Η Aγία Σοφία και οι τρεις κόρες της, Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη. Φωτο:diakonima.gr
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης επέλεξε την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, ως το τελευταίο, το τριακοστό σκαλοπάτι στη θεόπνευστη κλίμακά του ( Λογ. 30, α΄, σελ. 388 ).
Η πίστη, γράφει ο θεοφώτιστος πατέρας, είναι όπως η ακτίνα του Ηλίου, η ελπίδα όπως το φως αυτού που φωτίζει και λάμπει και η αγάπη όπως ο δίσκος και ο κύκλος του ηλίου. Και τα τρία συνυπάρχουν μαζί. Αν κάποιος δεν αγαπά τον Θεό, τον αδελφό του και τη σωτηρία του, δεν ωφελεί η πίστη και η ελπίδα. Και τα τρία μαζί είναι ένας ήλιος, ένα απαύγασμα και μια λαμπρότητα. Ο άνθρωπος με την πίστη στηρίζει και θερμαίνει τηn ψυχή του κοντά στον Θεό, πιστεύει και πράττει αδίσταχτα τους λόγους του Θεού και φυλάει απαρασάλευτα τα θεία προστάγματα.
Η ελπίδα φέρνει την ψυχή του ανθρώπου στην ελεημοσύνη του Θεού για να την επισκιάσει και να την καθοδηγήσει ώστε να σπουδάσει τα έργα της πίστης με μεγάλη υπομονή. Η ελπίδα οδηγεί στην ουράνια δόξα. Η αγάπη περιλαμβάνει όλες τις αρετές, αυγάζει και λάμπει μέσα στην καρδιά, ανάβει και φωτίζει τον νου και μεταβάλλει το σκότος σε φως.
Σχετικά με την αγάπη λέγει ο Άγιος Ιωάννης Σιναϊτης:
Όποιος θέλει να μιλήσει για την αγάπη, να λάβει υπόψη του ότι ομιλεί περί Θεού, περί των ενεργειών και της δόξης Του και είναι σαν να προσπαθεί να πλεύσει σε φουρτουνιασμένο πέλαγος με ένα μικρό σκαφίδιο και πολύ βαρύ φορτίο. Μόνο οι άγιοι άγγελοι δύνανται να γνωρίζουν και να μιλούν περί αγάπης και εκείνοι κατά τον φωτισμό και την ενέργεια την οποία τους δίνει η θεία έλλαμψη. Ο Θεός είναι αγάπη και η αγάπη είναι μία πηγή πλήρης πίστεως, υπομονής, μακροθυμίας, καρτερίας και μία βαθύτατη της ταπεινώσεως θάλασσα (Λογ. 30,β΄. σελ.389).Η αγάπη μειώνει τον φόβο προς τον Θεό. Ο άνθρωπος δεν φοβάται τον Θεό ή είναι γεμάτος αγάπη και κάνει καλά έργα συνεχώς, ή έχει διαχωρίσει τον εαυτό του από τον Θεό και πράττει το κακό άνευ τύψεων, με πλήρη απάθεια και αδιαφορία. Πάντως όσο ελαττώνεται η αγάπη τόσο η ψυχή γεμίζει από φόβο.
Μακάριος είναι εκείνος που φοβάται τον Θεό καθώς φοβάται ο κατάδικος τον κριτή όπου μέλλει να τον καταδικάσει σε θάνατο. Η αγάπη είναι ένα βέλος που τρυπά τη καρδιά με πόνους δριμύτατους και σφοδρούς. Κάποιος έλεγε που τρυπήθηκε από τα βέλη της αγάπης, “εγώ καθεύδω και η καρδία μου αγρυπνεί”. Δηλαδή εγώ κοιμάμαι για την ανάγκη της φύσεως και η καρδιά μου αγρυπνεί από την πολλή αγάπη όπου έχει. Όταν η ψυχή φονεύσει τα ανήμερα θηρία, τους δαίμονες και τις κακίες της με την ταπείνωση, τρέχει με άσβεστο φλόγα στην αγκαλιά του Θεού για να θεραπεύσει τις πληγές της και να ελευθερωθεί. Λέγει ο ευλαβής άνθρωπος: “Εδίψησε η ψυχή μου προς τον Θεό τον ισχυρό τον ζώντα”. Η καρδιά του ανθρώπου ευφραίνεται από την αγάπη του Θεού , χαίρει και λάμπει αυτής το πρόσωπο. Όταν συνανακραθεί όλος ο άνθρωπος με τη θεία αγάπη, τότε το πρόσωπό του σαν καθρέφτης εμφανίζει την έσωθεν της ψυχής του γλυκύτητα και λαμπρότητα. Όσοι φθάσουν σε αυτό το σημείο ξεχνούν να φάνε και να αναπαυθούν.
Γίνονται όμοιοι με τους αγγέλους, ούτε ασθενεί το σώμα τους γιατί το καθαρίζει η φλόγα της αγάπης. Το ουράνιο πυρ τρέφει την ψυχή και την αναβιβάζει προς τον Θεό. Η αληθινή αγάπη κάνει καθαρή την ψυχή και όλος ο νους στρέφεται προς τον Θεό. Ο άνθρωπος μυσταγωγείται και διδάσκεται, φωτίζεται κρυφίως υπό της θείας χάριτος , γνωρίζει και ολοκληρώνει τα θεία προστάγματα. Ο Υιός του Θεού ο Ιησούς Χριστός καθαρίζει τη ψυχή στην οποία κατοικεί, θανατώνει την φαρμακερή επιθυμία και τα πάθη που τη νεκρώνουν.
Η καθαρή παρθενία και η θερμή αγάπη αξίωσαν τον Ιωάννη Θεολόγο να θεολογήσει και να φανερώσει τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος και τη σάρκωση του Υιού του Θεού και να στηρίξει τους ορθόδοξους Χριστιανούς στην αλήθεια. Όποιος όμως δεν αγαπά τον αδελφό του δεν έχει παράλληλα αγάπη προς τον Θεό. Φαντάζεται ότι αγαπά τον Θεό, σαν αυτόν που νομίζει ότι τρέχει στον ύπνο του.
Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι από όλες τις αρετές πρέπει πρώτα ο άνθρωπος να έχει την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη και ότι η αγάπη είναι η σημαντικότερη και υπερέχει όλων γιατί χωρίς αυτή δεν μπορεί να δει ο άνθρωπος τον Κύριο (Α΄Κορ. 13,13).
Είθε οι θείες αρετές, η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη να ανθίζουν μέσα μας, καταπατώντας τα ζιζάνια των παθών μας.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
17/9/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου