Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Φωτο: Βικιπαίδεια
Στις 26 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη της μεταστάσεως του Ευαγγελιστή Ιωάννου του Θεολόγου. Ο Άγιος Ιωάννης γεννήθηκε το έτος 10 μ.Χ. στη Βηθσαϊδά. Παρέμεινε στα Ιεροσόλυμα, κοντά στη Θεοτόκο, έως την Κοίμησή Της, και σε ηλικία 56 ετών πήγε στην Έφεσο όπου κήρυξε για 9 χρόνια. Επί Διομητιανού εξορίστηκε στην Πάτμο για 15 χρόνια , όπου δέχτηκε με θεία έμπνευση τη Θεία Αποκάλυψη. Όταν θέλησε να γράψει το Ευαγγέλιό του, ακούστηκε βροντώδης φωνή “Εν αρχή ην ο λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεό και Θεός ην ο Λόγος” (1). Επέστρεψε στην Έφεσο, έζησε 26 έτη, και στο βαθύ γήρας έλεγε μόνον “αγαπάτε αλλήλους”. Κοιμήθηκε σε ηλικία 105 ετών και 7 μηνών. Η Βασιλική του Αγίου Ιωάννου είναι στην Έφεσο, στο σημερινό Σελτσούκ της Δυτικής Τουρκίας. Όταν έλαβε πληροφορία από τον Θεό για την κοίμησή του, εξήλθε από την πόλη με 7 μαθητές του , οι οποίοι έσκαψαν στην άμμο. Ασπάστηκε τους μαθητές του και ξάπλωσε στον τάφο. Αυτοί τον κάλυψαν με χώμα έως τα γόνατα, μετά έως τον τράχηλο, και με την ανατολή του ηλίου του κάλυψαν και το πρόσωπο. Μετά από μερικές ημέρες όταν οι μαθητές του επισκέφτηκαν τον τάφο, τον βρήκαν κενό. Πιστεύουμε λοιπόν, ότι ναι μεν πέθανε και ετάφη, αλλά μετά από τρεις ημέρες μετέστη στους ουρανούς. Από τον τάφο του βγαίνει λεπτή θεραπευτική σκόνη (2).
Τι σημαίνει ο λόγος που είπε ο Χριστός προς τον Απόστολο Πέτρο, “εάν αυτόν θέλω μένειν έως έρχομαι, τι προς σε; συ ακολούθει μοι” (3);
Με την Ορθόδοξη Χριστιανική αντίληψη, ο Θεός δεν είναι κάτι το απόμακρο, ψηλά στον εξωτερικό ουρανό, όπως τον αντιλαμβάνονται οι Καθολικοί και προσπαθούν να πετάξουν ψηλά, για να φτάσουν στα εξωτερικά σύννεφα που κατοικεί ο Θεός, με τους ψηλούς Γοτθικούς ναούς. Ο Θεός είναι μία ανοιχτή αγκαλιά που σκεπάζει τους πάντες, όπως εικονίζεται στον τρούλο των Βυζαντινών ναών μας (4). Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι στον ήλιο της δικαιοσύνης τον νοητό αναφέρονταν, στον πανταχού παρόντα Πατέρα μας. Κάθε πλάσμα , κάθε μορφή έμψυχης και άψυχης ύλης, υπάρχει γιατί είναι μέρος της μίας και μοναδικής αλήθειας του Θεού , του Πατέρα όλων μας. Ο θείος λόγος κατοικεί και δεσμεύεται μέσα σε μας τόσο, όσο και στον πιο μεγάλο εγκληματία. Αυτός είναι η ζωή μας, Αυτός σκέπτεται για το καλό μας, Αυτός μας τρέφει και μας φροντίζει, Αυτός μας προστατεύει από τις βουλές του διαβόλου που δεν ήθελε να είναι ένα με τον Θεό, αλλά υπάρχει εντός μας ως αντίλογος και μας οδηγεί στην απομάκρυνση από τον Πατέρα μας, στον εγωισμό, στην έπαρση , στη μισαλλοδοξία, στη ματαιοδοξία, στην απιστία και στην υλική προσκόλληση. Όταν το θείον αποχωρεί από τον χουν, από το χωματένιο σώμα, τότε αυτό είναι ένα άψυχο σώμα. Η αξία του στηρίζεται στο γεγονός ότι στέγασε τον Θεό εντός του, ότι ήταν ναός του Θείου Λόγου και Αυτός του προσέδωσε την αγιότητα, καθαγιάζοντας την άψυχη ύλη. Γι΄ αυτό τιμούμε τα λείψανα των Αγίων μας, γιατί είναι αγιασμένα και αγαπημένα από τον Πατέρα της Αλήθειας και της Ζωής, από τον Υιό και Λόγο του Θεού, την πραγματική και μοναδική οδό της Σωτηρίας μας. Όπως κατά την Ανάσταση ανάβουμε τις λαμπάδες μας και το φως της μίας λαμπάδας δεν υπολείπεται σε κάτι συγκριτικά με κάποια άλλη λαμπάδα γύρω μας, αλλά είναι ένα και το αυτό ως προερχόμενο από την ίδια πηγή φωτός, το ίδιο συμβαίνει και με τον Θείο Λόγο. Όλοι τον δεχόμαστε εξ ίσου και γενναιόδωρα από τον Πατέρα μας, τον Τριαδικό Θεό, αλλά το πότε, πού και πώς θα “έλθουμε με τον θείο λόγο εντός μας” είναι υπόθεση που αφορά την ατομική εξέλιξη του καθενός μας. Κάθε άνθρωπος εξελίσσεται με τον δικό του ρυθμό και αυτό εξαρτάται από πολλές εσωτερικές και εξωτερικές μεταβλητές. Όταν ένας άνθρωπος φθάσει στο επίπεδο της θείας διάκρισης και αντιλαμβάνεται πλήρως ότι είναι ένα με τον Θείο Λόγο, συνυπάρχει και επικοινωνεί με τον Θεό διαρκώς και κατανοεί ότι ο Θεός είναι αναπόσπαστο μέρος του εαυτού του, τότε λέμε ότι “ο Κύριος ήλθε”. Γι΄ αυτό έπρεπε να ακολουθήσει ο Πέτρος μόνος του τον Κύριο, μέχρι να έλθει ο Κύριος, ο Υιός και Λόγος του Θεού εντός του Ιωάννου, να αντιληφθεί ο καλός και πιστός στον αγαπημένο του Θεάνθρωπο Χριστό Ιωάννης, ότι είναι ένα και το αυτό με τον Εσταυρωμένο θεάνθρωπο εντός του. Αυτός είναι ο υιός σου, είπε ο Κύριος επάνω στον Σταυρό στη μητέρα Του, στην Παναγία μας και αυτή είναι η μητέρα σου είπε στον Ιωάννη . Ο λόγος του Εσταυρωμένου Θεανθρώπου δεν δήλωνε μία απλή συμπόρευση του Ιωάννη με την Παναγία, αλλά ο Ιωάννης ήταν ατόφιος, ίδιος και απαράλλακτος όπως ο υιός Της ο αγαπητός. Ο Άγιος Ιωάννης ήλθε στον δικό του χρόνο και βαθμό. Κατά το γήρας του έλεγε μόνο “αγαπάτε αλλήλους”. Γιατί όταν ήλθε, είδε τον αληθινό Θεό να πληρώνει τους πάντες γύρω του, ίδιος και απαράλλακτος προς όλους, αναμένοντας ως υπομονετικός Πατέρας η σπορά του να "έλθει", να φωτιστεί ο νους των αδαών ανθρώπων και να ανάψει το φως της θείας γνώσεως εντός της σκοτεινής ύλης, και αγάπησε πραγματικά τον Κύριο και Θεό του στα πρόσωπα όλων των ανθρώπων. Ο Τριαδικός Θεός είναι η αλήθεια και η ζωή, αυτό που πραγματικά είμαστε. Εκείνο που καθορίζει την ταυτότητα του καθενός μας είναι ο βαθμός της καλλιέργειας και το στάδια της ανάπτυξης του θείου λόγου εντός μας. Από αυτό εξαρτάται ο φωτισμός, η γέννηση, η ζωή και η αθανασία του πραγματικού μας εαυτού.
Πώς συνέβη και τι σημαίνει η μετάσταση του Ευαγγελιστή Ιωάννου;
Λέγει ο Ιωάννης ο Ευγενικός, στους οίκους που εκπόνησε για τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο:
Χαίρε ότι μεταστάσεως συμμετέσχες ως Υιός
Χαίρε ότι αναστάσεως, οία Λόγον αδελφός (5).
Ο Άγιος Ιωάννης έλαβε από τον Κύριο και Θεό του την πληροφορία νοητικά ότι ήλθε το πλήρωμα του χρόνου να απέλθει από αυτόν τον ορατό κόσμο. Δηλαδή ότι θα πεθάνει σε συγκεκριμένο χρόνο. Έσκαψε τον τάφο του με τη βοήθεια των μαθητών του, και ξάπλωσε εντός αυτού για να πεθάνει. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν περίμενε να πεθάνει φυσικά, να του πάρει ο Κύριος την ψυχή εν κινήσει, αλλά ζήτησε να του σκάψουν τον τάφο ενώ ήταν ζωντανός. Πώς όμως να πεθάνει κάποιος που ήδη είναι αθάνατος; Μπορούσε να πεθάνει ο αθάνατος Θείος Λόγος, ο Θεός, που έφερε ο Άγιος Ιωάννης εντός του; Κοιμήθηκε, πέθανε κατά τα ανθρώπινα δεδομένα, και σε τρεις ημέρες αναστήθηκε, αποτίναξε τη φθορά, και μετέστη στους ουρανούς. Με ριπή οφθαλμού εξήλθε από τον τάφο του και οι μαθητές δεν βρήκαν τίποτα εντός αυτού (5). Όπως δεν βρήκαν τίποτα εντός του τάφου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Θεοτόκου, παρομοίως δεν βρήκαν τίποτα και εντός του τάφου του Ευαγγελιστή Ιωάννου. Μετέστη στους ουρανούς. Οι ουρανοί στους οποίους μετέστη ο Άγιος Ιωάννης δεν είναι βέβαια ψηλά στα σύννεφα, στον ουρανό που βλέπει ο θνητός άνθρωπος. Είναι εκεί που βρίσκονται τα θεία δώματα της Βασιλείας των Ουρανών, στο άχρονο είναι του Πατρός μας, αν ποτέ μπορέσει να φθάσει ο νους του ανθρώπου, που είναι προσκολλημένος στις υλικές πάγιες μορφές και στη σταθερότητα του όγκου και του χρόνου της χονδροειδούς ύλης.
Μετάστασις Ιωάννου Θεολόγου
Απολυτίκιον. ήχος β΄.
“Απόστολε Χριστώ τω Θεώ ηγαπημένε, επιτάχυνον ρύσαι, λαόν αναπολόγητον· δέχεταί σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόντα τω στήθει καταδεξάμενος· ον ικέτευε Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην και το μέγα έλεος”(6).
Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος είθε να φωτίζει τον νου και την καρδιά όλων των ανθρώπων. Αγαπάτε αλλήλους.
Βιβλιογραφία
1.Ιωαν. Κεφ. α΄, στιχ. 1.
2.Αγιολόγιον Ημερολόγιον (2018).Αθήνα. Εκδόσεις Σαϊτης.
3.Ιωαν. Κεφ. κα΄στιχ. 22.
4.Γέροντος Μουλατσιώτη Νεκταρίου, Αρχιμανδρίτου (2013). Σύγχρονος Γεροντικός Λόγος, σελ. 65. Τρίκορφο. Έκδοση Ι.Μ. Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σάρωφ.
5. Ο Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας (1987). Μην. Σεπτ. , σελ.555.
6.Ημερολόγιο 2022. Ιερά Μητρόπολις Νέας Σμύρνης-Αθήνα.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
26/9/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου