Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2022

Όσα Ακούει ο Πλάτανος, στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Βαλύρας

               


    Ο Πλάτανος στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Βαλύρας.Φωτο: κα Βάσω Φ.Ηλιοπούλου

Στις 4 Σεπτεμβρίου και ώρα 6:30μ.μ., στα εγκαίνια των ανακαινισμένων εγκαταστάσεων του Αστέρα Βαλύρας, στο γήπεδο Μαρακανά κάμπου, παρευρέθηκε η κυρία Ευγενία Δ. Ντουραμάκου, εκ μέρους του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας. Είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τον Αντιδήμαρχο Μεσσήνης , κο Δημήτριο Γαλιάτσο, Υπεύθυνο στον Τομέα της Καθαριότητας, μετά την επιτυχή και λαμπρή εκδήλωση του Αστέρα Βαλύρας, για τα θέματα του κτιρίου του Σιδηροδρομικού Σταθμού του χωριού.

Ο κύριος Αντιδήμαρχος δεσμεύτηκε να καλύψει ο Δήμος τα έξοδα σοβατίσματος του κτιρίου του Σιδηροδρομικού Σταθμού της Βαλύρας, εφ΄ όσον εκείνη βρει έναν επαγγελματία σοβατζή , και εκτιμήσει το κόστος των απαιτούμενων υλικών και εργατικών ωρών. Η καθόλα συνεπής κυρία Ευγενία Δ. Ντουραμάκου , επικοινώνησε άμεσα μ΄ έναν διαθέσιμο επαγγελματία σοβατζή της περιοχής, και έδωσαν ραντεβού στον Σταθμό, προς το απόγευμα της συγκεκριμένης ημέρας, για να δει τον χώρο και να κάνει την  κοστολόγηση.

Όμως, καθώς κατηφόριζε προς τον σταθμό,

μισή ώρα ενωρίτερα από το ραντεβού της, όπως συνηθίζει λόγω συνέπειας, είδε δύο χαριτωμένες 8 και 10 χρονών μαθήτριες , από τον καταυλισμό των Τσιγγάνων της Βαλύρας, που ζουν σε δικό τους οικόπεδο , κοντά στο γήπεδο του χωριού.

Η Θεοδώρα και η Βαλάντω, οι οποίες φοιτούν κανονικά στο Δημοτικό Σχολείο της Βαλύρας, ήταν καθισμένες κάτω από τον δροσερό πλάτανο του Σταθμού, πάνω στο τετράγωνο πέτρινο πεζούλι, και συζητούσαν μεταξύ τους.

-Χαίρετε κυρία, είπαν στην κα Ευγενία, που τους θύμισε μία καλοβαλμένη και αγαπητή δασκάλα, όπως τέλος πάντων εκείνες τη φαντάζονται στο μυαλό τους.

-Χαίρετε, απάντησε χαμογελαστά η κα Ευγενία και πρόσθεσε: Φαντάζομαι ότι σας αρέσει να κάθεστε εδώ στον πλάτανο, έχει ωραία δροσιά και είναι όμορφος ο χώρος γύρω από τον Σταθμό μας.

-Εσείς, κυρία, θέλετε να καθίσετε εδώ κάτω από τον πλάτανο; Να σηκωθούμε, αν σας ενοχλούμε.

-Αντίθετα, είναι χαρά μου που σας βλέπω. Δεν θα καθίσω· ήρθα σήμερα εδώ γιατί έχω ένα επαγγελματικό ραντεβού μέσα στο κτίριο του Σταθμού, εκ μέρους του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας.

-Μα είναι άδειο το κτίριο κυρία!

-Ναι, τώρα είναι άδειο, αλλά το φτιάχνουμε για να στεγάσει πολλούς ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, κι εσάς, συμμετέχοντας σε ωραίες δραστηριότητες.

-Τι να κάνουμε κυρία;

- Σας αρέσει ο χορός και το θέατρο;

-Μας αρέσει πολύ.

-Τότε, θα μπορείτε με τους συμμαθητές σας να συμμετέχετε σε ενδιαφέρουσες διδακτικές θεατρικές παραστάσεις, και σ΄ ένα χορευτικό σχήμα με παραδοσιακούς χορούς. Αλλά όχι μόνο αυτό, και άλλες δημιουργικές δραστηριότητες για παιδιά θα λαμβάνουν χώρο στο Πολιτιστικό Κέντρο μας, εδώ στον Σταθμό.

-Εμάς , κυρία, μας αρέσει πολύ να φυτεύουμε δένδρα. Λέγαμε να φυτεύαμε δύο δενδράκια εδώ στον Σταθμό , αλλά πρέπει κάποιος να μας δώσει την άδεια, να μας πει πού ακριβώς να τα φυτέψουμε , και να μας χαρίσει δύο δενδράκια.

-Ω! τι ωραία ιδέα. Θα μπορούσατε να το αναφέρετε στον δάσκαλό σας και να οργανώσετε μία ομαδική δενδροφύτευση, μαζί με τους συμμαθητές σας, αυτή τη σχολική χρονιά. Επίσης, είναι πολύ σπουδαίο να αναλάβετε τη φροντίδα ενός δένδρου.


                     Η Όαση του Σταθμού της Βαλύρας.Φωτο: κα Βάσω Φ.Ηλιοπούλου

-Θέλουμε καθεμία το δένδρο της, να το φροντίζουμε και να μεγαλώνουμε μαζί με αυτό.

-Βλέπετε απέναντι στη ράμπα, στην αποθήκη του Σταθμού, τα μικρά φοινικάκια; Ξέρετε ποιος τα φύτεψε;

-Όχι!

-Τα φύτεψε ο πεντάχρονος Αλέξανδρος από τη Βαλύρα, με τη βοήθεια της γιαγιάς του, πριν από δύο χρόνια και έχουν γίνει τριπλάσια.



Καλλιτεχνική κατασκευή της κας Ευγενίας Δ. Ντουραμάκου με την ημερομηνία δενδροφύτευσης του μικρού Αλέξανδρου, στις 8 Σεπτεμβρίου, 2020.

-Και τον Πλάτανο κυρία ποιος τον φύτεψε;

-Τον φύτεψαν πριν από τριάντα χρόνια ο κύριος Κατσαμπάνης και οι συνάδελφοί του, που εργάζονταν στον Σιδηροδρομικό Σταθμό.

-Πολύ μας αρέσει ο πλάτανος, καθόμαστε εδώ συνέχεια οι δυο μας τα απογεύματα. Κυρία, πριν από τον πλάτανο, υπήρχε κάποιο άλλο δένδρο εδώ;

-Υπήρχε ένας αιωνόβιος ευκάλυπτος, ο οποίος έζησε πολλά χρόνια, άκουσε τα μυστικά πολλών ανθρώπων, και γεμάτος σοφία εξέπνευσε, παραδόθηκε στον Θεό.

-Και ο πλάτανος ακούει τα μυστικά μας;

-Πώς δεν τα ακούει!

-Αλλά δεν μιλάει!

-Τα δένδρα δεν μιλούν, μόνο κουνούν τα φύλλα τους και ξεραίνονται από την πίκρα τους , την έλλειψη φροντίδας και αγάπης εκ μέρους των ανθρώπων, ή όταν κι αυτά γερνούν , όπως όλα στη φύση.

-Πώς ξεραίνονται τα δένδρα κυρία;

-Η ροή του νερού αντί να ανεβαίνει από κάτω προς τα πάνω και να τρέφει όλο το δένδρο, έχει αντίθετη κατεύθυνση, κυλά από πάνω προς τα κάτω, οπότε αφυδατώνεται και ξεραίνεται σταδιακά το δένδρο.

-Ο ευκάλυπτος έβλεπε τους ανθρώπους κυρία; γιατί εγώ πιστεύω ότι ο πλάτανος μάς κοιτάζει και μας αγαπάει , είπε η Βαλάντω.

-Ο ευκάλυπτος λένε οι παλιοί ότι συντονιζόταν με την ενέργεια των ανθρώπων γύρω του. Όταν κηρύχτηκε ο πόλεμος του 1940 και είδε τις μητέρες που έκλαιγαν, χαιρετώντας τα παιδιά τους που έφευγαν στρατιώτες με το τραίνο, δάκρυσε σύγκορμος.

Πολλά δάκρυα έτρεχαν πάνω στον κορμό του.

-Σου το έλεγα Θοδώρα, ο πλάτανος μας αγαπάει, είπε η Βαλάντω.

-Όμως κυρία, δεν μας είπατε, ρώτησε η Θεοδώρα, ποιος έφτιαξε αυτό το ωραίο πεζούλι που καθόμαστε με τις όμορφες πετρίτσες;

-Αυτό το πεζούλι το έφτιαξε ο κύριος Αφρίμ Τζούλια από την Αλβανία, που τον φωνάζουν Γιάννη στη Βαλύρα.

-Πολύ ωραίο το έφτιαξε! Θα ξέρει πολλά για το κτίσιμο ο κύριος Γιάννης.

-Βεβαίως! Είναι άριστος τεχνίτης και γνωρίζει πώς να σμιλεύει την πέτρα.

-Τι θα πει σμιλεύει κυρία;

-Θα πει ότι γνωρίζει πώς να πελεκά την πέτρα, να της δίνει το κατάλληλο σχήμα, είναι πελεκάνος.

-Α! έτσι τον λένε, γιατί εμείς νομίζαμε ότι έτσι λένε ένα πουλί.

-Σωστά, υπάρχει το πτηνό πελεκάνος και πελεκάνος είναι επίσης ο πελεκητής της πέτρας.

Εκείνη την ώρα κατηφόριζε ο τεχνίτης του σοβατίσματος, οπότε η κυρία Ευγενία είπε στις μικρές μαθήτριες:


                                Το κτίριο του Σιδηροδρομικού Σταθμού Βαλύρας.

                                             Φωτο: κα Ευγενία Ντουραμάκου

-Θα με συγχωρήσετε τώρα αγαπητά μου κορίτσια, ήρθε το ραντεβού μου και πρέπει να μπω μέσα στον Σταθμό.

Εκείνες σηκώθηκαν όρθιες, και απάντησαν αγχωμένες:

-Και πότε κυρία θα συνεχίσουμε το μάθημά μας;

-Πολύ σύντομα, απάντησε χαμογελώντας η κυρία Ευγενία Δ. Ντουραμάκου, όταν με την ευλογία του Θεού, τη βοήθεια του Δήμου και των φίλων του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας, θα ολοκληρώσουμε το έργο μας στο κτίριο του Σταθμού.

-Εμείς πάντως, κυρία, θα σας περιμένουμε εδώ στο πεζούλι καθισμένες. Θα σας περιμένουμε κάτω από τον φίλο μας τον πλάτανο, μέχρι να ξανάρθετε!

Με το καλό να ολοκληρωθούν τα έργα του Σταθμού σύντομα, πριν πιάσει το δυνατό κρύο του Χειμώνα και είναι δύσκολο να περιμένουν τουρτουρίζοντας η Θεοδώρα και η Βαλάντω, κάτω από τον πλάτανο  στον Σταθμό της Βαλύρας.


Ο Θεός Μαζί σας!


Ευθυμία Η. Κοντοπούλου


6/9/2022




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου