Ο Ι.Ν. του Αγίου Γεωργίου Κυψέλης. Φωτό: megalomartys. wordpress.com
Πριν σημάνουν οι καμπάνες για να καλέσουν τους πιστούς στην ιερά αγρυπνία , την παραμονή της εορτής της μνήμης του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, Παρασκευή , 1η Δεκεμβρίου 2023, τα πόδια μου έβγαλαν φτερά για να διανύσω όχι μεγάλη, αλλά σημαντική απόσταση, από την οδό Αγίου Μελετίου, προκειμένου να φθάσω έγκαιρα στην πλατεία της Κυψέλης , όπου μοναδικό της στολίδι στον κοσμικό της διάκοσμο είναι ο παλαιός και μεγαλοπρεπής ιερός ναός του Αγίου Γεωργίου.
Προκειμένου να καταστεί αντιληπτό τι ακριβώς συνέβη, με θαυμαστό-θείο τρόπο, κατά την ιερά αυτή αγρυπνία, ακολουθεί σύντομη περιγραφή του ιερού ναού του Αγίου Γεωργίου Κυψέλης.
Περιγραφή του ιερού ναού του Αγίου Γεωργίου
Σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλο, σύνθετος τετράστυλος, με διευρυμένο το κεντρικὸ τετράγωνο, και τον τρούλο, και επιμηκυσμένο το δυτικὸ σκέλος του σταυρού είναι ο ναός του Αγίου Γεωργίου, που θεμελιώθηκε το 1917 . Δεν διαθέτει νάρθηκα, αλλὰ εξωνάρθηκα, κάτω απὸ τον γυναικωνίτη (1).
Το Εικονοστάσιο είναι γύψινο, κατασκευάστηκε το 1932 απὸ τον γλύπτη Εμμ. Πάσαρη και κοσμήθηκε με τις φορητὲς εικόνες του Δημητρίου Πελεκάση. Το ίδιο έτος ο Δημ. Πελεκάσης ιστόρησε στην αψίδα του Ιερού Βήματος την Πλατυτέρα, εκατέρωθεν της οποίας ίστανται δύο ολόσωμοι Άγγελοι. Εργάστηκε με τους συνεργάτες του Δ.Γ. Καφῆ, Δ.Σ. Δικόπουλο, Δ.Ν. Ανδραβιδιώτη, Στέλιο και Χρήστο Σούτσο και Απόστολο Γκραίκο (με τούς τρεις τελευταίους στον Νάρθηκα) (1).Δια χειρός των ζωγράφων Φωτίου Κόντογλου, Ιωάννου Τερζή, Σπυρίδωνος Παπανικολάου, Παντελεήμονος Οδαμπάση, Δημητρίου Σεντουκά, και Γ. Δασκαλάκου αγιογραφήθηκε ο τρούλος το 1954.
Από αριστερά ο αιδεσιμώτατοι πατέρες κ. Γεράσιμος, κ. Παναγιώτης και ο πρωτοπρεσβύτερος κ. Φιλόθεος. Φωτό:megalomartys.wordpress.com
Η ιερά αγρυπνία και τα θαυμαστά έργα της ακτίστου ενεργείας του Πατρός
Υπό το φως των καντηλιών και των κεριών, με την εικόνα του Οσίου Πορφυρίου στο προσκυνητάρι, στο κέντρο του ιερού ναού, και την καντήλα του αναμμένη για το ελαιόχρισμα που θα ακολουθούσε στους Αίνους, άρχισε η ιερά αγρυπνία.
Καθώς το άγιον φως – εμπρός στις εικόνες των Αγίων στο επιχρυσωμένο τέμπλο- λικνιζόταν στον ρυθμό της ψαλμωδίας, η ασημένια εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στα αριστερά στασίδια και κάτω από τον άμβωνα, θαυμαστά με κάθισε στο πρώτο κάθισμα της δεύτερης σειράς , που συμπτωματικά έτριζε! Θαυμαστό ήταν το φως στην καντήλα που μου φανέρωσε ένα παλλόμενο φωτοστέφανο και το πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ολοζώντανο, επάνω από την κεφαλή της Αειπαρθένου Μαρίας....
Κι ενώ προσπαθούσα να τρίζει όσο τον δυνατόν λιγότερο το κάθισμα, μέχρι που άλλαξα θέση για να μην ενοχλούνται οι πιστοί γύρω μου, ένα αόρατο πνεύμα φώλιασε πίσω από την κεφαλή μου και άρχισε να μου λέγει σιγανά και αργά:
Φωτό:κα Βασιλική Φ. Ηλιοπούλου
-Στη θέση σου κάθονται και άλλοι πιστοί, αλλά ούτε εσύ τους βλέπεις, ούτε εκείνοι εσένα! Ξέρω ότι θα ήθελες να γονατίσεις και να σε βρει το ξημέρωμα μέσα στον ναό...ασφυκτικά γεμάτος είναι και δεν έχεις πού την κεφαλή κλίνη ! Όταν κατάλαβε ότι άρχισα να αναρωτιέμαι αν είναι αγγέλου ή διαβόλου τούτο το άκουσμα σώπασε, "ήμαρτον Κύριε" ανέκραξα, και απορροφήθηκα στα ακούσματα της Θείας Λειτουργίας. Για να ανασυγκροτήσω εαυτόν, άρχισα να σκέπτομαι τι περιλαμβάνει το τυπικό της ιεράς αγρυπνίας, όπως το είχα μελετήσει πριν από μερικές ώρες, και άρχισα να επαναλαμβάνω νοητικά την πληροφορία που είχα απομνημονεύσει:
Η Ακολουθία αυτή που συναντάται κυρίως στα μοναστήρια , περιλαμβάνει πολλές Ακολουθίες μαζί, που συνήθως είναι το Απόδειπνο, με το οποίο αρχίζει και συνεχίζει με τον Εσπερινό της επόμενης ημέρας για τον εορταζόμενο Άγιο, που προς τιμήν του τελείται η Αγρυπνία με Λιτή και Αρτοκλασίες , έπειτα χωρίς "Απόλυση", αρχίζει ο Όρθρος με το Ευαγγέλιο του εορταζομένου Αγίου και χρίσις στους Αίνους των πιστών με το ευλογημένο έλαιο από την κανδήλα της εικόνος του Αγίου της ημέρας . Η Αγρυπνία καταλήγει στη Θεία Λειτουργία, και την Ακολουθία της Θείας Ευχαριστίας, με την Θεία Μετάληψη όσων εκ των προσκυνητών είναι έτοιμοι, ενώ αμέσως μετά τελείται η Ακολουθία της Τραπέζης στο αρχονταρίκι στα μοναστήρια, που αγρυπνούν για δώδεκα συνεχείς ώρες (3).
Εμείς οι κοσμικοί, με τις πολλές εργασιακές και οικογενειακές υποχρεώσεις, ένα μικρό, πάραυτα σημαντικό δείγμα, αυτής της μεγαλοπρεπούς και άκρως συγκινητικής ακολουθίας γευόμαστε, με την ευσπλαχνία των θεοσεβών και δραστήριων ιερέων της ενορίας μας.
Κατανυκτική ατμόσφαιρα ! θαύμασαν οι οφθαλμοί της ψυχής μου, καθώς τα ιερατικά άμφια του σεπτού πατρός Παναγιώτου Χαβάτζα έλαμπαν στο σκοτάδι, εμπρός στο Άγιο Βήμα, την ώρα που ιερουργούσε, και ο πρωτοπρεσβύτερος πατήρ Φιλόθεος Νικολάκης, καθώς και ο πατήρ Γεράσιμος Φακιώλας, με μοναστηριακή λιτότητα, ως άγγελοι εξ ουρανού, συλειτουργούσαν , συντονισμένοι με τους καλλίφωνους ψάλτες, που με χαμηλό φως έψαλλαν το απολυτίκιον του Αγίου,“της Ευβοίας τον γόνον, της οικουμένης το αγλάισμα, της θεολογίας τον μύστην και του Χριστού τον γνήσιο φίλο", τον Όσιο Πατέρα μας Πορφύριο, που ήταν από παιδί πλήρης χαρισμάτων , τον Νεοφανή Άγιο της Εκκλησίας μας, που ιάτρευε τους ασθενείς, αναλαμβάνοντας με αγάπη ο ίδιος το κόστος και τον πόνο της ασθενείας τους, και συνεχίζει να θαυματουργεί αοράτως ανάμεσά μας (4).
-Ο κάθε πιστός είναι επικεντρωμένος στο δικό του πρόβλημα και προσεύχεται για τη σωτηρία του και τη σωτηρία όλου του κόσμου, ακούστηκε πάλι η φωνή του συνοδού πνεύματός μου.
Τρόμαξα και πετάχτηκα όρθια από το κάθισμα, έκανα τον σταυρό μου και είπα δώδεκα φορές "Κύριε ελέησον". Οι οφθαλμοί μου ανέβηκαν στον ουρανό και ατένισα την Πλατυτέρα στην αψίδα του Ιερού Βήματος, όπως δεν την είχα δει άλλη φορά...λες και κάτω από την αγιογράφηση του προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου κρύβεται μία άλλη, ασύλληπτη μορφή, αχειροποίητη! Η Μητέρα του Φωτός, προς τον δεξιό της ώμο είχε στρέψει το πρόσωπό της κι ένα ολόχρυσο και απαστράπτον στέμμα στεκόταν επί της κεφαλής της. Τότε θυμήθηκα, ότι είδα κάποτε την εικόνα του Παντοκράτορος, που έχει αγιογραφήσει ο Δ.Γ. Καφής και πολύ θαύμασα την αγία μορφή του Χριστού και τη δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη. Συνειδητοποίησα ότι της ακτίστου ενεργείας τού Πατρός γεννήματα θαυμαστά είναι τούτα τα έργα και συμβολικά σημεία του Φωτός, που συλλαμβάνουν οι οφθαλμοί μου κατά την ιερά αγρυπνία...φωτίζουν και αναδεικνύουν τα μοναδικά έργα των ευλαβών αγιογράφων του ιερού ναού....άλλωστε ο Καφής ήταν συνεργάτης του αείμνηστου Πελεκάση, και άφησαν εποχή για τις θεόπνευστες αγιογραφίες τους. Παρατήρησα ξανά και ξανά την Πλατυτέρα, μέχρι που φοβήθηκα ότι πλέον δεν θα την ξαναδώ με ανθρώπου όμμα, γι΄ αυτό έκλινα σεμνά την κεφαλή μου και άρχισα να προσεύχομαι.
Πριν από λίγα έτη παρακολούθησα την ομιλία ενός διανοουμένου και προς έκπληξή μου παρατήρησα ένα κόκκινο ισοσκελές σταυρουλάκι, που μετατοπιζόταν διαρκώς στο μέτωπό του, αριστερά και δεξιά , και δεν φαινόταν να θέλει να παραμείνει σταθερά στο κέντρο του μετώπου του...
Θυμήθηκα μέρος της καθολικής επιστολής του Ιακώβου (κεφ.ε΄10-16) που λέγει: Κακοπαθεί τις εν υμίν; προσευχέσθω. Ευθυμεί τις: ψαλλέτω. Ασθενεί τις εν υμίν; προσκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας και προσευξάσθωσαν επ΄αυτόν, αλείψαντες αυτόν ελαίω εν ονόματι του Κυρίου, και η ευχή της πίστεως σώσει τον κάμνοντα και εγερεί (σηκώσει). Παρομοίως μας έσωσε κατά τους Αίνους ο σεπτός πατήρ Παναγιώτης, σταυρώνοντας μας στο μέτωπο με έλαιο από την καντήλα του Αγίου Πορφυρίου.Τούτο το σταυρουλάκι, προς ψυχική, σωματική κάθαρση και ανακούφιση, αισθάνθηκα ότι στάθηκε απαλά στο μέτωπό μου....βάλσαμο αποδείχθηκε κατά τις επόμενες ημέρες, για τον νου και το σώμα,που διανύουν αποστάσεις ανάμεσα σε ακάνθους του πρόσκαιρου τούτου βίου.
-Και συ μη πειρασθείς, εάν προληφθεί άνθρωπος εν τινι παραπτώματι.... (Γαλ. Κεφ. ε΄22-ς΄2) ευχήθηκε στη γλώσσα της αγάπης ο θείος συνοδός μου, στους άξιους ιερείς, λίγο πριν ανάψουν τα ηλεκτρικά φώτα για το μυστήριο της Θείας Μεταλήψεως, και μας προσγειώσουν τάχιστα από τον ουρανό στη γη.
Καθώς ένα ολόφωτο Ευαγγέλιο με στάχωση (βαρύτιμο διάκοσμο στο εξώφυλλο) αιωρείτο δεξιά στην κόγχη της καμάρας, στο βορεινό παράθυρο του ναού, και το πρόσωπο στην τοιχογραφία του Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού, επάνω από το δεξιό ψαλτήριο και δίπλα από τον αρχιερατικό θρόνο άλλαζε διαρκώς μορφή, αισθάνθηκα ότι ο ναός ολόκληρος παλλόταν και οι πολυέλεοι υμνούσαν τον Κύριο. Τούτη η ιερά αγρυπνία, σαν ημιτόνιο στάθηκε ανάμεσα σε δύο διαδοχικούς λόγους, τον προφορικό λόγο του ανθρώπου και τον Λόγο της θείας σιωπής,τον πάναγνο Λόγο του Αγίου Πνεύματος. Ακολούθησε η Θεία Μετάληψη, φωτίζοντας τον μεσοχώρο της ψυχής μας με φως αληθινό και πνεύμα επουράνιο, με πίστη αληθή και Αδιαίρετο, Τριάδα Ομοούσιο.
Από την αιωνιότητα στην ανυπαρξία του κοσμικού βίου
Εαυτώ και Θεώ συστρεφόμενη, έλαβα κόλλυβα προς τιμήν της μνήμης του Αγίου Πορφυρίου, κι ένα κομμάτι άρτο, βουτηγμένο σε νάμα. Είθισται, οι πατέρες στο Άγιον Όρος, να λαμβάνουν άρτο με νάμα κατά το γεύμα τους, μετά από πολύωρη νηστεία και αγρυπνία. Είχε γεύση σαν ωμό κρέας, η πρώτη μπουκιά που έβαλα στο στόμα μου, (επειδή είναι αλειτούργητο, δεν είναι όπως η Θεία Κοινωνία σκέφθηκα) κατά την έξοδό μου από τον ιερό ναό. Σφράγισα τα χείλη μου, καθώς είδα τα βλέμματα των “συνδαιτυμόνων” στην πλατεία να αναρωτιούνται ποιος, πού, πώς και γιατί προσφέρει κόλλυβα νυχτιάτικα, η ώρα ήταν λίγο μετά τα μεσάνυκτα.... Δεν γνώριζα αν θα έπρεπε να κλάψω ή να γελάσω....καθώς ήταν εύθυμη η ψυχή μου, φως του Υψίστου ιλάρυνε τα εντός μου, και ο Όσιος Πορφύριος ελάφρυνε τους σωματικούς βασάνους μου. Ευχήθηκα, το Άγιο Φως να φθάσει στην πόρτα κάθε ανθρώπου, και ο κοτινοτράγος διάβολος να πάψει να κατατρώγει τους καρπούς της αγριελιάς. Ανάταση, Ανόρθωση και Ανάσταση ζήτησε με παρρησία από τον μακρόθυμο και ελεήμονα Θεό, σαν φλογισμένη λιβανωτρίς - με οξεία φωνή ενάντια στο ληστήριο των παθών- η καρδιά μου, καθώς οι κύνες του νοός έπαιζαν μέλπηθρα στην πλατεία, κατασπαράζοντας κρέας σε περίοδο νηστείας. Ένα κρύο αγέρι φώλιασε στο στέρνο μου για να ζεσταθεί, στη διαδρομή από την αιωνιότητα προς την ανυπαρξία, μέχρι να συναντήσω τη φλόγα στο καντηλάκι στο εικονοστάσι του σπιτιού, εμπρός στην εικόνα της Μεγαλόχαρης Βουλκανιωτίσσης, να αισθανθώ προστατευμένη και ζεσταμένη. Ευλόγησε Κύριε τον μίτο των ιδεών και τον ειρμό των σκέψεων του κόσμου όλου, γιατί η λέμβος του νου του ανθρώπου χρειάζεται έναν θείο ερέτη (κωπηλάτη) σε κάθε σέλμα ( κατάστρωμα) στα πλοιάρια της ζωής μας, παρακάλεσα, καθώς τα βλέφαρά μου έγειραν γαληνεμένα.
Θερμές ευχαριστίες στους σεπτούς ιερείς του Αγίου Γεωργίου
Οι ειρηνοποιοί και ειρηνοφύλακες, σεπτοί πατέρες της ενορίας του Αγίου Γεωργίου Κυψέλης, δομώντας σταυρό εμπρός στις αγίες εικόνες στο τέμπλο του ιερού ναού, ενέδυσαν την ψυχή του Χριστεπώνυμου πλήθους, γι΄αυτό τους ευχαριστούμε θερμά. Ένδυση σημαίνει Θεού είσοδος και είσδυση. Σαν σερπαντίνες έπεσαν στον σκοτεινό Τάρταρο οι πειρασμοί, και κόπασε ο ξυλοδαρμός των παθών, με τη μεσιτεία του Οσίου Πορφυρίου, και την αληθινή πίστη όλων μας. Η Αγία Σκέπη, ως μέγα μανδήλιον, με τις ευλογίες του Αγίου Γεωργίου και των πατέρων του ιερού ναού Του , τη διάνοιά μας φώτισε.
Βιβλιογραφία
1.Iερός Ναός Αγίου Γεωργίου στο megalomartys.wordpress.com
2. Ιω. Στουφή-Πουλημένου, από τους Ναζαρηνούς στον Φ. Κόντογλου, σ. 75. Αθήνα. Εκδόσεις Αρμός, 2007.
3.H Ακολουθία της Αγρυπνίας στο intheopatoron.Blogspot.com
4.Απολυτίκιον Οσίου Πορφυρίου στο Αγιολόγιον-Ημερολόγιον Αγίου Παντελεήμονος Αχαρνών (2017 ). Αθήνα. Εκδόσεις Σαΐτης.
Ο Θεός μεθ΄ημών!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
4/12/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου