Στις 15 Δεκεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τον Άγιο Ιερομάρτυρα Ελευθέριο και τη μητέρα αυτού, την Αγία Ανθία.
Ορισμένοι χριστιανοί , ιδίως της νεότερης γενιάς, δεν γνωρίζουν σημαντικά στοιχεία για τον βίο αυτών των δύο αγίων, ούτε πόσο σπουδαίος ήταν ο ρόλος της Αγίας Ανθίας, ως θεοσεβούς μητέρας, και η θαυμαστή προστασία την οποία παρέχει στις μητέρες και στα πάσχοντα τέκνα τους, όπως και ο Άγιος Ελευθέριος ο οποίος είναι προστάτης των εγκύων γυναικών.
Ο Γιάννης, με καταγωγή από τον Μελιγαλά Μεσσηνίας, ήταν φοιτητής της Νομικής Σχολής στην Αθήνα, κατά τη δεκαετία του 1980, και είχε εγκατασταθεί σε ένα σπίτι στο κέντρο της πόλης, κοντά στη Σχολή του, το οποίο μοιραζόταν με άλλους δύο συμφοιτητές του από τα Δωδεκάνησα, τον Νικόλα και τον Απόστολο. Στις 15 Δεκεμβρίου το πρωί, κατά την πρώτη χρονιά της κοινής διαβίωσης, πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων, ήταν να πάνε και οι τρεις μαζί στο Πανεπιστήμιο, προκειμένου να παρακολουθήσουν μία σημαντική διάλεξη ενός από τους καθηγητές τους. Όμως ο Νικόλας προφασίστηκε ότι κάτι επείγον του έτυχε και τους παρακάλεσε ευγενικά να κρατήσουν και για εκείνον αναλυτικές σημειώσεις, καθώς έφευγε βιαστικός από το σπίτι. Κατά τη δεδομένη στιγμή κανένας δεν υποψιάστηκε κάτι, ούτε από διακριτικότητα ρώτησαν τον Νικόλα στη συνέχεια τι ακριβώς συνέβη, αλλά και εκείνος δεν αισθάνθηκε απολογητικά προς τους συμφοιτητές του.
Το μυστήριο λύθηκε κατά το επόμενο Σάββατο, καθώς άλλαζαν οι τρεις τους τα σεντόνια τους βιαστικά, και έπεσε από το μαξιλάρι του Νικόλα στο πάτωμα μία μικρή εικόνα της Αγίας Ανθίας. Ο Γιάννης έσκυψε αμέσως και τη σήκωσε, την κοίταξε προσεκτικά, και έκπληκτος ρώτησε τον συμφοιτητή και φίλο του:
-Ποια είναι η Αγία Ανθία; την τιμάτε στο νησί; είναι πολύ μεγάλη Αγία; Βλέπω ότι τη φυλάς για προστασία κάτω από το μαξιλάρι σου!
Ο Νικόλας χαμογέλασε με καλοσύνη, ύστερα κάθισε πάνω στο κρεβάτι και τούς διηγήθηκε χαμηλόφωνα τον βίο του Αγίου Ιερομάρτυρος Ελευθερίου και της μητέρας του, της Αγίας Ανθίας.
-Η Αγία Ανθία ζούσε στη Ρώμη με τον σύζυγό της, ήταν πλούσιοι και επιφανείς και έφεραν στη ζωή τον Άγιο Ιερομάρτυρα Ελευθέριο. Η θεοσεβής Ανθία είχε κατηχηθεί στη χριστιανική πίστη από τους μαθητές του Αποστόλου Παύλου. Έχασε τον άνδρα της όταν ήταν μικρός ο Ελευθέριος, γι΄ αυτό τον παρέδωσε στον επίσκοπο της Ρώμης Ανίκητο, από τον οποίο και έμαθε τα ιερά γράμματα. Στα είκοσι χρόνια του έγινε επίσκοπος πόλεως του Ιλλυρικού και οδήγησε πολλούς από τους εθνικούς στη χριστιανική πίστη. Γι΄ αυτό υποβλήθηκε σε βασανιστήρια απάνθρωπα και φρικτά. Το μαρτύριό του συνόδεψαν πολλά θαυμαστά γεγονότα. Με τη χάρη του Θεού όχι μόνο διαφυλάχτηκε σώος και αβλαβής, αλλά και πολλούς έκανε να ασπαστούν τον χριστιανισμό, ακόμη και βασανιστές του, τους οποίους βάπτισε. Όταν τελικά ρίχτηκε στα θηρία για να τον κατασπαράξουν, κι αυτά τον σεβάστηκαν και δεν τον πείραξαν καθόλου. Με εντολή τού ηγεμόνα δύο στρατιώτες τον αποκεφάλισαν. Η μητέρα του Ανθία, η οποία παρακολουθούσε το μαρτύριο, έτρεξε τότε και εναγκαλίστηκε το αιματοβαμμένο λείψανο τού γιου της και καταφιλώντας το αποκεφαλίστηκε κι αυτή, την ίδια στιγμή, από τους σκληρούς δημίους. Τη μνήμη της η Εκκλησία μας τιμά την ίδια ημέρα με τον Άγιο Ιερομάρτυρα Ελευθέριο (1).
-Συγκλονιστική είναι η ιστορία των δύο Αγίων, αλλά γιατί Νικόλα εσύ συγκεκριμένα τιμάς ιδιαιτέρως τη Αγία Ανθία; ρώτησε ο Γιάννης.
-Αυτό που θα ακούσετε δεν είναι από τα πλέον ευχάριστα γεγονότα της ζωής μου, αλλά αφού επιμένεις Γιάννη θα το μοιραστώ μαζί σας. Όπως γνωρίζετε, είμαι το μοναδικό παιδί στην οικογένεια μου. Έχασα τον πατέρα μου σε μικρή ηλικία , από την επάρατη νόσο. Η μητέρα μου δεν εργάστηκε ποτέ εκτός σπιτιού, είχε την οικονομική άνεση να με αναθρέψει και να με στείλει στα καλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ο αδελφός της είναι γνωστός ιερέας στο νησί και οπωσδήποτε ένα ευλογημένο μάτι στάθηκε δίπλα μας κατά τη παιδική μου ηλικία, και παρακολούθησε τη διαπαιδαγώγησή μου. Όταν ήμουν δέκα χρονών, έγινε ένα φρικτό δυστύχημα, το οποίο σημάδεψε αμετάκλητα τη ζωή μου και την περαιτέρω πορεία μου. Καθώς επέστρεφα από το σχολείο, ένα φορτηγό πέρασε σχεδόν από πάνω μου και μόνο επειδή ήθελε ο Ελεήμων Θεός να ζήσω, επανήλθα μετά από 40 ημέρες από την αφασία στη ζωή, χωρίς τελικά σημαντική εγκεφαλική βλάβη. Η μητέρα μου πενθούσε συνέχεια και ούτε μπουκιά δεν ήθελε να βάλει στο στόμα της, παρακαλώντας να πάρει ο Θεός εκείνη και να ζήσω εγώ. Στεκόταν από πάνω μου διαρκώς, μέρα και νύχτα ξάγρυπνη, και προσευχόταν να ανοίξω τα μάτια μου και να τη δω. Ήταν 15 Δεκεμβρίου, στις 8 το πρωί, όταν επανήλθα. Στην αρχή δεν αναγνώρισα τη μητέρα μου. Άκουγα που μου έλεγε “ η Ανθία είμαι”. Το πρώτο που αντίκρισα ήταν δυο μάτια κλειστά που δεν με άφηναν να περάσω πάνω από δυο γιοφύρια. Όταν έκανα το πέρασμα, άνοιξα τα μάτια μου, υποχώρησε σιγά -σιγά η σύγχυση και αναγνώρισα τη μητέρα μου.
-Γιατρός ή νοσοκόμα είναι η Ανθία; Την άκουγα που μου μιλούσε, τη ρώτησα.
-Εκείνη αναλύθηκε σε δυνατούς λυγμούς. Η Αγία Ανθία εορτάζει σήμερα παιδάκι μου, είπε και με έλουσε με τα δάκρυά της. Από τότε κάθε 15 Δεκεμβρίου απαραιτήτως εκκλησιάζομαι και κοινωνώ. Όπως καταλαβαίνετε, αφήνω για αργότερα όλες τις υποχρεώσεις τής ημέρας εκείνης.
- Συγκλονιστικό! Νικόλα, είπε ο Απόστολος.
-Να σάς εκμυστηρευτώ κι εγώ με τη σειρά μου κάτι προσωπικό; πρότεινε ο Γιάννης.
- Να μας πεις! απάντησαν οι δυο καλοί του φίλοι.
-Εμείς στη Μεσσηνία έχουμε τη φοβερή προστασία της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης. Η παράδοση λέγει ότι την Αγία Εικόνα της Παναγίας ζωγράφισε ο Άγιος Απόστολος Λουκάς. Η Βουλκανιώτισσα, αισθάνομαι μερικές φορές, ότι με κοιτάζει κατάματα, σαν να μου ζητάει να κάνω έναν απολογισμό σχετικά με το “ τι δεν έκανα σωστά ή παραμέλησα και οφείλω να πράξω”. Η Παναγία τής Ιεράς Μονής είναι η ίδια μου η συνείδηση. Σαν ακταιωρός, μέγας φύλακας των ουρανίων ακτών είναι το βλέμμα της. “ Τα ματόκλαδά της κλείνει και να περάσω δεν με αφήνει, όταν αισθάνομαι ένοχος”. Αλλά, όταν η Μεγαλόχαρη είναι ευχαριστημένη μαζί μου, με ελκύει το άγιο φως κοντά Της, και ταξιδεύουμε , σαν άγγελοι, σε ουράνια πέλαγα.
-Καταλαβαίνω! Και η Αγία Ανθία, την Παναγία έχει μέσα της, είπε ο Νικόλας, αγκαλιάζοντας τον συμφοιτητή του με ψυχική ευχαρίστηση.
Απολυτίκιον Αγίου Ελευθερίου Ιερομάρτυρος. Ήχος πλ. α΄.
Ιερέων ποδήρει κατακοσμούμενος, και αιμάτων τοις ρείθροις επισταζόμενος, τω Δεσπότη σου Χριστώ μάκαρ ανέδραμες. Ελευθέριε σοφέ, καθαιρέτα του σατάν. Διό μη παύση πρεσβεύων, υπέρ των πίστει τιμώντων, την μακαρίαν σου άθλησιν (2).
Στίχος της Αγίας Ανθίας
Δίδωσι μήτηρ νεκρικὸν κόσμον τέκνῳ,αὐτὴ ἑαυτὴν συγκεκομμένην σπάθαις.
Βιβλιογραφία
1. Αγιολόγιον Ημερολόγιον 2018. Αθήνα. Εκδόσεις Σαΐτης.
2.Ημερολόγιον 2022. Αθήνα. Ιερά Μητρόπολις Νέας Σμύρνης.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
15/12/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου