7-2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου