Φωτό: Δρ. Δημήτριος Γ. Μεταλληνός στο Fb.
Την 19η Δεκεμβρίου 2023, συμπληρώνονται τέσσερα έτη από την κοίμηση του μακαριστού πατρός Γεωργίου Δ. Μεταλληνού, εκ Κερκύρας ορμώμενου, (1940-2019) και ο Ορθόδοξος Σύλλογος “Επάλξεις” στην Αθήνα πραγματοποίησε εκδήλωση προς τιμήν της μνήμης του αγίου αυτού ποιμενάρχου και πανεπιστημιακού διδασκάλου, υπέροχου οικογενειάρχη και ανθρώπου, την Κυριακή, 17η Δεκεμβρίου 2023 και ώρα 11:00 π.μ.. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν μαζί με άλλους αξιόλογους ομιλητές, η πρεσβυτέρα του κα Βαρβάρα Καλογεροπούλου-Μεταλληνού και ο πρωτότοκος γιος της , Δρ. Δημήτριος Γ. Μεταλληνός, οποίος κατέπληξε το ακροατήριο με τον λόγο του για τους θεοσεβείς και φιλάνθρωπους γονείς του. Παράλληλα ομίλησε η πρεσβυτέρα εκ βάθους καρδίας, η οποία είναι διδάκτωρ Θεολογίας - Φιλολογίας και έχει προσφέρει σημαντικό κοινωνικό έργο, ως συνερευνήτρια και βοηθός δίπλα στον μακαριστό πατέρα Γεώργιο Δ. Μεταλληνό, για 60 συνεχή έτη, καθώς και στον Σύλλογο Προστασίας Αγέννητου παιδιού “Αγκαλιά” , για 20 έτη. Αν και η απώλεια του συζύγου της την βύθισε σε πένθος, η μεγάλη πίστη της προς τον Τριαδικό Θεό, η όμορφη οικογένειά της, και η αγάπη της για τον πλησίον την κρατούν ορθή και αγωνιζόμενη, προσφέροντας πνευματικούς θησαυρούς του ώριμου βίου της, και ευχόμενη υπέρ υγείας για όλον τον κόσμο.
Φωτό: Οrthodoxostypos.gr
Συμφοιτήτρια ήταν στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου ο Θεός την έφερε, ως άγγελο εξ ουρανού, κοντά στον τότε φοιτητή της Θεολογίας Γεώργιο, και νυμφεύτηκαν το έτος 1965, υπό τις ευλογίες του μακαριστού Μητροπολίτου Κερκύρας, κ. Μεθοδίου. Όπως αναφέρει ο Δρ Δημήτριος Γ. Μεταλληνός για τον πατέρα του, σε σχετική ομιλία του έν όψει της συμπληρώσεως του πρώτου έτους από την κοίμηση του (βλπ. Orthodoxostypos.gr ) “στὴ Σχολὴ γνώρισε καὶ τὸν ἄνθρωπο τῆς ζωῆς του, τὴν ὑπομονετική, σεμνή, διακριτική, μὰ πάνω ἀπὸ ὅλα χαριτωμένη σύζυγο καὶ μητέρα μας Βαρβάρα. Ἡ τελευταία προερχόταν ἀπὸ ἕνα ἐντελῶς διαφορετικὸ οἰκογενειακὸ περιβάλλον. Πολύτεκνη ἡ οἰκογένειά της (ἕξι παιδιά, ἐκ τῶν ὁποίων πέντε θυγατέρες), εὔπορη οἰκογένεια μὲ ἐπιχειρηματία πατέρα καὶ ἐθιμικὴ σχέση μὲ τὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο. Ἡ ἴδια, ὅμως, χάριτι Θεοῦ, ἐπέλεξε νὰ σπουδάσει Θεολογία καὶ νὰ διακονήσει μὲ σεμνότητα τὸν ἐμπερίστατο συνάνθρωπο. Ὁ στόχος τοῦ Γεωργίου «σεμνότητα βίου καὶ διακονία τοῦ συνανθρώπου», συναντήθηκε καὶ ταυτίσθηκε μὲ τὸν στόχο ζωῆς τῆς Βαρβάρας”.
Τρία παιδιά έφερε στη ζωή και ανέθρεψε θεάρεστα η ευλαβεστάτη πρεσβυτέρα κα Βαρβάρα, τον Δημήτρη, την Αγγελική και τον Θεόδωρο και αρκετά εγγόνια για να λαμπρύνουν τις ημέρες της. Ο πατήρ Γεώργιος Δ. Μεταλληνός στη γενέτειρά του, εκτός από τη φοίτησή του στις εγκύκλιες σπουδές του, απέκτησε και μουσική παιδεία στη Φιλαρμονική Ληξουρίου, αγάπη που φρόντισε παράλληλα με την πνευματική-θεολογική παιδεία του να μεταδώσει και στα τρία του παιδιά.
Λέγει ο Δρ. Δημήτριος Γ. Μεταλληνός: “Ἡ μόνη δραστηριότητα, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ διακόψει τὴν ἀδιάλειπτη μελέτη του πατέρα μου, ἦταν ἡ μουσική. Οἱ σοφοὶ γονεῖς μας, μᾶς ἐνεφύσησαν τὴν ἀγάπη πρὸς τὴ μουσική, γεγονὸς ποὺ ὁδήγησε ὅλα, δηλ. καὶ τὰ δεκαέξι μέλη τῆς οἰκογένειάς μας, νὰ παίζουμε μουσικὰ ὄργανα ἢ τουλάχιστον νὰ τραγουδοῦμε. Γύρω ἀπὸ τὴ μουσικὴ ἁρμονία, συμφωνία καὶ συλλειτουργία, τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἀγαπημένα δέκα ἐγγόνια , γνωρίσαμε ἀνεξίτηλες οἰκογενειακὲς στιγμές, ταπεινὴ δοξολογία πρὸς τοὺς Προστάτες ἁγίους μας. Στὴ μνήμη του πατέρα μας θὰ συνεχίσουμε νὰ βιώνουμε, ὅσο ὁ Κύριός μας τὸ ἐπιτρέψει, τὶς μουσικὲς μας αὐτὲς συναντήσεις καὶ ἐμπειρίες.
Η τελευταία φορά που συνάντησα την σεπτή πρεσβυτέρα, κα Βαρβάρα Καλογεροπούλου-Μεταλληνού, ήταν στον εκθεσιακό χώρο στο μετρό του Συντάγματος στην Αθήνα, πριν από 12 χρόνια. Αρκετοί σύλλογοι και σωματεία προστασίας παιδιών, με έδρα τους στο λεκανοπέδιο Αττικής, κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, είχαν εκθέσει προς πώληση χειροποίητα έργα ακούραστων συνανθρώπων μας, οι οποίοι κάθε τέτοια εποχή έχουν την ευχαρίστηση να δημιουργούν και να προσφέρουν για να ενισχύσουν τις δράσεις στέγασης, περίθαλψης και προστασίας των παιδιών, που ζουν και μεγαλώνουν μακριά από τους φυσικούς γονείς τους.
Πρώτη ανάμεσα στις σεβαστές κυρίες ξεχώριζε από τη λάμψη του καθάριου βλέμματός της η υπέροχη στην ψυχή και στο σώμα πρεσβυτέρα κα. Βαρβάρα. Χαιρετούσε με εγκαρδιότητα και ανεπιτήδευτα όλον τον κόσμο, και περίμενε υπομονετικά μέχρι να εκπληρωθούν οι προσευχές της. Είχε πλέξει μία πανέμορφη και ζεστή εσάρπα με τα χρυσά της χέρια, σε σκούρα μπλε απόχρωση με μπλου μαρέν-ασημί ανταύγειες, και μάλλινο νήμα. Προσπαθούσε με άλλες κυρίες συντροφιά , να πωλήσει το έργο της έναντι του ποσού των 40 ευρώ, βέβαια το ποσόν δεν ήταν αρκετό για να καλύψει τα έξοδα κατασκευής και τον κόπο της, αλλά ήταν σημαντικό για τις εισπράξεις της πρωινής βάρδιας, όπου συμμετείχε με όλο της το είναι.
Δεν γνωρίζω αν σαράντα ήταν οι ευχές της, αλλά εκείνη την ημέρα, οδεύοντας προς τα Χριστούγεννα, είχα δύο εισιτήρια για το μετρό και ακριβώς 40 ευρώ στο πορτοφόλι μου, χρήματα που μου είχε δώσει μία νεαρή γυναίκα, την οποία παρακολουθούσα ψυχολογικά. Τίποτα δεν τράβηξε την προσοχή μου τόσο, όσο το αγγελικό πρόσωπο της πρεσβυτέρας, και η βαθύτερη επιθυμία της που διάβασα σαν ανοιχτό βιβλίο στο βλέμμα της.
-Την έχω πλέξει η ίδια μού ψιθύρισε, καθώς πρόσεξε ότι παρατηρούσα το έργο της εντυπωσιασμένη.
-Πόσο κοστίζει; ρώτησα ευγενικά.
Κόστιζε ακριβώς όσα χρήματα διέθετα για να την αγοράσω! Ούτε που σκέφθηκα να την αποκτήσω για πρακτικούς λόγους, για ζεστασιά τον Χειμώνα, αλλά εκτίμησα τόσο την πράξη αγαθοεργίας της σεβαστής πρεσβυτέρας, ώστε συμπεριέλαβα την εσάρπα της στη συλλογή μου, μαζί με τα ανεκτίμητα έργα των αείμνηστων αγίων γιαγιάδων και της μητέρας μου, από τη Βαλύρα Μεσσηνίας, που ένα μουσείο ολόκληρο χρειάζεται για να τα στεγάσει.
Κάποια χρονιά, καθώς τακτοποιούσα τα χειροποίητα έργα τέχνης σε μία ντουλάπα, η κόρη μου Ευτυχία , καθηγήτρια πιάνου και λογοτέχνης, είδε και θαύμασε την άριστα πλεγμένη εσάρπα της πρεσβυτέρας με το εντυπωσιακό σχέδιο. Μου ζήτησε χαριτωμένα να φορέσει τη στέκα μου στα μαλλιά της και την εσάρπα τής κας Βαρβάρας στους ώμους της, για να καθίσει να συνθέσει με έμπνευση μία μελωδία στο πιάνο. Η μελωδία ήταν υπέροχη, αλλά ξεχάστηκε γιατί προέκυψαν άλλες καλύτερες και πιο ώριμες στην πορεία του χρόνου, όμως η εσάρπα παρέμεινε σταθερά στον χώρο της μουσικής, για να φωτίζει το είναι και το γίγνεσθαι της κόρης που την κληρονόμησε.
Ασπάστηκα την αξιοσέβαστη πρεσβυτέρα και την ευχαρίστησα χθες, 17/12/2023, στην εκδήλωση του Ορθοδόξου Συλλόγου “Επάλξεις” , θυμίζοντάς της ότι η εσάρπα της δεν χρησιμοποιήθηκε, ούτε καταστράφηκε, βρίσκεται σε χώρο ασφαλή, για να μας θυμίζει την αγαθοεργία των συνεχών δράσεών της.
Καθώς η Ευτυχία ετοίμαζε μία κούτα με ρούχα που στέλνει κάθε χρόνο τέτοια εποχή σε ένα άσυλο ανιάτων, με ρώτησε αν μπορεί να στείλει και μερικά πράγματα από τα προσωπικά μου ενδύματα. Μπορείς να πάρεις ό,τι θέλεις και είναι δικό μου, εκτός από τα έργα των γιαγιάδων σου και την εσάρπα της πρεσβυτέρας κας Βαρβάρας, της υπενθύμισα. Ο Θεός αυτά τα έργα μάς τα χάρισε για άλλους λόγους....είναι η αστείρευτη κληρονομιά μας.
Φωτό: vimaorthodoxias.gr
Χαμογέλασε η αγγελική, εξαϋλωμένη μορφή της αγίας συμβίας του πατρός Γεωργίου Δ. Μεταλληνού ,κάτω από το μαύρο-πένθιμο παλτό της.....
- Τα εργόχειρά μου τα έχει όλα η κόρη μου Αγγελική, απάντησε, και ευχήθηκε μία καλή τύχη στην Ευτυχία, που κληρονόμησε την εσάρπα της.
“Ὁ Ἄνθρωπος παπά- Γιώργης, ποὺ δὲν μπορεῖ μὲ τίποτα νὰ διαχωριστεῖ ἀπὸ τὶς μόνιμες ἰδιότητες τοῦ κληρικοῦ καὶ τοῦ διδασκάλου, κοιτοῦσε πάντοτε ψηλὰ (ἄνω θρώσκω), δηλαδὴ πρὸς τὸν Θεὸ τῶν Ἁγίων Του. Στὸν βίο καὶ τὴν πολιτεία του, ζούσαμε ἕνα διαρκὲς θαῦμα”, είπε ο γιος του Δρ. Δημήτριος Γ. Μεταλληνός στην ομιλία του χθες, αλλά όταν πρόσεξα ότι κάθισε και χάιδεψε απαλά και τρυφερά την κεφαλή της αγίας μητέρας του, κατανόησα πόσο τυχεροί είμαστε όλοι, που ακόμη έχουμε στη ζωή την σεπτή πρεσβυτέρα κα Βαρβάρα, ως δεξιά κεφαλή του στεφανωμένου αετού της Ορθοδοξίας μας.
Ο Θεός μεθ΄ημών!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
18/12/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου